Wpływ mediów na dziecko
W dzisiejszym świecie ogromną rolę odgrywają media.
Nie wyobrażamy sobie codziennego życia bez telewizji, radia, prasy, komputera i Internetu. Telewizja wkroczyła w codzienne życie wielu ludzi i zajmuje w nim ważne miejsce.
Zdarza się często, że rodzice - chcąc zaoszczędzić czas - wyręczają się telewizorem, komputerem, zamiast zająć się dziećmi. Zgodnie z zaleceniami pediatrów, psychologów i nauczycieli zadaniem rodziców jest ograniczenie oglądania telewizji przez dzieci. Przyjmijmy, że nasze dziecko ogląda telewizję przez dwie godziny dziennie (powiedzmy jakiś program ulubiony dla dzieci) w skali tygodnia to już 14 godzin, w skali miesiąca - 60 godzin, tylko w jednym roku daje to wynik 720 godzin, czyli 30 dni. Zatem jeden miesiąc w roku poświęca nasza pociecha na oglądanie TV.
Jak wynika z badań, polskie dziecko spędza przed telewizorem 3 - 4 godziny dziennie, a w niedziele 5-6 godzin.
Nie starcza czasu naszym dzieciom na rower, łyżwy, spacer, zabawy z rówieśnikami. na świeżym powietrzu, zaczynają się problemy: ze wzrokiem słuchem, koncentracją uwagi. Dzieci są rozdrażnione nie potrafią znaleźć sobie zajęcia. Dzieci przesiadując przed komputerem, telewizorem i rzadko rozmawiając z rodzicami mają kłopoty z wysławianiem się. Nie można jednoznacznie ocenić, że telewizja to samo zło. Media uczą, przybliżają świat, ale także mają olbrzymi wpływ na kształtowanie osobowości i psychiki człowieka, szczególnie psychiki dziecka.
Sytuacją patologiczną jest to, że media pokazują znacznie więcej przemocy niż jej jest w rzeczywistości. Przecież dziecko w swoim życiu widzi na własne oczy znacznie mniej okrucieństwa, przemocy, niż ogląda jej w telewizji.
A dzieci chłoną wszystko.
Oglądane przez dzieci sceny przemocy, często powtarzane powodują w nich zdenerwowanie, agresję. Świat dzieci staje się wtedy światem agresji.
Tymczasem w programach telewizyjnych jest coraz więcej brutalności i bezkarnej przemocy, nawet w bajkach. Dziecko przyjmuje dosłownie to, co widzi na ekranie.
Nie jest w stanie obiektywnie ocenić akcji filmowej, chce naśladować bajkowego bohatera. który odznacza się niespotykaną siłą fizyczną, życiowym sprytem, posiadaniem najnowszej broni. To imponuje młodemu człowiekowi i chce dorównać bohaterowi, chce zaimponować kolegom.
Wiele dzieci zamieniło teraz telewizor na ekran komputera i przed nim spędza wiele godzin dziennie, przeważnie na grach komputerowych, w których fikcja przeplata się z prawdą, a bohaterowie mają po "kilka żyć".
W poradniach psychologicznych pojawił się nowy rodzaj młodych pacjentów - uzależnionych od komputera, a w szczególności od gier komputerowych.
Wyjściem z tej sytuacji jest nasza odpowiedzialność ludzi dorosłych.
To my pozwalamy, bądź nie, to my dajemy przyzwolenie na oglądanie telewizji, na gry komputerowe.
Telewizja, komputer jest niewątpliwie dobrodziejstwem XXI wieku i jak wszystkie dobrodziejstwa techniczne nieodpowiednio używane mogą przynieść szkodę ludziom, szczególnie zaś małym dzieciom.
Oto kilka rad dla współczesnego rodzica:
1. Opracuj wspólnie z innymi członkami regulamin korzystania z komputera, telewizji.
2. Konsekwentnie zakazuj oglądania programów niedozwolonych dla dzieci, wyjaśniaj swoje stanowisko.
3. Kontroluj dziecko w czasie pracy przy komputerze, zwróć uwagę na to, w jaki sposób korzysta z Internetu.
4. Nie pozwalaj na instalowanie gier pokazujących przemoc, drastycznych, promujących negatywne postawy.
5. Zainstaluj w domowym komputerze programy i systemy filtrujące zasoby Internetu - ograniczy to w dużym stopniu dostęp do treści niepożądanych.
6. Zachęcaj dziecko do działania - programy edukacyjne nie tylko należy oglądać, warto je przeanalizować i "przerobić".
7. Nie uciekaj od trudnych rozmów, do znudzenia upominaj dziecko uzmysławiaj mu zagrożenia wynikające z wpływu mediów.