WOKÓŁ ŻŁÓBKA
Serdecznie witamy wszystkich, którzy przybyli na nasze jasełka.
Dziś na nowo przeżyjemy radość z przyjścia Zbawiciela na świat.
Włączajmy się w akcję, witajmy Boże Dziecię
Z Maryją i Józefem, z Aniołami, Pasterzami, Królami oraz dziećmi z naszej parafii.
Jako wyraz naszej miłości i wdzięczności włączajmy się we wspólny śpiew.
(kolęda „Bóg się rodzi”)
Anioł 1 - Bóg - Władca świata w maleńkiej Dziecinie niewładny sobą, pokorny, cichy,
Pan gwiazd i nieba - na ziemskiej nizinie w żłobie na sianie leży nie okryty.
Miłości to tajemnica niewysłowiona: Bóg z ludzką nędzą chętnie się brata,
Zstępuje Chrystus z Ojca swego łona - jak gwiazda pokoju na niziny świata.
Anioł 2 - Ach, otwórz Jezu, Twe oczęta święte,
Niech każde serce bólem udręczone z miłością przez Ciebie dziś będzie przyjęte.
Anioł 3 - Noc, wiatr, zimno, gwiazdki lśnią, ukrył główkę wszelki kwiat,
Gdy Bóg - małe Dziecię - łzą i swym sercem wita świat.
Dziś malutki Jezus łka, bo Mu serce ściska ból, że Go mało ludzi zna,
Choć On Bóg - serc naszych Król.
Anioł 4 - Wiatr się wdziera poprzez ściany, po stajence hula…
W żłobie leży Pan nad pany, Matka Go otula.
W żłobie leży Bóg wszechmocny, Niemowlątko małe,
Opuszczone, w twardym sianie, z zimna drżące całe.
(kolęda „Nie było miejsca dla Ciebie”)
Nie było miejsca dla Ciebie w Betlejem w żadnej gospodzie,
I narodziłeś się, Jezu, w stajni, w ubóstwie i w chłodzie.
Nie było miejsca, choć zszedłeś jako Zbawiciel na ziemię,
By wyrwać z czarta niewoli nieszczęsne Adama plemię.
Anioł 1 - Nie było miejsca - więc czemu przyszedłeś, choć ludzie Cię nie chcieli?
Nie lepiej Ci było w niebie, gdzie Cię wielbili Anieli?
Anioł 2 - W niebie byłeś szczęśliwy, nic Ci nie było potrzeba,
Czemu przyszedłeś na ziemię w noc ciemną, daleko od nieba?
Czemuś, Jezu, pozwolił na żłób i opuszczenie, dlaczegoś się tak uniżył?
Anioł 3 - By światu przynieść zbawienie…
A ludzie ciągle nie wiedzą, gdzie szczęścia szukać należy.
Nie wiedzą, a szczęście tak blisko - w żłóbku ubogim tu leży…
Anioł 4 - Nie wiedzą. O, gdyby wiedzieli, biegliby do ołtarzy,
Na których teraz jak w żłóbku Bóg-Człowiek łaską ich darzy.
Nie wiedzą ludzie, nie wiedzą, że w stajni tak wzgardzony
Leży Pan - Stwórca wszechświata, wielki Bóg - niezmierzony!
Anioł 1 - W żłóbeczku leży Boża Dziecina.
Cicha, zziębnięta wzywa nas, bo pragnie tego,
By serca nasze miłością swoją ogrzały ją.
Więc spieszmy, spieszmy do tego Pana, On pragnie serce swoje nam dać
Byśmy na wieki Jemu oddani mogli na zawsze serca swe dać.
Anioł 2 - Czemu płacze w żłobie maleńka Dziecina? Jaka może być tych cierpień przyczyna?
Cicho, Dzieciąteczko, nie płacz, nie płacz już.
My Ci zaśpiewamy, a Ty oczka zmruż.
(kolęda „Lulajże Jezuniu”)
Anioł 3 - Zasnęła Dziecina ze łzami w powiekach
I przez sen nawet usteczka drgają… O, Aniołowie, powiedzcie: czemu?
Anioł 4 - Bo ludzie Go nie kochają!
(wychodzą pasterze, rozglądają się z przerażenie)
Pasterz 1 - Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje i jako słońce niebo jaśnieje?
Anioł 1 - Chrystus, Chrystus wam się narodził, aby was od piekła oswobodził.
Pasterz 2 - Dlaczego dzisiaj, Boży Aniele, ogłaszasz ludziom wielkie wesele?
Anioł 1 - Chrystus, Chrystus wam się narodził, aby was od piekła oswobodził.
Pasterz 3 - Dalej bracia, do szopy bieżmy i podarunki ze sobą weźmy…
Spieszmy się, spieszmy do tej Dzieciny, Ona nam wszystkie odpuści winy.
Życie Ojcu na krzyżu złoży, i śmiercią swoją niebo otworzy…
Pasterz 4 - Patrzę w niebo, w złocistej jasności, znieruchomiały ze zdziwienia.
Nagle Aniołów piękne postacie, gdzieś n niebie -
I zawołały, że cud w Betlejem, że tam iść prędko trzeba.
Pasterz 1 - Czym prędzej się wybierajcie, do Betlejem pospieszajcie - przywitać Pana.
Wszyscy prędko się zebrali i biegiem, gdzie stajnia stała uboga,
Widzicie bracia, jaka jasność bije, stańcie pokornie u proga.
Pasterz 2 - Do Betlejem pełni radości spieszmy powitać Jezusa małego,
Który dziś dla nas cudem miłości zstąpił na ziemię z nieba wysokiego.
Spieszmy więc, spieszmy, On na nas woła. On na to przyszedł, ażeby nas zbawić.
Otoczmy żłóbek Jego dookoła, aby nas rączką swą pobłogosławił.
Pasterz 3 - Chodźcie chłopcy, do tej szopy, zaśpiewajcie kolędę pasterze,
Przywitajcie tego Boga, co na sianku leży.
Pasterz 4 - Ach, witajże skarbie drogi z nieba,
Gdy świat cały upragniony Niebieskiego Chleba.
W Dzieciąteczku Bóg jest skryty, na pokarm ludziom obfity.
Ciałem karmi, Krwią napoi,
By człowieka w chwale swojej, między wybranymi policzył.
Pasterz 1 - Niech Ci, Jezu, będą dzięki za Twe narodzenie,
Że przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie.
Miłość, która to sprawiła, by człowieka wywyższyła,
Niech swą iskrą nas zapali, abyśmy Cię miłowali
Teraz i bez końca w wieczności.
Pasterz 2 - Teraz zrozumiałem, coście mówili, kiedyśmy spieszyli w tej stajenki progi,
Że dziwną drogą swej najświętszej woli prowadzi ludzi do siebie Bóg.
Bóg-Człowiek miejsca nie znalazł na ziemi, w pałacach, wśród bogaczy…
Lecz przyszedł na świat w lichym stajni żłobie, aby Go każdy zobaczył rad.
Józef - I wezwał pastuszków, pierwszych wezwał was,
Byście wy, pogardzani, pierwsi poznali szczęścia blask -
Odeszli stąd ubogaceni.
Pasterz 3 - O, Boża Dziecino, dzięki Ci za to! Przyjmij te skromne dary:
Chlebuś, kożuszek i wełny garść i miłość naszą bez miary.
Pasterz 4 - Matko Najświętsza, ja zaraz poznałem, żeś Ty od Boga wybrana.
Pozwól mi, pozwól tu blisko zostać, bliziutko Ciebie i Pana.
Wiem, kto przy Tobie wiernie przebywa, nigdy przenigdy nie zginie.
Tyś mi rozgrzała me serce pastusze, naucz mnie służyć jak Ty - Dziecinie!
Maryja - Niech was Bóg błogosławi, pastuszkowie mili,
W maleńkiej Dziecinie, co słabiutka kwili.
Bo dla was zesłał z nieba ten najdroższy skarb, to On oceni, ile człowiek wart.
Niechaj z serc waszych znikną ciemności, otwórzcie do serca Jezusowi wrota,
Niechaj w nim na zawsze to Dziecię zagości i do wiecznego wprowadzi żywota.
Anioł 1 - Gwiazda błyszczy nad stajenką, drogę światłem znaczy,
Każdy człowiek dobrej woli dziś Boga zobaczy.
(wchodzą Trzej Królowie z paziami)
Król 1 - Gwiazda na wschodzie tak jasno lśni i mruga na nas, byśmy tam szli,
Gdzie jako zorza Dziecina Boża na świat cały rzuca blask.
Łączmy głosy w zgodny ton i serc naszych nieśmy plon.
Gdzie jako zorza Dziecina Boża na świat cały rzuca blask.
Anioł 2 - Na dalekim wschodzie Mędrcy ją spostrzegli
I za jej przewodem do Betlejem biegli.
Wiara ich prowadzi żywa, ufność sił dodaje,
Kiedy idą do Dzieciątka przez dalekie kraje.
(kolęda „Mędrcy świata”)
Król 1 - Z dalekiego jedziemy kraju, aby Bogu pokłon nieść,
Bo aż do nas gwiazdy jasność tę radosną niesie wieść.
Złoto czynów prawych dzisiaj Ci niesiemy,
Ciebie, Królu nad królami, o opiekę prosimy.
Paź 1 - Jestem Indianinem z południa, tam nie ma zimy ani grudnia…
Za to, że przy królu trzymam straż, dzisiaj Cię witam - Boże nasz!
Nasz naród mało zna Ciebie, teraz jest w wielkiej potrzebie.
Bo nie ma chleba i często głód, uczyń na ziemi, Boże, Twój cud.
Wszak jesteś Bogiem żywym, chociaż i Dzieckiem prawdziwym,
Spraw, byśmy poznali Cię wszyscy, i byli jak bracia - bliscy.
Król 2 - Tak przedziwne, Boże mocny, jest Twe narodzenie,
Ale wierzę, wierzę mocno, że niesiesz zbawienie.
Niech kadzidło uwielbienia jedynego Boga
Płynie kNiemu nieustannie z Twoich świątyń proga.
Paź 2 - Ty mnie, Dziecino, poznasz po żółtej skórze, mam takie skośne oczy nieduże.
Przychodzę z Japonii dalekich stron, tutaj do żłóbka, przed Twój tron.
Służę memu królowi uczciwie, popatrz na mnie choć chwilę -
Będzie mi milej - wracać w rodzinny kraj.
Król 3 - Cały świat Cię uwielbia: czarni, żółci, biali.
Oby wszyscy zawsze wiernie przy Twym żłóbku stali.
Cierpień ludzkich Ci składamy o, nie mały skarb.
Ty wiesz dobrze, co cierpienie, przyjm tej mirry dar.
Paź 3 - Z Afryki jestem, Boża Dziecino, paziem naszego króla - imię mi Bambino!
Nasz kraj teraz wolny, choć ubogi… w naszych lepiankach są gliniane podłogi.
Obróć swe oczka, błogosław Murzynom.
Niech Twój Ojciec w niebie kocha czarnych synów.
Od moich braciszków pięknie się ukłonię,
Może pojechałbyś ze mną wielkim słoniem?
Anioł 3 - Znowu opustoszał tej stajenki próg, oczka zmrużył, zasnął cicho malusieńki Bóg.
A na dworze zawierucha, wichry niosą śnieg
I na drodze do stajenki w zaspach wielkich legł.
Drogę temu, który łaknie - zawieje, zamiecie,
A ten, który światła szuka - czy odnajdzie Dziecię?
Jeśli tylko spojrzy w górę, nawet wśród zamieci,
Jasna gwiazda Jezusowa niechybnie zaświeci…
Anioł 4 - O gwiazdo betlejemska, zaświeć nam na niebie,
Szukamy cię wśród nocy, tęsknimy do ciebie.
Prowadź nas do stajenki gdzie Chrystus złożony.
Bóg-Człowiek z Panny Świętej, dla nas narodzony.
Dlaczego do żłóbka nikt więcej nie śpieszy, czy już nikt z darami Pana nie ucieszy?
Jezus się narodził dla całego świata,
Opuścił niebiosa, a z ludźmi się zbratał, a oni tak obojętni są…
(kolęda „Cicha noc”)
Dziewczynka - Witaj Jezu ukochany, Zbawicielu nasz,
Przyszły dzieci do stajenki, Ty nas dobrze znasz.
Przynosimy serca małe, weź je w rączki swe,
Daj nam rosnąć na Twą chwałę, naucz kochać je…
Anioł 1 - Przychodźcie najmniejsi do maleńkiego Boga-Dzieciny i Matki Jego.
Czyste serduszka, modły dziecięce złóżcie na Matki najświętsze ręce.
Ciche modlitwy, małe ofiary i miłość naszą, miłość bez miary.
Anioł 2 - Historia się powtarza od tysięcy lat: Bóg przyszedł do swoich - odrzucił Go świat.
Ale On wciąż czeka, słabość ludzi zna i serce otwiera - łaski dla nich ma.
Kolęda
Gdy liszki mają swe nory, a ptaki swoje gniazdeczka,
Dla Ciebie brakło gospody, Tyś musiał szukać żłóbeczka.
A dzisiaj czemu wśród ludzi, tyle łez, jęków, katuszy?
Bo nie ma miejsca dla Ciebie w niejednej człowieczej duszy.
Błądzący - Jakiś śpiew tam słychać, czy to Bóg nas woła?
Nie było miejsca dla Niego?
Przecież On mieszka w kościołach!
Błądzący 1 - Nie było miejsca dla Ciebie, nie było miejsca w mej duszy,
Dawno ja myśli swe o Nim w sercu swym zdusił, zagłuszył…
Błądzący 2 - Młodość moja minęła, życie jak woda upływa.
Dlaczegom w życiu nie pojął, gdzie szczęście prawdziwe przebywa?
Szukałem bogactw, rozkoszy i za mrzonkami goniłem,
Dostałem, czego pragnąłem, i dalej szczęśliwy nie byłem…
Błądzący 1 - Ja zrozumiałem, że szczęście i pokój to tylko Ty - wielki Boże!
Że życie czyste i zacne jedynie radość dać może.
Obaj błądzący - Lecz jakże staniemy przed Bogiem, my nędzni, zbrudzeni grzechami…
On - Bóg najsprawiedliwszy… przebłagać Go można łzami.
Anioł 3 - W górę serca i czoła, pieśń niech zabrzmi wesoła
I przez świat niechaj niesie się cały
Oto Jezus maleńki pośród lichej stajenki zstąpił do nas z niebieskiej swej chwały.
Radość bije w przestrzenie, czuje każde stworzenie jaka dana mu z nieba pociecha.
Bowiem Boskie to Dziecię do każdego na świecie z łona Matki się uśmiecha.
(kolęda „Z narodzenia Pana”)
Anioł 4 - Spojrzyj, Boża Dziecino, oto z oczu łzy płyną i przez łzy się tak modli do Ciebie.
Niech ta gwiazda, co płonie w chwały Twojej koronie,
Jemu także zabłyśnie na niebie.
Błądzący 1 - Czyż mogą być wieści bardziej radosne,
Że w duszy czuję na nowo budzącą się łaski wiosnę?
Nie płacz już Dziecię z mej winy, Twa dobroć odnawia mi duszę.
Zaśnij, Dziecino, spokojnie, już odtąd lepszy być muszę.
Błądzący 2 - Wszyscy, którzy weszli w tej stajenki próg,
Sercem swym wyznali, że Ty, Jezu, Bóg.
Nie mam nic godnego, bym Tobie dać mógł,
Więc me grzeszne serce składam u Twych nóg.
Anioł 1 - Tego Jezus pragnie teraz i wśród snu, byście serca w darze dziś złożyli Mu.
Obaj błądzący - Cóż mamy robić?
Maryja - Nie grzeszcie więcej, synowie mili, łaska was powiedzie w każdej życia chwili.
Wskazujcie wszystkim tej stajenki próg, głoście swoim życiem, że szczęście to Bóg
Dziecko 1 - Jezusku maleńki - do Twojej stajenki przychodzą polskie dzieci,
Bo nam tu u Cebie tak dobrze jak w niebie, przy boku Twej świętej Matki.
Choć leżysz na sianie, choć liche posłanie, lecz Boga widzimy w Tobie.
Żeś Bogiem - wierzymy - dlatego spieszymy pokłonić Ci się przy żłobie.
Dziecko 2 - My tak pragniemy, Panienko Święta, Ciebie serdecznie miłować,
Więc nam dopomóż, módl się za nami, drogą do nieba nas prowadź.
Pragniemy kochać tatę i mamę i wszystkich ludzi na świecie.
Ojczyznę naszą, wioski i miasta, i starszych ludzi i dzieci.
Dziecko 3 - Całe nasze państwo niech Ci tronem będzie,
Wiara i życzliwość niech panuje wszędzie.
Niech wszyscy poznają, że szczęście jest w Tobie.
Bo Ty Bogiem jesteś, choć w ludzkiej osobie.
Dziecko 4 - A teraz do domów już iść musimy.
Pozwól, mały Jezu, że Cię jeszcze poprosimy:
Weź w swą opiekę naszą parafię i kraj szeroki,
Błogosław tym, którzy do Ciebie nas prowadzą:
Papieżowi, biskupom, co rachunek za nas zdadzą.
Tych, co nas uczą i szczerze kochają,
Nauczycieli, co każde dziecko dobrze znają.
Józef - Dzieciąteczko już spać chce, cichuteńko kwili,
Niech Je więc Matusia piosenką utuli…
(Anioły śpiewają kolędę „Gdy śliczna Panna”)
Chłopczyk - Cieszymy się, goście mili, żeście z nami Boga czcili,
A na koniec zaśpiewajcie, wszyscy Dziecię pożegnajcie.
(kolęda „Podnieś rękę Boże Dziecię”)
6