 | Pobierz cały dokument referat.mechanizm.planowania.ruchu.i.doc Rozmiar 40 KB |
Mechanizm planowania ruchu i mechanizm kontroli ruchów dowolnych
Niezbędny w uczeniu się nowych zadań ruchowych i ich adaptacji do zachodzących zmian jest móżdżek. Prawie wszystkie ruchy dowolne zależą od precyzyjnej kontroli obwodów ruchowych, a od móżdżku zależy ich optymalne dostrajanie się, np. czasowe. Komórki w korze przedczołowej, przedruchowej oraz dodatkowej korze ruchowej odpowiadają za aktywne planowanie ruchu, a wysyłane przez nie sygnały docierają do pierwszorzędowej kory ruchowej inicjującej ruch. Role tych trzech struktur są zróżnicowane. Kora przedczołowa reaguje na bodźce sensoryczne, które mogą wywołać reakcję ruchową, takie jak światło lub hałas. Szacuje również prawdopodobne efekty różnych działań oraz wartości tych efektów. U osób z uszkodzeniami tej części mózgu mogą się pojawić problemy z poprawnym wykonywaniem zaplanowanych czynności: mogą na przykład wziąć prysznic w ubraniu, posolić kawę zamiast potrawy lub też skierować strumień wody nie na szczoteczkę, ale na pastę do zębów.
Kora przedruchowa jest aktywna podczas przygotowania do ruchu, ale utrzymuje pobudzenie również podczas jego wykonywania. Docierają do niej informacje zarówno o położeniu punktu docelowego ruchu, jak i informacje o aktualnym położeniu i pozycji ciała w przestrzeni. Są one niezbędne, by przemieścić się w kierunku wybranego celu. Ta funkcja, tj. organizowanie ruchu w przestrzeni, realizowana jest poprzez wysyłanie sygnałów do pierwszorzędowej kory ruchowej oraz ośrodków ruchowych w rdzeniu kręgowym. Zobrazować to można na przykładzie: te same komórki w korze przedruchowej uaktywnią się podczas podnoszenia dłoni, niezależnie od tego, czy ruch wykonujemy wnętrzem dłoni skierowanym do góry, czy do dołu - mimo, że w obu przypadkach używamy innych mięśni.
Dodatkowa kora ruchowa najsilniej uaktywnia się przed wykonaniem serii szybkich ruchów w ustalonym porządku - takich na przykład, jak przesunięcie patyka w przód i wstecz, a następnie obrócenie go. Aktywność w tej strukturze nasila się również podczas ćwiczenia rytmicznych ruchów palców, na przykład podczas gry na instrumentach klawiszowych. Uszkodzenie dodatkowej kory ruchowej powoduje trudności w tworzeniu płynnych sekwencji ruchów. Kora mózgowa odgrywa istotną rolę w przypadku wykonywania ruchów złożonych, takich jak np. pisanie. Natomiast takie czynności, jak kaszel, kichanie, torsje, śmiech czy płacz, nie są od niej zależne. Rzecz jasna, to kora mózgowa przetwarza informacje, które decydują o tym, kiedy zaczniemy się śmiać, płakać czy nawet wymiotować, ale same ruchy związane z tymi czynnościami są kontrolowane przez rdzeń przedłużony i inne struktury podkorowe.
Zaplanowanie ruchu jest zagadnieniem złożonym, powinno ono obejmować :
 | Pobierz cały dokument referat.mechanizm.planowania.ruchu.i.doc rozmiar 40 KB |