Kontenery uniwersalne to te, które
mają 1 drzwi; są z podnoszonym dachem; bez dachu, przykryte brezentem/opończą; kontenery wentylowane
Kontenery izotermiczne dzielą się na kilka grup ze względu na temp. I sposób jej utrzymywania:
k. chłodzone, k. chłodnicze,
k. ogrzewane, k. ogrzewane-chłodzone i ogrzewane-chłodnicze, k. izolowane.
Podstawowym wymogiem tych kontenerów jest to by ściany kon. były bardzo dobrze izolowane. Używa się często aluminium na ściany boczne, stosuje się konstrukcje typu sandwich- między 2 warstwy metalu wtryskuje się odpowiedni rodzaj pianki.
K. te często posiadają odpowiedni rodzaj podłogi z rowkami, w których zbiera się woda, kanały wentylacyjne umieszczone pod podłogą.
K. chłodnicze wyposażone są w agregat, w źródło energii; na statku zasilane są energią z instalacji statkowej.
Podstawowym urządzeniem jest panel chłodniczy CRU (Container Refrigeration Unit), k. taki ma dużą masę, to bardzo ogranicza pojemność kontenera (500-700 kg).
K. chłodnicze to najczęściej 40', mają zainstalowane mierniki, temperatura utrzymywana jest w granicach ± 1º, specjalne procesory utrzymują odpowiednie parametry, wskaźniki-znajdują się na zewnątrz kontenera.
Jeśli w tych kontenerach przewozi się produkty spożywcze to atmosfera musi być kontrolowana, dlatego oprócz panelu chłodniczego wyposaża się je w panel CA (Container Controling Atmosphere), który składa się ponadto z zaworów, które otwierane są by zawartość tlenu w kontenerze osiągnęła 15%.Po załadunku towaru powietrze zostaje wypompowane i wprowadzony zostaje azot.
Transport w atmosferze modyfikowanej realizuje się poprzez wprowadzenie oprócz panelu chłodniczego ATAC (Advenced Transmit Atmosphere Control) lub urządzenie typu PSA (Pressure Swing Adsorbtion).
Kontenery ogrzewane z dobrą izolacją stos. Są do ładunków, k-e muszą być transportowane w temp. Wyższej niż otoczenia, są to ład. Maziste, k-e gęstnieją, tężeją. Ich jakość zależy od izolacji i długości podróży.
Kontenery zbiornikowe do transportu gazów i cieczy, składają się z konstrukcji ramy, wew. Umieszczony jest zbiornik, lub kilka zbiorników, są one przystosowane do ład. O różnych właściwościach: niebezpieczne, palne, skroplone. Często kontenery zbiornikowe są jednocześnie kontenerami chłodniczymi np.: do gazów skroplonych. Wyposażone są w zawory bezpieczeństwa (sprężynowe,)gdy istnieje różnica ciśnień.
PRZEŁADUNEK KONTENERÓW
System pionowy lo-lo (lift on-lift off)' suwnice podnoszą kontenery; kon. jest podnoszony i obracany. Wymaga specjalistycznego sprzętu
Sys. Poziomy ro-ro (roll on-roll off); na statki poziomego ładowania, k-e łączą się z nabrzeżem przez furtę rufową. Wymaga dużej liczby nadwozi
Sys. Mieszany- część kontenerów umieszcza się systemem lo-lo, a część ro-ro
Urządzenia do przeładunku kontenera
Suwnice nabrzeżne, suw. bramowe, żurawie kontenerowe z wysięgnikiem, bez wysięgnika
Pomocnicze urządzenia: dźwigniki śrubowe nabrzeżne stosowane w tr. sam., wozy kontenerowe bramowe i podnośnikowe
OSPRZĘT:
ramy chwytne (spredery)- kontener chwytany jest za górne naroże zaczepowe, działające na kon. siły są jednakowe, działają pionowo. Posiadają urządzenia poziomujące i centrujące, kontener w czasie przemieszczania jest ustawiony poziomo. Ramy można podzielić ze wzg. na stopień automatyzacji następująco:
-mechaniczne-sterowane ręcznie, el. Chwytne doprowadzamy na naroża górne kontenera i łączymy je ręcznie. Elementy chwytne: haki, szakle
- półautomatyczne- naprowadzane automatycznie na naroża zaczepy za pomocą przenośników mech-elektr, którymi można sterować z kabiny operatora albo ze stacji naziemnej. Mocowanie do spredera ręczne. Stosowane są spredery całkowicie automatyczne-naprowadzanie i mocowanie automatyczne, zakończone są one ryglami hydraulicznymi. Za pomocą ramy chwytnej można chwycić kontener od dołu.
zawiesia kontenerowe do podnoszenia kontenerów. Zawiesia zaczepia się za górne naroża zaczepowe, gdy podnosi się puste kontenery, gdy pełne, zaczepia się za dolne naroża, gdzie zawiesia wprowadza się z boku. Stosowane są zawiesia z rozpórkami-do dolnej belki przymocowane są dwa zawiesia jednocięgnowe. Odległość cięgien od ścian 38 mm, odległość belki rozpórkowej od dachu kontenera 100mm. Podnoszenie kontenera za pomocą zawiesi jest trudne, gdyż nie ma możliwości wypoziomowania kon i ustabilizowania jego śr. ciężkości. Kontener powinien być podnoszony pionowo bez odchyleń gdyż może ulec uszkodzeniu i kontener i ładunek znajdujący się w nim.
ŻURAWIE:
drobnicowy-udźwig 50 t (najmniejszy udźwig ok. 40 t, by mogły podnieść kontener 40')
SUWNICE
Nadbrzeżne (mostowiec, dźwig kontenerowy), oparta na konstrukcji kratownicy. Suwnica taka składa się z podpór o różnej rozpiętości (18-30m),pod podporami umieszczone są tory kolejowe, wysięgniki są przedłużeniem górnej belki nośnej. Wysięgnik odwodny 35m, by mógł objąć swoim zasięgiem największe statki kontenerowe. Jest on podnoszony również w pionie. Wózek przejezdny na belce, kabina operatora, spreder, układ jezdny
Bramowej- używana też jako suwnice nadbrzeżne, stos. Do przeładunku kontenerów ze środków transportu lądowego, na placu składowym służą do piętrzenia, układania kontenerów.
WOZY PODNOŚNIKOWE BOCZNE (boczno-widłowe)-są najbezpieczniejsze, k. podnoszony jest za pomocą wideł (widły mniejsze i większe dla pustych kon. i pełnych) Używany jest ze sprederem, k-y założony jest na widły. Kon. podnoszony jest za pomocą spredera poruszającego się po maszcie i składany na platformę boczną. Wóz obsługiwany przez 2 osoby (pilota, k-y dba o zabezpieczenie drogi wozu i operatora w kabinie). Wóz może układać kon. do 3 warstw.
Przeładunek poziomy kon.
Rolltrailery-stosowane do przeładunku poziomego i do rozmieszczania kon. na placach składowych. Mogą transportować2 kon. 40' i 4 kon. 20'. Składa się z ciągnika siodłowego, naczepy (platforma z blachy, wyłożona dywanem) z kontenerem. Wada systemu: potrzeba dużej liczby naczep, k-e zajmują dużo miejsca na parkingu.
Obsługa kon. odbywa się w bazach kon. W Szczecinie tymczasowa baza znajduje się na nab. Czeskim. Przeładunek odbywa się za pomocą żurawia o udźwigu 50 t, sprzęt pomocniczy to wozy widłowe boczne, układarki, rampa do przeładunku ro-ro, ciągniki siodłowe, roll-trailery. Ponieważ podłoże nie jest zbyt wytrzymałe nie można zainstalować suwnicy.
Baza kontenerowa -pewien obszar portu wyposażony w stanowiska ststkowe, k-y posiada stanowiska do przyjęcia statków kont. Zazwyczaj wykonywane są dodatkowe czynności jak mycie, naprawa kon., załadunek i rozładunek kon. Musi być wyposażona w odpowiedni sprzęt pomocniczy.
Baza o rozdzielonym ruchu kontenerów:
obsługa lądowych śr. tr. odbywa się na specjalnych stanowiskach, a przeładunek statków w innym miejscu
duże nasycenie w pomocniczy sprzęt mechaniczny
place składowe dla stałych klientów bazy kont.
sektory dla outsiderów-z dala od nabrzeża
cały teren bazy połączony siecią dróg
nabrzeże ro-ro
obsługa kontenerów przychodzących do portu transportem kolejowym (suwnice bramowe do przeładunku wagonów)
z siecią dróg połączone są sektory:
składowisko mat. niebezp.
składowisko kon. pustych
stanowisko kon. chłodniczych
warsztaty naprawcze
myjnia kontenerów
parking dla roll-trailerów i innego sprzętu
parking dla wozów bramowych
Organizacja bazy z połączonym ruchem konten.
zaletą jest to, że nie wymaga dużej ilości sprzętu zmechanizowanego do przeładunku kontenerów
transport, układanie, piętrzenie jest wykonywane przez 2 urządzenia suwnicę nabrzeżną i suwnicę bramową
wozy kon., układarki używane są jako sprzęt interwencyjny
w świetle suwnicy usytuowane są place składowe
rozpiętość bramy suwnicy do 120 m
place składowe muszą mieć w związku z tym odpowiedni kształt- wydłużonego prostokąta o szer. Max 60 m
baza nastawiona jest na przeładunek w relacji bezpośredniej
Bałtycki Terminal Kon. w Gdyni
Usytuowany na nab. Helskim I o dł. 800 m i głębokości 8,5 -10 m, jest to stanowisko 0stat. do przeładunku statków w sys. pionowym. Wyposażony jest w 3 suwnice kontenerowe. Wydajność przeładunku w sys. pionowym 1200 TEU. Na nabrzeżu Helskim II znajduje się stanowisko do przeładunku kon. w sys. ro-ro. o dł. 178 m, 2 stanowiska dla statków z wykładaną burtą rufową. Terminal kolejowy 6 torów (łącznie 1000m), 2 suwnice bramowe (35-40 t). Między torami kolejowymi a nabrzeżem przeładunkowym usytuowane są place składowe kon. i magazyn drobnicowy. Place składowe podzielone są na 8 sektorów (osobno sektor ład. niebezp., kon. chłodniczych z podłączeniem do agregatów chłodniczych. Obsługiwane są przez suwnice bramowe (2 suwnice 42 t), 3 wozy bramowe, wozy boczno-widłowe, układarki, roll-trailery ok. 17, ciągniki siodłowe.
Magazyn zdawczo-odbiorczy (20 tys. m2): załadunek i rozładunek kontenerów, 3 komory dla ładunków szczególnie wartościowych. Wadą jest brak dróg wew. do ruchu samochodów (istnieją jedynie między placami składowymi).
Kontenery do ładunków niebezp. piętrzone są w 2 warstwach, inne w większych ilościach.
PRZEŁADUNEK ŁAD. MASOWYCH
1) metoda tradycyjna-za pomocą żurawi
2) W bazach specjalistycznych przeładunkowo-składowych jest to wydzielony obszar wraz z odpowiednią infra i suprastrukturą przystosowaną do obsługi jednego ładunku.
PRZEŁADUNEK WĘGLA
Węgiel kamienny klasyfikuje się wg sortymentu, brane jest to pod uwagę przy dobieraniu kąta sypania, wielkości sypania. Sortymentów nie miesza się, mają one inną wartość.
Rodzaje sortymentów (zasadnicze):
grube: kęsy, kostka i, kostka ii, kostka
średnie: orzech I i II, orzech, groszek I i II, groszek
drobne: drobny
bardzo drobne: miał, pył, muł
Sortymenty b. drobne mają tendencję do upłynniania się, zachowują się jak koncentraty rud, zagrażają stateczności statku.
Węgiel jest to związek wielu elementów. Składa się z węgla, wodoru, siarki i popiołu a także z innych zanieczyszczeń.
Węgiel sklasyfikować można również wg typów, bierze się wtedy pod uwagę jego właściwości energetyczne, zawartość części lotnych, dylatacja (zmiana wymiarów znormalizowanej próbki węgla podczas podgrzewania do temp. Ok. 1000ºC), ciepło spalania oraz przeróbkę koksochemiczną. Podział na typy oznaczany jest cyframi. Podział taki dotyczy również innych paliw stałych jak: torf, węgiel brunatny, drewno, ropa, antracyt).
Klasyfikacja węgla wg wskaźnika samozapalności:
Szb I < 80ºC/min
Szb II 80-100ºC/min
Szb III 101-120ºC/min
Szb >120ºC/min
Cechy węgla:
1) Skłonność do zamarzania-jest to spowodowane zawartością wilgoci w węglu, jeśli nie przekracza ona 5% to węgiel nie zamarza. Zamarzanie może nawet doprowadzić do przekwalifikowania na inny sortyment.
Zapobieganie zamarzaniu:
Przesypywanie chlorkiem soli, wapnem palonym, solą wapnia, wapnem gaszonym, słomą. Sole obniżają krzepnięcie wody. Dodawanie substancji organicznych zmniejsza jakość węgla. Zamarznięte wagony można rozmrażać, lecz jest to zbyt duże zużycie energii.
2) Wietrzenie węgla
wietrzenie fizyczne spowodowane zmianami temperatur, w wyniku czego bryły węgla pękają, węgiel ulega rozdrobnieniu. Może to spowodować przekwalifikowanie na inny sortyment.
wietrzenie chemiczne- zmiana składu chemicznego sprowadza się do procesów utleniania i hydratacji (uwodnienia). Utlenianie jest spowodowane oddziaływaniem tlenu z powietrza, zwiększa się ilość tlenu i wodoru a zmniejsz ilość pierwiastków. Efektem może być zmiana barwy-węgiel staje się matowy, mogą powstawać naloty barwy żółtej, brunatnej, zielonej. Zmienia się gęstość nasypowa, wartość opałowa ulega zmniejszeniu
3) kruszenie węgla -sortyment ulec może zniszczeniu przy przeładunku, dlatego należy uważać. Do kruszenia dochodzi w szczególności:
- podczas tr. na przenośnikach taśmowych, pod zbyt dużym kątem (powyżej 16º)
- podczas sypania do ładowni ze zbyt dużej wysokości( sortymenty miałowe z dowolnej wysokości; sor. grube do 1m; sor. średnie do 2m)
4) samozapłon- związany jest z utlenianiem węgla (reakcja egzotermiczna). Wzrost temp. do 30ºC to znak zagrożenia, do 60ºC-węgiel zaczyna się palić wew., tlić. Środki zapobiegawcze:
- odcięcie dopływu tlenu
- rozformowanie hałdy, polewanie wodą
- na statku podczas palenia węgla należy gasić go dużą ilością wody, należy skierować statek do portu, gdy wody jest za mało zagrożenie zwiększa się
C + H2O → CO + H2
- przed wejściem do ładowni należy zmierzyć, jaka panuje w niej atmosfera (może brakować tlenu w wyniku reakcji utleniania, jeśli stężenie tlenu spadnie do 17% to przebywanie w takiej atmosferze może spowodować utratę przytomności, gdy stężenie wynosi 15% może wywołać zmiany w mózgu). Ważny jest tu proces wentylacji, powietrze w ładowni powinno być ochłodzone.
-przechowywanie węgla pod wodą
- uszczelnianie zwałów i pryzm
Właściwości węgla:
zawartość części lotnych
zdolność spiekania-zachowanie się węgla (próbki prostopadłościennej)
dylatacja
ciepło spalania- ile energii uzyskamy przy spalaniu węgla
węgiel jest słabym przewodnikiem ciepła, jest to dobra cecha gdyż nie nagrzewa się on od czynników zewnętrznych, ale i zła, ponieważ ciepło, k-e powstaje wew. hałdy nie wydostaje się na zewnątrz.
BAZY WĘGLOWE
SZCZECIN
węgiel przeładowywany jest na nab. pirs i wałbrzyskim (4 żurawie KOMER 8 i 10t).
przeładunek cykliczny
wagony doprowadzane są do akumulatora torów- układ torów przed wywrotnicą, wagony za pomocą wciągarek są wciągane na stół obrotnicy, następuje obrót wagonu o 180º (wywrotnica ta może rozładować jednocześnie 2 wagony 4osiowe- 60t lub 1 wagon 6 osiowy- 90t)
węgiel zsypuje się do zasobników, z których wózków zsypywany jest na taśmociąg, z taśmociągu na stanowisko załadunku lub na plac
wagony po opróżnieniu są formowane w składy wagonowe na stacji rozrządów
Zalety baz:
gromadzą jeden rodzaj ładunku
skrócony czas załadunku statku
Na placach składowych znajdują się przenośniki zgrzebłowe i samojezdne. Węgiel z taśmociągów jest podawany w zasięg oddziaływania przenośników zgrzebłowych poprzez przenośniki samojezdne. Przenośniki zgrzebłowe rozmieszczają węgiel na place składowe.
Na pirsie znajduje się taśmowiec, k-y składa się z: akumulatora, wywrotnicy, ukł. Przenośników prowadzących do wieży załadowczej, wieża załadowcza. Część wieży znajduje się w górnej części. Miejsce dla dwóch operatorów. Załadunek odbywa się poprzez wysięgniki teleskopowe o zmiennej długości i średnicy, końcówka wysięgnika może obracać się w górę i w dół oraz w prawo i lewo, zginać w kształt fajki, odginać o kąt.
ŚWINOUJŚCIE
Węgiel dostarczany jest koleją i barkami, stanowisko obsługi wagonów i barek, 2 żurawie do przeładunku ład. masowych, w ciągu 1 doby można przeładować 21 barek. Stanowisko rozładunku barek- dł. nab. 240 m, w tym 140 nab. eksploatacyjne i 100 nab. postojowe.
Stanowisko rozładunku wagonów:
Wagony są rozładowywane przy pomocy wywrotnicy. wywrotnice mogą jednocześnie rozładować po 2 wagony 4-osiowe (60t) lub jeden wagon 6-osiowy (90-120t). Wagony doprowadzane są za pomocą lokomotywy spalinowej. Po rozładunku wagony zjeżdżają na zjazd torowy. Znajduje się tu tunelowa, elektryczna rozmrażalnia wagonów.
Z wywrotnicy węgiel zsypywany jest do zasobników, następnie poprzez przenośnik członowy idzie do wieży zasypowej. Węgiel jest kierowany układem przenośników magistralnych na plac składowy. Znajduje się tu 5 placów składowych w 1 ciągu i oczyszczalnia ścieków. Place skł. obsługiwane są przez ładowarki kołoczerpakowe (zwałowarko-ładowarki)- jeżdżą one po torach na wałkach ziemnych, są sprzężone z wózkiem nadawczo zrzutowym przenośnika. Wózek zwałow.-ład. jest ruchomy, można regulować jego wysokość. Jest 5 zwałow.-ład. różnej produkcji. Pracują tu też walce. Jeżeli węgiel podawany jest z placu, wtedy pracuje druga część zwał.-ładowarki - koło o średnicy 8 m, następnie węgiel przenoszony jest przenośnikiem do zsypu, później na wózek zrzutowy przenośnika i na stanowisko załadowcze. Istnieje układ przenośników pomiędzy zwałami na pl. skł.
PORT PÓŁNOCNY GDAŃSK
Nie obsługuje się tu barek, gdyż nie ma stworzonego do tego celu stanowiska. Obsługiwane są tutaj wagony, k-e rozładowywane są na wywrotnicy. Znajduje się tu tunelowa, elektryczna rozmrażalnia wagonów, gdy temp powyżej -5ºC. Jeśli wagony zamrożone są na całej głębokości to trzeba je wyładowywać mechanicznie.. Znajdują się tutaj 2 wywrotnice, obudowane jednym dachem, każda może obsłużyć po 2 wagony 4-osiowe (60t) lub po 1 wagonie 6-osiowym (90-120t). Wywrotnica najnowszego typu, mocowanie wagonów grawitacyjne, posiada urządzenia wibracyjne, k-e umożliwiają wyrzucenie resztek węgla z wagonu.
Węgiel zsypywany jest do zasobników i przenośnikami taśmowymi kierowany jest do wieży przesypowej. Są dwie nitki przenośników, można jednocześnie rozładować dwa różne gatunki węgla.
90% węgla obsługiwanego jest w relacji pośredniej.
W wieży przesypowej znajduje się stanowisko do pobierania próbek węgla. Znajduje się tu stanowisko załadowcze na Pirsie wysuniętym daleko w wodę. Załadunek statków odbywa się za pomocą 2 ładowarek (KOMATSU), są one tak zainstalowane tak, że można je przełączać na dowolny ciąg przenośników. Są to ładowarki taśmowe z wysięgnikiem teleskopowym, wysuwa się na 7 m, zakończone stożkiem trymującym.
Znajdują się to 2 rodzaje urządzeń mocujących do podłoża: kleszcze szynowe i urządzenia sztormowe.
WSZYSTKIE BAZY SKŁADAJĄ SIĘ Z:
stanowisko rozładunku wagonów i barek (Sz-n, Św.)
place skł.
stanowisko załad. st.
wszystkie te części połączone są sys. przenośników
wagony rozładowywane są za pomocą wywrotnic (w Sz-nie 1 wywrotnica)
rozmrażalnie wagonów (Św., Gdańsk)
place składowe: różnią się układem i pojemnością:
- Szczecin: 147 600 t
- Świnoujście 533 300 t
- Gdańsk 540 000 t
Świnoujście i Gdańsk są podzielone na sektory
na placach pracują przenośniki samojezdne, walce, spychacze
stanowisko załadowcze statków; Sz-n to najstarsza baza-wieża załadowcza z wysięgnikami po obu stronach
Św. I Gd. -ładowarki statkowe (Gd.- ładowarka przymocowana za pomocą dwóch systemów)
W Sz-nie przenośniki taśmowe można ustawiać pod różnymi kątami, jeden pod dosyć dużym kątem
oczyszczalnie węgla
ważenie węgla (w Sz-nie nie ma przystosowanego stanowiska do ważenia węgla, ważone są wagony z węglem; Św.-ważenie odbywa się na wieży przesypowej, ważenie z dokładnością do ± 1%; Gd.- na wieży znajduje się specjalne pomieszczenie, ważenie z dokładnością 0,25%)
pobieranie próbek (w Sz-nie brak odpowiedniego stanowiska, pobierane są ręcznie przez pracownika Polcargo; Św. -stanowisko na wieży; Gd. specjalne pomieszczenie)
zanieczyszczenia metalowe wybierane elektromagnesem, pozostałe: w Sz-nie ręcznie przez robotników a w Św. i Gd. przez zamocowaną kratę
PRZEŁADUNEK RUDY
Rudy żelaza:
Fe3O4 magnetyt (srebrzysty, ciemnostalowy, czarny)
Fe2O3 hematyt (brązowy-bordowy)
Fe2O3H2O limonit (cienożółty, brunatny) do 50%
FeCO3 syderyt (do 50% zawartości żelaza)
Siarczki żelaza
FeS2 piryt
Rudy innych metali. W Polsce eksploatuje się rudy cynku i ołowiu. Na Śląsku wydobywa się:
ZnS siarczek cynku
PbS siarczek ołowiu
Koncentrat rud-drobny proszek, produkowany z rud rodzimych, k-e nie zawierają 100% rudy żelaza, zawierają skałę płonną-odpady. W miejscu wydobycia metodą flotacji otrzymuje się koncentrat rudy, który zawiera już czysty metal, bez zanieczyszczeń.
W Sz-nie do Polic przychodzi ruda dwutlenek tytanu TiO2-ilmenit, sprowadzana z Norwegii.
Metoda konwencjonalna-do przeładunku rudy stosowane są żurawie, w ich świetle znajdują się tory kolejowe. Przy dwóch torach brama ma rozpiętość 9,155 m; przy 3: 14,3 m; przy 4: 18,8-19,2m; przy 6: 28,9 m. Żurawie bramowe o udźwigu 8, 10, 16 t.
ŚWINOUJŚCIE
Obecnie do przeładunku rudy w Św. Ma być wykorzystane nab. Chemików.
Rozładunek rudy
Baza na nab. Hutników-70 tys t rudy- koncentrat rud lub 35 tys t rudy kawałkowej może zmieścić się na pl. skł.
2 nitki torów kolejowych
suwnica: szer. Bramy 18 m, dł. wysięgnika odwodnego 36 m, dł. wysięgnika od str. Odlądowej 26 m
na nab. Hutników pracują 2 takie suwnice
DOR nabrzeża 18 t/m2, dlatego hałdy mają max wys. 12 m
Rozładowanie 1 statku zajmuje całe nab.
Załadunek rudy
Ładowarka kołoczerpakowa ładuje z placu na wagony, przesuwa się ona wzdłuż nab., składa się z: portalu, obrotowej rampy + kabina kierowcy, uchylnego wysięgnika z kołem czerpakowym, obrotowego wysięgnika załadowczego, k-y ma przenośniki taśmowe. Na ładowarce odbywa się jednocześnie ważenie rudy. Ładowarka ładuje ½ wagonu, ustawia się ja tak aby wysięgnik znajdował się nad skrajną osią wagonu, następnie przesuwa się wysięgnik i ładuje się następna połowę wagonu.
Plac składowy jest pod kątem 2º, znajdują się tu zraszacze.
Wadą jest zbyt mała pow. pl. skł. Umożliwia ona obsługę tylko 1 statku. Istnieje problem z bezpośrednim przeł. ze statku na barkę, gdy statek szerszy niż 26 m, dlatego trzeba stosować żurawie pływające
SIARKA
Baza przeładunkowo-skł. - w Gdańsku na nab. Obrońców Poczty Polskiej.
Siarka-ład. niebezp., sub. stała, łatwopalna, produkt spalania SO2,z wodą tworzy kwas siarkowy z nadchloranami i nadmanganianem i innymi subs. organicznymi tworzy substancje wybuchowe. Również pył o stężeniu 30g/m3 ma właściwości wybuchowe. Siarka dobrze się izoluje, gromadzi ładunek elektrostatyczny, jest dobrym izolatorem, może to być powodem zagrożenia zapłonu podczas transportu taśmociągiem. Siarka jest pierwiastkiem bardzo aktywnym chemicznie, reaguje bardzo łatwo z metalami kolorowymi, dając siarczki, dlatego urządzenia przeładunkowe (k-e są ze stali z dod. Metali kolorowych) po zetknięciu z siarką silnie korodują, zwłaszcza wtedy gdy w powietrzu znajduje się dużo wilgoci. Siarka jest surowcem czystym (sypka, sucha), ładownia musi być dokładnie umyta, ale nie wodą morską, ponieważ sól zanieczyszcza siarkę. Do klasy 4.1 substancje stałe łatwopalne-substancje palne, występuje w 4 kodeksach ze wzg. na to, że występuje w różnych postaciach:
Płynna -transportowana (130-135ºC)w zbiornikach z wykładziną ceramiczną lub z włókna szklanego; warunki transportu zawarte są w kodeksach dot. Chemikaliowców: Bch( dotyczy transportu chemikaliów ciekłych, statkami k-e zostały zbudowane do 1 lipca 1986r), IBC (dla chemikaliowców, dot. budowy i wyposażenia statków przewożących chemikalia). Wydobywana jest metodą Frasza, wytapiana w temp. pow. 100ºC. Ważne jest zachowanie odpowiedniej temp. w czasie tr., lepkość maleje wraz z temp. do ok. 150-160ºC, następnie zaczyna rosnąć. Nad powierzchnią może gromadzić się siarkowodór.
jako lad. masowy- siarka granulowana i kruszona- ujęta w kodeksie BC-dot. bezp. transportu stałych lad. masowych, ujęta w dodatku B
w opakowaniach- siarka stała lub płynna-asortymenty przeznaczone do specjalnego przeznaczenia (płatkowana, w formie lasek i drobno mielona)
Gaszenie siarki-nie zaleca się stosowania wody, ponieważ powstaje kwas siarkowy. Wyjątkiem może być bardzo duży pożar. Można gasić poprzez zasypanie świeżą siarką, k-a odcina dostęp tlenu.
Jeszcze niedawno siarka przeładowywana była w Sz-nie, na nab. Katowickim.
Siarkopol powstał w I połowie lat 70-1973, połączony jest z portem rurociągami. Obecnie nazywa się Siarkopol Port Gdańsk S.A., zajmuje się przede wszystkim obsługą siarki, ale także takich ładunków jak: melasa i oleje roślinne