TYGODNIOWY PLAN PRACY NA M-C IX od 15 IX do 26 IX w GRUPIE III

TEMAT: Z Krasnalem Hałabałą witamy jesień - świętujemy Dzień Patrona

PODSTAWA PROGRAMOWA: I/1,4,6,8,13(1); II/1,8; III/7; IV/2,3

CELE GŁÓWNE: Zbieranie skarbów do kącika przyrody. Poznawanie, wzbogacenie i utrwalenie wiadomości o lesie, jego mieszkańcach i darach lasu. Zdobywanie doświadczeń sprzyjających doskonaleniu sprawności umysłowych: spostrzegania, porównywania, segregowania, przeliczania.

ROZWÓJ MOWY I MYŚLENIA

Metody, formy i środki realizacji

Przewidywane efekty

*Rozmowa przy ilustracjach nt. patrona przedszkola Krasnala Hałabały i jego leśnych przyjaciół (m.in. nazwy grup dzieci w przedszkolu) - wierszyki o zwierzątkach *„Czy to już jesień?”- spacery po okolicy, zbieranie różnorodnego materiału do kącika przyrody, dostrzeganie zmian w przyrodzie *Opowiadanie „Krasnal Hałabała i jego przyjaciele”. *„Jak leśna gromadka dbała o swój las” - inscenizacja *Oglądanie albumów, ilustracji „Las i jego mieszkańcy”

-dz. wie co to jest las i zna jego mieszkańców -dz. wie co to jest patron (5-latki) -dz. mówi o zauważonych zmianach w przyrodzie, w wyglądzie drzew -dz. wie, jak nazywają się dary zgromadzone w kąciku przyrody -dz. szuka i nazywa barwy występujące w przyrodzie -dz.uważnie słucha opowiadania przedstawionego przez nauczyciela -dz. poznaje charakterystyczne cechy opisujące zachowanie i zwyczaje jeża, wiewiórki, niedźwiedzia, zająca. -dz.odpowiada w logiczny sposób na zadawane pytania -dz. zapamięta bohaterów, wydarzenia -dz. ogląda ilustracje zwierząt w ich naturalnym środowisku, zna nazwy wybranych zwierząt leśnych, potrafi je opisać, -dz. wyróżni części drzewa, zna niektóre drzewa

EDUKACJA MATEMATYCZNA

Metody, formy i środki realizacji	Przewidywane efekty
*Zabawa matematyczna „Leśne ruchunki”- porządkowanie wg wybranych cech, przeliczanie i określanie liczebnikiem (ile ich jest) *Zabawa „Ułóż tak samo”	-dz. potrafi segregować materiał przyrodniczy -dz. potrafi sprawnie liczyć w dostępnym sobie zakresie -dz. dostrzega rytm i potrafi go kontynuować

AKTYWNOŚĆ PLASTYCZNO - KONSTRUKCYJNA

Metody, formy i środki realizacji	Przewidywane efekty
*Praca zbiorowa colage „Las Hałabały” *Układanie Krasnala Hałabały z mozaiki geometrycznej	-dz. potrafi estetycznie wykonać swoją część wspólnej pracy plastycznej -dz. ułoży wg wzoru elementy -dz. rozróżnia i nazywa (5-l) figury geometryczne

AKTYWNOŚĆ MUZYCZNA

Metody, formy i środki realizacji	Przewidywane efekty
*Nauka hymnu przedszkola „Jak dobrze być krasnalem” *Piosenka grupowa o wiewiórkach *Zabawa ruchowa przy tych piosen -kach, rytmizowanie tekstu	-dz. opowiada treść piosenki, -dz. zaśpiewa piosenkę razem z grupą -dz. uczy się słów i melodii w toku powtórzeń -dz. określa tempo i charakter utworu -dz. dostosowuje tempo poruszania się do tempa akompaniamentu -dz. szybko reaguje na przerwę w muzyce i zmiany dynamiczne -dz. potrafi rytmicznie wypowiadać krótki tekst

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA

Metody, formy i środki realizacji

Przewidywane efekty

*„Rozrzucone szyszki”- zabawa ruch. *Zestaw ćwiczeń gimnastycznych przy muzyce (opracowanie własne) *Zabawa naśladowcza „Wycieczka do lasu *Zabawa ruchowa w kole przy piosence „Stary niedźwiedź”

-dz. wykonuje skłony „zbierając” szyszki raz prawą i raz lewą ręką -porusza się rytmicznie dostosowując się do charakteru słuchanej muzyki -dz. wykonuje ćwiczenia z zachowaniem bezpieczeństwa -dz. odzwierciedla ruchem opowiadanie nauczyciela (bieg, marsz, podskoki) -dz. prawidłowo wykonuje ćwiczenia ortofoniczne na zgłoskach (wiu, szu, trach, stuk - puk, ku-ku, hop, hej) -dz. bierze udział w zabawie, utworzy koło, rozumie zasady zabawy

PRZYGOTOWANIE DO PISANIA

Metody, formy i środki realizacji	Przewidywane efekty
*Ćwiczenie graficzne „Co możemy zobaczyć w lesie?”(5-latki) *„Drzewo” - zabawa logarytmiczna *Zabawa paluszkowa „Jest w lesie chateńka” W. Szuman	-dz. wyodrębni rzeczy charakterystyczne dla środowiska leśnego i otoczy je linią -dz. wykoloruje obrazki konturowe bez wykraczania za linię -dz. precyzyjnie wykonuje proponowane ruchy -dz. rytmicznie powtarza tekst, wykonuje w rytm wypowiadanych słów ruchy dłońmi

PRZYGOTOWANIE DO CZYTANIA

Metody, formy i środki realizacji	Przewidywane efekty
*Globalne czytanie wyrazów - niedźwiedź, wiewiórka, zając, jeż *Zabawa dydaktyczna "Głosy lasu" - ćw. kształtujące narządy artykulacyjne z wykorzystaniem wiersza W. Badalskiej „Ile głosów w lesie” *„Odszukaj swoje imię”- ćw. według I. Majchrzak	-dz. przeczyta globalnie wyrazy, dokona syntezy i analizy sylabowej (5-latki) -dz.wymieni, jakie głosy słychać w lesie -dz. prawidłowo oddycha -dz. poprawnie ćwiczy aparat mowy naśladując te odgłosy -dz. zna zapis graficzny swojego imienia

ĆWICZENIA UTRWALAJĄCE I PRACA INDYWIDUALNA

Metody, formy i środki realizacji	Przewidywane efekty
*„Zabawa dydaktyczna „Zbieramy zapasy na zimę” (5-latki) *Rozwiązywanie zagadek o lesie i jego mieszkańcach *Zabawa „Kasztany” *Zabawa z woreczkami	-dz. nazywa i segreguje pożywienie zwierząt leśnych -dz. umie rozwiązać zagadkę na bazie posiadanych informacji -dz. przelicza w sobie dostępnym zakresie, wybiera tyle samo -dz. reaguje na polecenia, rozróżnia kierunki w stosunku do swojej osoby (przed sobą, za sobą , z boku, na głowie , nad głową ....)

„Drzewo” - zabawa logarytmiczna

Palce małe /dz. unoszą przed siebie dłonie z rozstawionymi palcami

Ręce duże /kilkakrotnie wysuwają dłonie do przodu

Łokcie w dole /przyciągają łokcie do ciała

Dłonie w górze / kilkakrotnie zaciskają i otwierają dłonie

Ramię w prawo / poruszają prawym ramieniem

Ramię w lewo / poruszają lewym ramieniem

Tak się w lesie ….Chwieje drzewo / lekko przechylają się na boki nie

odrywając łokci od ciała

Można zabawę powtórzyć kilka razy w różnym tempie

Wiera Badalska „Ile głosów w lesie”

Gdy się wsłuchasz w leśną ciszę,
Tysiąc głosów możesz słyszeć:
śpiewa wilga, komar bzyka,
świerszczykowa gra muzyka,
strumień nuci swą piosenkę,
złota pszczoła leci z brzękiem,
szumią drzewa, dzięcioł stuka,
kukułeczka w gąszczu kuka.
Bąk kosmaty huczy basem,
mała żabka skrzeknie czasem,
stuk! - O ziemię szyszka stuknie,
trzaśnie głucho gałąź sucha.
Tysiąc głosów w lesie słyszy,
kto uważnie umie słuchać.

Jak leśna gromadka dbała o swój las - inscenizacja

Autor: Bożena Forma

Osoby: Wrzosowy Ludek, Dzięcioł, Mama, Wiewiórka, Sowa, Misie, Zajączek, Jeżyk, Dziecko I, Dziecko II, Dziecko III, Dziecko IV. Na scenie znajduje się dekoracja przedstawiająca las. Na środek wychodzi Wrzosowy Ludek i zwraca się do publiczności. WRZOSOWY LUDEK Kłaniam się niziutko, serdecznie Was witam. Pozwólcie jednak, że o coś zapytam! Może ktoś z was widział tutaj jakieś zwierzę? Wszyscy gdzieś zniknęli, martwię się tym szczerze. Dnia każdego przecież tu się spotykamy, ważne, leśne sprawy wspólnie omawiamy. Chyba nie zawiodą Ludka Wrzosowego. Może ich spotkało po drodze coś złego? Z przygotowanej wcześniej przez nauczycielkę płyty CD słychać "głosy lasu". WRZOSOWY LUDEK Słyszę jakieś głosy Na scenie pojawiają się Zwierzęta. Wrzosowy Ludek, rozkładając przed nimi ręce: WRZOSOWY LUDEK O! Widzę! Widzę! Już idą jeżyki, ostre, kłujące są ich płaszczyki. Kic, kic, kic zajączki, fik, fik, fik, wiewiórka, a za nimi dzięcioł gładzi swoje piórka. DZIĘCIOŁ (bardzo przejęty) Zgubiły się misie. Głośno je wołamy. Hop! Hop! Trzeba będzie las przeszukać cały. MAMA Bawiły się razem, nieposłuszne były. Poszły szukać jagód, pewnie się zgubiły. Wiewiórka podbiega do Wrzosowego Ludka. WIEWIÓRKA Może porwał je wilk? SOWA (porusza skrzydłami) Może wpadły do jaru? Zwierzęta chodzą między drzewami, rozglądają się w różne strony, szukają Misiów. WSZYSCY RAZEM Szukamy, szukamy, wszyscy się martwimy. Hop! Hop! Co to będzie, misie się zgubiły. Nagle na scenę wbiegają Misie. Zauważyły swoją Mamę i podbiegają do niej. MISIE RAZEM Mamo! Mamusiu! Bardzo przepraszamy, że tyle kłopotu ciągle miewasz z nami. Tyle drzew dokoła podobnych do siebie, zgubiłyśmy drogę wołałyśmy ciebie. Serca mocno biły ze strachu wielkiego. Lecz nikt nie usłyszał wołania naszego. MAMA Oj! Oj! Nieładnie kochane dziatki. Spotkać was mogły w lesie pułapki. MISIE Każdy z nas grzecznym misem zostanie. Obiecujemy to naszej mamie. ZAJĄCZEK Bawmy się razem misie są z nami, zatańczmy teraz pomiędzy drzewami. Można wykorzystać nagranie dowolnej popularnej melodii, podczas której Wrzosowy Ludek i Zwierzęta podskakują z nogi na nogę przemieszczając się jedno za drugim pomiędzy drzewami. Zwierzęta zajmują miejsca na polanie. Wrzosowy Ludek siedzi na środku. WRZOSOWY LUDEK Znamy każde drzewo, które rośnie w lesie. Wychowaliśmy się wszyscy tutaj przecież. Dzisiaj młode drzewko posadzimy sami. Może to zrobicie wspólnie razem z nami? Wrzosowy Ludek wybiera dwóch widzów i zaprasza ich na scenę. Do przodu wysuwa się Jeżyk i Wiewiórka. Jeżyk wykonuje ruchy obrazujące kopanie. W ręce trzyma łopatkę. JEŻYK Wykopiemy dołek. Wiewiórka pokazuje widowni żołędzie, następnie pochyla się naśladując wkładanie ich do wykopanej dziury. WIEWIÓRKA Nasiona wkładamy. Jeżyk naśladuje zasypywanie dziury. JEŻYK Pulchną ziemią zasypiemy, lekko ubijemy. WRZOSOWY LUDEK Jeszcze małym płotkiem miejsce ogrodzimy i tabliczkę z informacją obok umieścimy. Dzięcioł umieszcza na środku sceny tabliczkę z napisem "TUTAJ ROŚNIE LAS POSADZONY PRZEZ LEŚNĄ GROMADKĘ". Zwierzęta, Widzowie zaproszeni na scenę, Wrzosowy Ludek tworzą koło. W środku, obok tabliczki stawiają małe drzewko (wykonane z drutu i bibuły lub namalowane na arkuszu papieru). Trzymają sie za ręce i maszerują wokół drzewa. RAZEM Rośnie młode drzewko my je podlewamy. Przez rok cały dbamy o nie ziemię mu spulchniamy. Zwierzęta zatrzymują się. Zwracają twarze w kierunku publiczności. WRZOSOWY LUDEK Rośnij drzewo rośnij, nam wysoko w górę. Rośnij nam wysoko, rośnij aż pod chmurę. RAZEM A kiedy po latach tutaj przyjedziemy na mchu w twoim cieniu chętnie odpoczniemy. WRZOSOWY LUDEK Leśnym strażnikiem jestem moi mili. Pilnuję by lasu ludzie nie niszczyli. MIŚ I Las - domem dla zwierząt. WIEWIÓRKA Las - domem dla ptaków. JEŻYK (zwraca się do publiczności) czas zapytać przedszkolaków. MIŚ II Powiedzcie czy wolno łamać krzewy, drzewa? Krzykiem płoszyć ptaka kiedy pięknie śpiewa? PUBLICZNOŚĆ Nie wolno! MAMA Czy wolno rozrzucać puszki i butelki i zostawiać w lesie nieporządek wielki? PUBLICZNOŚĆ Nie wolno! SOWA Niszczyć ściółkę leśną, rozkopać mrowisko i straszyć zwierzęta gdy są bardzo blisko? PUBLICZNOŚĆ Nie wolno! WRZOSOWY LUDEK Przedszkolaków chętnie w lesie zobaczymy. Zbierajcie do woli grzyby i maliny. Drzewa będą szumieć o pradawnych czasach, o tym jak to było w lesie w dawnych czasach. Na scenie pojawiają się Dzieci. DZIECKO I Zbieramy nasiona na czas mroźnej zimy. Karma ta wspaniała dla leśnej zwierzyny. DZIECKO II Wybieramy miejsca na skrzynki lęgowe, schronią się w nich ptaki w chłodne dni zimowe. Gdy nastanie wiosna to razem z rodziną wprowadzą się do nich, gniazda w nich uwiją. DZIECKO III Oczyścimy także przed zimą paśniki, naprawimy stare dla ptaków karmniki. DZIECKO IV Obserwować chętnie zwierzęta będziemy. Poznać ich zwyczaje bardzo wszyscy chcemy. Niech Wrzosowy Ludek i jego zwierzęta wiedzą, że o lesie człowiek wciąż pamięta. Krasnal Hałabała i jego przyjaciele. Opowiadanie nauczycielki ilustrowane sylwetami. Pewnego jesiennego dnia Krasnal Hałabała obudził się w dobrym humorze. Wyszedł ze swojego domku i od razu postanowił spotkać się z przyjaciółmi z lasu, żeby zaprosić ich do wspólnej zabawy. Pierwszego spotkał jeża. Pobaw się ze mną. Jeżyk odpowiedział: - Rozejrzyj się Hałabało dookoła i zobacz, że już przyszła jesień. Drzewa gubią liście, robi się coraz zimniej i dni coraz krótsze. Dlatego muszę się bardzo spieszyć, aby na czas przygotować sobie legowisko na zimę. Po co jeżowi legowisko? Hałabało, czy nie wiesz, że jeże zimę przesypiają? Zbieramy liście, suche gałązki, w których się zagrzebujemy i zasypiamy. Budzimy się dopiero wiosną. Ach, skoro tak, to poszukam sobie kogoś innego do zabawy. Poszedł więc Hałabała dalej, podśpiewując piosenkę (...), aż wreszcie spotkał wiewiórkę Rudą Kitkę. Zawołał ją, ale ona nie zwróciła na niego uwagi. Dopiero, gdy do niej podbiegł bardzo blisko zauważyła go. Dzień dobry Hałabało. Dzień dobry Ruda Kitko. Proszę Cię pobaw się ze mną. Chętnie bym się pobawiła, ale nie mam teraz czasu. Zbieram orzeszki, szyszki, żołędzie, grzyby, które chowam w swoich dziuplach i zakopuję w ziemi. Mam tych spiżarni dużo, więc wiele czasu zajmuje mi ich zapełnieni. Dlatego nie boję się srogiej zimy, bo będę miała co jeść. Trudno Ruda Kitko. W takim razie poszukam sobie kogoś innego do zabawy. Idzie Hałabała dalej i patrzy, a pod drzewem coś dziwnego się dzieje. To jego kolega niedźwiedź kopie wielki dół. Krasnal zaskoczony pyta: Misiu, co ty robisz? Szykuję sobie gawrę. A co to jest gawra? Zimowe mieszkanie niedźwiedzia, czyli jama wyścielona liśćmi, która osłania od mrozu i wiatru. Jak długo będziesz szykował tę gawrę? Chciałbym się z tobą pobawić. Niestety nie pobawię się z tobą, bo czuję się bardzo zmęczony i chciałbym się jaj najszybciej położyć i zapaść w drzemkę. Spotkamy się dopiero wiosną. No cóż, pójdę dalej, może w końcu kogoś znajdę do zabawy. Za chwilę spotkał zając, ale od razu wydał mu się bardzo zmieniony. Co się stało z twoim futrem zajączki? Zbliża się zima, więc moje futro robi się białe jak śnieg. Pozwala mi to ukryć się przed wrogami: lisami i wilkami. Czy ty nie zasypiasz na zimę? Spotkałem jeża, wiewiórkę i niedźwiedzia - wszyscy szukują się do zimowego snu. A ty? Ja nie śpię zimą i nie szykuję zapasów. Więc może pobawimy się razem. Tak, bardzo chętnie. Bawili się długo i radośnie często sobie śpiewając. Analiza opowiadania, utrwalenie wiadomości o zwyczajach zwierząt leśnych. - Z kim chciał bawić się Hałabała? - Jak się przygotowują do zimy te zwierzęta? - Czym się żywią? - Dlaczego Hałabała spotkał białego zająca?

Zagadki - a) Pomyśl, a odgadniesz wnet,

Kto ma igieł pełen grzbiet?

b) Przez całą zimę słodko śpi.

A słodko dlatego, że miód mu się śni.

c) W dziupli swej na drzewie,

gdy nikt o tym nie wie,

orzechów zapasy

zbiera na złe czasy.

d) Domek noszę na plecach,
na głowie mam różki.
Pomalutku przemierzam,
łąki i leśne dróżki.

Dzięcioł

Autor: Bożena Forma

Dostojny pan dzięcioł nazywa się duży. Pięknie upierzony nie lubi podróży. Czarne jego piórka czapeczka czerwona lubi jeść owady robaczki, nasiona. Wykuwa wytrwale co rok dziuplę nową żeby w niej zamieszkać z panią dzięciołową. Jeż

Krótkie nóżki, długi ryjek,
ostre kolce ciało kryją.

Ach, cóż to za groźny zwierz?

To jest jeż, malutki jeż.

Węszy noskiem w lewo, w prawo,
to pod listkiem, to pod trawą,
gdzie się kryje dobry łup.
Drepcze mały jeż - tup, tup.

Drepcze poprzez lasu gąszcze,
łapie myszy, węże, chrząszcze...
Gdy zimowe przyjdą dni,
zagrzebany w liściach śpi.

Spotkanie z wiewiórką

Autor: Bożena Forma

Wiewiórka z rudą kitką ma w dziupli swe mieszkanie i bardzo lubi zjadać orzeszki na śniadanie. Po drzewach zwinnie skacze ma piękne czarne oczy, puszystym swym ogonem każdego zauroczy. Podejdzie blisko kiedy pokażesz jej orzeszka, przedstawi swą rodzinę która też w parku mieszka.

---