Budowa Dróg - opracowane pytania, 6 new BDiA, Exam


BUDOWA DRÓG I - egzamin

Przykładowe zagadnienia

Opracowała:

Kornelia Januszkiewicz

  1. Badania terenowe i laboratoryjne związane z projektowaniem robót ziemnych - cel, etapy, zakres.

Badania terenowe i laboratoryjne związane z projektowaniem robót ziemnych mają na celu ocenę warunków geotechnicznych, a dokładniej maja dostarczyć informacji dotyczących:

- form zalegania warstw gruntu

- grubości warstw gruntu

- rodzaju grunt

- warunków wodnych

- szczegółowych danych o właściwościach i stanie gruntu.

Informacje te mają na celu:

- dostosowanie trasy do istniejących warunków gruntowo-wodnych (np. omijanie bagien)

- określenie przydatności gruntów na nasypy oraz jako podłoże pod nawierzchnie

- prawidłowe zaprojektowanie przekrojów poprzecznych w nasypie i wykopie (kształt, nachylenie skarp)

- określenie sposobów odwodnienia wgłębnego i powierzchniowego

- prawidłowe zaprojektowanie konstrukcji nawierzchni drogowej (kolejowej)

- ocena przydatności gruntów do stabilizacji

- wyszukanie złóż materiałów miejscowych

- prawidłowe określenie technologii robót.

Wyróżnia się 3 podstawowe etapy badań podłoża:

1. Rozpoznawczy - faza studiów

2. Podstawowy - faza dokumentacji (dla uzyskania wskazań lokalizacyjnych, decyzji, materiałów przetargowych - koncepcji projektu wstępnego, budowlanego, wykonawczego)

3. Uzupełniający - w fazie projektowania, budowy, utrzymania, modernizacji.

Etap rozpoznawczy - ma na celu dostarczenie informacji dotyczących podłoża gruntowego:

- ogólny model budowy geologicznej i warunków hydrologicznych

- określenie obszarów szczególnie niekorzystnych

- możliwość uzyskania materiałów do budowli ziemnych

- dane do ogólnej oceny wpływu obiektu na środowisko.

Badania obejmują:

- analizę materiałów archiwalnych

- szczegółowy przegląd terenu.

ZAKRES:

  1. Metody kontroli zagęszczenia gruntu w nasypie, wymagania.

- Badanie wskaźnika zagęszczenia Is

0x01 graphic

0x01 graphic
- gęstość objętościowa szkieletu

0x01 graphic
- maksymalna gęstość objętościowa szkieletu (z badania Proctora)

- Badanie wskaźnika odkształcenia Io (stosunek modułów odkształcenia wtórnego do pierwotnego E2/E1) - dla materiałów zbyt grubych, by wykonać badanie Proctora

  1. Dlaczego krzywa Proctora rośnie, osiąga maksimum, a następnie opada? Jak energia zagęszczania wpływa na optymalne parametry zagęszczania gruntu?

Grunt osiąga maksymalne zagęszczenie dla wilgotności optymalnej. Gdy wilgotność wzrasta od stosunkowo niskiej wartości woda pozwala na lepsze ułożenie ziarn gruntu (redukcja tarcia, ułatwienie przemieszczania się). Po przekroczeniu wilgotności optymalnej ziarna są rozpychane przez wodę i zajmuje ona ich miejsce, przeciwdziałając ścisłemu ułożeniu.

0x01 graphic

Stosuje się dwie metody laboratoryjnego zagęszczania gruntów drobnoziarnistych przez ubijanie w cylindrze:

- metodę normalną (Proctora) - 0,59 J/cm3 - „A”

- metodę zmodyfikowaną - 2,65 J/cm3 - „B”.

EB > EA ⇒ ρdsB > ρdsA i woptB < woptA

0x01 graphic

  1. Omówić metodę przybliżonego obliczania objętości robót ziemnych w robotach liniowych.

METODA PROTODIAGONOWA

Obliczenia wykonuje się na podstawie profilu podłużnego i przekroju normalnego.

Założenia metody:

- teren nie ma spadku poprzecznego

- pochylenie skarp w nasypie i w wykopie nie zmienia się i wynosi 1:n1 i 1:n2

- pomija się roboty ziemne związane z rowami.

0x01 graphic

Kolejne czynności:

- ustalenie powierzchni Ω - oddzielnie ΩN i ΩW

- obliczenie bN i bW

- obliczenie przeciętnej rzędnej roboczej wykopu i nasypu ze wzoru 0x01 graphic
(0x01 graphic
i 0x01 graphic
)

- obliczenie średniej powierzchni przekroju FśrN i FśrW

- obliczenie objętości

0x01 graphic

0x01 graphic

  1. Co to jest:

0x01 graphic

0x01 graphic
- gęstość objętościowa szkieletu

0x01 graphic
- maksymalna gęstość objętościowa szkieletu (z badania Proctora)

0x01 graphic

wilgotność optymalna - wilgotność, przy której grunt zagęszczony w sposób znormalizowany uzyska maksymalną wartość gęstości szkieletu gruntowego.

IP = wL - wP

wL - granica płynności

wP - granica plastyczności

Według IP określamy stopień plastyczności

0x01 graphic

W przekroju przejściowym następuje zmiana charakteru robót ziemnych.

Jest on położony w pobliżu przekroju zerowego.

jest to korona w stanie zerowym, gdy przewidziane jest wykonanie nawierzchni sposobem korytowym.

  1. Rodzaje walców do zagęszczania gruntów. Wady i zalety. Zakres stosowania.

Rodzaje walców:

- gładkie stalowe (statyczne)

- na kołach ogumionych

- okołkowane i podobne

- wibracyjne

- oscylacyjne.

Walce gładkie stalowe

Zastosowanie walców gładkich

- przy zagęszczaniu nasypów są mało wydajne, stosowane raczej rzadko

- są używane do zagęszczania warstw konstrukcyjnych nawierzchni (odsączająca, podbudowa) przy grubościach ok. 20 cm

- są niezastąpione w walcowaniu MMA, pracują w zespole z walcem na kołach ogumionych

Wada: obciążenie przekazywane jest na małą powierzchnię, mała głębokość efektywnego zagęszczania.

Walce na kołach ogumionych

Służą do zagęszczania:

- gruntów spoistych

- gruntów sypkich

- warstw konstrukcyjnych powierzchni

- mieszanek mineralno-asfaltowych

- powierzchniowych utrwaleń.

Nie nadają się do:

- gruntów skalnych

- piasków równoziarnistych.

Powierzchnia przekazywania nacisku jest stosunkowo duża i w związku z tym zagęszczanie może odbywać się w grubszych warstwach niż w przypadku walców gładkich (np. d 30-50 cm, zależnie od masy walca i zagęszczalności gruntu).

Ciśnienie kontaktowe z zagęszczonym materiałem jest mniejsze niż dla walców stalowych. Można zagęszczać nawet miękkie kruszywo (np. wapień) bez obawy o miażdżenie ziaren. Również w przypadku zagęszczania powierzchniowych utrwaleń nie pękają ziarna kruszywa.

Walce okołkowane i podobne

Obciążenie jest skoncentrowane na małej powierzchni - kołki przebijają grunt, przenikają w głąb i zagęszczają go do małej powierzchni.

Zastosowanie: grunty pylaste i spoiste.

Niezastąpione w zagęszczaniu gruntów zbrylonych (np. przesuszone grunty spoiste).

Nieprzydatne do gruntów sypkich i warstw konstrukcyjnych.

Walce wibracyjne

Dzięki wibracji zmniejsza się tarcie pomiędzy ziarnami (gruntu, kruszywa, MMA) co znacznie ułatwia zagęszczanie.

Zastosowanie: walce wibracyjne nadają się przede wszystkim do zagęszczania materiałów o dużym tarciu wewnętrznym

- gruntów gruboziarnistych

- podbudów drogowych

- MMA z dużą zawartością kruszyw łamanych

Jako jedyne umożliwiają zagęszczanie gruntów trudno zagęszczalnych ze względu na równoziarnistość.

Zalety:

- duża głębokość zagęszczania

- mała liczba przejść do uzyskania wymaganego Is

- lekkie.

Wady:

- przy zagęszczaniu gruntu - nie zagęszczają dobrze wierzchniej warstwy (5-10cm) - konieczna współpraca walca na kołach ogumionych, który uzupełnia zagęszczenie

- mniejsza niezawodność w porównaniu z innymi rodzajami walców ze względu na drgania

- wibracja nie powoduje zagęszczenia gruntów spoistych, w przypadku mokrych gruntów spoistych może nastąpić naruszenie struktury w skutek zjawiska tiksotropii (przejście z żelu zol).

Walce oscylacyjne

Zalety:

- poprzez bęben nie przenoszą żadnych uderzeń na zagęszczony materiał co nie powoduje niszczenia ziarn (nie podskakują i nie miażdzą ziarn). Przenoszone są natomiast na podłoże rewersyjne siły tnące przyspieszające intensywność zagęszczania

- wtórne rozluźnienie, zwłaszcza cienkich, nośnych warstw bębnami wibracyjnymi należy do przeszłości - walce oscylacyjne nie powodują wtórnego rozluźniania podłoża

- kontrola głębokości rozchodzenia poziomej fali

- można stosować na mostach, wiaduktach

- mogą pracować w bezpośrednim sąsiedztwie budowli.

  1. Naszkicować poniższe zależności:

0x01 graphic

0x01 graphic

Im większa energia zagęszczania tym mniejsza wopt (EB > EA).

0x01 graphic

  1. Co to jest wskaźnik zagęszczenia gruntu? Gdzie znajduje zastosowanie i w jaki sposób w praktyce wyznacza się wskaźnik zagęszczenia gruntu?

0x01 graphic

0x01 graphic
- gęstość objętościowa szkieletu

0x01 graphic
- maksymalna gęstość objętościowa szkieletu (z badania Proctora)

Metoda bezpośrednia - pobranie próbki do cylindra o znanej objętości lub wolunometrem

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Metoda pośrednia (izotopowa):

urządzenia izotopowe umożliwiają natychmiastowy odczyt wartości Is, ciągłą kontrolę zagęszczenia, jednak dopuszczalne są tylko do bieżącej kontroli stanu zagęszczenia.

Zastosowanie: badanie zagęszczenia nasypów, ale jest to metoda bardzo kosztowna.

  1. Ogólne zasady budowy nasypów.

1. Nasypy powinny być wznoszone z zachowaniem przekroju poprzecznego i profilu podłużnego określonego w projekcie.

2. Nasypy należy wykonywać metodą warstwową.

3. Nasypy powinny być wznoszone równomiernie na całej szerokości.

4. Grubość warstwy w stanie luźnym powinna być odpowiednio dobrana w zależności od rodzaju gruntu i sprzętu do zagęszczania.

5. Do wykonania kolejnej warstwy można przystąpić po odbiorze poprzedniej warstwy przez Nadzór.

6. Grunty o różnych właściwościach należy wbudować w oddzielnych warstwach o jednakowej grubości na całej szerokości nasypu.

7. Warstwy gruntu przepuszczalnego należy wbudowywać poziomo, a gruntu mało przepuszczalnego ze spadkiem górnej powierzchni około 4%. Na terenie płaskim - spadek dwustronny, na pochyleniu - jednostronny zgodny ze spadkiem terenu.

8. Grunty spoiste należy wbudować w dolne, a niespoiste w górne partie nasypu.

9. Górne warstwy nasypu o grubości co najmniej 0,5m należy wykonać z gruntu o współczynniku „K” co najmniej 8m/dobę. Alternatywnie, za zgodą Inżyniera, górną warstwę nasypu można ulepszyć poprzez stabilizację spoiwem (cement, wapno, popioły lotne).

10. Na terenach o wysokim zwg oraz zalewowych dolne części nasypu o grubości co najmniej 0,5 m powyżej najwyższego poziomu wody należy wykonać z gruntu przepuszczalnego.

11. Grunt przywieziony na miejsce wbudowania powinien być bezzwłocznie wbudowany w nasyp.

  1. Spulchnienie gruntu - kiedy i w jaki sposób uwzględnia się spulchnienie gruntu w robotach ziemnych? Ile gruntu należy wbudować w nasyp o objętości geometrycznej 1000 m3, jeżeli współczynnik spulchnienia trwałego gruntu wynosi 10%?

Spulchnienie - jest to zdolność gruntu do powiększania swej objętości na skutek naruszenia naturalnej spoistości i struktury. Zależy od rodzaju gruntu i sposobu odspajania.

Rozróżnia się 2 rodzaje spulchnienia:

- chwilowe (początkowe) - występuje podczas odspajania gruntu, ważne w planowaniu transportu gruntu. Spulchnienie chwilowe zawsze jest dodatnie. Zawsze je uwzględniamy.

- trwałe (końcowe) - określa stan (spulchnienie) gruntu po wbudowaniu w nasyp, w odniesieniu do stanu rodzimego (zaleganie - wykop), wiąże się z bilansem robót ziemnych. Spulchnienie trwałe może być dodatnie lub ujemne:

- jeżeli grunt wbudowany w nasyp jest mniej zagęszczony niż w stanie rodzimym - dodatnie (1, 2, 3%)

- jeżeli grunt wbudowany w nasyp jest bardziej (lepiej) zagęszczony niż w stanie rodzimym - spulchnienie ujemne.

0x01 graphic

α - współczynnik spulchnienia trwałego [%]

β - współczynnik spulchnienia chwilowego [%]

Współczynnik spulchnienia jest to wyrażona w % zmiana objętości gruntu względem objętości w stanie rodzimym (w wykopie).

Współczynniki te uwzględnia się w projektowaniu i organizacji wykonawstwa robót.

Ile m3 gruntu należy wbudować w nasyp o objętości 1000m3 jeżeli współczynnik spulchnienia trwałego wynosi -10%?

0x01 graphic

0x01 graphic

Ile m3 nasypu wykonamy?

0x01 graphic

  1. Omówić metody przybliżonego obliczania objętości robót ziemnych w robotach powierzchniowych.

Metody przybliżone: metoda przekrojów poprzecznych i metoda warstwic.

METODA PRZEKROJÓW POPRZECZNYCH

Kolejność czynności:

1. Narysowanie równolegle do przyjętego kierunku szeregu przekrojów poprzecznych przez całą szerokość obszaru projektowanych robót ziemnych i naniesienie linii robót ziemnych w każdym przekroju poprzecznym (powierzchnia plantowania).

0x01 graphic

2. Obliczenie powierzchni przekrojów - oddzielenie nasypu i wykopu FN i FW.

3. Obliczenie średnich powierzchni i sąsiednich przekrojów - obliczenie w nasypie i wykopie

0x01 graphic

4. Obliczenie objętości robót ziemnych między każdą parą przekrojów i zsumowanie ich ⇒VN i VW

0x01 graphic

Jest to metoda przybliżona ze względu na trudności w wiernym uwzględnieniu w obliczeniach zmian ukształtowania terenu.

Dla uzyskania w miarę dokładnych wyników obliczenia należy powtórzyć co najmniej 3-krotnie dla różnych układów przekrojów, a jako objętość wykopów i nasypów należy przyjąć średnie arytmetyczne z uzyskanych wyników obliczeń.

METODA WARSTWIC (PRZEKROJÓW POZIOMYCH)

Do obliczeń tą metodą wykorzystuje się dwa układy warstwic:

- terenu istniejącego

- powierzchni projektowanego korpusu ziemnego.

0x01 graphic

Punkty przecięcia warstwic istniejących z projektowanymi są łączone. Powstają linie zerowe robót ziemnych. Linie zerowe stanowią granice między wykopami i nasypami.

Do obliczenia objętości wykorzystuje się powierzchnie przekrojów poprzecznych POZIOMYCH - na poziomie kolejnych warstwic. Są to powierzchnie zawarte między poszczególnymi jednoimiennymi warstwicami.

W przekroju A-A

h - skok warstwicowy

0x01 graphic

Objętość elementarną obliczamy ze wzoru:

0x01 graphic

a całkowitą ze wzoru (W i N oddzielnie):

0x01 graphic

Dokładność obliczeń można zwiększyć zmniejszając skok warstwicowy.

  1. Jakie grunty są nieprzydatne do budowy nasypów i dlaczego?

- grunty organiczne (torfy, namuły, gleba) - są ściśliwe, nienośne, wodochłonne

- grunty bardzo spoiste (wL>65%) - grunty wrażliwe na wodę, „trudne technologicznie”

- grunty niezagęszczalne i trudnozagęszczalne - nie gwarantują stabilności korpusu i nośności podłoża

- grunty zasolone (>5%) - wodochłonne, sole są wypłukiwane (w Polsce nie stanowią problemu, ale np. w krajach arabskich).

  1. Następujące grunty: żwir rzeczny, glina piaszczysta, ił, piasek drobny uszereguj według:

CBR maleje ze spoistością:

glina piaszczysta

piasek rzeczny

żwir rzeczny

żwir rzeczny

piasek drobny

glina piaszczysta

  1. Dla poniższych danych narysować krzywa Brucknera i zaproponować rozdział mas ziemnych. Podać ilość gruntu do przewozu w: przerzucie poprzecznym, transporcie podłużnym i transporcie poprzecznym.

Odległość między

przekrojami poprzecznymi

[m]

Objętość robót ziemnych między przekrojami

[m3]

WYKOP

NASYP

20

10

50

20

30

40

20

30

20

20

150

100

20

60

40

20

10

30

20

10

80

20

10

50

20

50

0

20

70

0

20

60

10

  1. Wykonanie robót ziemnych z zastosowaniem spycharek.

SPYCHARKI

Są to maszyny przeznaczone do odspajania i przemieszczania gruntu na niewielkie odległości.

Podstawowe zastosowanie:

- wykonywanie zasadniczych robót ziemnych (W→N) przy odległościach do 100 m

- zbieranie pryzmowanie humusu

- oczyszczanie placu budowy

- plantowanie terenu

- zasypywanie wykopów, rowów.

W nowoczesnych spycharkach podwozie jest przeważnie gąsienicowe, a sterowanie hydrauliczne.

Element roboczy spycharki to LEMIESZ. Jest możliwa zmiana położenia lemiesza:

- unoszenie/opuszczanie

- zmiana kąta zgarniania (do 10°)

- kąt skrawania (cięcia) (do 15°).

Oprócz tego lemiesz może być ustawiony pod kątem prostym do osi spycharki lub ukośnie - kąt przesuwu do 30° (spychanie gruntu na bok).

Cykl roboczy spycharki składa się z następujących faz:

- skrawanie gruntu

- transport (przemieszczanie urobku) gruntu

- rozłożenie gruntu

- powrót.

Skrawanie

Aby w pełni wykorzystać moc silnika stosuje się klinowy lub grzebieniowy (zębaty) sposób skrawania.

Jeżeli sposób ten jest niemożliwy do zastosowania (np. zdejmowanie humusu) stosuje się sposób płaski (prostokątny). Sposób ten nadaje się do gruntów łatwo odspajalnych.

Przemieszczanie

Optymalna odległość wynosi 30-40 m, maksymalna 100 m. Wynika to ze spadku wydajności w związku ze stratami urobku na boki. Przy odległościach przekraczających 50 m należy zakładać uzupełnianie urobku przed dodatkowe skrawanie lub współpracę dwóch spycharek (pryzma pośrednia).

Większa wydajność spycharki:

- jazda po jednym śladzie

- praca w zespole.

Rozłożenie gruntu

Powrót

Przy odległościach do 50 m przeważnie następuje na biegu wstecznym, przy większych odległościach - przodem, po zawróceniu, na wyższym biegu.

WYDAJNOŚĆ SPYCHARKI zależy od:

- odległości transportu

- rodzaju (kategorii) gruntu

- wymiarów lemiesza

- mocy silnika

- szybkości jazdy

- wykorzystania czasu roboczego

- pochylenia terenu.

0x01 graphic

W - wydajność

q - teoretyczna „pojemność” lemiesza [m3]

St - współczynnik zagęszczenia gruntu [1/(1+0,01β)]

Sn - współczynnik napełnienia lemiesza

Swcz - współczynnik wykorzystania czasu pracy (0,85-0,90)

t - czas trwania cyklu roboczego [min]

0x01 graphic

ϕ - kąt stoku naturalnego

Uwzględnia się czasem straty urobku w ilości 0,5% na 1m drogi transportu - współczynnik (1-0,005L). Wówczas nie uwzględnia się przeważnie współczynnika Sn.

Wydajność można podnieść organizując przemieszczanie gruntu spycharkami poruszającymi się równolegle lub w niewielkim odstępie.

Pojedyncza spycharka - koryto.

Wpływ odległości transportu na wydajność.

Wydajność spycharek znacznie spada w miarę wzrostu odległości transportu. Przy wzroście odległości z 20 do 100 m może zmniejszyć się 3-4 krotnie.

Wpływ pochylenia na wydajność

Wydajność spycharek znacznie spada przy pracy na wzniesieniach. Na spadkach wydajność spycharek wzrasta. Przy pochyleniu 10% wzrost może wynosić nawet 40%.

  1. Czynniki niszczące korpus ziemny. Wymienić, omówić oddziaływanie i skutki oraz przeciwdziałanie.

CZYNNIKI NISZCZĄCE KORPUS ZIEMNY

Do głównych czynników niszczących należą:

- obciążenie użytkowe (oddziaływanie pojazdów)

- woda

- czynniki atmosferyczne (opady, temperatura, wiatr).

1. Obciążenia użytkowe - oddziaływanie statyczne (naprężenia pionowe) oraz dynamiczne.

Obciążenia użytkowe mogą powodować dogęszczenie gruntu (koleiny, nierównomierne osiadanie) lub rozluźnienie gruntu (głównie pod płytami nawierzchni betonowej, pod podkładami kolejowymi - zjawisko „pompowania”).

Strefa czynna korpusu - obserwuje się w niej dodatkowe naprężenia związane z obciążeniami eksploatacyjnymi. Przyjmuje się, że strefa czynna korpusu sięga poziomu, na którym naprężenia dodatkowe wynoszą 5% naprężeń działających na koronie.

Dogęszczanie występuje częściej niż rozluźnienie.

2. Woda

- opadowa

- bieżąca

- stojąca

- gruntowa (kapilarna).

Główne skutki niszczącego działania wody:

- obniżenie nośności podłoża gruntowego - uplastycznienie gruntów spoistych, migracja cząstek gruntu w gruntach niespoistych

- obniżenie wytrzymałości gruntu na ścinanie - spływ skarp

- erozja skarp.

3. Temperatura

- ujemna - powstanie wysadzin - woda + mróz + grunt wysadzinowy (wysadzina - soczewka lodowa powstająca w gruncie)

- dodatnia - skurcz gruntów spoistych (pękanie), utrata przez grunty sypkie pozornej spoistości.

Wiatr

- erozja skarp.

Przeciwdziałanie czynnikom niszczącym korpus ziemny odbywa się zarówno w fazie projektowania jak i wykonania korpusu.

PROJEKT:

- przyjęcie właściwej geometrii korpusu ziemnego - zapewnienie stateczności (nachylenia)

- odwodnienie

- założenie wykorzystania odpowiednich gruntów

- przyjęcie właściwej technologii wykonania robót ziemnych (zagęszczanie)

- w szczególnych przypadkach - projekt posadowienia nasypu (słabonośne podłoże gruntowe).

WYKONANIE: ogólnie - przestrzeganie wymagań projektowych, kontrola jakości robót.

- dobór odpowiednich gruntów

- kształtowanie korpusu zgodnie z projektem

- zagęszczanie gruntów

- wykonanie urządzeń odwadniających (rowy, dreny)

- zabezpieczanie skarp przed erozją.

  1. Zastrzeżenia w stosunku do gruntów do budowy nasypów: na czym polegają, dlaczego formułuje się zastrzeżenia (omówić każde osobno).

Klasyfikacja podana w OST D-02.00.00 jak i w PN-S-02205

Określa się grunty:

- przydatne (bez zastrzeżeń)

- przydatne z zastrzeżeniami.

Zastrzeżenia dotyczą:

- miejsca wbudowania (strefa korpusu)

- warunków lokalnych (dostęp wody, położenie zwg)

- wysokości korpusu

- technologii (ulepszanie spoiwem, przesuszenie, wypełnienie wolnych przestrzeni).

Ponadto istnieje grupa gruntów nieprzydatnych do budowy nasypów:

- grunty organiczne (torfy, namuły, gleba) - są to grunty ściśliwe, nienośne, wodochłonne

- grunty bardzo spoiste (wL>65%) - grunty wrażliwe na wodę, „trudne technologicznie”

- grunty niezagęszczalne i trudnozagęszczalne - nie gwarantują stabilności korpusu i nośności podłoża

- grunty zasolone (>5%) - wodochłonne, sole są wypłukiwane (w Polsce nie stanowią problemu, ale np. w krajach arabskich).

  1. Sposoby posadowienia nasypu komunikacyjnego na podłożu słabonośnym. Omówić czynniki decydujące o wyborze sposobu.

METODY BUDOWY NASYPÓW NA SŁABYM PODŁOŻU

1. Posadowienie nasypu na stropie warstwy mocnej.

Nasyp swoją podstawą oprze się o grunt nieściśliwy.

Jest to możliwe w 2 przypadkach:

- grunty organiczne (torf, namuły) są „mocne”

- grunty organiczne bardzo słabe płynne (wypieranie ciężarem nasypu słabego gruntu - metoda czołowa budowy nasypu)

Budowanie nasypów na palach lub kolumnach

kolumna stabilizowana wapnem - namuły, iły, ale nie torfy. Przekazują nacisk na nośne podłoże.

Materac - z pnie drzew lub z geosyntetyków.

2. Posadowienie nasypu na warstwie słabej

Problemem są tu osiadania.

Przyspieszenie osiadań:

- przeciążenie

- skrócenie drogi filtracji - drenaż pionowy

Pod wpływem przyłożonego obciążenia, ze strefy obciążonej odpływa woda.

Przeciętnie jest skuteczne bo grunty nie mają cech sprężystych - nie wrócą do sytuacji wyjściowej (namuły, iły, torfy). (nadnasyp, później usuwany)

Skrócenie drogi filtracji - wykonuje się kolumny z przepuszczalnego materiału np. żwir lub pospółka. Woda odpływa najczęściej do góry, skąd spływa potem do rowów.

3. Rozwiązanie pośrednie - częściowe usunięcie gruntu słabego

Efekt zastosowania nasypu przeciążającego

  1. Co to jest krzywa Brucknera? Do czego się ją wykorzystuje i jakie są jej podstawowe cechy?

ROZDZIAŁ OBJĘTOŚCI MAS ZIEMNYCH W ROBOTACH LINIOWYCH

Wykorzystuje się analityczno-graficzną metodę Brucknera. Pozwala ona na dokonanie rozdziału objętości mas ziemnych w robotach liniowych.

W metodzie Brucknera wykorzystuje się:

- wykres objętości mas ziemnych

- wykres rozdziału mas ziemnych

- profil podłużny trasy.

Otrzymuje się SCHEMAT ROZDZIAŁU I TRANSPORTU MAS ZIEMNYCH w rozbiciu na:

- poszczególne odcinki trasy

- rodzaj transportu

- rodzaj sprzętu.

Stanowi on podstawę organizacji i kosztorysowania robót ziemnych.

ZASTOSOWANIE METODY BRUCKNERA

1. Ustalenie odcinków, na których roboty ziemne się bilansują i można zastosować transport podłużny.

2. Ustalenie odcinków, na których należy zastosować transport poprzeczny oraz objętości do przewozu.

3. Przeprowadzenie ewentualnych korekt niwelety ze względu na bilans mas ziemnych.

Ograniczenia:

Metoda Brucknera nie uwzględnia właściwości gruntów, warunków wodnych i czasu wykonania robót. Operuje przekrojami pionowymi, podczas gdy roboty ziemne powinny być wykonane metodą warstwową.

  1. Budowa nasypów w przypadku zalegania w podłożu gruntów słabonośnych:

METODY BUDOWY NASYPÓW NA SŁABYM PODŁOŻU

1. Posadowienie nasypu na stropie warstwy mocnej.

Nasyp swoją podstawą oprze się o grunt nieściśliwy.

Jest to możliwe w 2 przypadkach:

- grunty organiczne (torf, namuły) są „mocne”

- grunty organiczne bardzo słabe płynne (wypieranie ciężarem nasypu słabego gruntu - metoda czołowa budowy nasypu)

Budowanie nasypów na palach lub kolumnach

kolumna stabilizowana wapnem - namuły, iły, ale nie torfy. Przekazują nacisk na nośne podłoże.

Materac - z pnie drzew lub z geosyntetyków.

2. Posadowienie nasypu na warstwie słabej

Problemem są tu osiadania.

Przyspieszenie osiadań:

- przeciążenie

- skrócenie drogi filtracji - drenaż pionowy

Pod wpływem przyłożonego obciążenia, ze strefy obciążonej odpływa woda.

Przeciętnie jest skuteczne bo grunty nie mają cech sprężystych - nie wrócą do sytuacji wyjściowej (namuły, iły, torfy). (nadnasyp, później usuwany)

Skrócenie drogi filtracji - wykonuje się kolumny z przepuszczalnego materiału np. żwir lub pospółka. Woda odpływa najczęściej do góry, skąd spływa potem do rowów.

3. Rozwiązanie pośrednie - częściowe usunięcie gruntu słabego

Efekt zastosowania nasypu przeciążającego

  1. Co to jest wysadzina? W jakich warunkach i w jaki sposób powstaje wysadzina?

WYSADZINA - wypiętrzona nawierzchnia spowodowana tworzeniem się soczewek lodowych, które z biegiem czasu narastają. Efektem końcowym wysadziny jest przełom.

(Wysadzinowość jest to zdolność gruntu do tworzenia soczewek lodowych narastających w miarę upływu czasu, powodujących wypiętrzanie nawierzchni, czyli WYSADZINY).

Warunki wystąpienia wysadziny:

- grunt wysadzinowy

- woda

- mróz - kontakt z wodą.

W wyniku działania mrozu na wodę zawartą w gruncie powyżej granicy przemarzania powstaje soczewka lodowa, która z czasem narasta. Tworzenie się wysadziny nie polega więc tylko na zamarzaniu wody w gruncie (co wiąże się z przyrostem objętości). Gdyby tylko ten przyrost objętości powodował wysadzinę, byłaby ona mała (woda zwiększa objętość o 9% podczas zamarzania). Stwierdzone wysadziny są znacznie większe.

O wielkości wysadzin decydują:

- intensywność podciągania kapilarnego

- sposób oddziaływania mrozu (intensywność, długotrwałość, rozkład temperatur w okresie zimy).

ZAPOBIEGANIE WYSADZINOM

polega na wyeliminowaniu przynajmniej jednego z trzech czynników powodujących wysadziny (grunt, woda, mróz).

Sposoby:

- odpowiednie poprowadzenie niwelety drogi - dobór wysokości korpusu nad zwg, z uwzględnieniem przemarzania

- prawidłowe wykorzystanie gruntów w budowie nasypów - grunty niewysadzinowe w strefie przemarzania

- ulepszanie podłoża w wykopach - stabilizacja (lub ew. wymiana, jednak jest ona kosztowna)

- odcięcie dopływu wody od dołu poprzez wykonanie warstwy drenażowej odcinającej, oraz od góry i od boku - utwardzone pobocze, zalewanie spękań, sprawny drenaż

- zastosowanie materiałów termoizolacyjnych - typowe w krajach skandynawskich (idealna warstwa np. ze styropianu).

Zapobieganie przełomom, gdy wysadziny wystąpiły polega na ograniczeniu lub wstrzymaniu ruchu.

  1. Geosyntetyki:

GEOSYNTETYKI

- materiały syntetyczne z tworzyw sztucznych stosowane w kontakcie z gruntem - w robotach ziemnych.

Przepuszczalne dla cieczy:

GEOTEKSTYLIA:

- geowłókniny - nie ma uporządkowanego kierunku ułożenia włókien

- geotkaniny - mają 2 kierunki włókien

- geodzianiny

GEOSIATKI (różnica w budowie i grubości):

- przeplatane

- zgrzewane

- ciągnione

PRODUKTY POKREWNE:

- geomaty (maty przeciwerozyjne)

- geokompozyty (kompozyt drenażowy - zastępuje dren)

- geocele

Nieprzepuszczalne dla cieczy:

- geomembrany

- geotekstylia specjalne (bentonitowe maty)

FUNKCJE GEOSYNTETYKÓW:

1. separacyjna

2. drenażowa

3. filtracyjna

4. wzmocnienie (zbrojenie)

1. Geosyntetyk umieszczony na styku dwóch gruntów o wyraźnie zróżnicowanym uziarnieniu, zapobiega ich wymieszaniu.

2. Geosyntetyk umieszczony w gruncie przejmuje wodę i prowadzi ją do określonego miejsca.

3.Geosyntetyk umieszczony w powierzchni styku (na granicy) dwóch gruntów o różnych właściwościach zapobiega przemieszczaniu się cząstek gruntu w poprzek granicy, umożliwia jednak swobodny przepływ wody.

4. Geosyntetyk zwiększa wytrzymałość gruntu lub innego ośrodka, w którym jest umieszczony.

Właściwości strukturalne:

- masa powierzchniowa

- grubość

- wielkość porów

- procentowy udział otworów w powierzchni

- tarcie.

Właściwości mechaniczne:

- maksymalna wytrzymałość i odkształcenie na rozciąganie

- wytrzymałość na przebicie, rozdarcie, pękanie, ścieranie

- charakterystyka przy pełzaniu.

Właściwości hydrauliczne:

- przepuszczalność w kierunku prostopadłym, kapilarność

-

Właściwości charakteryzujące trwałość:

- odporność na UV

  1. Ocenić przydatność następujących gruntów do budowy nasypu (krótko uzasadnić):

Właściwość

Grunt 1

Grunt 2

Grunt 3

Grunt 4

1. Przesiew [%]:

20 mm

5 mm

2 mm

1 mm

0,5 mm

0,05 mm

100

100

60

35

20

10

100

100

100

90

70

40

90

60

40

250

10

3

100

80

60

10

5

0

2. WL [%]

35

40

-

-

3. WP [%]

20

20

-

-

4. CBR [%]

7

5

18

10

5. Hkb [m]

0,90

1,50

0,05

0,02

6. Zaw. części org. [%]

10

0

0

0

16

Opracowała: Kornelia Januszkiewicz



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Bud-Drog - egzamin 2 - pytania, 6 new BDiA, Exam
Bud Dr+-g - egzain 2 - opracowane pytania, 6 new BDiA, Exam
Bud-Drog - egzamin 2 - pytania, 6 new BDiA, Exam
PYTANIA BDiA CZERWIEC, 6 new BDiA, Exam
testBud2009 odp, 6 new BDiA, Exam
21.Budowa i znaczenie chromosomów jako nośników informacji, studia-biologia, Opracowane pytania do l
Ple kolokwium opracowane pytania pop 1, Studia, MECHANIKA I BUDOWA MASZYN, Płyny Eksploatacyjne
Płyny opracowane pytania, Mechanika i Budowa Maszyn PWR MiBM, Semestr III, Mechanika Płynów, Mechani
Final Exam OPRACOWANE PYTANIA
haran egzamin opracowane pytania
Opracowane pytania BiUD
prawo opracowane pytania egzamin id 3
patomorfologia opracowane pytania opisowe egzamin
1.Rodzaje i geneza gruntów budowlanych, Opracowane pytania na egzamin
opracowane pytania MSI (1), Studia Zarządzanie PWR, Zarządzanie PWR I Stopień, V Semestr, Modelowani
opracowane pytania od Kolonki II(2)
POSTEPOWANIE EGZEKUCYJNE OPRACOWANE PYTANIA (1)
opracowane pytania metodologia III cz

więcej podobnych podstron