TEORIA TWORZENIA PRZYWIĄZANIA (John Bowlby)
Jak powstaje pierwszy wzorzec interakcji międzyludzkiej?
Harmonijny, bliski, fizyczni, intymny i nieprzerwany kontakt z pierwszym opiekunek w ciągu pierwszych kilkunastu miesięcy życia
lub jego brak
określa tworzący się wzór interakcji.
Zachowania przywiązaniowe:
- ssanie,
- płacz,
- inicjowanie kontaktu,
- wołanie,
- podążanie za opiekunem,
- wykonywanie poleceń.
Są to stałe apele o kontakt i opiekę.
Z perspektywy dziecka:
- komfort,
- bezpieczeństwo,
- bezpośredni kontakt fizyczny,
- kontakt wzrokowy,
- zaspokajanie podstawowych potrzeb,
- ukojenie, uspokojenie.
Przywiązanie bezpieczne.
W odpowiedzi na adekwatne reagowanie matki - dostępność i reagowanie na potrzeby dziecka.
- spokojne,
- towarzyskie
- poszukuje pocieszenia w sytuacji trudnej,
- swobodnie odnosi się do matki,
- utrzymuje kontakt fizyczny i wzrokowy,
- swobodna akceptacja rzeczywistości zewnętrznej.
Przywiązanie pozabezpieczane.
Kiedy nie są zaspokajane potrzeby dziecka.
- niepewność w kontakcie,
- lęk przed separacją,
- pozorna niezależność emocjonalne,
- dezorganizacja bliskich więzi,
- brak poszukiwania wsparcia i pocieszenia u opiekuna.
ROZWÓJ MOWY
Funkcje mowy:
- ekspresywna - umożliwia wyrażanie uczuć. Środkami wyrazu oprócz słów są także składniki mowy, jak: intonacja, melodia zdania, pauzy.
- impresywna - oznacza oddziaływanie na słuchacza za pośrednictwem mowy. Polecenia, zakazy, nakazy, prośby mające wywołać zmiany w zachowaniu innego człowieka.
- regulacyjna - stosujemy się do poleceń innych i za pomocą mowy wewnętrznej sami kierujemy naszymi czynnościami.
Podstawowe składniki języka:
- fonologiczny - brzmieniowa, dźwiękowa warstwa języka,
- syntaktyczny - reguły zestawiania poszczególnych słów w sensowne wypowiedzenia (zdania lub równoważniki),
Wyróżniamy tak zwane denotacyjne i konotacyjne znaczenia słowa.
Denotacyjne - słowo reprezentuje jakiś element rzeczywistości, jest symboliczne.
Konotacyjne - subiektywne znaczenie związane z emocjonalnym znaczeniem słowa. Znaczenie konotacyjne słów zmienia się wraz z wiekiem jednostki.
Noam Chomsky - psycholingwistyka:
- podkreśla odrębność mechanizmów wrodzonych i procesów poznawczych,
- nabywanie języka musi mieć podłoże genetyczne, ponieważ niecko opanowuje język szybko i łatwo w okresie, w którym jego zdolności poznawcze nie są jeszcze ukształtowane.
Co dziwi?
- mowa potoczna dorosłych słyszane przez dzieci nie jest całkowicie poprawna, zawiera skróty myślowe, żargon, itp.
- dziecko nabywa zdolności produkowania nieokreślonej liczby zdań. Wielu z nich nigdy nie słyszało.
Model Chomskiego - język posiada dwie struktury:
- strukturę powierzchniową - dotyczy sposobu, w taki tworzy się słowa, frazy. Struktura ta jest inna dla każdego języka.
- strukturę głęboką - jest ta sama dla wszystkich języków i odnosi się do wrodzonej wiedzy na temat mechanizmów językowych.
Te dwie struktury do nauki języka wykorzystuje wrodzony mechanizm nauki języka (LAD).
Ten hipotetyczny mechanizm pobiera próbki mowy i wyprowadza z nich strukturę powierzchniową języka.
LAD zaczyna tworzyć gramatykę transformacyjno-genetyczną czyli zbiór reguł wyprowadzonych na podstawie wrodzonego mechanizmu nauki języka, za pomocą których można generować nieskończoną liczbę zdań.
Etapy w rozwoju mowy:
Okres prelingwistyczny
Stadium I - krzyk komunikujący różne stany dziecka.
Stadium II - głużenie (gruchanie) - ma charakter odruchowy, forma pisków itp. ale również dzwięki artykułowane - gardłowe (k, y) i pierwsze samogłoski przednie (i, u). Nie są to informacje, ale rola ćwiczeniowa aparatu mowy.
Stadium III - gaworzenie - produkowanie w sposób ciągły bardziej zróżnicowanych dźwięków, np. pa, ma, la, ba, ale mimo przypadkowych dźwięków to jeszcze nie jest faza komunikacji.
Stadium IV - stadium wyrazu - na przełomie 1 i 2 r. ż. dziecko wyraża pierwsze słowa.
Holofrazy - jeden wyraz tworzy znaczeniowo zdanie poprzez intonację.
Zdania 2-wyrazowe - pod koniec 2 r. ż.
Równoważniki zdań, zlepki wyrazowe - wyrazy bez reguł.
Zdania - w 3 r. ż. gwałtownie wzrasta zdolność mówienia zdaniami logicznymi.
Pod koniec 3 r. ż. dziecko włada już podstawami języka ojczystego w sensie gramatycznym.
Psychologia rozwojowa 7
1