Pojęcia podstawowe stosowane w radiokomunikacji ; budowa, rodzaje i przeznaczenie kryptonimów; przepisy i zasady prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej.
Zbiór pojęć podstawowych.
Łączność przewodowa - łączność organizowana za pomocą środków przewodowych, zapewniająca w zależności od wykorzystywanych urządzeń jedno lub wielokanałową wymianę informacji.
Łączność środkami ruchomymi - przekazywanie informacji, dokumentów, rozkazów, meldunków na każdym szczeblu dowodzenia przy pomocy gońców (łączników) pieszych lub korzystających ze środków transportu.
Łączność sygnalizacyjna - przekazywanie krótkich komend i rozkazów, alarmowanie
i powiadamianie za pomocą środków sygnalizacji wzrokowej, dźwiękowej i czuciowej
w postaci umownych sygnałów oraz technicznymi środkami łączności.
Łączność radiowa - łączność organizowana za pomocą urządzeń radiowych, które pracują w określonym systemie wg ustalonych zasad.
Radiotelefon - urządzenie elektroniczne przeznaczone do transmisji i odbioru sygnałów radiowych.
Pasmo częstotliwości - określony zakres częstotliwości radiowych przeznaczony
do pracy odpowiednich służb.
Częstotliwość przydzielona stacji - jest to częstotliwość środkowa kanału radiowego, na którym stacja ma pracować.
Kanał radiowy - tor transmisyjny określany za pomocą standardowego przedziału częstotliwości. Potocznie utożsamiany z numerem umownym przydzielonej dla stacji częstotliwości pracy.
Kierunek radiowy - sposób organizacji łączności między dwoma stacjami radiowymi według ustalonych w tym celu wspólnych danych radiowych.
Sieć radiowa - zespół trzech lub więcej stacji radiowych pracujących według wspólnych danych radiowych.
Simpleks - sposób pracy radiowej polegający na przemiennym nadawaniu i odbieraniu na tej samej częstotliwości.
Duosimpleks - sposób pracy radiowej, przy którym nadawanie i odbiór mogą się odbywać się na przemian, na dwóch różnych częstotliwościach.
Duplex - sposób pracy radiowej, przy którym nadawanie i odbiór mogą być prowadzone jednocześnie na dwóch częstotliwościach.
Tranking - sposób organizacji łączności radiotelefonicznej realizowany automatycznie (programowo), gdzie grupa kanałów przydzielona jest dla wszystkich stacji (zarejestrowanych w systemie).
Retransmisja - automatyczne przekazywanie informacji polegające na nadawaniu przez stację radiową sygnału odbieranego z innej stacji.
Praca ciągła - polega na prowadzeniu stałego nasłuchu przez wszystkie stacje wchodzące w skład sieci. Nadawanie w zależności od potrzeb.
Łączność pewna - łączność utrzymywana z obszarów o sprawdzonym praktycznie zasięgu, przy którym istnieje pewność dobrej, dwustronnej słyszalności.
Sygnał radiowy - krótki (wyrazowy, literowy, cyfrowy lub mieszany) umowny sygnał oznaczający ściśle określoną informację dla korespondentów sieci radiowej, w której został nadany (np. sygnał alarmowy RATUNEK).
Sygnał wywoławczy KSWA - wyrazowy sygnał wywoławczy używany przy nawiązywaniu łączności w sieci Krajowej Sieci Współdziałania i Alarmowania, jeżeli nie są znane kryptonimy najbliższych stacji prowadzących nasłuch na kanale KSWA.
Sygnał selektywnego wywołania - sygnał wielotonowy, pozwalający na przesłanie odpowiednio złożonej kombinacji tonów o częstotliwości akustycznej, stanowiącej kryptonim lub inną umowną informację. Urządzenia selektywnego wywołania umożliwiają wywołanie z góry określonego pojedynczego korespondenta lub grupy korespondentów.
Kryptonim - umowny znak rozpoznawczy, maskujący przynależność służbową korespondenta, stanowiący jego indywidualny lub grupowy adres radiotelefoniczny.
Kryptonim okólnikowy - umowny znak wywoławczy (wyrazowy) służący
do jednoczesnego wywołania wszystkich stacji podległych, przez stacje główną w celu przekazania jednobrzmiącej informacji.
Dane radiowe - jest to zestaw dokumentów umożliwiających nawiązanie łączności
i prowadzenie wymiany radiowej z określonymi korespondentami wchodzącymi w skład sieci (kierunków) radiowych danej jednostki lub służby. Informacje zawarte w tych dokumentach określają: numer sieci, nazwę użytkownika, numer kanału radiowego, kryptonimy i sygnały alarmowe.
Stacja radiowa - jedno lub więcej urządzeń radiowych odbiorczych i nadawczych wraz z urządzeniami pomocniczymi.
Stacja stała - stacja radiowa zainstalowana w obiekcie (budynku) trwałym.
Stacja ruchoma - stacja radiowa zainstalowana na pojeździe, statku powietrznym, obiekcie pływającym lub noszona przez użytkownika.
Stacja radioprzemiennikowa - zespół urządzeń nadawczo-odbiorczych umożliwiający dwustronną retransmisję korespondencji radiowej z automatycznym wykorzystaniem osobnych częstotliwości radiowych.
Stacja główna - stacja radiowa przełożonego, zapewniająca mu łączność ze stacjami radiowymi podwładnych. Występuje zarówno w sieciach jak i kierunkach radiowych.
Potwierdzenie zwrotne - sposób potwierdzenia przyjęcia informacji polegający
na powtórzeniu dla stacji nadającej przez odbierającego całości przyjętego tekstu.
Pokwitowanie - sposób potwierdzenia przyjęcia informacji polegający na przekazaniu dla stacji nadającej przez odbierającego zwrotu ZROZUMIAŁEM.
Sprawdzenie tożsamości - sprawdzenie przy pomocy odpowiednich haseł (pytań
i odpowiedzi) czy korespondent, z którym nawiązaliśmy łączność jest na pewno tym, którego kryptonimem się posługuje.
Sieć stała - zespół stacji stałych utrzymujących łączność według wspólnych danych radiowych.
Sieć ruchoma o stałym obszarze pracy - zespół stacji utrzymujących łączność ze stacją stałą według wspólnych danych radiowych na ściśle określonym, niezmiennym terenie działania.
Sieć ruchoma o zmiennym obszarze pracy - sieć ruchoma organizowana doraźnie pracująca na nieokreślonym z góry terenie działania.
Sieć zwiększonego zasięgu - specjalna sieć radiowa, umożliwiająca uzyskanie łączności ze stacjami znajdującymi się poza zasięgiem lokalnego nadajnika stacji głównej.
Przeznaczenie, budowa i rodzaje kryptonimów.
Kryptonim jest to umowny znak rozpoznawczy, maskujący przynależność służbową korespondenta i stanowi jego indywidualny lub grupowy adres radiotelefoniczny.
W systemach, sieciach i kierunkach łączności radiotelefonicznej pracujących na częstotliwościach przydzielonych dla potrzeb służb resortowych podległych
i nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji możemy wyróżnić takie kryptonimy jak:
indywidualne;
grupowe;
okólnikowe;
alarmowania;
współdziałania.
Kryptonimy indywidualne i grupowe występują w postaci grup
literowo-cyfrowych (np.: MF 250-10).
Kryptonimy okólnikowe występują w postaci słów logicznych
(np.: OMEGA, GRANIT).
Kryptonimy alarmowe występują w postaci słów logicznych lub grup cyfrowych, (np.: RATUNEK lub 111, 222).
Kryptonimy współdziałania występują w postaci słów logicznych połączonych z grupami cyfrowymi (np.: WODNIK 100÷999).
Innym sposobem podziału kryptonimów jest czas ich obowiązywania,
ze względu na ten czynnik kryptonimy dzielimy na: stałe, zmienne.
Ponadto ze względu na formę, kryptonimy można podzielić na: słowne,
słowno - cyfrowe, literowo - cyfrowe, cyfrowe.
Podstawowym kryptonimem stosowanym w jednostkach ochrony przeciwpożarowej jest kryptonim indywidualny stały, zawierający pełną informację
o przynależności służbowej korespondenta radiowego. Jest on zbudowany z indeksu literowego składającego się z dwóch liter i grupy cyfrowej, na którą składa się pięć cyfr. Pełna budowa kryptonimu indywidualnego stałego jest przedstawiona w tabeli 1.
Kryptonim indywidualny stały może spełniać następujące funkcje:
sygnału rozpoznawczego osoby funkcyjnej, dla której został przydzielony;
umownego identyfikatora urządzenia abonenckiego w systemach radiokomunikacyjnych;
umownego identyfikatora środka transportu lub specjalistycznego sprzętu;
inne.
Tabela 1. Budowa kryptonimu indywidualnego stałego.
INDEKS LITEROWY |
X |
INDEKS LITEROWY REGIONU (WOJEWÓDZTWA)*; |
|
Y |
INDEKS LITEROWY PIONU SŁUŻBOWEGO |
GRUPA CYFROWA |
Z1 |
OKREŚLA USYTUOWANIE JEDNOSTKI W STRUKTURZE HIERARCHICZNEJ SŁUŻBY |
|
Z2 |
OKREŚLAJĄ RODZAJ JEDNOSTKI ORGANIZACYJNEJ PSP BĄDŹ RODZAJ JEJ KOMÓRKI ORGANIZACYJNEJ |
|
Z3 |
|
|
Z4 |
OKREŚLAJĄ NUMER INDYWIDUALNY KORESPONDENTA W KOMÓRCE ORGANIZACYJNEJ |
|
Z5 |
|
* - wyjątkiem jest indeks określający jednostki centralne służb |
Tabela 2. Indeksy literowe regionów.
Lp. |
Województwo /region/ |
Indeks literowy ,,X” województwa /regionu/ |
1 |
Dolnośląskie |
D |
2 |
Kujawsko-pomorskie |
C |
3 |
Lubelskie |
L |
4 |
Lubuskie |
F |
5 |
Łódzkie |
E |
6 |
Małopolskie |
K |
7 |
Mazowieckie |
M |
8 |
Opolskie |
O |
9 |
Podlaskie |
B |
10 |
Podkarpackie |
R |
11 |
Pomorskie |
G |
12 |
Śląskie |
S |
13 |
Świętokrzyskie |
T |
14 |
Warmińsko-mazurskie |
N |
15 |
Wielkopolskie |
P |
16 |
Zachodniopomorskie |
Z |
17 |
Powiat warszawski |
W |
18 |
Jednostki centralne służb |
A |
Tabela 3. Indeksy literowe służb.
Lp. |
Służba (jednostka organizacyjna) |
Indeks literowy służby /Y/ |
1 |
MSWiA |
M |
2 |
Administracja rządowa terenowa |
W |
3 |
BOR |
B |
4 |
PSP |
F |
5 |
Policja |
P |
6 |
Ratownictwo medyczne |
R |
7 |
Straż Graniczna |
G |
8 |
Inne jednostki organizacyjne - spoza resortu MSWiA |
Z |
Tabela 4. Ramowy przydział grup cyfrowych dla jednostek organizacyjnych PSP.
Lp. |
Poziom hierarchii |
Grupy cyfrowe |
1 |
Służba dyżurna KCKR i OL |
101-00 |
2 |
Osoby funkcyjne KG PSP |
101-01 do 101-09 |
3 |
Osoby funkcyjne KCKR i OL |
101-10 do 101-99 |
4 |
Komórki organizacyjne KG PSP |
110-05 do 129-99 |
5 |
Jednostki i komórki organizacyjne lotnictwa |
130-00 do 149-99 |
6 |
Szkoły i ośrodki szkolenia podporządkowane KG PSP |
250-00 do 279-99 |
7 |
Jednostki organizacyjne nie będące jednostkami terenowymi podległe KG PSP |
280-00 do 299-99 |
8 |
Służba dyżurna WSKR |
201-00 |
9 |
Osoby funkcyjne KW PSP |
201-01 do 201-09 |
10 |
Osoby funkcyjne WSKR |
201-10 do 209-99 |
11 |
Komórki organizacyjne KW PSP |
210-05 do 249-99 |
12 |
Jednostki organizacyjne szczebla powiatowego i niższego |
300-00 do 720-99 |
13 |
Jednostki odwodowe |
801-01 do 839-99 |
14 |
Ośrodki szkolenia podporządkowane KW PSP |
840-10 do 859-99 |
15 |
Centra Powiadamiania Ratunkowego |
112 |
16 |
Stanowisko alarmowania PSP |
998 |
17 |
Stacje radiowe systemów alarmowania |
901-00 do 929-99 |
Tabela 5. Kryptonimy literowe dla PSP.
Lp. |
Kryptonim |
Znaczenie kryptonimu |
1 |
OMEGA |
Kryptonim okólnikowy stosowany we wszystkich sieciach i kierunkach radiowych za wyjątkiem KSWiA |
2 |
GRANIT |
Kryptonim okólnikowy stosowany wyłącznie w Krajowej Sieci Współdziałania i Alarmowania |
3 |
RATUNEK |
Sygnał alarmowy, stanowiący funkcję sygnału bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia |
4 |
GEJZER |
Nakaz alarmowego opuszczenia strefy zagrożonej |
5 |
KARAT |
Kierujący Działaniem Ratowniczym |
6 |
WODNIK 100÷999 |
Kryptonim współdziałania dla PSP używany zasadniczo w działaniach planowanych zawczasu i mających charakter niejawny |
7 |
REDUTA |
Rejon koncentracji / punkt przyjęcia sił i środków |
8 |
NIAGARA |
Stanowisko wodne |
9 |
DARIA Z2Z3 |
Dowódca zastępu lub sekcji |
10 |
STOPER Z2Z3 |
Stanowisko ratownicze zastępu lub sekcji |
Tabela 6. Kryptonimy współdziałania w sieciach radiowych stanowisk służb ratowniczych
Lp. |
Służba |
Grupa cyfrowa |
1 |
Komenda Powiatowa / Miejska (równorzędna) Policji |
997 |
2 |
Komenda Powiatowa / Miejska (równorzędna) PSP |
998 |
3 |
Dyspozytor medyczny Centrum Powiadamiania Ratunkowego |
999 |
4 |
Centrum powiadamiania Ratunkowego - szczebel powiatu (równorzędny) |
112 |
5 |
Dyspozytor pogotowia ratunkowego samodzielnych zakładów zespołów opieki zdrowotnej MSWiA |
996 |
6 |
Straż Graniczna |
991 |
7 |
Centrum informacyjno -interwencyjne wojewody |
987 |
8 |
Dyżurny techniczny miasta |
990 |
9 |
Straż miejska |
986 |
10 |
Pogotowie Gazowe - dyspozytor na szczeblu rejonu energetycznego (równorzędny) |
992 |
11 |
Pogotowie Energetyczne - dyspozytor na szczeblu energetycznego równorzędny |
993 |
12 |
Pogotowie Wodociągowe - Kanalizacyjne |
994 |
13 |
Inne |
988, 989 |
Uwaga: przed grupą trzycyfrową właściwą dla danej służby umiejscowiona jest nazwa danej miejscowości. |
Przepisy i zasady prowadzenia korespondencji radiowej w systemach, sieciach i kierunkach łączności radiotelefonicznej UKF.
Regulacje prawne.
Dokumentem określającym m.in. zasady prowadzenia korespondencji radiowej w systemach, sieciach i kierunkach łączności radiotelefonicznej UKF jest Instrukcja Dyrektora Krajowego Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności
w sprawie organizacji łączności radiowej UKF w jednostkach organizacyjnych Państwowej Straży Pożarnej.
Zasady ogólne.
Łączność środkami radiowymi UKF nawiązuje się i utrzymuje zgodnie z jednolitymi przepisami, obowiązującymi wszystkie jednostki i służby resortu spraw wewnętrznych oraz jednostki, które otrzymały zezwolenie użytkownika sprzętu radiowego pracującego w paśmie częstotliwości MSWiA.
Dla zapewnienia łączności kierowania, dowodzenia, współdziałania i alarmowania
w działaniach prowadzonych przez jednostki resortu spraw wewnętrznych, służby łączności tych jednostek organizują łączność przy użyciu urządzeń radiotelefonicznych w wydzielonych zakresach częstotliwości.
Warunkami koniecznymi do użytkowania urządzeń radiotelefonicznych są:
posiadanie niezbędnych danych radiowych,
dysponowanie radiotelefonem,
posiadanie upoważnienia do pracy w sieciach radiotelefonicznych ochrony przeciwpożarowej.
Dane radiowe powinny zawierać następujące informacje:
nazwę użytkownika,
numery kanałów radiowych,
nazwy sieci radiowych,
kryptonimy i sygnały radiowe.
Wyciągi z danych radiowych musza zawierać co najmniej:
numer kanału pracy,
kryptonim stacji głównej oraz niezbędne kryptonimy korespondentów pracujących w sieci,
obowiązujące sygnały radiowe.
Abonentem sieci radiowej UKF ochrony przeciwpożarowej może być osoba, która przeszła przeszkolenie, stosownie do zajmowanego stanowiska.
Osobami odpowiedzialnymi za ochronę urządzeń radiotelefonicznych przed dostępem osób nieuprawnionych są użytkownicy powyższych urządzeń.
Podczas nawiązywania łączności oraz prowadzenia korespondencji obowiązuje zasada: „Minimum czasu nadawania - maksimum treści”. Nawiązywanie łączności należy prowadzić tylko na przydzielonych kanałach radiowych.
Za nawiązanie łączności uważa się nadanie wywołania i zgłoszenie się na to wywołanie właściwego korespondenta. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości,
co do tożsamości korespondenta należy dokonać jego sprawdzenia.
Korespondencję radiotelefoniczną prowadzi się w celu:
nadawania i odbioru sygnałów radiowych oraz poleceń i meldunków,
wymiany wiadomości służbowych,
Poza pracą foniczną w sieciach i kierunkach radiowych resortu spraw wewnętrznych mogą być przekazywane informacje za pomocą transmisji danych oraz w postaci krótkich sygnałów powodujących uruchomienie przetworników elektroakustycznych, elektromagnetycznych lub elektrooptycznych.
Zasady prowadzenia korespondencji radiowej.
Zasadniczym rodzajem pracy w sieciach i kierunkach radiotelefonicznych jest praca
na odbiór.
Przejście na nadawanie ma miejsce w następujących przypadkach:
w celu zgłoszenia się na wywołanie korespondenta dla odebrania określonej informacji,
w celu wywołania określonego korespondenta i nadania informacji.
W każdym przypadku - nawet podczas przekazywania wiadomości o charakterze jawnym zabrania się nadawania tekstem jawnym stopni służbowych, nazwisk osób funkcyjnych nazw i czynności o charakterze specjalnym.
Wiadomości stanowiące tajemnicę państwową lub służbową można przekazywać przez środki łączności radiotelefonicznej wyłącznie w formach zapewniających ochronę kryptograficzną.
W czasie prowadzenia korespondencji obowiązuje stosowanie formy zwracania się
do korespondentów - „TY”.
Stosuje się następujące sposoby wywołania:
głosem,
tonem,
za pomocą sygnału selektywnego wywołania.
Podczas wymiany korespondencji radiotelefonicznej stosuje się następujące sposoby potwierdzenia jej odbioru:
z potwierdzeniem zwrotnym,
z pokwitowaniem,
bez pokwitowania,
z potwierdzeniem innymi środkami łączności.
W przypadku braku łączności pewnej, przekazanie korespondencji można prowadzić poprzez stację pośredniczącą.
Szybkość przekazania korespondencji radiowej prowadzonej głosem zależy od jakości łączności (słyszalności) oraz od sposobu jej przekazania. Nadawanie powinno być możliwie krótkie, zwięzłe w treści, w miarę szybko i wyraźnie nadane, zrozumiale akcentowane.
Podczas wymiany korespondencji w warunkach słabej słyszalności należy ważniejsze zwroty powtarzać po dwa razy, a w razie niezrozumienia stosować zgłoskowanie.
Obsługujący radiotelefony są zobowiązani w każdej sytuacji dążyć do skrócenia rozmów prowadzonych podczas nawiązywania łączności i wymiany korespondencji.
Każdy operator obsługujący radiotelefon przed rozpoczęciem nadawania obowiązany jest upewnić się czy, w danym momencie kanał roboczy nie jest zajęty. W przypadku zajętości kanału należy zaczekać do czasu zakończenia korespondencji.
Zasady nawiązywania łączności głosem.
Wywołanie korespondenta.
Wywołanie korespondenta polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
PRZYKŁAD: „MF 201-00, TU WF 300-01, ODBIÓR” |
Wywołanie korespondenta w sieci KSWA.
Wywołanie korespondenta w sieci KSWA polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
PRZYKŁAD: „GRANIT, TU WF 300-01, ODBIÓR” |
W przypadku niezgłoszenia się korespondenta należy powtórzyć wywołanie, jednak nie więcej niż dwukrotnie. Ponowne wywołanie zadanego korespondenta należy rozpocząć po upływie kilku minut. W razie ponownego niezgłoszenie się korespondenta stacja wywołująca powinna podjąć próbę nawiązania łączności za pośrednictwem innej stacji tej sieci lub innymi środkami łączności.
Zgłoszenie się na wywołanie.
Zgłoszenie się na wywołanie polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
PRZYKŁAD: „TU MF 201-00, ODBIÓR” |
Zgłoszenie się na wywołanie w przypadku wywołania przez kilku korespondentów.
Zgłoszenie się na wywołanie w przypadku wywołania przez kilku korespondentów polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
PRZYKŁAD: „TU MF 201-00, ZGŁASZAM SIĘ DLA WF 300-01, ODBIÓR” |
Zasady wymiany korespondencji radiowej.
Wymiany korespondencji radiowej dokonuje się po uprzednim nawiązaniu łączności z żądanym korespondentem. Przy łączności pewnej wymiana korespondencji może być prowadzona z pominięciem tej zasady. Również wiadomości alarmowe i okólnikowe mogą być przekazywane bez uprzedniego nawiązywania łączności.
Przekazanie korespondencji.
Przekazanie korespondencji polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
|
|
1 raz |
PRZYKŁAD:
„WF 301-10 TU WF 301-21, JESTEM NA MIEJSCU, |
Pokwitowanie przyjęcia korespondencji.
Pokwitowanie przyjęcia korespondencji polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
PRZYKŁAD: „TU WF 301-10, ZROZUMIAŁEM, ODBIÓR” |
W przypadku niezrozumienia treści przekazywanej informacji należy użyć zwrotu „POWTÓRZ” lub „NIE ZROZUMIAŁEM”. Operator stacji nadającej korespondencję po usłyszeniu jednego z powyższych zwrotów jest zobowiązany do powtórzenia przekazanej informacji.
PRZYKŁAD: „TU WF 301-10, NIE ZROZUMIAŁEM (POWTÓRZ), ODBIÓR” |
Przekazanie wiadomości okólnikiem.
Przekazanie korespondencji okólnikiem polega na nadaniu:
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
|
1 raz |
PRZYKŁAD: „OMEGA, TU WF 301-10, PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO ODBIORU” |
Po upływie około jednej minuty osoba obsługująca stację przystępuje do nadania wiadomości okólnikowej. W warunkach łączności pewnej tylko przekazywanie krótkich informacji może odbywać się bez uprzedzenia.
PRZYKŁAD: „OMEGA, TU WF 301-10, POZOSTAWIĆ SPRZĘT GAŚNICZY NA STANOWISKACH, UDAĆ SIĘ NA MIEJSCE ZBIÓRKI, ODBIÓR” |
Wiadomości okólnikowej w zasadzie nie kwituje się. W razie konieczności uzyskania potwierdzenia tej wiadomości operator stacji nadającej okólnik przed zwrotem ODBIÓR powinien podać zwrot: KWITOWAĆ WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYWOŁANIA i wywoływać stacje według przez siebie ustalonej kolejności.
PRZYKŁAD: „OMEGA, TU KARAT, KONIEC ĆWICZEŃ, ZWINĄĆ SPRZĘT I UDAĆ SIĘ NA MIEJSCE KONCENTRACJI SIŁ I ŚRODKÓW; KWITOWAĆ WDŁUG KOLEJNOŚCI WYWOŁANIA; WF 301-15, ODBIÓR” „TU WF 301-15, ZROZUMIAŁEM, ODBIÓR” |
W przypadku nawiązywania łączności z korespondentami z innych niż własne systemy, sieci i kierunki łączności radiotelefonicznej obowiązuje stosowanie kryptonimów w formie pełnej.
PRZYKŁAD: „WF 301-15, TU WP 301-15, ODBIÓR” „TU WF 301-15, ODBIÓR” |
Po nawiązaniu łączności w pewnych okolicznościach dopuszcza się stosowanie kryptonimów w formie skróconej.
PRZYKŁAD: „WF 250-10, TU WF 250-16, ODBIÓR” „TU WF 250-10, ODBIÓR” „250-10, TU 250-16, JESTEM NA MIEJSCU AKCJI, UDAJĘ SIĘ NA ROZPOZNANIE, ODBIÓR” „TU 250-10, ZROZUMIAŁEM, ODBIÓR” |
Na żądanie każdego korespondenta należy bezwzględnie podać swój kryptonim w formie pełnej.
Przy braku zakłóceń i w przypadku łączności pewnej - w czasie krótkich rozmów pomiędzy operatorami o dużym doświadczeniu - zezwala się na prowadzenie korespondencji bez stosowania kryptonimów i na zakończenie nadawania bez używania zwrotu „ODBIÓR”. W tym przypadku przechodzenie na odbiór określa się według intonacji głosu lub treści rozmowy.
PRZYKŁAD: „CZY ZEZWALASZ WYKONAĆ ZADANIE?” „ZEZWALAM”. |
Zwrot „KONIEC” lub „BEZ ODBIORU” można stosować tylko jako informację całkowitego zakończenia łączności w sieci radiotelefonicznej. Oznacza on praktycznie wyłączenie urządzenia radiotelefonicznego (lub przejście na nasłuch na innym kanale) i może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia stacji głównej lub na polecenie zakończenia łączności.
Uwagi końcowe.
W przypadku konieczności prowadzenia korespondencji w warunkach słabej słyszalności (np. praca na skraju zasięgu), pewną poprawę łączności można uzyskać przez:
zatrzymanie pojazdu i prowadzenie korespondencji na postoju,
wybranie przez stację ruchomą dogodnego dla utrzymania łączności miejsca pracy (np. znalezienie wyżej położonego punktu, wyjechanie zza budynku, odsunięcie się od skraju lasu itp.),
wyłączenie (lub obniżenie progu) blokady szumów.
Bezpieczeństwo obsługi.
Radiotelefon nasobny w trakcie nadawania należy utrzymywać w pozycji pionowej w odległości 4 - 8 cm od ust.
W przypadku pracy w strefie zagrożonej wybuchem należy posługiwać się radiotelefonem dopuszczonym do pracy w takich warunkach.
Podczas nadawania nie dotykać anteną odkrytych części ciała.
PRACOWNIA ŁĄCZNOŚCI
Zakład Informatyki i Łączności - SGSP
_______________________________________________________________________ 14
Pojęcia podstawowe; budowa, rodzaje i przeznaczenie kryptonimów; przepisy i zasady prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej.
kpt. mgr inż. Jacek Chrzęstek
mł. kpt. mgr inż. Przemysław Bylica