NAUCZANIE UDERZENIA PIŁKI PROSTYM PODBICIEM.

Uderzenie prostym podbiciem.

Uderzenie piłki prostym podbiciem stosuje się przy strzałach z rzutów wolnych, po prowadzeniu piłki, przy podaniach skierowanych naprzeciw nadbiegającego, przy wykopach od bramki, uderzeniach z powietrza, podaniach prostopadłych itd. Ma ono szerokie zastosowanie w czasie gry. Należy dodać, że jest to najsilniejsze uderzenie piłki nogą, a zatem najszybsze i najbardziej niebezpieczne dla bramkarzy. Dzięki naturalnym ruchom, pozbawionym skrętów w stawach, uderzenie prostym podbiciem znajduje odpowiednie miejsce w grupie podań, a szczególnie strzałów do bramki.

Technika uderzenia.

Ćwiczący ustawiają się naprzeciw piłki zgodnie z kierunkiem zamierzonego uderzenia. Przy uderzeniu z rozbiegu pierwsze kroki są krótkie, ostatni natomiast bardziej wydłużony. W momencie uderzenia piłki ciężar ciała spoczywa na nodze podporowej, stopa ustawiona jest równolegle do piłki, lekko w bok od niej (10-15 cm), staw kolanowy ugięty. Noga uderzająca w tym momencie wykonuje zamach do tyłu ruchem z biodra, przy czym podudzie podąża za udem do tyłu (duża obszerność ruchu). Płaszczyzna zamachu pokrywa się z kierunkiem drogi piłki. Ręka przeciwległa do nogi uderzającej powinna być wyciągnięta do przodu, tułów wyprostowany. W momencie uderzenia udo zostaje wypchnięte gwałtownie do przodu, a staw skokowy usztywniony. Zetknięcie stopy z piłką następuje od nasady palców aż do stawu skokowego. Kolano nakrywa piłkę z góry. Od momentu wymachu przez uderzenie do zakończenia ruchu, czyli przeniesienia nogi za piłkę, następuje umiarkowane odchylenie tułowia. Przy uderzeniach piłki z powietrza należy zwrócić uwagę na odpowiednie ułożenie stopy (palce skierowane w dół).

Nauczanie uderzenia

Przy uderzeniu prostym podbiciem wielu trenerów zwraca uwagę na niebezpieczeństwo kontuzji grożącej szczególnie początkującym (uderzenie piłki leżącej na podłożu). Z tego względu w wielu podręcznikach została zmieniona kolejność nauczania, mianowicie rozpoczyna się uderzeniem piłki z powietrza. W ten sposób ćwiczący przyzwyczajają się do odpowiedniego ustawienia stopy przy trudnych uderzeniach piłki leżącej na podłożu.

Kolejność ćwiczeń.

- uderzenie piłki podwieszonej

- uderzenie piłki upuszczonej z rąk do partnera lub o ścianę

- uderzenie piłki upuszczonej z rak po koźle

- podanie piłki upuszczonej z rąk w biegu do partnera

- podanie piłki dorzuconej łukiem przez partnera

- podanie piłki jw., ale z dobiegiem

- uderzenie piłki z kozła do partnera lub o ścianę

- podanie piłki z powietrza do partnera (bez upadku piłki na podłoże)

- uderzenie piłki upuszczonej z rąk z półwoleja o ścianę lub do partnera

- uderzenie piłki dorzuconej łukiem przez partnera z półwoleja

- uderzenie piłki leżącej na podłożu z miejsca, z jednego kroku, z marszu, z biegu

- uderzenie piłki leżącej z podłoża w górę

- uderzenie piłki toczącej się (po własnym podaniu)

- podania piłki bez przyjęcia w dwójkach

- różne formy ćwiczeń strzału do bramki

---