A1 adresatami dokumentu nauczyciele, treści programu- uczniowie
A2 mało wyczerpujący opis warunków zajęć, brak konkretnych informacji o dysponowanym czasie, czas realizacji programu wynosi 3 lata, brak wymiaru godzin poświęconych na realizację każdego celu, podane miejsca niektórych zajęć (miejsca poza szkołą; muzea, galerie, wystawy, obiekty sportowe), środki (prasa dziecięca, księgozbiór, radio, telewizja, komputer, albumy, mapy, reprodukcje, eksponaty, modele…)
A3 plan szczegółowy treści nauczania zawarty w kręgi tematyczne, poruszający elementarne i najbardziej potrzebne zagadnienia, zbudowany w ten sposób, że powraca się do treści wcześniejszych, by pogłębić informacje, zwiększyć ich zakres; plan oparty na zagadnieniach, z którymi uczeń styka się na co dzień
A4 cele szczegółowe mało szczegółowe pole manewru dla wychowawcy, odpowiedni dobór sposobu realizowania celu do poziomu grupy
A5 procedury nie uwzględniają dziecka z zarówno niepełnosprawnością intelektualną jak i ruchową, brak konkretnych metod dopasowanych do celów, poza tym zawierają różnorodne ciekawe formy organizacji zajęć, uwzględniają indywidualne tempo dzieci oraz możliwości częstego popełniania błędów, określają nauczyciela jako przewodnika,
A6 propozycja oceny opisowej ucznia jest metodą dobrą, ponieważ pozwala na szersze przedstawienie jego postępów, umiejętności oraz pozwala oszacować, w którym kierunku zmierza jego rozwój czy zainteresowania, przez co ułatwia dobór indywidualnych środków. Jest także ważnym czynnikiem motywującym do podejmowania dalszych trudów kształcenia, rozwoju istniejących i poszukiwaniu nowych zainteresowań czy zdolności. Metoda ewaluacji bierze pod uwagę zainteresowanie pracą, zaangażowanie i wysiłek włożony w nią, sposoby dotarcia do wiedzy, poziom umiejętności oraz samodzielność wykonania zadania; na początku etapu specjaliści diagnozują poziom rozwoju, dokumentowanie pracy i ocena umiejętności i wiedzy po każdych zajęciach pomagają w budowaniu obiektywnej oceny końcowej oraz obrazu postępu ucznia; ocena końcowa zawiera podstawowe umiejętności zawarte w celach, opisane przewidywane osiągnięcia uczniów
A7 opisany przykład scenariusza zajęć, scenariusz szczegółowy, zawiera cele edukacyjne, procedury osiągania celów (środki dydaktyczne, metody pracy, formy organizacji nauczania i pracy uczniów), działania edukacyjne.
A8 brak opisu lub kopii pomocy dydaktycznych, wzorów testów, podręcznika w przypadku dzieci umysłowo niepełnosprawnych często pracuje się bez podręczników z uwagi na różnorodność i indywidualne przejawy upośledzenia u każdego dziecka. Jednak dzieci niepełnosprawne w stopniu lekkim są zdolne do przyswajania wiedzy, Ewentualne pomoce można wybrać po zapoznaniu się z grupą uczniów. Obecne propozycje utworów muzycznych i lektur
B1 cele szczegółowe są trafne wobec celów ogólnych, dobrze zarysowują ogólny cel, jednak brakuje szczegółowych sposobów realizacji tych celów, co wcale nie musi być wadą, ponieważ nie każda metoda sprawdzi się w przypadku danego dziecka, szczególne, jeśli to dziecko z niepełnosprawnością intelektualną
B2 treści i poziom trudności zajęć są jak najbardziej dopasowane do możliwości adresatów, gdyż jest to program minimum. Pozostawia on nauczycielom możliwość jego modyfikacji, rozszerzania i pogłębiania oraz kolejności realizowanych treści w zależności od potrzeb, poziomu rozwoju i potencjału uczniów
B3 metody ewaluacji są zbieżne z przedstawionymi celami i treściami. Ocena jest podsumowaniem dotychczasowej pracy ucznia
B4 procedury realizacji programu są odpowiednio dobrane do dzieci z deficytem intelektualnym; przeważają w nich aktywne sposoby przyswajania materiału i zdobywania umiejętności praktycznych, co jest istotne, ponieważ uczniom niepełnosprawnym umysłowo nauka i zapamiętywanie przychodzi z trudem
B5 brak propozycji podręczników; obecne propozycje utworów muzycznych i w mniejszym stopniu lektur dzieci z lekkim upośledzeniem umysłowym mają zazwyczaj dobrą pamięć mechaniczną i zachowują percepcję muzyczną, pomocne mogą się okazać wizualne środki dydaktyczne, które pomogą im zobaczyć poznawane treści.
C1 program uwzględnia ograniczenia wypływające z upośledzenia umysłowego i jego konsekwencji, jednak pomija utrudnienia związane dodatkowo z niepełnosprawnością ruchową, której stopień nie musi być równoległy do stopnia defektu intelektualnego, warunki zajęć zawarte w programie nie zawsze mogą być adekwatne do sprawności fizycznej ucznia
C2 program umożliwia osiąganie sukcesów przez uczniów w ich własnym tempie, zostawia miejsce na nauczycielskie pomysły dostosowane do danej grupy dzieci, posiada interesujące propozycje zajęć, które mogą być prowadzony w sposób aktywny i angażujący zmysły; pomaga uwierzyć uczniowi we własne siły, pozwala nabyć umiejętności praktycznych, które na pewno będą lepiej zapamiętane, kiedy zostaną wykonane, a nie tylko obejrzane czy przeczytane,