Wyłącznik różnicowoprądowy jako środek ochrony

przeciwpożarowej.

Zasada działania:

Gdy w obwodzie nie ma dozie mienia, suma prądów roboczych przechodzących przez rdzeń sumujący (przekładnik Ferantiego) wynosi zero:

I₁+I₂+I₃+I_N = 0

Jeśli weźmiemy pod uwagę jednakową liczbę zwoi w przewodach fazowych i w przewodzie neutralnym to strumień magnetyczny Φ = 0.

Wyłącznik różnicowoprądowy zadziała jeśli nastąpi dozie mienie poprzez uszkodzenie izolacji lub poprzez dotknięcie przez człowieka części będącej pod napięciem. W wyniku dozie mienia zostaje zakłócony stan równowagi i strumień magnetyczny rdzenia indukuje siłę elektromagnetyczną , która uaktywnia wyłącznik różnicowoprądowy (odcina prąd).

Rezystancja odbiornika chronionego musi spełniać równanie:

R ≤

gdzie:

U_dd - napięcie dotykowe dopuszczalne,

I_ΔN - znamionowy prąd różnicowy wyłączający

Wyłącznik różnicowoprądowy powinien zadziałać już przy połowie wartości znamionowego prądu różnicowego, lecz musi zadziałać gdy prąd dozie mienia osiągnie wartość prądu znamionowego różnicowego

t

_{_}

0,5 I_ΔN I_ΔN I

Czas po jakim zadziała wyłącznik różnicowoprądowy wynosi około 20 [ms].

Sprawdzenie działania:

Następuje za pomocą przycisku testującego, który zamyka obwód poza rdzeniem, przez co imitowane jest zwarcie instalacji (strumień magnetyczny Φ = 0)

Następstwem czego jest wyłączenie prądu.

Rodzaje wyłączników różnicowoprądowych:

I_ΔN

500 mA

300 mA

100 mA

30 mA

15 mA wyłączniki wysokoczułe

10 mA

6 mA

Im wyższa czułość wyłączników tym lepiej, ale w sieci płyną prądy czynne upłynnościowe izolacji 4-5 mA ( zaleznie od rozległośći instalacji). Jeśli założylibyśmy więc wyłącznik różnicowoprądowy o czułości 6 mA to stale odłączałby nam prąd, gdyż
I_ΔN = 3 mA.

Obecnie muszą być stosowane wyłączniki o czułości 30 mA. Stosuje się także główną szynę wyrównawczą, dzięki której wszystkie podłączone do niej elementy mają ten sam potencjał.

3

---