USTAWKA

MATERIAŁY WYJŚCIOWE

- mapa ewidencji gruntów obiektu poddanego scaleniu, zawierająca granice kompleksów i podkoropleksów obliczeniowych;

- zestawienie kompleksów, konturów klasyfikacyjnych;

- rejestr gruntów obiektu;

- wyniki wcześniej wykonanych ćwiczeń, a więc ogólny projekt gospodarczy i rejestr szacunkowy.

KRYTERIA PRZY SPORZĄDZANIU USTAWKI:

1. Kwestionariusz życzeń uczestników scalenia i wymiany

2. Lokalizacje w starym stanie posiadania

3. Lokalizacja siedliska (gdzie mieszka, gdzie ma zabudowania)

4. Ekwiwalenty o zbliżonej strukturze użytków

• Struktura użytków powinna być zachowana w granicach 20% (jeżeli miał 10% L - może mieć 8-12%), chyba że wyraził inne życzenia w kwestionariuszu.

• W przypadku gruntów szczególnie cennych różnica może być do 10% (gdy jest mało łąk - są szczególnie cenne; grunty przeznaczone w MPZP pod zabudowę)

5. Przydatność rolnicza gruntów w starym stanie posiadania (chyba, że zainteresowany zgłosił w kwestionariuszu potrzebę zmiany - lepsze na gorsze lub odwrotnie)

• Gdy nie ma możliwości zmiany trzeba zapewnić to, co miał.

• Pow. gruntów nowowyznaczanych powinna mieścić się w granicach 20% w stosunku do gruntów starych.

Art. 14 Ustawy „O scaleniu i wymianie gruntów”

6. Należy zapewnić dogodniejsze niż dotychczas warunki gospodarowania:

• zmniejszenie liczby działek (w miarę możliwości)

• przybliżenie projektowanego ekwiwalentu do siedliska

• powiększenie pow. działek

• racjonalny kształt działek

• dojazd do działki (do długich obustronny)

• czasem konieczność projektowania nowych dróg

• najdogodniejszy kształt - figura wydłużona (boki dłuższe równoległe)

Konieczność dostosowania nowych granic działek do niezmienników terenowych (wszelkiego rodzaju przeszkody, które muszą być uwzględnione w projektowaniu działek) np.

• skarpa (jeżeli stara granica biegła po skarpie nowa też musi)

• rowy melioracyjne - granica działki powinna być projektowana środkiem rowu

• granice zadrzewione

• przepusty, pozwalające zjechać z drogi na pole (przepust do każdej nowej działki)

Wartość netto kompleksu dzielimy niezmiennikami na grupy działek - i te rozdzielamy.

Na podkładzie mapowym należy wkreślić stare elementy - niezmienniki (stwierdza się je w czasie wywiadu terenowego).

Mapa ewidencji gruntów nie zawiera:

-pojedynczych drzew

-skupisk drzew

-skarp

Jest to zawarte w poszczególnych studiach (glebowych, rzeźby terenu).

Nie lokalizować obok siebie gruntów osób, które mają ze sobą zatarg.

8. Określone osoby, chcą mieć obok siebie działki (wspólne uprawy itp).

9. Lokalizacja ekwiwalentów dla różniczan (mieszkają w innej wsi, a w innej użytkują działki

W niektórych przypadkach scaleniem obejmuje się kilka wsi (gdy dużo różniczan).

W tym celu sporządza się rejestr przejściowy (dla kilku wsi).

POTRĄCENIA MOGĄ MIEĆ RÓŻNY CHARAKTER:

1. potrącenia na drogi (korekta układu komunikacyjnego)

2. potrącenia na działki użyteczności lokalnych

3. potrącenia wynikające z różnicy projektów

Ad A) Potrącenia na drogi (korekta układu komunikacyjnego)

1. przestrzenne położenie drogi (np. prostowanie, poszerzanie); weryfikacje układu komunikacyjnego zgodnie z MPZP dotyczy dróg publicznych i powiatowych, wojewódzkich, krajowych.

2. Weryfikacja dróg lokalnych (dróg obsługi pól)

- zazwyczaj drogi gruntowe, mogą być one likwidowane, tworzone, które z dróg gruntowych po scaleniu i podziale można zlikwidować, bo ze względu na nowe granice mogą one stać się niepotrzebne; tworzenie nowych dróg, tak aby były one dostępne przez cały rok, albo wykopanie rowów , nawiezienie materiału, który by ją utwardził

Przy pewnej głębokości działki, gdy przekracza ona 400 m, wskazane jest obustronna obsługa działki.




Wp - wartość potrąceń

W_N - wartość stanu nowego

W_S - wartość stanu starego

Dla potrzeb korekty układu komunikacyjnego należy sporządzić podkład mapowy dla celów projektowania. Na tym etapie należy przenieść wyniki szacunku gruntów (na tej podstawie ocenić, oszacować stan stary i nowy). Rozkład musi spełniać warunki kartometryczne.

Ad B) Potrącenia na działki użyteczności lokalnej

- uwzględnienie MPZP

- uwzględnienie potrzeb lokalnych (np.: wysypisko śmieci, straż pożarna, itp.)

Ad C) Potrącenia wynikające z różnych rejestrów

Między Rejestrem przed scaleniem II etapu i rejestru ogólnego - między wartością przed scaleniem II etapu i rejestrem ogólnym.

Określenie wartości scalenia, przygotowanie podkładu mapowego

- kartometryczny

- punkty osnowy geodezyjnej

- granice działek starego stanu, które są niezmiennikami projektowymi

Rejestr ogólny - zestawienie konturów szacunkowych w nowych kompleksach szacunkowych.

Przykład: W_S 11 900 q

W_N 12 000 q

∆W ∆W=100q

Współczynnik potrąceń:




!!! Kiedyś kp≤1%, ale teraz to już nieaktualne.

Na dzień dzisiejszy limitu wsp. Potrąceń NIE MA !!!

RODZAJE REJESTRÓW SPORZĄDŹ W POSTĘPÓW SCALENIOWYCH

Rejestr przed scaleniem-jego zadaniem jest podanie wartości szacunkowej poszcz. gosp. rol. lub ich części objętych postępów urządzeniowo - rolnym. Jest on sporządzany oddzielnie dla każdego obrębu: dzieli się on na: -rej pierw etapu( wyk go odpowiedni organ do spraw urządzeń-rolnych, -rej drugiego etapu(wyk wykonawca po przepraw szacunku przed scaleniem.

Pierwszy etap rej przed scal polega na wpisaniu do odpowiednich kolumn formularza przed scal danych liczbowych zawartych w aktualnych rej gruntów. Należy wpisać nast. dane: -nr kolejne, -nr gosp. wg rej EG: -nazwę lub nazwiska uczestników : -nr arkusza mapy. -nr

Działek - pow. działek składających się na poszczególne gosp., - pow. uż w posz cz działkach. Rejestr przed scaleniem układany jest wg grup rejestrowych.

Drugi etap jest wvk po zakończeniu prow szacunku porównawczego gr i po obliczeniu pow konturów w działkach. Polega on na uzupełnieniu rejestru przed scaleniem o dane otrzymane z szacunku. Kolorem zielonym należy wpisać w wierszu nagłówkowym umowne wartości szacunkowe l ha, oraz uzupełnić górne części wiersza w odpowiednich kolumnach obliczone wartości poszcz użyt i gosp. Kontrola prawidłowości wykonania:

1) ostateczna suma pow wartości podanych w rej, jest zgodna z ogólnym zestaw pow wartości szacunkowych uż,

2) ogólna wart szacun poszczeg konturów jest zgodna z wynikami otrzym z pomnożenia pow ogólnej danego konturu przez jego jednostkową wartość szacunkową.

Rejestr ogólny -zestaw pow i wart konturów szcun nowo proj kompleksów.

Rejestr przejściowy - sporządzany w szczególnych przyp gdy scal obejmuje kilka wsi (gdy występ tzw szachownica zewnętrzna-jest ona uzasadniona jeżeli np. w jednej wsi nie ma łąk a w sąsiedniej są, i wtedy mieszk mogą mieć gr w drugiej wsi).

Rejestr po scaleniu- zestawienie pow ł wartości kont szac dla nowego stanu po scaleniu z uwzględnieniem potrąceń.

NIEZMIENNIKI

Przy projektowaniu muszą być uwzględnione te szczegóły terenowe, które stanowią o przebiegu elementów projek­towanych, szczególnie linii będących granicą lub jej częścią /przy łamanych liniach granicznych/. Możemy więc mówić, że w projektowaniu należy uwzględnić to, co się nie zmienia w terenie. Chodzi oczywiście o uwzględnienie tzw. niezmienni­ków projektowych /skarp, wykopów, wszelkiego ro­dzaju linii granicznych, naturalnych granic między użytkami, szczególnie między lasami a innymi, łąkami a innymi, granic mię­dzy trwałymi nasadzeniami a użytkami rolnymi, elementów środo­wiska naturalnego, elementów uzbrojenia technicznego - mostów, przepustów napowietrznych, naziemnych i podziemnych linii prze­syłowych, rurociągów ciepłowniczych, sanitarnych, deszczowych, rzędów przydrożnych drzew, rowów przydrożnych, sieci rowów me­lioracyjnych/ oraz innych, a wynikających z uzgodnień przeprowa­dzonych z instytucjami i uczestnikami scalenia.

PRZYGOTOWANIE PODKŁADU MAPOWEGO DLA CELÓW PROJEKTOWYCH (W ZALEŻNOŚCI OD FUNKCJI DZIAŁEK)

1. Skala podkładu mapowego dla celów projektowych (typowa dla wsi 1:5000 lub podobne; w terenach zróżnicowanych wysokościowo 1:2000 - tereny podgórskie)

2. Podłoże podkładu mapowego do celów projektowych - na trwałym podłożu które w min. stopniu podlega zniekształceniu (folie chemiczne, typowe tradycyjne, na foliach, brystolach uszlachetnionych)

3. Krój mapy (obrębowy, sekcyjny, jednostkowy) stosuje się raczej jednostkowy; w szczególnych przypadkach sekcyjno-obrębowy

4. Treść:

- zaznaczone granice objęte scaleniem

- zaznaczone obszary nie objęte scaleniem

- infrastrukturę geodezyjną (wszystkie punkty osnowy szczegółowej i pomiarowej)

- rzeźba terenu nie jest potrzebna - tylko szczególne jej formy stanowiące niezmienniki projektowe np. granica działki biegnie po skarpie (wpasowane w naturalne elementy)

- stary stan nie przeszkadza (są czarne a nowe czerwone)

- stare granice są tylko potrzebne gdy stanowią o ograniczeniach w projekcie (niezmienniki projektowe powinny być wykreślone)

- granice konturów szacunkowych - rodzaj i wartość jednostkowa; granice użytków

- dokumentalność - mapa powinna być sporządzona przez osobę do tego uprawnioną i przyjęta do zasobu (po sprawdzeniach technicznych)

- kartometryczność - zgodność miar graficznych z miarami terenowymi (z odpowiednim błędem, dokładnością)

DOKŁADNOŚĆ PODKŁADU MAPOWEGO NA ETAPIE TWORZENIA

II kl. - 5 cm

III kl. - 10 cm

1.Punkt osnowy szczegółowej (III kl.)

- dokładność 0,10 m; w skali mapy 1:5000 - 0,02 mm

- błąd nakłucia siatek kwadratów - 0,04 mm

- błąd kartowania współrzędnych X,Y - 0,08-0,10 mm (w skali mapy)




2. Punkt osnowy pomiarowej

Błąd terenowy 0,10 m, 0,50 m

W skali mapy 1:5000 - 0,02 mm, 0,10 mm, 0,04 mm,




(w skali mapy)

3. Punkt szczegółowy I grupy :

Osnowa szczegółowa - 0,10 m, 0,50 m - punkt oparty na niekorzystnych warunkach terenowych




0,50 - 0,60mm - błąd w oparciu o punkt III grupy dokładnościowej

0,25 - 0,35 mm - błąd w oparciu o punkt II grupy dokładnościowej

Odcinek ograniczony dwoma punktami A i B

Błąd położenia odcinka:

m²_AB = m²_A+ m²_B




I





II


Bardziej wiarygodny wzór (według badań empirycznych)

Błąd położenia odcinka = błąd położenia punktu, gdy A i B są tego samego błędu.

Błąd położenia punktu

Błąd pomiaru graficznego
(przy jednokrotnym pomiarze odcinka)







Błąd położenia płaszczyzny na mapie dla kwadratu

ms - błąd pojedynczego punktu

k - wydłużenie figury

P - powierzchnia w mm² na mapie

ms mogą być niejednorodne - bierzemy średnią arytmetyczną błędów tych punktów.

SPRAWDZENIE WARUNKÓW DEFORMACJI

d1 - długość graficzna odcinka

d1' - długość analityczna odcinka

Δd - różnica

DeformacjaΔd>błędu położenia odcinka na mapie (md)

Gdy Δd < md niedopuszczalne jest liczenie deformacji.

Gdy Δd > md

Współczynnik deformacji


dg - dł. graficzna

dt - dł. teoretyczna

Liczymy deformację w kierunku pionowym (q); poziomym (p); dla środka

WZÓR WEIHLA










SPRAWDZENIE KARTOMETRYCZNOŚCI PODKŁADU MAPOWEGO

Warunek kartometryczności:

 dt `- dg ` ≤ 0,19 mm * M

M - mianownik skali mapy

dg' dt' - odcinki poprawione o wpływ deformacji

Spełnienie tego warunku pozwala wykorzystać podkład do projektowania.

SYSTEMATYKA METOD PROJEKTOWANIA DZIAŁEK O ZADANEJ POWIERZCHNI

1. Metoda ścisła

- analityczna

- kombinowana

2. Metoda przybliżona

- kombinowana

- graficzna

- mechaniczna

kolejnych przybliżeń

- wartość metra bieżącego

- średnia wartość hektara

- z wykorzystaniem nomografu

- z wykorzystaniem komasatora

- założonej szerokości

METODA ŚREDNIEGO HEKTARA.

Pozwala przejść z procesu projektowania wartości do projektowania powierzchni.




Wśr/ha - średnia wartość hektara w kompleksie

Wk - wartość kompleksu

Pk - powierzchnia kompleksu

Wartość działki do zaprojektowania np. 200q




P - powierzchnia działki do zaprojektowania

Powierzchnię odcina się na podkładzie mapowym kartometrycznym - nie na odbitce ozalidowej.

Po zaprojektowaniu działki należy dokładnie obliczyć powierzchnię konturów i określamy wartość zaprojektowanej działki:

W = Σ Pi * Ci

Kolejne przybliżenie:

Wartość do zaprojektowania - 200 q

Wartość zaprojektowana - 180 q

200 q - 180 q = 20 q




ΔP - powierzchnia o jaką trzeba jeszcze przesunąć granicę




ΔX - o tyle mamy przesunąć granicę

Po zaprojektowaniu - pomiar sprawdzający (kontrolny). Wartość zaprojektowanej działki w drugim przybliżeniu może różnić się max o 2,5%.

Przy znacznym zróżnicowaniu wartości konturów w kompleksie, można kompleks podzielić na części i określić wartości i powierzchnie każdej części.

METODA METRA BIEŻĄCEGO.

Metoda kolejnych przybliżeń. Najczęściej stosowana w praktyce.

Granica 1-go przybliżenia - przerywana. Może być zaprojektowana metodą średniej wartości hektara.

Liczymy wartość pasa gruntu o szerokości 1 m.







l - długość boku użytku wzdłuż projektowanej granicy [m]

C - wartość jednostkowa użytku [q/ha]




Procedura do cięcia brakującej wartości, albo tej, której jest za dużo.

Przesuwamy o ΔX, sprawdzamy wartość działki.

Pierwsze przybliżenie - ołówkiem.

Ostateczna granica - cynober.

METODA NARASTAJĄCEJ WARTOŚCI

1.Liczymy wart. Kąpleksu

2.Obieramy kierunek równoległy do Y, określamy układ wartości i odległości

3.Rzutujemy na X pkt załamań lini

4.Liczymy C_m każdej lini

5.zdejmujemy odległości dx między liniami

6.liczymy wart. Pasków W_i=((C_m+1+C_m)/2)x

7.Rys. wykres łącząc wartości pasków

8.projektujemy działki o danych wart.

METODA HARFY

1. dzielimy kompleks na pasy 10-20cm w kierunku cięć z projektem działek.

2.pow i wart. Poszczególnych pasów obl. Uwzględniając użytki i kl. za pomocy harfy planimetrycznie

3.patrz pkt 4 jw

ZASADY TECHNICZNEGO PROJEKTOWANIA DZIAŁEK W KOMPLEKSIE

1. Zasada „od ogółu do szczegółu”

- określić granice kompleksu

- określić granice podkompleksów

- określić granice grup działek

- określić granice działek

2. Kolejność projektowania działek co do wartości. Ostatnia projektowana działka ma być największa co do wartości. Dla działek o zbliżonej powierzchni - ostatnia o największej powierzchni.

W miarę możliwości zaczynamy od działek o mniejszych wartościach.

3. Liczba projektowanych działek z nadmiarem i niedomiarem powinna być zbliżona (żeby ostatnia działka zmieściła się w wyznaczonych granicach).

4. Należy zaostrzyć dokładność projektowania do 2,5%.

Procedura wyrównania powierzchni zaprojektowanych działek do powierzchni analitycznej kompleksu. W wyrównanych powierzchniach działek wyrównujemy kontury szacunkowe. Z wyrównanych konturów szacunkowych obliczamy ostateczne wartości zaprojektowanych działek.

5. Dokonując projektowania działek w kompleksie należy uwzględniać niezmienniki projektowe.

METODY USTALANIA DANYCH REALIZACYJNYCH

Metody ustalania danych realizacyjnych zależą od zastosowa­nych metod przy projektowaniu urządzenioworolnym.

1.Jeżeli opracowanie projektu dokonano w całości lub w niektórych kompleksach projektowych obszaru urządzenioworolnego metodą analityczną, to już w obliczeniach znajdują się dane geo­dezyjne do wyznaczenia projektu lub jego części na gruncie. Dane te wykorzystuje się do opracowania szkicu dokumentacyjnego, a następnie szkiców wyniesienia.

2.Jeżeli projektowano metodą graificzną lub mechaniczną, to dane geodezyjne do wyznaczenia tego projektu na gruncie można uzyskać z zapisów danych ustalonych w toku projektowania, do którego wykorzystano:

- miary wprost z mapy (w wyniku uzgodnienia sum długości z cał­kowitym wymiarem, np. boku osnowy szczegółowej lub pomiaro­wej) ;

- czołówki działek zaprojektowanych wyliczane na podstawie po­wierzchni ostatecznych (wyrównanych do powierzchni analitycz­nych kompleksów) poszczególnych działek i dłuższych elementów ich konstrukcji (boki, przekątne) pomierzonych graficznie na mapie, tak wyliczone wielkości czołówek uzgadniane są z całko­witym wymiarem np. boku osnowy szczegółowej lub pomiarowej;

- z "wyrównanych" szerokości działek - uzgodnionych sum długości z analityczną szerokością kompleksu - oblicza się czołówki za­projektowanych działek i dalej "wyrównuje" - uzgadnia sumy długości z wymiarem boków osnowy realizacyjnej. Sposób ten jest zalecany, gdy działki projektuje się metodą interpolacji wartości, komasatorem geodezyjnym lub stosując technologię "założonej szerokości".

PROTOKÓŁ WARUNKÓW OBJĘCIA NOWYCH DZIAŁEK W POSIADANIE.

W dniu.... geodeta przy udziale rady uczestn. scalenia opracował nast. warunki objęcia w posiadanie grun. wydzielonych w wyniku scalenia.

1.w sprawie terminu przejścia w posiad. nowo wydziel, gruntów

2.w spr. doprowadzenia dróg do stanu używaln.

3.w spr. utrzymania urządzeń melioracyjnych oraz korzystanie z działek użyteczności publicznej

4.w spr. terminu przeniesienia budynków znajdujących się na gruncie przeznacz, dla innych uczestn. scalenia.

5.w spr. warunk. i terminu spłat należności za drzewostany leśne sady, ogrody, chmielniki i inne uprawy specjalne

6.w spr. terminu usunięcia nieszacowanych drzew, krzewów, płatów, kamieni i innych przedm.z gruntów, kt. przypadają innym uczest. scalenia, względnie określ innego sposobu i terminu dokonania rozrachunku przez usuniecie drzew, krzewów należy rozumieć obowiązek usunięcia skarp i korzeni oraz wyrównanie terenu

7. w spr. zbioru upraw wieloletnich 8. w spr. sposobów i terminów dokonania rozliczeń za nakłady poczynione przez dotychczasowych posiadaczy grunt., kt. przypadają uczestnikom scalenia 9.inne sprawy, kt. uregulowanie może zapobiec przyszłym zatargom i sporom.

ZASADY OBEJMOWANIA GRUNTÓW W POSIADANIE:

1. plony upraw jednorocznych zbiera dotychczasowy włascic. grun.

2. plony upr. wieloletn. zbiera dotychczas, włascic grun. w okresie od dn. l września następnego roku po zakończ. scaleń., z tym że powinien na ten okres zezwolić uczestnik, scal. na korzyst. z odpowiedn. obszaru swoich grun. lub dokonać rozliczeń z tego tytułu w inny sposób.

3. dotych. właś gruntów zabudowanych do czasu rozbiórki lub przenieś, zabudowań
powinien zezwolić uczest. scal. na korzyst. z odpowied. obszru swoich grun. lub... jak
wyżej

4.sposób rozliczeń za pozostałe części składowe grun. może być ustalony na zgodny
wniosek zainteresowanych.

---