częstotliwość	A1	A2	A3	A4	A5	A6	λ1	λ 2	λ 3	λ 4	λ 5	λśr	V	(v-vśr)^2
600	12	39					54					54,0	324	324
700	10	34					48					48,0	336	36
800	8	29					42					42,0	336	36
900	7	26					38					38,0	342	0
1000	6,5	23,5	41				34	35				34,5	345	9
1500	9	20	32	43			22	24	22			22,7	340	4
1600	4	15	26	37			22	22	22			22,0	352	100
1700	4	14	24	34	44		20	20	20	20		20,0	340	2
1800	4	14	24	33	42		20	20	18	18		19,0	360	324
1900	4	13	22	32	41		18	18	20	18		18,5	352	100
2000	4	15	23	32	41		22	16	18	18		18,5	360	324
2100	5	13	20	28	36	44	16	14	16	16	16	15,6	328	196
2200	4	12	19	27	34	42	16	14	16	14	16	15,2	334	64
2300	4	11	19	26	33	40	14	16	14	14	14	14,4	331	121
2400	5	12	18	25	32	39	16	14	14	14	14	14,4	345	9
2500	4	10	17	24	31	37	12	14	14	14	12	13,2	330	144
2600	4	10	17	23	29	36	12	14	12	14	14	13,2	343	1
2700	3	9	16	22	28	34	12	14	12	12	16	13,2	356	196
2800	3	9	15	21	27	33	12	12	12	12	12	12,0	336	36
2900	3	8	14	20	26	31	12	12	12	12	10	11,8	342	0
3000	3	8	14	20	25	31	10	12	12	10	12	11,2	336	36
3100	2	8	13	19	24	30	12	10	12	10	12	11,2	347	25
3200	2,5	8	13	18,5	24	29	11	10	11	11	10	11,2	358	256
3300	2,5	8	13	18	23	28	11	10	10	10	10	10,2	336	36

V_śr =342

Myślę że się dużo napracowałem. Mam nadzieję że to docenisz i że zrobisz coś dla mnie, a mianowicie chciałbym abyś napisał mi jak policzyć te pierdolone odchylenia i błędy oraz wartość oczekiwaną, b nie mam pojęcia jak to zrobić, a poza tym piszę już drugi raz bo gdy już kończyłem produkt największej firmy na M zaweisił się , ale to nic.

Dołączam wnioski i komentaże, mam nadzieję że ci się przydadzą

Wnioski:

W ćwiczeniu naszym pomiary wykonaliśmy dla dźwięku o częstotliwości od 700 Hz do 3000 Hz. Okazało się, iż w miarę przechodzenia do wyższych częstotliwości zwiększała się ilość minimów. Potwierdził się także fakt, że prędkość dźwięku nie zależy od częstotliwości i wartość jaką otrzymaliśmy po wykonaniu obliczeń jest wartością zbliżoną do wartości tablicowej, która wynosi 343 m/s(w temp. 20^oC).

V. Wnioski:

W ćwiczeniu naszym pomiary wykonaliśmy dla dźwięku o częstotliwości od 1600 Hz do 2900 Hz. Okazało się, iż w miarę przechodzenia do wyższych częstotliwości zwiększała się ilość minimów. Potwierdził się także fakt, że prędkość dźwięku nie zależy od częstotliwości i wartość jaką otrzymaliśmy po wykonaniu obliczeń jest wartością zbliżoną do wartości tablicowej, która wynosi 343 m/s(w temp. 20^oC).

A III. Wnioski

Pomiar prędkości dźwięku metodą rury Quinckego należy do metod pośrednich pomiaru, ponieważ najpierw mierzymy długość fali w powietrzu dla danej częstotliwości, a następnie obliczamy prędkość.

Na podstawie pomiarów wyciągamy wniosek, że prędkość dźwięku w powietrzu rośnie ze wzrostem częstotliwości drgań źródła.

Otrzymana wartość średnia prędkości dźwięku bardzo dobrze ( błąd względny nie przekracza 1 % ) zgadza się z wartością odczytaną z tablic.

Podstawowym błędem pomiaru jest niemożliwość jednoznacznego określenia za pomocą słuchawek minimum natężenia dźwięku. Kolejnym źródłem błędu jest odchyłka generatora, która zgodnie z zapewnieniami producenta nie powinna przekraczać 1.5 %.

Analiza błędów:

Pomiary wykonane w doświadczeniu obarczone są błędami, których źródeł należy upatrywać w dokładności odczytu przyrządów , ich klasy dokładności oraz precyzyjności wykonania przyrządów użytych w ćwiczeniu. Źródłem dźwięku w doświadczeniu był generator elektryczny, którego częstotliwość generacji fal odczytywana była dzięki pomiarom przez częstotliwościomierz elektroniczny. Dokładność z jaką dokonywany był odczyt tego parametru wynosiła ok. 10 [Hz]. Kolejna wielkość potrzebna przy obliczeniu prędkości dźwięku to długość fali akustycznej. Parametr ten mógł być odczytywany z dokładnością sięgającą 1 [mm] , jednak w praktyce taka dokładność pomiaru długości fali nie jest możliwa przy użyciu urządzeń zastosowanych w doświadczeniu. Znaczna niewrażliwość ludzkiego ucha oraz pewna nieczułość oscyloskopu uniemożliwiały pomiar długości fali z dużą dokładnością, dlatego też otrzymane przez nas wielkości obarczone są błędem rzędu 5 [mm]. Pewne trudności i komplikacje wprowadzała sama konstrukcja rury Quinckego. Dla niektótych częstotliwości akustycznych w urządzeniu tym powstawały odbicia, co powodowało wprowadzenie częstotliwości harmonicznych i zniekształcenie przebiegu badanej fali. Zniekształcenia takie bardzo utrudniały dokładny pomiar minimów fali, a w niektórych przypadkach odczyt minimów był wręcz niemożliwy, gdyż zniekształcony przebieg wraz ze zmianą długości rury zmieniał jedynie swój kształt a nie amplitudę. Dlatego też częstotliwości przy których zauważalne było zniekształcenie fali akustycznej zostały odrzucone i nie były brane pod uwagę przy obliczaniu prędkości dźwięku.

---