08.04.2009
Wykład 7
Elementy rozmowy z dzieckiem i rodzicami
diagnoza bieżącego problemu
inne problemy psychologiczne
choroby somatyczne
wywiad rozwojowy
wywiad rodzinny
rozmowa z dzieckiem
Diagnoza bieżącego problemu
Powód wizyty u psychologa.
W czym wizyta ma pomóc? Jaki problem rozwiązać?Czy rodzice mają pomysły na rozwiązanie problemu?
Natura problemu, nasilenie/ciężkość.
Wpływ problemu na funkcjonowanie dziecka w:
domu
szkole
kontaktach z rówieśnikami.
Dynamika rozwoju problemu.
Co zrobiono do tej pory w celu rozwiązania problemu?
Inne problemy psychologiczne
Upośledzenie umysłowe
Zaburzenia opozycyjno- buntownicze (ODD)
Zaburzenia zachowania
Zaburzenia lękowe
Zespół dziecka maltretowanego
Całościowe zaburzenia rozwojowe (z. Aspergera, autyzm)
Nadużywanie substancji psychoaktywnych
Zaburzenia nastroju (zespoły depresyjne, maniakalne, hipomania)
Choroby somatyczne
Następstwa urazów głowy i stanów zapalnych OUN
Padaczka
Choroby genetyczne i metaboliczne
FAS (alkoholowy zespół płodowy)
Mózgowe porażenie dziecięce
+ astma, miażdżyca, nowotwory
Dzieci takie rozwijają się trochę inaczej niż zdrowe, zależy to także od rodziców, wychowania, może się zdarzać, że rodzice są nadopiekuńczy, ale też że dzieci są dojrzałe nad wiek.
Wywiad rozwojowy
Ciąża/poród
Pierwsze miesiące życia
Rozwój ruchowy
Rozwój mowy
Rozwój kontaktów społecznych
Nawyki czystości
Zachowanie dziecka w przedszkolu i szkole
Ważne wydarzenia życiowe
*Od czego zależy czy przeprowadzamy dokładny wywiad? Od wieku dziecka (jeśli jest małe, to zawsze pytamy), od specyfiki problemu.
Wywiad rodzinny
Skład rodziny, rodzice biologiczni
Rodzeństwo
Ile osób wychowuje dziecko
Choroby psychiczne, próby samobójcze, problemy psychologiczne
w rodzinie
Problemy rodzinne (finansowe, konflikty, itd.)
Style rodzicielskie
Stopień wyrażanego ciepła/wrogości
Sieć kontaktów społecznych/inne zasoby
Sposoby radzenia sobie na co dzień z trudnymi zachowaniami
dziecka
Sposób spędzania wolnego czasu
Rozmowa z dzieckiem
Niezbędny element diagnozy.
Bez współudziału rodziców/ z rodzicami.
Oszacować:
samoocenę dziecka
sposoby radzenia sobie z trudnościami
spostrzeganie problemu, siebie, rodziny.
Obszary rozmowy z dzieckiem
Szkoła - czy ją lubi, którego nauczyciela lubi najbardziej/najmniej, czy ktoś mu pomaga w odrabianiu lekcji?
Rodzina - problemy finansowe, rodzeństwo, z kim się bawi?
Wolny czas - z kim, gdzie i jak go spędza?
Przyjaciele - czy ma przyjaciół, jak się nazywają?
Uczucia - czy bywają momenty, że jest smutne, czy wczoraj było smutne, czy często się śmieje, jaką dałoby sobie ocenę od 1 do 6?
Samoocena - w czym jest dobre, jakie ma pozytywne cechy?
Skargi somatyczne - czy często je coś boli?
Zachowania aspołeczne - czy bije się z kolegami, czy coś niszczy?
Używki
Świat marzeń - kim chce być w przyszłości, o co by poprosiło gdyby złapało złotą rybkę?
Obserwacja psychologiczna
(jest to najmniej ingerujące w osobę badaną)
Obserwacja psychologiczna
Sposób prowadzenia badań, w którym czynność obserwacji odgrywa rolę istotną i specyficzną, oraz którego stosowanie nie pociąga za sobą zmian w badanym zjawisku (Pieter, 1960).
Celowe rozpoznawanie wskaźników należących do wyróżnionych kategorii danych obserwacyjnych, a następnie uzasadnione teoretycznie wnioskowanie o
właściwościach lub stanach psychicznych osoby badanej (Brzeziński, Kowalik, 2000).
Teoretyczne podstawy obserwacji
Teoria analogii
Teoria paralelizmu psychofizycznego
Podejście konstytucjonalne
Teorie temperamentu
Teoria analogii
człowiek nie posiada bezpośredniego wglądu w cudze przeżycia psychologiczne
człowiek zna własne przeżycia psychiczne oraz zewnętrzny wyraz (zwykle)
spostrzegając zachowanie innych rozpoznaje emocje na zasadzie analogii, odwołując się do wiedzy o sobie (zachowania>emocje)
ograniczeniem tej teorii są różnice indywidualne w wyrazie emocji
Podejście konstytucjonalne
istnieją różnice w budowie fizycznej ludzi
istnieją różnice w zachowaniach i przeżyciach psychicznych ludzi
istnieje związek między właściwościami fizycznymi z przeżyciami psychicznymi człowieka
Teoria paralelizmu psychofizycznego
człowiek to całość psychofizyczna
zachowania i emocje - dwa aspekty tego samego procesu
zachowanie - zewnętrzny wyraz emocji
obserwacja zachowania pozwala na wnioskowanie o emocjach
Rodzaje obserwacji
Całkowita (we wszystkich aspektach jak funkcjonuje osoba badana) lub cząstkowa (tylko określona kwestia nas interesuje; na ogół pracujemy na całkowitej)
Dorywcza (od czasu do czasu) lub ciągła (całą dobę, trudna do osiągnięcia)
Swobodna (przy okazji, np. rozmowy, testy) lub kierowana (ustalony plan obserwowania, głównie gdy nie zbieramy danym z innych źródeł)
Naturalna (w naturalnym środowisku osoby) lub kliniczna (w gabinecie, szpitalu, tam gdzie osoba jest w sztucznych dla niej warunkach)
Okazjonalna lub systematyczna (np. na każdym spotkaniu, co jakiś czas)
Zwyczajna (nie ma planu, pomysłu) lub ścisła (systematyczna, bezpośrednia i kierowana)
3