Nasłuch z GDMSS:

-stacje brzegowe: DSC, kanał 16;

-stacje CES: wyznaczone stacje 24h/dobę

-stacje statkowe: DSC (kanał 70VHF, 2187,5kHz; 8414,5k; terminal satelitarny, kanał 16,2182k, telex na MSI, kanał 13 (między statkami)) kanał 16 - 20050 , 2102 k - 1.02.99

Wyposażenie stacji statkowych:

1. zależy od obszaru morza na jakim pływa statek:

• A1 (VHF, DSC)

• A2 (VHF, DSC [bez A1]

• A3 (satelity INMARSAT)

• A4 (poza A1,A2,A3)

2. istnieje wyposażenie podstawowe niezależne od obszaru; NAVTEX, SART, EPIRB

3. Nie zależy od typu i wielkości, musi spełniać określone funkcje.

Kontrola stacji statkowych:

-Instrukcje IMO- kontrola pod względem bezpieczeństwa

-Inspekcje uni telekom.- kontrola urządzeń, dokumentów (dziennik, certyfikat bezp.)

-Co rok IMO wydaje certyfikat bezpieczeństwa (inspekcja) ale kontrola nie dotyczy umiejętności załogi.

Akcja SAR:

Podział świata na obszary SRR, w którym istnieje ośrodek koordynacyjny (RCC)

• RCC wyznacza jednostkę na morze mającą koordynować działanie: DSC (on scene comander) - profesjonalna jednostka lub okręt wojenny; CSS- statek handlowy

• Łączność realizowana jest za pomocą satelity lub sprzętem konwencjonalnym (z lądem)

• Łączność na morzu:

1. OSC (on scene comunication) - rozbitkowie zlokalizowani;

2. Korespondencja koordynacyjna SAR - brak lokalizacji rozbitków. Oba rodzaje mogą obejmować łączność między statkami. Statki mogą korzystać z zęstotliwości lotniczych: 121,5M; 125,2M; 3023k; 5680k (trudna do zrealizowania przez sprzęt statkowy).

Częstotliwości do łączności:

1. Do alarmowania w niebezpieczeństwie i wywołań niebezp. w DSC: 2187,5k; 4207,5k; 6312k; 8414,5k; 12577k; 16804,5k; kanał 70 VHF.

2. Do korespondencji w niebezpieczeństwie za pomocą RTF - J3E: 2182k; 4125k; 6118k; 8291k; 12290; 16420k; kanał 16 VHF;

3. Do korespondencji w niebezpieczeństwie za pomocą NBDP (telegrafia): 2174,5k; 4177,5k; 6268k; 8376,5k; 12520k; 16695k. Częstotliwości do 16 MHz - zasięg lokalny; odpowiednie częstotliwości są skojarzone np. DCS 8414,5k TLF 8291k - NBDP 8376,5kHz. Część częstotliwości została wyróżnionych: DSC - 2187,5k; 8414,5k; kanał 70 VHF; TLF - kanał 16 VHF (ZNAĆ!!!)

4. Do nadawania przez stacje brzegową za pomocą teleksu (NBDP) morskich informacji bezpieczeństwa MSI (Maritime Safety Information): a. W systemie NAVTEX: 518k; 4209,5k; 490k, b. W systemie NAVAREA HF NBDP: 4210k; 6314k; 8416,5k; 12578k; 16806,5k; 19680,5k; 20576k; 26100,5k;

5. Do łączności miedzy stacjami statkowymi i samolotowymi uczestniczącymi w akcji SAR - kanał 6 VHF;

6. Do łączności międzystatkowymi związanymi z bezpieczeństwem żeglugi - kanał 13 VHF.

Ochrona częstotliwości do łączności w niebezpieczeństwie i dla zabezpieczenia niebezpieczeństwa:

1. Mogą być wykorzystywane tylko zgodnie z przeznaczeniem;

2. Nie można przeprowadzić testów urządzeń na tych częstotl.

3. Można testy urządzenia DSC przeprowadzać na tych czestotl , ale powinno się tego unikać (zabroniona na VHF 70);

4. Dla starych częstotl (przed GMDSS) występują pasma ochronne: 2182k +/- 8,5k; 16 VHF , 75 ; 76 VHF.

Zasady prowadzenia łączności w niebezpieczeństwie:

Na łączność w niebezpieczeństwie składa się:

1. Alarmowanie w niebezpieczeństwie:

1. Musi za zgodą kapitana w momencie zagrożenia;

2. Nadane z wykorzystaniem: DSC, terminalu satelitarnego, radiopławy satelitarnej (SAT-EPIRB) systemu COPAS/SARSAT lub INMARSAT E;

3. Powinno zawierać: - identyfikacje stacji zagrożonych; - rodzaj zagrożenia; - pozycje statku i godzinę jej określenia; - inne istotne informacje;

4. Celem jest powiadomienia ratowniczego ośrodka koordynacyjnego, któremu dany obszar podlega: - pośrednie alarmowanie: + gdy zagrożony statek nie jest w stanie sam nadać alarmowania, + gdy kapitan statku (kierownik stacji) uzna dalszą pomoc za niezbędną (gdy nikt oprócz nas tego nie potwierdził - szczególnie żadna stacja brzegowa).

2. Potwierdzenie odbioru alarmu w niebezpieczeństwie;

1. Z wykorzystaniem: radiotelefoni, NBDP , DSC, INMARSAT,

2. Przez: statek, stację brzegową, ratowniczy ośrodek koordynacyjny, stacje CES: - stacje statkowe potwierdzają za pomocą, w kolejności: RTF, NBDP, DSC;

3. stacje brzegowe potwierdzają za pomoca DSC;

4. RCC za pomocą INMARSATU (kiedy przyszło przez INMARSAT);

5. stacja CES tylko za pomocą INMARSATU (jeśli nie są połączona z RCC);

3. Korespondencja w niebezpieczeństwie:

1. Z wykorzystaniem: radiotelefoni, NBDP, INMARSAT;

2. Przekazywanie każdej informacji związanej z zagrożeniem na jednostkę;

3. Wyróżniono : - korespondencję na miejscu akcji; - korespondencję koordynacyjna SAR.

Procedury dla technik konwencjonalnych (niesatelit):

1. Przygotować nadajnik do pracy na częstotl niebezpieczeństwa DSC (odp. zasięg);

2. Wprowadzić lub wybrać w urządzeniu DSC:

1. Rodzaj niebezpieczeństwa;

2. Pozycję statku (jeśli niepołączona do urządzenia nawig.);

3. Czas; d. Rodzaj późniejszej korespondencji TLF, NBDP;

3. Nadać alarm niebezpieczeństwa DSC;

4. Jeśli nie ma potwierdzenia to następne alarmowanie powinno być nadane w okresie 3,5 - 4,5 min.

5. W A1 - kanał 70 VHF; A2 - 70 VHF, 2187,5MHz; A3,A4 - fale krótkie + 70 VHF i 2187,5k;

6. Przy pośrednim alarmowaniu wybieramy „MAYDAY REPLAY” Jeśli odbieramy alarmowanie to wszystkie zawarte w nim informacje są opisane automatycznie dla naszego wywołania. Jeśli stacje zagrożona nie nadaje to sami wybieramy informacje oraz „MAYDAY REPLAY”.

Procedura nadawania pośredniego alarmowania:

1. Przygotować nadajnik do pracy na częstotl do alarmowania DSC,

2. Wybrać format „distress relay call”;

3. Wprowadzić lub wybrać:

1. Wywołanie „do wszystkich statków” lub 9 cyfrową identyfikację stacji brzegowej,

2. 9 cyfrową identyfikację statku w niebezpieczeństwie (jeśli jest znana);

3. Rodzaj niebezpieczeństwa (jeśli znany);

4. Pozycję statku w niebezpieczeństwie i czas określenia tej pozycji (UTG);

5. Proponowany rodzaj łączności do korespondencji w niebezpieczeństwie;

4. Podać pośrednie wywołanie w niebezpieczeństwie.

Potwierdzanie odbioru alarmowania w niebezpieczeństwie:

1. Pierwszeństwo w potwierdzaniu daje się stacją brzegowym (jeśli mamy pewność, że odebrała), na KF nie potwierdzamy;

2. Potwierdzamy jeśli mamy pewność, że stacja brzegowa nie odbiera alarmowania (np. VHF lub MHF na środku oceanu).

Sposoby teleksowania: FEC - rozgłoszeniowy; ARQ - tylko dwie stacje.

Przykład: Statek ZAOMARV, C/S JNRJ potwierdza odbiór alarmowania w niebezpieczeństwie nadanego przez statek ATALNTICOS, C/S SZYW, MMSI - 123456789 A. Radiotelefonia: MAYDAY; 123456789 (x3); THIS IS; ZAMOARU (x3); RECEIVED MAYDAY. B. Telex: MAYDAY; 123456789; DE; JNRJ; RRR MAYDAY.

Potwierdzenie pośredniego alarmowania w niebezpieczeństwie:

1. Może być nadana przez stację statkową lub brzegową;

2. Stacje statkowe potwierdzają jedynie za pomocą telefonii:

1. MAYDAY;

2. Sygnał wywoławczy lub inna identyfikacja wywołującej stacji;

3. THIS IS;

4. Sygnał wywoławczy lub inna identyfikacja własna;

5. RECEIVED MAYDAY;

3. Stacja brzegowa potwierdza pośrednie alarmowanie tylko za pomocą DSC (odpowiednia opcja w oprogramowaniu);

4. Potwierdzamy w zależności od częstotliwości: - VHF jeśli jest >30 mil od brzegu ;- MF jeśli jest >200 - 300 mil od brzegu; - KF wstrzymujemy się z potwierdzaniem przez ok. 3 min a następnie potwierdzamy kolejno za pomocą foni, telexu , DSC;

5. Potwierdzenie powinno być nadane (jeśli jest to konieczne) po okresie 1 min (MF, KF);

6. Natychmiast można potwierdzić na VHF.

Formaty potwierdzeń:

1. Radiotelefoniczne potwierdzenie:

1. Sygnał niebezpieczeństwa MAYDAY;

2. Sygnał wywoławczy lub inną identyfikację stacji nadającej wywołanie niebezpieczeństwa nadane trzykrotnie;

3. Słowa THIS IS (lub D - E, wymagane jako Delta - Echo);

4. Sygnał wywoławczy lub inna identyfikacja własna nadana 3 krotnie;

5. Słowo RECEIVED (lub R-R-R - Romeo - Romeo -Romeo);

6. Sygnał niebezpieczeństwa MAYDAY;

3. teleksowe potwierdzenie:

1. Sygnał niebezpieczeństwa MAYDAY;

2. Sygnał wywoławczy lub inna identyfikacja stacji nadającej wywołanie w niebezpieczeństwie;

3. Wyraz DE;

4. Sygnał wywoławczy lub inna identyfikacja stacji potwierdzającej odbiór;

5. Sygnał RRR;

6. Sygnał niebezpieczeństwa MAYDAY.

Korespondencja w niebezpieczeństwie:

• za pomocą telefonii i telegrafii dalekopisowej (NBDP - FEC)

• przed każdym wywołaniem należy poprzedzić korespondencję sygnałem MAYDAY

• statek zagrożony na początku korespondencji powinien powtórzyć informacje alarmowania,

a)radiotelefonii:

-mayday

-this is

-sygnał wywoławczy

-pozycja statku

-rodzaj niebezpieczeństwa

-rodzaj oczekiwanej pomocy

-inne informacje ułatwiające ratunek

b)NBDP:

-mayday

-DE

-sygnał wywoławczy, dalej to samo co dla radiotelefonii

• stacje zakłócające korespondencje w niebezpieczeństwie mogą być uciszone przez:

RCC, stacje brzegowe uczestniczące w akcji i jednostkę koordynującą

• rodzaje sygnałów do uciszania:

a:) fonia: SEELONCE MAYDAY

b:) NBDP: SILENCE MAYDAY

• -operatorzy statkowych radiostacji powinni śledzić ale nie mogą prowadzić korespondencji (np. publicznej). Zakończyć korespondencję w niebezpieczeństwie może jedynie RCC nadając:

np. za pośrednictwem stacji brzegowej Witowo:

RADIO c/s SPN informuje o zakończeniu korespondencji w niebezpieczeństwie dotyczącej statku ATLANTICOS c/s SZYW

Radiofonia:

Mayday

Hallo all stations (3x)

This is

Witowo radio

At 14.00 ute vessel Atlanticos call sign:

Literowo na fonii : szyw

seelonce feenee

NBDP:

Mayday

De

Spn

At 14.00 utc

Szyw

Silence fini

Sygnały lokalizujące i naprowadzające:

• Lokalizacyjne- wszystkie sygnały radiowe umożliwiające znalezienie rozbitków i zagrożonej jednostki.

• Naprowadzające- sygnały umożliwiające dokonanie namiaru ( transponder radarowy)-część składowa sygnałów lokalizujących.

Procedury w systemie Inmarsat:

-łączność w niebezpieczeństwie jest realizowana w najwyższym priorytetem (distress priority), priority 3, należy go wybrać

-istnieją dwa sposoby komunikacji, alarmowania w niebezpieczeństwie:

a)klawisz alarmowy

b)menu statkowe

AD a) uruchomienie generatora informacji DNG, który generuje następujące informacje:

• CES ID -identyfikacja stacji lądowej do której kierujemy łączność

• POSITION -pozycja statku

• PROTOCOL - protokół morski

• NATURE OF DISTRESS:

-fire/explosion

-flooding- zalanie przez fale

-collision- kolizja

-grounding- wejście na mieliznę

-listing- przechył

-sinking- tonięcie

-disabled and adrift- niezdolność do żeglugi

-undestgnated- nieokreślone

-abandoning ship- opuszczenie statków

-attack by pirates- atak piratów

-Course

-Speed

Wybór CES musi być dokonany przed zainicjowaniem alarmu. Musi być na bieżąco aktualizowany przez operatora w zależności od aktualnej pozycji. Identyfikacja.

Menu alarmowe:

-procedury mogą różnić się od rodzaju immarsatu

Inmarsat A

Alarmowanie:

-wybrać teleksowy lub telefoniczny rodzaj pracy

-wybrać priority 3

-wybrać właściwą CES (większość CES automatycznie przekaże alarmowanie RCC, ale niekiedy należy podać pełen telefoniczny lub teleksowy numer RCC)

-zainicjować alarmowanie (jeżeli po 12 sek. nie zostanie odebrana odpowiedź powtórzyć wywołanie.

-po nawiązaniu łączności przekazać następujące informacje:

• Mayday

• Nazwa i c/s lub inną identyfikację jednostki

• Pozycję statku i czas jej określenia

• Rodzaj niebezpieczeństwa i rodzaj oczekiwanej pomocy

• Inne informacje mogące ułatwić ratunek

Zakończyć nadawanie wywołania w niebezpieczeństwie, znakiem „+?” w łączności teleksowej lub „over” w łączności telefonicznej.

-oczekiwać na potwierdzenie odbioru alarmowania ze strony RCC:

Pozostawiamy połączenie, nie zrywamy łączności

Inmarsat C (tylko teleks)

-store and fallowed (zapamiętanie w CES i retransmisja do RCC)

Alarmowanie:

-wybrać alarmowanie w niebezpieczeństwie

-wprowadzić dane, które nie są wprowadzane automatycznie do formatu DMG, w przypadku trudności językowych można wybrać CES z którą łączność jest możliwa w języku innym niż angielski

-nadać alarmowanie w niebezpieczeństwie, po wybraniu rodzaju niebezpieczeństwa

• Oczekujemy na potwierdzenie ze strony CES, po 5 min. powtarzamy.

• Po odbiorze potwierdzenia, jeżeli jest potrzeba przekazania dalszych informacji wybrać nadawanie w niebezpieczeństwie „send distress” i nadać wiadomość w formie:

-mayday

-nazwa lub inna identyfikacja zagrożonej jednostki

-szczegóły dotyczące dalszej pomocy

Poszczególne bloki informacji stanowią oddzielnie zakończone transmisje.

Inmarsat B

Teleks

Alarmowanie:

-nacisnąć przycisk DISTRESS przez około 6 sek

-po nawiązaniu łączności z CES następuje automatyczne przekazanie wiadomości w niebezpieczeństwie DMG

(ID CES oraz pozostałe dane powinny być wprowadzone do DMG)

-po przekazaniu alarmowania uzupełnić nadana wiadomość dalszymi informacjami lub oczekiwać na potwierdzenie odbioru alarmowania z RCC (po przekazaniu alarmowania z DMG, SES pozostaje połączony z RCC).

Telefon

• odpowiedni przycisk łączący nas z RCC

• nie są wysyłane żadne informacje, sami podajemy: identyfikację, pozycję, rodzaj niebezpieczeństwa, inne informacje mogące ułatwić ratunek.

W przypadku nieuzasadnionego alarmu należy niezwłocznie nawiązać łączność z RCC, za pomocą normalnego priorytetu i odwołać alarm z podaniem danych statku, czasu i tożsamości kapitana (zarówno alarm na DSC i przez inmarsat).

Zasady prowadzenia łączności dla zapewnienia bezpieczeństwa:

Wyróżnia się 2 rodzaje:

1. łączność poprzedzoną sygnałem ponaglenia (pośrednie zagrożenie; awaria, przechył).

2. łączność poprzedzona syg. ostrzegawczym ( ostrzeżenia meteo. i nawigac.).

Sygnał ponaglenia - syg. PAN-PAN powtarzany w radiotelef. 3-krotnie.

Syg. ostrzegawczy - syg. SECURITE powtarzany w radiotel 3-krotnie.

Techniki konwencjonalne - wywołanie DSC , przekazanie wiadomości na wskazanej częst. za pomocą wskazanej techniki. Tech.

Techniki satelitarne (priorytety)- przy ponagleniu:URGENCY (priority 2), przy syg. ostrz.:SAFETY (priority 1)

Procedury dla technik konwencjonalnych (technika wybierana jest w zależności od potrzeb)

łączność poprzedzona syg. ponaglenia

1.wywołanie DSC :

1. przygot. nad. do pracy na wybranej częst. np. 2187,5 kHz na MF

2. wprowadzić lub wybrać z DSC :

• wywołanie wszystkich statków lub 9cio cyfr. identyfik. wybranej stacji MMSI.

• Kategorię wywołania, np.urgency.

• Częst. lub kanał na którym wiadomość będzie przekazana.

• Rodzaj łączności użyty do przekazania informacji(RTF, NBDP)-nadać wywołanie ponaglenia DSC (statki odbierające wywołanie adresowane do wszystkich nie muszą potwierdzać, ale należy przygotować urządzenia do pracy na wybranej częst. jeśli do jednego adresata, to adresat potwierdza, oraz jeśli w wiadomości była prośba o potwierdzenie na DSC)

c. nadanie wiadomości ponaglenia:

2.za pomocą radiotelefoni:

1. przygot. nad. do pr. na określonej częst.

2. nadać wiadomość w formie:

• PAN_PAN 3x

• ALL STATION 3x lub identyfikację statku,

• THIS IS ,

• nazwa oraz c/s lub inna identyfikacja statku ponaglającego, treść wiadomości.

3.za pomocą telexu (NBDP):

1. przyg. nad. do pr. na odp. częst.

2. nadać wiadomość ponaglenia w formie:

• PAN_PAN,

• DE,

• nazwa oraz c/s lub inną identyfikacje statku ponaglającego,

• treść wiadomości.

łączność poprzedzona syg. ostrzeżenia:

1.wywołanie DSC-różnicą jest zmiana kategorii na safety

2.nadanie wiadomości: wywołanie rozpoczyna się od SECURITY.

Procedury bezpieczeństwa w inmarsacie:

Kody serwisowe:

1.kod 32 Medical Advice (porada medyczna)

2.kod 38 Medical Assistance (pomoc medyczna)

3.kod 39 Maritime Assistance (pomoc techniczna)

Inmarsat A i B (łączność bezpośrednia) - łączn. bezpiecz. powinna być realizowana z użyciem priorytetów (urgent-2 lub safety-1).

Ogólna procedura:

1.wybrać teleksowy lub telef. sposób pracy

2.wybrać prior. urgent, safety lub rutine

3.wybrać stację CES

4.zainicjowoć wywołanie

5.po nawiązaniu łączn. wybrać kod serwisowy zakończony +(telex) lub #(telef.)

6.po nawiązaniu łączn. podać:

a)syg. bezpiecz.

b)medico(wyw. med.)

c)nazwę statku

d)c/s lub IMN(inmarsat Mobile Number)

e)pozycję statku

f)wiadomość bezpieczeństwa

g)przejść na odbiór kończąc”+?”(telex) lub OVER(fonia)

Inmarsat C(brak bezpośredniej łączności):

-informacje sa zapamiętywane wCES i przekazywane dalej

-nie ma priorytetu bezpieczeństwa.

Morskie Informacje bezpieczeństwa (martime safety information):

najczęściej:

-ostrzeżenia nawigacyjne,

-ostrzeżenia meteorologiczne,

-wadliwe działanie systemów nawigacyjnych,

-głównie z lądu na morze.

Są rozgłaszane a pomocą:

-telegrafii dalekopisowej(NBDP) sposobem FEC w systemach:

• NAVTEX

• NAVAREA HF NBDP;

INMARSATU EGC(enhanced group calling)

NAVTEX:

-czest.pracy:518 khz,4209,5 khz, 490 khz(języki narodowe)

-pokrycie stref przybrzeżnych(kilkaset km)

-operator może wybrać:

• rodzaje stacji

• rodzaj informacji(w pewnym zakresie),

-wiadomości są numerowane(co zapobiega kilka krotnym wydrukom)np. LB 11—L- stacja, B—rodzaj informacji(A-K),11-kolejny numer wiadomości)NNN- oznaczenie za dużej ilości błędów.

NAVAREA(teleks na falach krótkich)

-podział na 16 podobszarów (całego świata),

-większy zasięg od NAVTEXU(nieograniczony)

-czest.pracy:4220 khz,6314 khz,8416,5khz,12579khz,196806,5khz ,19680,5 khz,22376 khz,26100,5khz.

INMARSAT EGC

-przeniesienie idei navtexu do inmarsatu,

-wymaga programowania terminalu na dany obszar

-wykorzystywany do pośredniego alarmowania.

WWNWS(word wide navigational warning service):

-międzynarodowy system koordynacyjny związany z przekazywaniem MSI,

-możliwość odebrania MSI niezależnie od miejsca z którym statek aktualnie się znajduje.

Łączność w niebezpieczeństwie i dla zapewnienia bezpieczeństwa w systemie przed GMDSS

-częstotliwość używana:

• (konieczność ciągłego nasłuchu),

• 500khz(telegrafia MOrsea),

• 2182(fonia)

• kanał 16 VHF (fonia)

Realizacja łączności w niebezpieczeństwie:

-na tej samej czest. na której była inicjowana.

Wezwanie w niebezpieczeństwie:

-alarm niebezpieczeństwa,

-wywołanie w niebezpieczeństwie,

-zawiadomienie o niebezpieczeństwie.

---