MOTYW CIERPIENIA:
W literaturze różnych epok spotykamy motyw cierpienia. Jako ludzkie uczucie wydawać by się mogło, że jest tak samo odczuwalne. W rzeczywistości jest inaczej. Tak jak przyczyny odczuwanego cierpienia są różne, tak i sposób jego odczuwania też jest odmienny.
Cierpienie wiąże się między innymi ze stratą kogoś bliskiego. W Biblii spotykamy opis męki Chrystusa. Droga Krzyżowa ukazuje cierpienie Syna Bożego. W wielkich męczarniach umiera On za grzesznych ludzi. Cierpiący Jezus wybawia nas i daje nam nadzieję na wieczne życie.
Chrystus cierpiał na krzyżu, pod nim cierpiała Matka Chrystusa. Widząc tragiczną śmierć Swojego Syna odczuwała ból, rozrywający jej serce. Jak podaje Biblia, cierpiąc towarzyszyła swojemu synowi w cierpieniu do końca.
To samo uczucie odczuwał Jan Kochanowski po stracie ukochanej córki.
„Wielkie pustki uczyniłaś w sercu moim, droga Urszulko, tym zginieniem swoim.”
Wyrazem cierpienia autora są Treny. Opisuje w nich swoją rozpacz i ból po utracie dziecka. Jedynie on jest w stanie zrozumieć cierpienie Matki Boskiej.
W mitologii także spotykamy opis matczynego bólu po stracie dziecka. Demeter cierpiała po utracie córki Kory. Jej cierpienie porównane zostało do zmian pór roku. Kiedy córka towarzyszyła matce, na Ziemi panowała radosna wiosna i gorące od słońca lato. Kiedy przyszedł czas na ich pożegnania, Ziemia zastygała w jesiennej nostalgii i zimowej tęsknocie pokrytej chłodem zbolałego matczynego serca.
Jak widać cierpienie stało się motywem występującym w wielu utworach literackich. W swojej pracy skoncentrowałam się jedynie na cierpieniu rodziców po stracie swoich dzieci. Sądzę, że nikt kto tego nie doświadczył, nie jest w stanie zrozumieć towarzyszącego im uczucia. Jedynie przekaz literacki może nam przybliżyć zakres tego cierpienia.