SYNAPSA to połączenie między dwoma kolejnymi neuronami lub neuronem i komórką przez niego pobudzaną.
SYNAPSA CHEMICZNA
To rodzaj synapsy, w której impuls nerwowy zostaje przeniesiony z jednej komórki na drugą przy udziale neurohormonu.
W tej synapsie komórki są od siebie oddalone, między nimi powstaje szczelina synaptyczna. Zakończenie neuronu presynaptycznego tworzy kolbkę synaptyczną, w której są wytwarzane neuroprzekaźniki, które łączą się z receptorami, powodując depolaryzację błony postsynatycznej.
Występują tam, gdzie niepotrzebne jest szybkie przekazywanie impulsu, np. w narządach wewnętrznych.
SYNAPSY POBUDZAJĄCE I HAMUJĄCE
Synapsa pobudzająca - rodzaj synapsy wywołujący częściową depolaryzację błony postsynaptycznej. Dopiero sumujące się potencjały powodują powstanie potencjału czynnościowego.
Synapsa hamująca - rodzaj synapsy wywołujący częściową hiperpolaryzację błony postsynaptycznej.
Pobudzanie i hamowanie spełniają ważną funkcję w układzie nerwowym, gdyż umożliwiają eliminację przekazywania impulsów o małym znaczeniu biologicznym, a wzmacniają przewodzenie impulsów powstałych pod wpływem bodźców o dużym znaczeniu biologicznym.
SZCZELINA SYNAPTYCZNA
Przestrzeń między błoną presynaptyczną a błoną postsynaptyczną synapsy chemicznej. Zawiera filamenty białka, które rozciągają się od części pre - do postsynaptycznej, co służy utrzymaniu błon blisko siebie.
ŚRÓDMÓZGOWIE
Środkowa część mózgu. Łączy się z móżdżkiem, rdzeniem przedłużonym oraz z międzymózgowiem. Jest ośrodkiem wzrokowym.
Elementy mózgu:
- blaszka czworacza (wzgórki czworacze dolne i górne)
- konary mózgu
- wodociąg mózgu
- nakrywka konarów
- istota szara okołowodociągowa
- istota biała
Wraz z tyłomózgowiem śródmózgowie tworzy pień mózgu.
SKORUPA
Część jądra soczewkowatego. Wraz z jądrem ogoniastym nosi nazwę prążkowia.
STARA KORA
Rodzaj kory mózgu budującej przede wszystkim hipokamp i zakręt zębaty.
Odpowiada za stany emocjonalne i popędy oraz kontrole podwzgórza.
SIATKÓWKA
Delikatna błona, znajdująca się tylko w środkowej i tylnej części gałki ocznej. Jest narządem recepcyjnym, wrażliwym na bodźce świetlne. Światło wyzwala w komórkach siatkówki złożony proces fotochemiczny, w wyniku którego powstają impulsy nerwowe, przesyłane następnie do podkorowych i korowych ośrodków wzroku. Jest zbudowana ze światłoczułych komórek - czopków i pręcików.
ŚLIMAK BŁONIASTY
Spiralna struktura o kształcie muszli ślimaka w uchu wew., zawierająca receptory słuchu. U człowieka ma ona 2 i 3\4 zakrętu, dość grubą podstawę i zwęża się ku górze. Ślimak jest kanałem kostnym zawierającym 3 kanały wypełnione płynem (przewód przedsionkowy, przewód bębenkowy i przewód ślimakowy), biegnące przez całą jego długość. Te 3 kanały oddzielone są od siebie membraną Reissnera i podstawną błoną ślimaka. Ślimak, wypełniony płynem, na całej długości posiada kom. rzęsaste. Płyn ślimaka przemieszczany jest przez fale dźwiękowe (dochodzące za pośrednictwem kosteczek ucha środkowego), wówczas komórki rzęsaste uginają się i dochodzi do reakcji chemicznej pobudzającej odpowiednie zakończenia nerwowe, co powoduje przesyłanie informacji do obszarów mózgu, odpowiedzialnych za słyszenie.