Rejestr jest miejscem, w którym możemy konfigurować nasz Windows. Rejestr możemy modyfikować m.in. za pomocą edytora Regedit, który uruchamia się poleceniem Start / Uruchom / regedit.exe. Niektóre zmiany mogą być widoczne dopiero po ponownym uruchomieniu komputera.

Obraz przedstawiający program Regedit oraz jego strukturę.

Przed przystąpieniem do modyfikowania danych w Rejestrze powinniśmy koniecznie wykonać ich kopię, aby w razie potrzeby można było przywrócić pierwotną zawartość bazy. Pamiętajmy, że kilka błędnych pozycji w Rejestrze może spowodować zawieszenie Windows, a edytor Regedit zapisuje od razu wszystkie modyfikacje i nieostrzega przed wprowadzeniem nieprawidłowych wartości! W systemie Windows 95 do kopiowania Rejestru możemy wykorzystać program narzędziowy ERU (Emergency Recovery Utiiity) dostępny na płycie instalacyjnej, natomiast w Windows 98 wystarczy użyć polecenia scanreg /backup (w celu odtwożenia kopii rejestru używamy polecenia scanreg /restore [oczywiście pod DOS-em]). W przypadku systemu NT należy z kolei wykorzystać polecenie rdisk /s.

Duże rozmiary Rejestru mają negatywny wpływ na szybkość pracy systemu. Z tego też względu co kilka tygodni powinniśmy optymalizować zawartość tej bazy.W tym celu musimy uruchomić komputer w trybie MS-DOS i wprowadzić polecenie scanreg /fix. Po sprawdzeniu zawartości nastąpi automatyczna defragmentacja Rejestru, dzięki czemu znacznie zmniejszą się jego rozmiary.

KOPIOWANIE PARAMETRÓW WPROWADZONYCH W REJESTRZE NA INNE KOMPUTERY

Aby skopiować na inne komputery wprowadzone do Rejestru parametry powinniśmy skorzystać z dostępnej w Rejestrze funkcji eksportu. Edytor Rejestru pozwala bowiem na skopiowanie wybranych gałęzi bazy do pliku o rozszerzeniu REG. Aby następnie zaimportować tak zapisane parametry systemu, wystarczy dwukrotnie kliknąć utworzony plik. Najlepszym rozwiązaniem jest wyeksportowanie parametrów na dyskietkę, dzięki czemu mogą one być później wczytane na innych komputerach. W celu zapisania odpowiednich parametrów wybieramy odpowiednią gałąź i uaktywniamy funkcję Rejestr | Eksportuj plik Rejestru. Trzeba przy tym zwrócić uwagę, aby nie eksportować całego Rejestru, lecz tylko wybraną gałąź.

SZTUCZKI

Tworząc skrót, automatycznie dodawane jest przed nazwą określonego pliku lub folderu wyrażenie Skrót do. Aby wyłączyć ten mechanizm, należy w gałęzi HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer zmienić na 00 00 00 00 wartość pozycji link. Jeśli takiej pozycji nie ma w naszym Rejestrze, to powinniśmy ją dodać za pomocą funkcji Edycja | Nowy | Wartość binarna. Aby przywrócić opcję automatycznego dodawania wyrażenia Skrót do, należy natomiast wpisać wartość le 00 00 00.

SKRÓTY BEZ SYMBOLU STRZAŁKI

Każda nowo powstała ikona skrótu do programu czy dokumentu oznaczana jest dodatkowo symbolem strzałki. Aby wyłączyć tę opcję, należy wybrać gałąź HKEY_CLASSES_ROOT\lnkfile i usunąć pozycję IsShortcut. Po ponownym uruchomieniu Windows symbol strzałki nie będzie już wyświetlany ani przy tworzeniu nowych, ani w przypadku wszystkich istniejących skrótów. Pierwotne ustawienia przywrócimy, wstawiając pozycję IsShortcut z wartością " ".

USUWANIE NIEAKTUALNYCH POZYCJI INSTALACYJNYCH

Dostępny w Panelu sterowania program Dodaj/Usuń programy wyświetla listę wszystkich istniejących aplikacji, które oferują procedurę deinstalacyjną. Jeżeli jednak ręcznie skasowaliśmy jakiś program z dysku, to należy usunąć samodzielnie odpowiedni klucz z gałęzi Rejestru HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\ Windows\CurrentVersion\Uninstall.

USUWANIE ZBĘDNYCH POZYCJI Z MENU KONTEKSTOWEGO

Jeśli przeszkadza nam fakt, że po otwarciu menu kontekstowego Plik \Nowy element pojawia się dtuga lista typów plików, których w ogóle nie zamierzamy tworzyć, możemy uporządkować to menu za pomocą kluczy shellnew. W tym celu uruchamiamy edytor Rejestru, wybieramy gałąź HKEY_CLASSES_ROOT i za pomocą funkcji Edycja | Znajdź wyszukujemy niepotrzebne pozycje. Jeżeli na przykład z poziomu menu kontekstowego Pulpitu nigdy nie tworzymy arkuszy Excela, to z pozycji Excel.Sheet.8 możemy usunąć klucz shellnew. Taka modyfikacja nie ma oczywiście żadnego wpływu na pracę programu.

SZYBKIE OTWIERANIE MENU START

W Windows 98 otwieranie podrzędnych folderów menu Start trwa zwykle dość długo. Opóźnienie nie zależy od szybkości komputera, lecz wynika ze standardowych ustawień. Aby zmienić ten parametr, powinniśmy w kluczu HKEY_CURRENT_USER\ControlPanel\Desktop utworzyć nowy parametr (wartość ciągu) MenuShowDelay i przypisać mu na przykład wartość 50. Im większa będzie ta liczba, tym wolniej będą otwierać się poszczególne menu.

OTWIERANIE OKIEN BEZ ANIMACJI

Podczas maksymalizowania okien Windows wykonuje dodatkową animację i z tego powodu wolniej otwiera dane okno. Aby to zmienić, należy w kluczu HKEy_CURRENT USER\ControlPanel\Desktop\WindowMetrics dodać za pomocą funkcji Edycja | Nowy | Wartość DWORD dodać pozycję MinAnimate i nadać jej wartość 0.

KONFIGUROWANIE MENU START

Tabela zawiera opcje, za pomocą których można konfigurować menu Start.
Parametry te należy umieścić w kluczu HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer.

*) 1=aktywny, 0=nieaktywny; wszystkie wartości typu DWORD

Parametr	Wartość*	Opis
NoFileMenu	1 (0)	Z Eksploratora usuwane jest menu plik
NoRun	1 (0)	Z menu Start usuwana jest funkcja Uruchom
NoFind	1 (0)	Wyłączana jest funkcja Znajdź
NoDeletePrinter	1 (0)	Zainstalowanych drukarek nie można usunąć z systemu
NoSaveSetting	1 (0)	Na zakończenie pracy Windows nie są zapamiętywane ustawienia Pulpitu (okna, układ ikon)
NoRecentDocsMenu	1 (0)	Z menu Start usuwana jest lista ostatnio wykorzystywanych elementów
NoClose	1 (0)	Polecenie menu startowego Zamknij system staje się niedostępne. Systemu Windows nie można zamknąć za pomocą klawiatury. Po naciśnięciu sekwencji [Ctrl]+[Alt]+[Del] nie pojawia się również przycisk Zamknij system

UKRYWANIE USTAWIEŃ SYSTEMU

W środowisku Windows możemy nie tylko ukrywać całe moduły Panelu sterowania, ale także ograniczać dostęp do określonych ustawień systemu (np. do funkcji zmiany rozdzielczości ekranu). W tym celu w gałęzi Rejestru HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies musimy dodać klucz System. Następnie przy użyciu funkcji Edycja | Nowy | Wartość DWORD należy wprowadzić odpowiednie parametry (patrz tabela „Ukrywanie ustawień systemu") i uaktywnić je, wstawiając za każdym razem wartość l.

*) 1=aktywny, 0=nieaktywny; wszystkie wartości typu DWORD

Parametr	Wartość*	Opis
NoDispCPL	1 (0)	Niemożliwa staje się zmiana rozdzielczości obrazu, wygaszacza ekranu i tła za pomocą modułu Ekran
NoDispSettingsPage	1 (0)	Z modułu Ekran usuwana jest tylko karta umożliwiająca zmianę rozdzielczości obrazu
NoSecCPL	1 (0)	Wyłączany jest moduł Hasła
NoPwdPage	1 (0)	Moduł Hasła jest wyświetlany, ale nie ma możliwości zmiany istniejących haseł
NoDevMgrPage	1 (0)	Wyłączana jest karta Menadżera urządzeń; nie ma możliwości usuwania żadnego sprzętu

SZYBKIE OPRÓŻNIANIE KOSZA

Kiedy chcesz usunąć plik z Kosza, niezbyt wygodne jest przesuwanie otwartych okien w poszukiwaniu jego ikony. Stratą czasu jest otwieranie kolejnych folderów, aby ją znaleźć. Czyż nie byłoby przyjemnie pozbywać się śmieci będąc w dowolnym folderze? Aby tego dokonać wykonaj następujące czynności. Rozwiń drzewo folderów, aż dojdziesz do HKEY_CLASSES_ROOT\*\shellex\ContextMenuHandlers. Kliknij prawym klawiszem myszy folder ContextMenuHandlers i z menu kontekstowego wybierz Nowy/Klucz. Zostanie utworzony nowy folder, a jako jego tytuł wpisz: {645FF040-5081-101B-9F08-00AA002F954E}. Naciśnij klawisz [ENTER] i zamknij Edytor Rejestru. Od tej chwili, będąc w którymkolwiek folderze i klikając prawym klawiszem myszy dowolny obiekt, rozwiniesz menu kontekstowe z opcją Opróżnij kosz.

NATYCHMIASTOWY DOSTĘP DO OKNA DOS-OWEGO

Jeśli pracujemy często z plikami DOS-owymi i chcemy uruchamiać tryb MS-DOS dla katalogu wybranego w Eksploratorze Windows, powinniśmy po prostu dołączyć odpowiedni skrót do menu kontekstowego Eksploratora. Uruchamiamy edytor Rejestru poleceniem Start | Uruchom | regedit, przechodzimy do pozycji HKEY_CLASSES_ROOT\Folder\shell, a następnie za pomocą komendy Edycja | Nowy | Klucz wprowadzamy klucz o nazwie dosfromhere. Pozycji Domyślna przypiszmy dowolny tekst, np. Tryb MS-DOS. Teraz tworzymy podklucz command i nadajemy mu wartość command. com /k cd „%L". Chcąc otworzyć okno DOS-owe dla wybranego katalogu, wystarczy tylko kliknąć folder prawym przyciskiem myszy i wywołać komendę Tryb MS-DOS.

Podgląd plików bitmapowych

Zamiast standardowej ikony plików bitmapowych możemy uzyskać podgląd ich zawartości. Zmiana ta znacznie ułatwia orientację i przyspiesza wybór odpowiedniego rysunku. Uruchamiamy program regedit znajdujący się w katalogu z systemem windows.
Przeglądamy katalog HKEY_ CLASSES_ROOT i odnajdujemy pozycję Paint.Picture (lub inną odpowiadającą programowi, z którym mamy skojarzone pliki z rozszerzeniem bmp).
Jeden z podkatalogów nazywa się DefaultIcon. Zaznaczamy go, a następnie zmieniamy na %1 wartość domyślną (przez dwukrotne jej kliknięcie) znajdującą się w prawym oknie. Od tej pory dla wszystkich bitmap, które nie mają własnych ikon Windows 95 będzie wyświetlał ich miniaturę.

Usuwamy kosz

Jeśli nie korzystamy z możliwości kosza na śmieci, a wyrzucanie przechowywanych tam rzeczy jest tylko zbędnym utrudnieniem, możemy całkowicie z niego zrezygnować. W tym celu odnajdujemy w Edytorze Rejestru następującą pozycje:

HKEY_LOCAL_MACHINE\ SOFTWARE\Microsoft\ Windows\CurrentVersion\ explorer\Desktop\NameSpace.

Klikając na poszczególne ciągi liczbowe, obserwujemy wartości ukazujące się w prawym oknie do momentu, w którym zobaczymy tam napis "Kosz". Następnie wciskając klawisz Del usuwamy go całkowicie.

Niewidoczne dyski

Jeśli chcemy ukryć cały dysk przed oczami ciekawskich, wystarczy, że po odszukaniu w Rejestrze klucza : HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer wprowadzimy nową wartość binarną o nazwie "NoDrives". W jej oknie edycyjnym wprowadzamy tyle jedynek, ile kolejnych liter dysków ma być niewidzialnych.

Ustawienie obrazka w tle w dowolnym miejscu

Obrazek, który wykorzystujemy jako tapetę Windows, można rozciągnąć na cały ekran, albo ustawić pośrodku ekranu. Nie ma konwencjonalnej metody umieszczenia go w dowolnym miejscu ekranu.
Aby tak uczynić, należy dokonać ingerencji w Rejestrze.
1. W edytorze Rejestru należy otworzyć klucz HKEY_CURRENT_USER/Control Panel/Desktop i klawiszem Tab przenieść się do prawej części ekranu.
2. Teraz tworzymy nową wartość ciągu o nazwie „WallpaperOriginX" oraz drugą - o nazwie „WallpaperOriginY".
3. Jeśli jeden z tych wpisów ma wartość O, wówczas obrazekjest wyśrodkowany względem danej osi. Przez podanie innej wartości, także ujemnej, można ustawić obrazek w wybranym miejscu ekranu. Odległość od lewej krawędzi ekranu określa parametr „WallpaperOriginX", zaś „WallpaperOriginY" - od krawędzi górnej.
4. Obrazek może wychodzić poza ekran. Jeśli jako wartość WallpaperOriginX podamy -100, wówczas obciętych zostanie 100 pikseli od lewej krawędzi ekranu.
5. UWAGA! Ważne jest przy tym, aby w menu właściwości ekranu wyświetlanie tapety było ustawione jako wyśrodkowane.

Ukrycie zawartości na liście „Uruchom"

Jeżeli często korzystasz z opcji „Uruchom" w menu Start, na pewno zauważysz, że w oknie „Uruchom" tworzona jest lista ostatnio wywołanych poleceń, widoczna dla każdego, kto zasiądzie przy Twoim komputerze. Jeżeli zależy Ci na dyskrecji, możesz usunąć znajdujące się na niej pozycje.
1. W Rejestrze odnajdź klucz: HKEY_CURRENT_USER/Software/Microsoft/Windows/CurrentVersion\Explorer\RunMRU.
2. Po prawej stronie zobaczysz nazwy odpowiadające uruchamianym programom. Listę czyścisz kasując te nazwy.
3. Zamknij edytor i zrestartuj Windows.

Ukrycie wybranych rozszerzeń plików

Jeśli chcesz samodzielnie decydować o tym, jakie rozszerzenia plików mają być wyświetlane, możesz zmodyfikować parametry danego rozszerzenia w Rejestrze.
1. Otwórz klucz HKEY_CLASSES_ROOT, a następnie otwórz interesujące Cię rozszerzenie.
2. Kliknij prawym klawiszem nazwę rozszerzenia i wybierz z menu kontekstowego „Nowy" -> „Wartość ciągu".
3. Nową wartość nazwij „NeverShowExt". Dane rozszerzenie pliku nie będzie już dłużej widoczne podczas przeglądania zawartości dysków i katalogów w Eksploratorze.

Bitmapa jako ikonka

Aby ikonką mogła być dowolna bitmapa, wystarczy „pogrzebać" w Rejestrze.
1. Otwórz klucz: HKEY_CLASSES_ROOT\Paint.Picture\DefaultIcon.
2. Wartość „(Domyślna)" zmodyfikuj na: „%1".
Od tej pory każdy plik *.BMP będzie mógł być także ikonka.

Szybkie włączenie wygaszacza

Czy nie prościej byłoby uruchamiać wygaszacz ekranu przez najechanie kursorem myszki w wybrany róg ekranu? Jeżeli tylko nie korzystasz z Aktywnego Pulpitu,
jest to możliwe.
l. W edytorze Rejestru odnajdż klucz: HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Screen Savers.
2. Utwórz nową wartość ciągu o nazwie MouseCorners i wprowadź do niej ciąg ,,-Y-N".
Po ponownym uruchomieniu systemu ulokowanie wskaźnika myszki w górnym prawym rogu ekranu będzie uaktywniało ustawiony w systemie wygaszacz ekranu.

II REJESTR SYSTEMU :

Rejestr systemu win95/98

Lekcja 1

Rejestr systemu umożliwia zdalne administrowanie komputerami użytkowników. Pliki rejestru zapisywane są z rozszerzeniem .dat kopie plików z rozszerzeniem .da0 W komputerach używanych przez kilka osób, z których każda zdefiniowała swój własny profil użytkownika, występuje kilka oddzielnych plików user.dat Lista plików tworzących lub wpływających na zawartość rejestru

User.dat

Ten plik może występować w systemie w wielu wariantach. Środowisko Windows korzysta z różnych wariantów następująco:

• Treść wariantu z folderu c:\windows jest wczytywana do rejestru zawsze, nawet wtedy gdy włączona jest opcja wielu profili różnych użytkowników. W tym ostatnim przypadku środowisko wczyta oba warianty: standardowy z folderu c:\windows i jeden ze spersonalizowanych.

• Treść wariantu z podfolderu c:\windows\profiles\użytkownik zostanie wczytana, gdy jest włączona opcja wielu profili użytkowników i gdy w katalogu danego użytkownika na serwerze nie wystepuje jakaś nowsza wersja pliku user.dat

• Jeśli dany użytkownik ma swój domowy katalog sieciowy i w folderze \\serwer\mailfolder\użytkownik występuje wariant pliku user.dat niż w komputerze lokalnym wówczas zostanie on załadowany zamiast tego ostatniego.

System.dat

Ten plik jest zazwyczaj wczytywany z folderu c:\windows. W rzadkich przypadkach bezdyskowych stacji może być wczytany z sieci

Config.pol

Zależnie od typu sieci LAN środowisko wczyta plik config.pol z

• \\serwer\netlogon w sieciach Microsoft Networks

• SYS:PUBLIC w sieciach Netware Networks

Słowniczek terminów odnoszących się do rejestru

• Rejestr fizycznie podzielony jest na dwa pliki: user.dat oraz system.dat. Logicznie jest to baza danych konfiguracyjnych środowiska Windows, którą można ogladać edytorami rejestru

• Edytory rejestru - klasa programów pozwalających obejrzeć w całości bazę danych rejestru. W środowisko Windows wbudowany jest edytor c:\windows\regedit.exe

• HKEY - Rejestr jest podzielony na sześć głównych gałęzi (części), z których każda nosi nazwę rozpoczynającą się od członu HKEY_.

• Klucze - Odpowiedniki folderów w drzewiastej strukturze plików i folderów dyskowych. Mogą mieć wartości (jak foldery mogą mieć pliki) i podklucze czyli klucze niższego rzędu.

• Podklucz - klucz niższego rzędu należący do jakiegoś klucza wyższego rzędu. W rejestrze Windows jest tylko sześć kluczy głównych HKEY, reszta to podklucze.

• Gałąź - część rejestru zawierająca wszystkie wartości i podklucze danego klucza. Rejestr Windows posiada sześć gałęzi głównych i bardzo dużo gałęzi niższego rzędu.

• Wartość - uporządkowana para składająca się z nazwy i danej. W analogii drzewiastej struktury plików dyskowych wartości w rejestrze odpowiadają plikom.

• Wartość domyślna - każdy klucz ma co najmniej jedną wartość domyślną, która w miejscu zarezerwowanym dla nazw wartości zostanie przez edytory rejestru wyświetlona jako "wartość domyślna" (oprócz inaczej nazwanych wartości niestandardowych). Wartość domyślna klucza może mieć stowarzyszoną z sobą jakąś daną, albo nie mieć żadnej. W tym ostatnim przypadku edytor rejestru w miejscu danej wyświetli napis "wartość nie ustalona"

3 REJESTR SYSTMOWY :

Konserwacja rejestru systemu Windows

Podczas okresu intensywnego użytkowania Windows daje się zauważyć częste pogorszenie stabilności systemu. Często przyczyną takich stanów rzeczy bywa zainstalowanie nowego programu, czy gry. Pojawiają się komunikaty o błędach, nasza maszyna się zawiesza. Wiadomo, że jest to jeden z mankamentów próby połączenia w jednym przez Microsoft systemu 16 oraz 32 bitowego. Jednak na to nic nie poradzimy (chyba, że zmienimy system operacyjny na w pełni 32 - bitowy). Jedyną próbą jaką możemy podjąć, jest przeczyszczenie Rejestru Systemowego. Postaram się wyjaśnić jak można to zrobić w sposób łatwy i dosyć bezpieczny.

W tym artykule pokażę, jak ustrzec się awarii Rejestru, a także - jeśli już przydarzy nam się takie nieszczęście - w jaki sposób temu przeciwdziałać. Chociaż kieruje ten tekst głównie do posiadaczy Windows 9x, to znaczy część z podanych tu informacji dotyczy również pozostałych wersji tego systemu operacyjnego (zaznaczę, jakie wtedy występują różnice).
Nie wszystkie problemy związane z niestabilnością systemu Windows związane ze stabilnością systemu Windows muszą być spowodowane błędami w Rejestrze. Często kłopoty mają swoje źródło w niepoprawnie napisanych aplikacjach instalowanych w komputerze, np. wersje beta oprogramowania z definicji mogą zawierać błędy, podobnie jak pewien procent programów typu shareware i freeware napisanych przez niezbyt doświadczonych programistów. Jednak w takich przypadkach prawdopodobieństwo, że błąd w aplikacji przełoży się na uszkodzenie Rejestru (fizyczne jednego z jego plików na dysku bądź logiczne - skasowanie części wpisów w rejestrze lub nawet zamazanie kopii Rejestru przechowywanej w pamięci RAM) jest całkiem poważne. Rejestr sytemu Windows to bardzo kapryśny stwór (oj, żebyście wiedzieli jak bardzo).
Aby dobrze radzić sobie z obsługą Rejestru systemowego, musimy go najpierw poznać. Począwszy od wersji 95 Rejestr systemowy w Windows pełni rolę centralnej bazy, zawierającej informacje niezbędne do prawidłowego działania systemu operacyjnego oraz służy instalowanym aplikacjom do przechowywania ich własnych ustawień.
W ten sposób Microsoft wydał wojnę plikom konfiguracyjnym .INI, które w czasach MS-DOS i Windows 3.x zaśmiecały dyski, a także po ich przypadkowym skasowaniu lub uszkodzeniu, powodowały wiele problemów. Ta "wojna" bynajmniej nie zakończyła się pełnym zwycięstwem: do dziś wiele programów nadal korzysta z plików .INI (jak chociażby program Microsoftu: Ms ScanReg), natomiast skasowanie jednego z plików Rejestru wpływa zgubnie na cały system (a nie na pojedynczą aplikację).
Windows 9x przechowuje zawartość Rejestru w dwóch plikach o nazwach: System.dat i User.dat, znajdujących się w katalogu systemowym (z reguły jest nim "C:Windows"). Windows Me podzieliło Rejestr na trzy pliki (dodatkowy nosi nazwę Classes.dat). W Windows NT (Nice try)/2000 pliki Rejestru znajdziemy w folderze \Winnt\System32\config, a składają się na niego pliki o nazwach Sam, Security, Software, System, Default oraz Netuser.dat (ten ostatni w katalogu osobistym użytkownika). W systemach Windows opartych na jądrze DOS może występować jeszcze jeden plik: policy.pol lub config.pol, lecz jego zastosowanie jest tematem na odrębny artykuł.
Ponieważ usunięcie (nawet niezamierzone) wspomnianych plików Rejestru (a nawet samych wpisów, wiem z doświadczenia) powoduje katastrofalne skutki dla systemu operacyjnego, Microsoft wyposażył go w pewien mechanizm ochronny, polegający na częstym tworzeniu kopii zapasowej Rejestru.

Kopie zapasowe

Windows 98 tworzy kopie zapasowe rejestru codziennie, podczas pierwszego zalogowania się (uruchomienia) systemu w danym dniu. W tym celu po starcie systemu automatycznie uruchamia się narzędzie "Kontroler Rejestru systemu Windows" (scanregw.exe), które zapisuje pliki System.dat, User.dat oraz win.ini i System.ini w specjalnym skompresowanym archiwum (pliki rb001.cab, rb002.cab itd. w folderze C:\Windows\Sysbckup). Oczywiście uruchamianie się scanregw.exe można wyłączyć w "Narzędziu konfiguracji systemu", czego jednak nie polecam.
Uruchomienie scanregw.exe podczas normalnej pracy Windows spowoduje wyświetlenie komunikatu o dokonaniu już tego dnia kopii zapasowej oraz pytanie, czy chcemy wykonać kolejną kopię. Na proces tworzenia backupu Rejestru możemy wpłynąć przez edycję pliku konfiguracyjnego Scanreg.ini (z reguły znajdziemy go w domyślnym katalogu instalacyjnym systemu, czyli C:\Windows). Warto zajżeć do tego pliku (otwierając go w Notatniku, EditPadzie lub czymś podobnym), jego edycja pozwala na łatwą modyfikację zachowania się narzędzia ScanRegW nawet przez początkującego usera. Mamy wpływ m. in. na liczbę przechowywanych starych kopii zapasowych Rejestru systemowego (domyślnie 5, opcja "MaxBackupCopies=5", którą warto jest zwiększyć do np. 10).
Dodatkowych wyjaśnień wymaga opcja "Optimize=1". Oznacza ona, że jeśli ScanRegW wykryje w pliku Rejestru więcej niż 500kB niewykorzystanego miejsca (po usuniętych wcześniej kluczach), nastąpi automatyczna optymalizacja połączona z usunięciem pustej przestrzeni. Z naszych doświadczeń wynika, że optymalizacja Rejestru powinna przebiegać znacznie częściej niż dopiero po spełnieniu wymienionego warunku - na wydajność Windows wpływ ma nie tylko ilość niewykorzystanego miejsca w Rejestrze, ale także (a może przede wszystkim) sposób ułożenia już istniejących kluczy i wartości. Na szczęście istnieje dosyć prosta metoda na optymalizację Rejestru. Posłużymy się do tego celu dosową wersją programu "Kontroler rejestru systemu Windows" (ScanReg.exe):
- uruchamiamy pełny tryb MS-DOS (a nie tylko okienko MS-DOS w Windows!)
- przechodzimy do katalogu Windows (jakby ktoś nie wiedział to napiszę jak to zrobić: jeśli jesteśmy na dysku "C:" wpisujemy tylko "cd Windows" i Enter)
- wpisujemy polecenie "scanreg/opt" i wciskamy Enter, po czym restartujemy komputer.
Ten sam program w wersji MS-DOS bardzo się przydaje w razie "wypadku przy pracy", czyli poważnego uszkodzenia Rejestru. Odtworzenie jednej z posiadanych dobrych kopii zapasowych sprowadza się do wykonania tych samych czynności, co podczas optymalizacji, tylko tym razem zamiast "opt" musimy napisać "restore". Wyświetlona zostanie lista znalezionych kopii zapasowych, spośród których wybieramy jedną - z reguły tę o najnowszej dacie utworzenia.
Inne podejście do tematu fizycznego zabezpieczenia napotykamy w Windows NT/2000. Otóż systemy te nie dokonują automatycznej archiwizacji Rejestru - o to musi zadbać użytkownik (z prawami admina), posługując się programem "Kopia zapasowa", który można znaleźć w narzędziach systemowych. W nim to wciskamy na głównym ekranie "Awaryjny dysk naprawczy" oraz zaznaczamy odpowiednią opcję.
Program "Scanregw" kontroluje Rejestr tylko pod względem jego poprawności fizycznej. Brak komunikatów o błędach oznacza jedynie, że główne gałęzie rejestru są czytelne, a sam Rejestr w poprawny sposób reaguje na rozkazy odczytu lub zapisu danych. Aby zapewnić poprawność logiczną, musimy sięgnąć po bardziej zaawansowane narzędzia.

Porządek musi być

No właśnie, porządek musi być, więc nie możemy zapomnieć o naszym Rejestrze. Bardzo przydatne w tym przypadku będą darmowe programy sprawdzające dane w Rejestrze pod kątem poprawnej zawartości, takie jak Microsoft RgClean i EasyCleaner (ten polecam szczególnie, ponieważ sam go używam i z pozytywnym skutkiem). Opiszę sposób użycie tego drugiego.

Jak się zapewne domyślacie trzeba kliknąć na "Rejestr". I ukaże się nam ...

Klikamy na "Szukaj". Gdy pojawią się jakieś błędne klucze, zaznaczamy je i usuwamy.

8

---