4.1.7 Szum w dziedzinie czasu i częstotliwości
Szum jest ważnym pojęciem używanym w systemach komunikacyjnych, w tym również w sieciach lokalnych. Potocznie szum oznacza niepożądane dźwięki, natomiast w terminologii telekomunikacyjnej są to niepożądane sygnały. Szum pochodzący ze źródeł naturalnych lub technologicznych dołącza się do sygnałów przenoszących dane.
W każdym systemie komunikacyjnym istnieje pewna ilość szumu. Nie można go wyeliminować, niemniej jednak dobra znajomość źródeł szumu umożliwia pewne zniwelowanie jego skutków. Istnieje wiele źródeł szumu:
pobliskie kable przenoszące sygnały z danymi;
interferencja radiowa (RFI, radio frequency interference), czyli szum pochodzący z innych sygnałów, które są przesyłane w niedalekiej odległości;
interferencja elektromagnetyczna (EMI, electromagnetic interference), czyli szum pochodzący z pobliskich źródeł promieniowania elektromagnetycznego, takich jak silniki i światła;
szum laserowy w nadajniku lub odbiorniku sygnału optycznego.
Szum, który jednakowo zakłóca wszystkie częstotliwości transmisji, nazywany jest szumem białym. Szum, który wpływa tylko na wąski zakres częstotliwości, nosi nazwę szumu wąskopasmowego. Gdy biały szum zostaje wykryty przez radioodbiornik, szum ten może zakłócać wszystkie stacje radiowe. Szum wąskopasmowy zakłóca natomiast tylko transmisje kilku stacji, które nadają na podobnych częstotliwościach.