Berlin - stolica, siedziba rządu Republiki Federalnej Niemiec. Największe miasto Niemiec, na prawach kraju związkowego. Zajmuje powierzchnię ok. 892 km?, zamieszkuje je 3,4 mln osób. Jest trzecim największym (po Londynie i Paryżu) miastem w Unii Europejskiej.
Berlin - die Hauptstadt, der Sitz der Regierung der Bundesrepublik Deutschland. Größte Stadt in Deutschland, über die Rechte des Landes. Es nimmt eine Fläche von rd. 892 Quadratkilometern, die von 3,4 Millionen Menschen bewohnt. Es ist die drittgrößte (nach London und Paris) Stadt in der Europäischen Union.
Położony jest nad rzeką Szprewą i Hawelą oraz ich dopływami. Rzeka Szprewa w dzielnicy Spandau wpada do Haweli, prawego dopływu Łaby. Berlin znajduje się między płaskowyżami Barnim i Teltow. Leży około 70 kilometrów od Granicy z Polską. Miasto podzielone jest na 12 dzielnic (niem. Bezirk), dzielących się dalej na "poddzielnice" (niem. Ortsteile czyli częœci miasta). Każdy Bezirk ma oddzielny samorząd i prawa zbliżone do praw miejskich. Niegdysiejsza stolica Prus, metropolia kulturalna lat 20. - dziœ nowa stolica kraju z nowym obliczem i zapierającą dech w piersi architekturą Reichstagu. Berlin ponownie ożywa. Mało jest miast tak naznaczonych historią i o tak zmiennych kolejach dziejów.
Brama Brandenburska
Brandenburger Tor
Klasycystyczna brama stanowi zamknięcie od strony zachodniej słynnej alei
Unter den Linden. Przed zjednoczeniem Niemiec stała na granicy między Berlinem Wschodnim (stolicą NRD) a Berlinem Zachodnim.
Museum Pergamońskie
Pergamonmuseum
Muzeum architektoniczne słynne ze zbiorów antycznej architektury oraz hellenistycznej rzeŸby. Muzeum Pergamońskie wybudowane zostało w latach 1910-1930 przez Ludwiga Hoffmanna według planów Alfreda Messela. Powstało ono jako ostatnie z pięciu gmachów muzealnych na Wyspie Muzeów. Obecnie w trzech skrzydłach budowli mieszczą się trzy muzea: Zbiory Sztuki Starożytnej z salami poœwięconymi architekturze i rzeŸbie, Muzeum Azji Przedniej (Vorderasiatisches Museum) oraz Muzeum Sztuki Islamskiej. Œwiatową sławę Muzeum Pergamońskie zawdzięcza imponującym rekonstrukcjom zespołów architektonicznych pozyskanych w trakcie prac wykopaliskowych.
Plac Aleksandra
Aleksanderplatz
Słynny plac w centrum Berlina. Na zdjęciu zegar "Urania" zwieńczony symbolem układu słonecznego i pokazujący aktualną godzinę w różnych miastach na całym œwiecie.
wieża telewizyjna
der Fernsehturm
Ma 365 metrów wysokoœci i jest drugą co do wielkoœci budowlą Europy. Na górze
w kuli znajduje się obrotowa restauracja i punkt widokowy (wykonuje jeden obrót
w ciągu godziny).
Katedra w Berlinie
Oberpfarr- und Domkirche zu Berlin, Berliner Dom
Ewangelicka katedra, znajdująca się w Berlinie. Została zbudowana w latach 1894-1905 według planów architekta Juliusa Carla Raschdorffa z Pszczyny w stylu póŸnego, włoskiego renesansu. W miejscu, gdzie dziœ stoi ewangelicka katedra znajdowała się wczeœniej mniejsza katedra w stylu barokowym. W 1944 roku Berliner Dom została uszkodzona przez naloty aliantów, a odbudowa rozpoczęła się dopiero w 1975 roku. Œwiątynia ma 1500 miejsc i jest jedną z największych w Berlinie. To właœnie tutaj odbywają się najczęœciej ekumeniczne nabożeństwa z okazji œwiąt państwowych lub w ważnych dla narodu momentach.
Berliński ogród zoologiczny
Zoologischer Garten Berlin
jeden z największych ogrodów zoologicznych w Niemczech oraz jeden z największą liczbą gatunków zwierząt na œwiecie. Położony jest w dzielnicy Berlina Tiergarten, niedaleko stacji S-Bahn i dworca kolejowego Zoologischer Garten w centrum miasta.
Zoo zostało otwarte 1 sierpnia 1844 roku i było pierwszym ogrodem zoologicznym w Niemczech. Pierwsze gatunki zwierząt zostały podarowane przez króla Prus Fryderyka Wilhelma IV Hohenzollerna z menażerii oraz ptaszarni Tiergarten. W czasie II wojny œwiatowej tereny ogrodu zostały doszczętnie zniszczone. Przetrwało jedynie 91 zwierząt.
Obecnie w pomieszczeniach zoo znajduje się blisko 14.000 zwierząt z 1.500 różnych gatunków. Wszystko znajduje się na 35 hektarach w historycznych klatkach. Wszystkie zwierzęta są ulokowane w zagrodach, w których stworzono im warunki odpowiadające naturalnym.
Mur Berliński
Berliner Mauer
System umocnień o długoœci ok. 156 km (betonowy mur, okopy, zapory drutowe, miny). Zwany był również eufemistycznie w języku propagandy NRD - antyfaszystowskim wałem ochronnym (antifaschistischer Schutzwall). Od 13 sierpnia 1961 do 9 listopada 1989 oddzielał Berlin Zachodni od Berlina Wschodniego.
Był on jednym z najbardziej znanych symboli zimnej wojny i podziału Niemiec. Podczas prób przedostania się przez strzeżone urządzenia graniczne do Berlina Zachodniego wielu ludzi zostało zabitych. Dokładna liczba ofiar jest sporna i niepewna, różne Ÿródła podają od 136 do 238 œmiertelnych przypadków.
Gmach parlamentu Rzeszy w Berlinie
Reichstagsgebäude potocznie Reichstag
Od 1999 siedziba Bundestagu w Berlinie. Od 1994 jest miejscem obrad Zgromadzenia Narodowego (niem. Bundesversammlung), które odbywa się co pięć lat w celu wyboru prezydenta Niemiec (niem. Bundespräsident). Gmach znajduje się w dzielnicy Tiergarten.
Neorenesansowy budynek został zbudowany w latach 1884-1894 według projektu Paula Wallota. Do 1918 obradował w nim parlament II Rzeszy Niemieckiej. W latach 1919-1933 odbywały się tu posiedzenia parlamentu Republiki Weimarskiej. Gmach doznał poważnych uszkodzeń wskutek pożaru w 1933 oraz w wyniku działań wojennych. Został odbudowany w zmodernizowanej formie w latach 60. XX wieku przez Paula Baumgartena i przebudowany po zjednoczeniu Niemiec w latach 1991-1999 według projektu Normana Fostera.
Czerwony Ratusz w Berlinie
Rotes Rathaus in Berlin
Ratusz w Berlinie, w dzielnicy Mitte, neorenesansowy, wzniesiony w latach 1861-1869; siedziba burmistrza Berlina i rządu kraju związkowego Berlin.
Nazwa budynku pochodzi od koloru fasady oraz czerwonej cegły, z której został zbudowany. Ratusz powstał między rokiem 1861 a 1869 w stylu północnowłoskiego póŸnego renesansu. Autorem projektu architektonicznego i wykonawczego był Hermann Friedrich Wäsemann. Architektura wieży ratusza przypomina wieżę katedry w Laon we Francji.
Przez większoœć czasu był siedzibą lokalnych władz i spełniał rolę ratusza miejskiego. Podczas zimnej wojny i po rekonstrukcji budynku w latach 50. do stanu oryginalnego, był siedzibą władz miejskich Berlina Wschodniego. Po Zjednoczeniu Niemiec oraz zjednoczeniu administracji miasta, stał się oficjalnie siedzibą władz całego Berlina.
Stadion Olimpijski w Berlinie
Olympiastadion
Zbudowany na potrzeby Igrzysk Olimpijskich 1916, które jednak nie odbyły się z powodu I wojny œwiatowej. Pierwszy stadion zaprojektował Otto March. Kolejny projekt, zaplanowany przez Adolfa Hitlera na Igrzyska w 1936 roku, realizował Werner March, syn Ottona.
W 1936 roku projekt został ukończony i na nowo oddanym stadionie odbyły się Igrzyska Olimpijskie. Podczas II wojny œwiatowej obiekt ucierpiał w niewielkim stopniu, zaœ po wojnie służył jako główna kwatera brytyjskich wojsk okupacyjnych.
Oprócz zastosowania jako stadion lekkoatletyczny, Olympiastadion cechują również silne tradycje piłkarskie. Był, i jest obecnie, obiektem klubu Bundesligi Hertha BSC Berlin. Na Mistrzostwach Œwiata 1974 rozegrano tutaj 3 mecze. Po renowacji w 2004 roku służy jako obiekt piłkarski dla zespołu Hertha BSC Berlin oraz pole do gry w futbol amerykański klubu Berlin Thunder, grającego w NFL Europe.
W czasie Mistrzostw Œwiata 2006 rozegrano tutaj 6 meczów, w tym finał. Po przebudowie według projektu biura GMP ostateczna pojemnoœć stadionu wynosi 74 228 miejsc, co stawia go na drugim miejscu w Niemczech za Signal Iduna Park w Dortmundzie.
W 2009 roku na stadionie odbyły się 12. mistrzostwa œwiata w lekkiej atletyce.
Checkpoint Charlie
W okresie zimnej wojny jedno z najbardziej znanych przejœć granicznych między NRD a Berlinem Zachodnim. Poza tym były też przejœcia, na których kontrolowała tylko NRD-owska kontrola graniczna. Mieœciło się na ulicy Friedrichstrasse, na skrzyżowaniu z Zimmerstraße, w samym sercu Berlina podzielonego wówczas Murem Berlińskim. Oficjalna nazwa przejœcia po stronie NRD-owskiej brzmiała właœnie Zimmerstraße. Od strony zachodniej przy przejœciu znajdowała się stacja metra Kochstraße.
Na przejœciu alianci zachodni (żołnierze USA, Francji i Wielkiej Brytanii) nie sprawdzali wszystkich przekraczających granicę. W ich budce zgłaszali wyjazd do Berlina Wschodniego (we własnym interesie, w razie zatrzymania lub zaginięcia w NRD) tylko członkowie sił zbrojnych aliantów zachodnich. Natomiast drobiazgowa kontrola wszystkich przekraczających granicę odbywała się po stronie NRD. Zgodnie z decyzją władz NRD przejœcie przeznaczone było tylko dla cudzoziemców (tj. nie-Niemców) - zarówno zwykłych turystów, jak i personelu dyplomatycznego.
W 1991 roku Armia Stanów Zjednoczonych oficjalnie opuœciła „Checkpoint Charlie”. Obecnie znajduje się tam Muzeum Muru Berlińskiego oraz symboliczny punkt kontroli granicznej - atrakcja turystyczna, w której można nabyć odcisk pieczątki kontroli granicznej z wybranej przez siebie strefy okupacyjnej.
Koœciół Pamięci Cesarza Wilhelma
Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche
Cesarz Wilhelm II postanowił zbudować koœciół, by stworzyć religijne miejsce pamięci swojego dziadka Wilhelma I. Rozpisany konkurs na projekt œwiątyni wygrał królewski radca budowlany i członek Berlińskiej Akademii Budowlanej Franz Schwechten. Koszty budowy wyniosły 6,8 miliona marek w złocie. Pieniądze wyłożyły głównie niemieckie prowincje. Kamień węgielny położono 22 marca 1891 r., a poœwięcenie nastąpiło 1 wrzeœnia 1895 r.
Koœciół został zniszczony podczas bombardowania w listopadzie 1943 r. Początkowo planowano wewnątrz ruiny wznieœć szklaną œwiątynię. Rozpisany konkurs architektoniczny wygrał w marcu 1957 r. Egon Eiermann, który zaproponował usunięcie zrujnowanego koœcioła i budowę na jego miejscu nowego. Projekt spowodował publiczną debatę. W jej wyniku pozostawiono 68 metrową ruinę głównej wieży jako symbol antywojenny.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Berlińska J Zwiększenie efektywności
Berliner Ausgabe
berlin maj 1945
Berlin 1
fu berlin sexparty 2008
Kryzys Berliński 1958 63
Berliner Platz
Berlingo Multispace(1)
171 Berlin
Berlin twoconceptsofliberty
Berlin
więcej podobnych podstron