![]() | Pobierz cały dokument cwiczenie.11.studia.chemia.kosmetyczna.ul.ii.doc Rozmiar 54 KB |
ĆWICZENIE 11.
SYNTEZA SZCZAWIANOWEGO KOMPLEKSU ŻELAZA(III). OKREŚLANIE JEGO SKŁADU I WŁAŚCIWOŚCI FOTOCHEMICZNYCH.
Zakres teoretyczny materiału
1. Teoria pola krystalicznego.
2. Kompleksy wysoko- i niskospinowe.
3. Obliczanie energii stabilizacji pola krystalicznego.
4. Fotochemiczne właściwości związków kompleksowych.
Zalecana literatura
1. A. Bielański, “Podstawy chemii nieorganicznej”, PWN Warszawa 2007.
2. S.F.A. Kettle , „ Fizyczna chemia nieorganiczna” , PWN Warszawa 1999.
3. P. Urbaniak, „Wykłady z chemii nieorganicznej” - materiały zamieszczone w
Internecie.
4. J. Dzięgielewski, “Chemia nieorganiczna”, tom III; Wyd. UŚ, Katowice 1986.
5. P.A. Cox, „Chemia nieorganiczna”, PWN Warszawa 2003.
Wstęp teoretyczny
Szczawianowy kompleks żelaza(III) należy do grupy kompleksów zwanych chelatami. Ligandy w tych związkach są dwu- lub wielomiejscowe ( bidentatne lub polidentatne ), wynikiem czego jest dużą trwałość tych połączeń. Jon szczawianowy jest ligandem bidentatnym, tworzącym pięcioczłonowe wewnętrzne pierścienie chelatowe. Liczba koordynacyjna jonu centralnego w tym kompleksie wynosi 6. Związek ten wykazuje właściwości fotochemiczne. Absorpcja światła o długości fali mniejszej od 550 nm wywołuje przeniesienie elektronu z liganda do jonu centralnego, powodując jego redukcję i rozkład kompleksu, co sumarycznie przedstawia równanie reakcji:
2[Fe(C2O4)3]3- → 2Fe2+ + 5C2O42- + 2CO2 (1)
Chociaż mechanizm tej reakcji jest złożony, istnieje ścisła relacja pomiędzy liczbą kwantów światła zaabsorbowanego przez układ a liczbą powstających jonów Fe2+. Tak więc wydajność kwantowa procesu, Φ, zdefiniowana jako iloraz liczby cząsteczek ulegającym zmianom oraz liczby pochłoniętych kwantów promieniowania jest wielkością stałą w szerokim zakresie długości fal od 250 do 400 nm ( Φ=1,21 ). Dzięki tej właściwości układu, tris(szczawiano)żelazian(III) potasu może być stosowany do pomiaru natężenia światła ( aktynometr Parkera - Hatcharda ).
Wykonanie ćwiczenia.
1. Wstępne przygotowanie się do ćwiczenia. Przed rozpoczęciem
doświadczenia należy:
Ile mg jonów szczawianowych zawiera roztwór, na zmiareczkowanie którego w środowisku kwasu siarkowego(VI) zużyto 15 ml 0.02 M roztworu KMnO4?
2. Przeprowadzenie doświadczenia:
UWAGA I: Syntezy należy wcześniej dobrze przemyśleć i czasowo rozplanować.
UWAGA II: Ilość użytych odczynników uzgodnić wcześniej z prowadzącym zajęcia.
![]() | Pobierz cały dokument cwiczenie.11.studia.chemia.kosmetyczna.ul.ii.doc rozmiar 54 KB |