BHP, BHP przy paliwach i smarach, WYMAGANIA BHP PRZY EKSPLOATACJI MATERIAŁÓW PĘDNYCH I SMARÓW


WYMAGANIA BHP PRZY EKSPLOATACJI MATERIAŁÓW PĘDNYCH I SMARÓW

Paliwa i smary mogą stać się poważnym źródłem zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia załogi ze względu na właściwości palno-wybuchowe oraz oddziaływanie toksyczne.

Paliwa płynne, zawierające lekkie węglowodory bardzo łatwo ulatniają się i tworzą z powietrzem mieszaniny łatwopalne, a nawet wybuchowe. Parowanie benzyny zależy od temperatury płynu, i powietrza, ciśnienia, powierzchni parowania, prędkości ruchu cieczy i powietrza oraz szczelności zbiorników, w których paliwo jest przechowywane. Pary benzyny gromadzą się do wysokości około 2 m nad ziemią. z tego względu należy stosować szereg środków zapobiegających ich powstawaniu, a w szczególności dbać o szczelność beczek, zbiorników, właściwą wentylację pomieszczeń, w których mogą się gromadzić łatwopalne i wybuchowe pary oraz chronić je od sąsiedztwa ognia.

Paliwo należy przechowywać w zbiornikach ulokowanych w oddalonych magazynach lub podziemnych dystrybutorach. Beczki powinny mieć korki uszczelnione podkładkami z tworzywa nierozpuszczalnego w paliwie. Nie wolno składować ich bezpośrednio na ziemi (muszą być poukładane na belkach drewnianych i zabezpieczone przed możliwością przesunięcia się lub przetoczenia). Beczki nawet w minimalnym stopniu nieszczelne lub uszkodzone należy wycofać z użycia.

Puste beczki po benzynie, nafcie i olejach należy przechowywać w osobnym, oddzielonym miejscu. Niedopuszczalne jest wykręcanie korków beczek przy użyciu narzędzi mogących wywołać iskrę.

Przy pobieraniu z beczek paliwa należy stosować wyłącznie ręczne pompki. Przechylanie beczek celem przelania ich zawartości do mniejszych naczyń jest zabronione.

Pojedyncze beczki przewożone samochodami muszą być zabezpieczone przed stoczeniem się lub przesunięciem.

W okresie letnim, gdy paliwo narażone jest na intensywne parowanie pod wpływem słońca, beczki przykrywać należy wilgotnym brezentem. Przy wyładunku nie wolno beczek zrzucać na ziemię, a jedynie ostrożnie i powoli przetaczać po dwóch równoległych legarach opartych ukośnie o tył samochodu.

Benzyna , a zwłaszcza jej opary wchłaniane poprzez układ oddechowy, działają toksycznie głównie na układ nerwowy. Benzyna drażni również błony śluzowe, spojówki i skórę. W zależności od stężenia i czasu wydzielania par benzyny może dojść nawet do podrażnienia ośrodków oddychania i krążenia. Po ciężkich zatruciach mogą wystąpić trwałe zmiany zapalne w układzie nerwowym.

Szczególne zagrożenie stanowi zawarty w benzynie czteroetylek ołowiu, który przenika do organizmu człowieka bezpośrednio przez skórę lub przez drogi oddechowe. Najważniejsze objawy ostrego zatrucia czteroetykiem ołowiu dotyczą układu nerwowego. W przypadkach poważniejszego zatrucia dochodzi do zaburzeń psychicznych. Można całkowicie zabezpieczyć się przed działaniem etyliny, stosując się ściśle do przepisów właściwego obchodzenia się z nią. W związku z tym:

Przed przystąpieniem do naprawy silnika napędzanego etyliną należy poszczególne elementy przemyć w nafcie.

Do odkażania miejsc zanieczyszczonych etyliną używa się wapna chlorowanego lub nadmanganianu potasu. Miejsce skażone należy pokryć wapnem chlorowanym rozpuszczonym w wodzie. Nafta i czysta benzyna nie są środkami odkażającymi. Działają one jedynie rozpuszczająco na płyn etylowy i dzięki temu umożliwiają zmycie go z powierzchni.

We wszystkich garażach i magazynach materiałów pędnych oraz na stacjach benzynowych powinny znajdować się środki odkażające, czysta nafta, trociny oraz szczotki i czyste szmaty do mycia.



Wyszukiwarka