Politechnika Wrocławska Wrocław 2009r.
MECHANIKA GRUNTÓW
Projekt nr 1
Projekt wykonał:
Michał Bajkowski
Nr alb.: 166995
1. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA.
Celem ćwiczenia jest sprawdzenie jednego z warunków II stanu granicznego (stanu użytkowania budowli). Obliczenie wielkości osiadań pod wskazanym budynkiem nr 1, wywołanych obciążeniem zewnętrznym -fundamentem oraz ciężarem własnym gruntu.
Wyznaczenie osiadania pod zadanym punktem i sprawdzę czy:
S ≤ S dop
gdzie:
S - osiadanie wyliczone,
Sdop - osiadanie dopuszczalne,
wg PN-81/B-03020 S dop = 7,0 [cm] (budynek do 11 kondygnacji).
2. OPIS OBIEKTU
Dwie ławy fundamentowe o wym.13x12m i 8x8m mające przenieść obciążenia odpowiednio 200 kPa i 110 kPa umieszczone w wykopie szerokoprzestrzennym o wym. 30 x 15m i głębokości 1,1 m.
3. WARUNKI GRUNTOWO - WODNE.
Podłoże terenu stanowią :
- I warstwa:
Pr - piasek gruby ,miąższość 2 m, Id=0,31
- II warstwa:
IIp - Pył piaszczysty, miąższości 3,5m, grupa konsolidacyjna B, IL 0,29
- III warstwa:
Ż- Żwir, Id-0,52
Zwierciadło wody gruntowej(ZWG) występuje w warstwie piasku grubego na głębokości : ZWG = 6,0m
4. PARAMETRY GEOTECHNICZNE PODŁOŻA GRUNTOWEGO.
Wartości parametrów gruntowych w projekcie wyznaczono pośrednio
z parametrów statystycznych cechy wiodącej (dla gruntów spoistych wilgotność - wn lub stopień plastyczności IL dla gruntów niespoistych (sypkich) - stopień zagęszczenia ID lub gęstość ρ), mając odpowiednie funkcje korelacyjne, a więc wykorzystano metody korelacyjne (metoda normowa B).
Metody korelacyjne polegają na wyznaczeniu funkcji korelacji (najczęściej liniowej) według:
a) zasad wyznaczania związku cech dwu lub więcej zmiennych
b) zestawienia wyników badań poszczególnych cech gruntu względem cechy
wiodącej wn, IL, ID
c) ogólnie przyjętych zależności typu Xi=gi(Y) które znajdują się w
monografiach lub przepisach normowych
Parametry wyznaczono metodą B. Polega ona na oznaczeniu parametrów metodą A
(tzn. bezpośrednim oznaczeniu ich wartości za pomocą polowych i laboratoryjnych badań gruntów), a następnie na podstawie tych parametrów, korzystając z zależności korelacyjnych między nimi, wyznaczeniu innych niezbędnych parametrów.
Charakterystyczne wartości gęstości właściwej ρs , wilgotności naturalnych wn i gęstości objętościowej ρ przyjęto na podstawie PN-81/B-03020.
Znajomość stopnia zagęszczenia gruntów sypkich (ID) oraz stopnia plastyczności gruntów spoistych (IL) pozwala określić ich stan. Na tej podstawie, kierując się tab.1 i tab.2 normy PN-81/B-03020 oraz przy znajomości nazwy danego gruntu można wstępnie określić jego podstawowe cechy fizyczne.
Do podstawowych cech fizycznych gruntu zaliczamy:
-wilgotność naturalna gruntu,
-gęstość objętościową gruntu
-gęstość właściwą.
W praktyce geotechnicznej przy wyznaczaniu naprężeń w podłożu gruntowym posługujemy się najczęściej ciężarem objętościowym i ciężarem właściwym. Cechy te oznaczane są na podstawie badań laboratoryjnych.
Znajomość podstawowych cech fizycznych gruntu jest niezbędna do obliczenia pochodnych podstawowych cech fizycznych:
- gęstości objętościowej szkieletu gruntowego,
- porowatości gruntu,
- wskaźnika porowatości gruntu,
- wilgotności całkowitej,
- stopnia wilgotności.
Ponadto określenie w/w cech pozwala nam na określenie charakterystycznych ciężarów gruntu:
- ciężar właściwy szkieletu,
- ciężar objętościowy,
- ciężar objętościowy szkieletu,
- ciężar objętościowy gruntu z uwzględnieniem wyporu wody,
- ciężar objętościowy nasyconego gruntu.
Założenia przyjęte do projektu:
- podłoże gruntowe stanowi półprzestrzeń, którą modelujemy ciałem Liniowo sprężystym ważna zasada superpozycji oraz zasada Saint-Venanta.
- osiadania końcowe stanowią sumę osiadań wszystkich warstw do głębokości strefy aktywnej.
- do wyznaczenia osiadań przyjmuje się analog enometryczny - osiadania w jednym kierunku.
ZESTAWIENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH PODŁOŻA GRUNTOWEGO
Symbol |
Wskaźniki |
Miąższość |
ρs |
ρ |
W n |
ρ d |
n |
e |
Wsat |
S r |
γs |
γ
|
γ ` |
γ sat |
M o |
b |
M |
|
gruntu |
IL |
ID |
[m] |
|
[g/cm3] |
[%] |
|
|
|
[%] |
|
[kN/m3] |
|
[kN/m3] |
[kN/m3] |
[kPa] |
|
[kPa] |
Pr |
|
0,31 |
2 |
2,65 |
1,65 |
6 |
1,56 |
0,41 |
0,7 |
27 |
0,23 |
26 |
16,19 |
9,51 |
19,32 |
81666 |
0,9 |
90740 |
Pп |
0,29 |
|
3,5 |
2,65 |
1,6 |
7 |
1,5 |
0,44 |
0,77 |
29 |
0,24 |
26 |
15,7 |
9,13 |
18,94 |
36666 |
0,75 |
48888 |
Ż |
|
0,52 |
∞ |
2,65 |
1,85 |
15 |
1,61 |
0,39 |
0,65 |
24 |
0,61 |
26 |
18,15 |
9,83 |
19,64 |
30833 |
0,8 |
38541 |
6. OBLICZANIE NAPRĘŻEŃ PIERWOTNYCH PIONOWYCH CAŁKOWITYCH σz ρ i EFEKTYWNYCH σz ρ
Naprężenia pierwotne całkowite:
σzρ= Σhi*γi
σzρ=16,19 * 1 dla h=1 m
σzρ=16,19 * 2 = 32,38 kPa dla h=2 m
σzρ= 15,70 * 3,5 = 54,95 kPa dla h=3,5 m
σzρ=55,93 +19,64*6,5= 183,59 kPa dla h=10 m
Naprężenia efektywne:
u= Σhi* γw
γw=ρw*g=1,0*9,81=9,81 kN/m3
ZWG = 6 m
σz ρ σzρ-u
σz ρ = 32,38 -0 = 32,38 kPa h=2 m
σz ρ 63,77 - 0= 63,77 kPa h=4 m
σz ρ 183,51 - 39,24= 144,27 kPa h=10 m
h |
σρz |
σ`ρz |
u |
0,00 |
0,00 |
0,00 |
0,00 |
1,00 |
16,19 |
16,19 |
0,00 |
2,00 |
32,37 |
32,37 |
0,00 |
3,00 |
48,07 |
48,07 |
0,00 |
4,00 |
63,77 |
63,77 |
0,00 |
5,00 |
79,46 |
79,46 |
0,00 |
5,50 |
87,31 |
87,31 |
0,00 |
6,00 |
104,97 |
104,97 |
0,00 |
7,00 |
124,60 |
114,79 |
9,81 |
8,00 |
144,24 |
124,62 |
19,62 |
9,00 |
163,88 |
134,45 |
29,43 |
10,00 |
183,51 |
144,27 |
39,24 |
11,00 |
203,15 |
154,10 |
49,05 |
12,00 |
222,78 |
163,92 |
58,86 |
7. OBLICZANIE ODPRĘŻENIA SPOWODOWANEGO WYKOPEM.
B - szerokość elementu
L- długość elementu
obszar |
B (m) |
L (m) |
I |
7,5 |
8 |
II |
7,5 |
22 |
III |
7,5 |
8 |
IV |
7,5 |
22 |
Odprężenie obliczono stosując metodę punktów narożnych:
ρ σ z =ηn*q
ηn(L/B,z/B)-> rys. z-11
q=ρ*q*γ=1,65*1,0*16,19=27,52 kPa
TABELA ODPRĘŻEŃ SPOWODOWANYCH WYKOPEM
z |
z/b1 |
|
z/b2 |
|
z/b3 |
|
z/b4 |
|
i |
σzρ [kPa] |
0,00 |
0,00 |
0,25 |
0,00 |
0,25 |
0,00 |
0,25 |
0,03 |
0,25 |
1,00 |
16,68 |
1,00 |
0,13 |
0,25 |
0,13 |
0,25 |
0,13 |
0,25 |
0,03 |
0,25 |
0,99 |
16,56 |
2,00 |
0,27 |
0,23 |
0,27 |
0,23 |
0,27 |
0,25 |
0,03 |
0,25 |
0,96 |
16,00 |
3,00 |
0,40 |
0,20 |
0,40 |
0,20 |
0,40 |
0,25 |
0,03 |
0,25 |
0,91 |
15,13 |
4,00 |
0,53 |
0,18 |
0,53 |
0,18 |
0,53 |
0,25 |
0,02 |
0,25 |
0,85 |
14,23 |
5,00 |
0,67 |
0,16 |
0,67 |
0,16 |
0,67 |
0,25 |
0,02 |
0,25 |
0,80 |
13,42 |
6,00 |
0,80 |
0,14 |
0,80 |
0,14 |
0,80 |
0,24 |
0,02 |
0,24 |
0,76 |
12,70 |
7,00 |
0,93 |
0,12 |
0,93 |
0,12 |
0,93 |
0,24 |
0,02 |
0,24 |
0,72 |
12,07 |
8,00 |
1,07 |
0,11 |
1,07 |
0,11 |
1,07 |
0,24 |
0,01 |
0,24 |
0,69 |
11,51 |
9,00 |
1,20 |
0,10 |
1,20 |
0,10 |
1,20 |
0,23 |
0,01 |
0,23 |
0,66 |
11,00 |
10,00 |
1,33 |
0,09 |
1,33 |
0,09 |
1,33 |
0,23 |
0,01 |
0,23 |
0,63 |
10,53 |
8. NAPRĘŻENIA DLA FUNDAMENTÓW.
a) Naprężenia od fundamentu I (leżącego bezpośrednio nad budynkiem 1)
Obliczenie przeprowadzono metodą punktów środkowych ze wzoru:
σ zq q I m
gdzie:
qI = 200kPa
L - dłuższy wymiar obciążenia
B - krótszy wymiar obciążenia
NAPĘŻENIA OD FUNDAMENTU (BUDYNEK NR 1)
zd |
z/b |
m |
q |
σ1zq |
0 |
0,00 |
1,00 |
200,00 |
200,00 |
1 |
0,25 |
0,99 |
200,00 |
198,80 |
2 |
0,50 |
0,96 |
200,00 |
191,92 |
3 |
0,75 |
0,90 |
200,00 |
179,20 |
4 |
1,00 |
0,82 |
200,00 |
163,60 |
5 |
1,25 |
0,74 |
200,00 |
148,00 |
6 |
1,50 |
0,67 |
200,00 |
133,52 |
7 |
1,75 |
0,60 |
200,00 |
120,80 |
8 |
2,00 |
0,55 |
200,00 |
109,76 |
9 |
2,25 |
0,50 |
200,00 |
100,24 |
10 |
2,50 |
0,46 |
200,00 |
92,08 |
Naprężenia od fundamentu II (od powierzchni budynku nr 2).
Obliczenia naprężeń zostały wykonane metodą Boussinesqa
R=14,32m
2B=16m
2B>R
σ 2 zq( Q R5)
NAPĘŻENIA OD FUNDAMENTU ( Z BUDYNKU NR 2)
z |
r/z |
R |
σ2zq |
0,00 |
0,00 |
14,32 |
0,00 |
1,00 |
14,32 |
14,35 |
0,05 |
2,00 |
7,16 |
14,46 |
0,42 |
3,00 |
4,77 |
14,63 |
1,34 |
4,00 |
3,58 |
14,87 |
2,92 |
5,00 |
2,86 |
15,17 |
5,16 |
6,00 |
2,39 |
15,53 |
7,94 |
7,00 |
2,05 |
15,94 |
11,05 |
8,00 |
1,79 |
16,40 |
14,30 |
9,00 |
1,59 |
16,91 |
17,47 |
10,00 |
1,43 |
17,47 |
20,40 |
9. WYZNACZANIE NAPRĘŻĘŃ ZEWNĘTRZNYCH CAŁKOWITYCH σ zq
ORAZ NAPRĘŻEŃ CHARAKTERYSTYCZNYCH σ zs i
NAPRĘŻEŃ DODATKOWYCH σ zd .
σ zq σ 1 zq σ 2zq
σ Z ρ σ zs
σ zd σ zq σ Zρ
z |
σ1zq |
σ2zq |
σzq |
0,00 |
200,00 |
0,00 |
200,00 |
1,00 |
198,80 |
0,05 |
198,85 |
2,00 |
191,92 |
0,42 |
192,34 |
3,00 |
179,20 |
1,34 |
180,54 |
4,00 |
163,60 |
2,92 |
166,52 |
5,00 |
148,00 |
5,16 |
153,16 |
6,00 |
133,52 |
7,94 |
141,46 |
7,00 |
120,80 |
11,05 |
131,85 |
8,00 |
109,76 |
14,30 |
124,06 |
9,00 |
100,24 |
17,47 |
117,71 |
10,00 |
92,08 |
20,40 |
112,48 |
z |
σzq |
|
σzd |
|
|
|
|
0,00 |
200,00 |
16,68 |
183,32 |
1,00 |
198,85 |
16,56 |
182,29 |
2,00 |
192,34 |
16,00 |
176,34 |
3,00 |
180,54 |
15,13 |
165,41 |
4,00 |
166,52 |
14,23 |
152,29 |
5,00 |
153,16 |
13,42 |
139,74 |
6,00 |
141,46 |
12,70 |
128,76 |
7,00 |
131,85 |
12,07 |
119,78 |
8,00 |
124,06 |
11,51 |
112,55 |
9,00 |
117,71 |
11,00 |
106,71 |
10,00 |
112,48 |
10,53 |
101,95 |
WYKRES NAPRĘŻEŃ I ODPRĘŻENIA
10. SPRAWDZANIE STREFY AKTYWNEJ PODŁOŻA BUDOWLANEGO
Na podstawie warunku normowego σzd 0,3 σ z ρ określono koniec strefy aktywnej.
Do obliczeń osiadań przyjęto zmax= 10,0 m
h |
σρz |
σzd |
,σρz |
0,00 |
0,00 |
-33,32 |
0,00 |
1,00 |
16,19 |
-33,16 |
4,86 |
2,00 |
32,37 |
-32,78 |
9,71 |
3,00 |
48,07 |
-32,18 |
14,42 |
4,00 |
63,77 |
-31,31 |
19,13 |
5,00 |
79,46 |
-30,29 |
23,84 |
6,00 |
104,97 |
-29,16 |
31,49 |
7,00 |
124,60 |
-28,04 |
37,38 |
8,00 |
144,24 |
-24,51 |
43,27 |
9,00 |
163,88 |
-23,02 |
49,16 |
10,00 |
183,51 |
-22,91 |
55,05 |
11,00 |
203,15 |
-23,40 |
60,94 |
12,00 |
222,78 |
-22,73 |
66,84 |
11. OSIADANIE BUDYNKU NR 1.
Obliczenie osiadania budynku nr 1 obejmuje warstwy znajdujące się poniżej tego punktu, ale powyżej dolnej granicy oddziaływania budowlanego. Osiadanie warstwy obliczono ze wzoru:
w których:
s Ii - osiadanie wtórne warstwy i [cm]
s IIi - osiadanie pierwotne warstwy i [cm]
σ zsi , σ zdi - odpowiednia wtórne i pierwotne naprężenie w podłożu pod fundamentem, w połowie grubości warstwy i wyznaczone zgodnie z normą PN-81/B-03020 [kPa]
M i , M0 i - edometryczny moduł ściśliwości, odpowiednio wtórnej i pierwotnej, ustalony dla gruntu warstwy i [kPa],
h i - grubość warstwy i [cm]
- współczynnik uwzględniający stopień odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu, którego wartość należy przyjmować =0 lub =1. W tym przypadku przyjmujemy =1 ponieważ czas wznoszenia budowli jest dłuższy niż 1 rok.
z |
σ zs śr |
s" |
σ zd śr |
s' |
s"+s' |
0-0,5 |
16,67 |
0,00009 |
33,31 |
0,00020 |
0,00030 |
0,5-1,0 |
16,61 |
0,00009 |
33,23 |
0,00020 |
0,00029 |
1,0-1,5 |
16,45 |
0,00009 |
32,97 |
0,00020 |
0,00029 |
1,5-2,0 |
16,17 |
0,00009 |
32,48 |
0,00020 |
0,00029 |
2,0-2,5 |
15,79 |
0,00009 |
31,74 |
0,00019 |
0,00028 |
2,5-3,0 |
15,36 |
0,00008 |
30,80 |
0,00019 |
0,00027 |
3,0-3,5 |
14,9 |
0,00008 |
29,73 |
0,00018 |
0,00026 |
3,5-4,0 |
14,45 |
0,00008 |
28,60 |
0,00018 |
0,00025 |
4-4,5 |
14,02 |
0,00008 |
27,52 |
0,00017 |
0,00025 |
4,5-5,0 |
13,61 |
0,00007 |
26,51 |
0,00016 |
0,00024 |
5-5,5 |
13,23 |
0,00007 |
25,63 |
0,00016 |
0,00023 |
5,5-6,0 |
12,87 |
0,00007 |
24,86 |
0,00015 |
0,00022 |
6-6,5 |
12,54 |
0,00007 |
24,24 |
0,00015 |
0,00022 |
6,5-7,0 |
12,22 |
0,00007 |
23,75 |
0,00015 |
0,00021 |
7-7,5 |
11,93 |
0,00007 |
23,39 |
0,00014 |
0,00021 |
7,5-8,0 |
11,65 |
0,00006 |
23,13 |
0,00014 |
0,00021 |
8-8,5 |
11,38 |
0,00006 |
22,97 |
0,00014 |
0,00020 |
8,5-9,0 |
11,12 |
0,00006 |
22,88 |
0,00014 |
0,00020 |
9-9,5 |
10,88 |
0,00006 |
22,85 |
0,00014 |
0,00020 |
9,5-10 |
10,64 |
0,00006 |
22,88 |
0,00014 |
0,00020 |
10-10,5 |
10,41 |
0,00006 |
22,93 |
0,00014 |
0,00020 |
10,5-11 |
10,19 |
0,00006 |
23,00 |
0,00014 |
0,00020 |
11-11,5 |
9,97 |
0,00005 |
23,09 |
0,00014 |
0,00020 |
11,5-12 |
9,76 |
0,00005 |
23,17 |
0,00014 |
0,00020 |
Suma 0,0124 mm na 23 metrach głębokości, czyli 1,24 cm
Analiza uzyskanych wartości osiadania
ponieważ
, a
12. WNIOSKI
Osiadanie budynku nr 1 pod fundamentem wynosi 0,0124 m = 1,24 cm. Osiadanie według normy PN-81/B-03020
nie przekroczy dopuszczalnej wartości osiadań:
Dla budynków do 11 kondygnacji nadziemnych 7 cm
- 7 -