Biały ręcznik

Matko moja ja wiem ile nocy nie spałaś

Gdym opuszczał nasz dom, aby pójść w obcy świat

I na drogę daleką skromny dar biały ręcznik mi dałaś

Haftowany przez ciebie, wzorzysty i barwny jak kwiat

Na nim kwitną do dziś tulipany i wiśnie

Wije się zieleń łąk, śpiew słowików wśród traw

I jedyny na świecie, drogi mi trochę smutny twój uśmiech

nade wszystko kochane matczyne twe oczy są tu.

Gdy mi smutno i źle idę w leśną gęstwinę

W szumie dębów i traw, wspomnę znów tamte dni

Na spalonym przedgórze starym pniu biały ręcznik rozłożę

Wtedy wraca twa miłość matczyna i szczęście i łzy.

21

21

---