ZAGAJENIE DYSKUSJI NA TEMAT PROGRAMOWANIA NEUROLINGWISTYCZNEGO
Szanowne Panie i Panowie!
Dziœ będziemy zajmować się problematyką programowania neurolingwistycznego, a więc specjalną dziedziną psychologii, która ostatnio zyskuje coraz więcej zwolenników.
Chciałbym Państwa pokrótce zaznajomić z tą dziedziną psychologii, a równoczeœnie zaprosić do dyskusji, wymiany naszych przemyœleń i doœwiadczeń na ten temat. Nieco póŸniej rozdzielę pomiędzy Państwa spis bibliografii dotyczący tego problemu.
W programowaniu neurolingwistycznym nie chodzi w gruncie rzeczy o nic nowego. Jak wiemy słowo neuro (gr. neuron) oznacza nerwy; lingwistów czy też językoznawów też znamy już od dawna. Teoria, o której mowa jest teorią leczenia i osiągania sukcesów, która na całym obszarze wzajemnych kontaktów międzyludzkich stara się stworzyć właœciwe powiązanie z rozmówcą i za pomocą obserwacji oraz analizy okreœlonych reakcji i wzorców zachowania rozszyfrować myœli człowieka, programować je i tym samym zdobyć możliwoœć swoistej nim manipulacji. Jak wiadomo za fantazję i uczucia odpowiada prawa półkula mózgu, lewa natomiast steruje procesami logicznego myœlenia i analizy faktów. Człowiek, który optymalnie wykorzystuje możliwoœci obu półkul mózgu, osiąga stosowne do tego faktu sukcesy.
Jak już powiedziałem, w programowaniu neurolingwistycznym nie chodzi o jakąœ rewolucyjną nowoœć, a tylko o inne, niż to było do tej pory, przedstawienie niektórych szczegółów. Chociaż oczywiœcie prezentacja teorii jest też w końcu sprawą indywidualnego podejœcia.
Istnieje kilka sposobów na to, by zdobyć sympatię, osiągnąć sukces i zadowolenie. Czy w tym względzie właœnie programowanie neurolingwistyczne jest najlepszą z możliwoœci, każdy musi osądzić sam. Mam nadzieję, że dyskusja dodatkowo oœwietli nam ten ciekawy problem teoretyczny. Oddaję zatem głos Wam, Szanowni Uczestnicy seminarium.