![]() | Pobierz cały dokument zarzadzania.zasobami.ludzkimi1.zarzadzania.doc Rozmiar 231 KB |
Zarządzania zasobami ludzkimi, określane jest jako strategiczna, jednorodna i spójna metoda kierowania najcenniejszym z kapitałów każdej organizacji - ludźmi, którzy osobistym i zbiorowym wysiłkiem przyczyniają się do realizacji wszystkich założonych przez organizację celów, a tym samym umacniają jej przewagę nad konkurencją
Istnieją dwa podstawowe ujęcia:
• model Michigan
• model Harwardzki,
które eksponują główne obszary zainteresowania zarządzania zasobami ludzkimi.
Model Michigan integruje zarządzanie zasobami ludzkimi ze strategią przedsiębiorstwa i jego strukturą organizacyjną. Wyróżnia cztery podstawowe funkcje zarządzania
dobór pracowników,
• ocenianie efektów pracy,
• nagradzanie pracowników,
• rozwój pracowników.
Rysunek 1. Model Michigan.
Natomiast w modelu harwardzkim wyróżniono cztery główne obszary zainteresowania zarządzania zasobami ludzkimi
• partycypację pracowników,
• ruchliwość pracowniczą (przyjmowanie, przemieszczanie i zwalnianie),
• systemy nagradzania (bodźce, płace, udziały),
• organizację pracy (strukturyzację pracy).
Rysunek 2. Harwardzki model zarządzania zasobami ludzkimi.
Zarządzanie zasobami ludzkimi kładzie nacisk na :
• Strategiczne dopasowanie- potrzebą integracji strategii przedsiębiorstwa i strategii ZZL
• Spójność- potrzebę wypracowania spójnej, zintegrowanej polityki dotyczącej zasobów ludzkich;
• Zaangażowanie- potrzebę pozyskania pracowników dla misji i wartości organizacji
• Traktowanie ludzi jako kapitał, w który można inwestować przez szkolenia i programy rozwoju, by zwiększyć ich zainteresowanie organizacją i poprawić perspektywy kariery
• Kulturę korporacyjną- potrzebą silnej kultury korporacyjnej wyrażonej w postaci zdefiniowanych misji i wartości, wzmocnionych przez komunikowanie się, szkolenie i procesy zarządzania;
• Odpowiedzialność kadry kierowniczej- przekonanie ze ZZL jest działaniem kierowanym przez menadżerów najwyższego szczebla, a jego efekty i sposób realizacji zależą od menadżerów liniowych.
• Monolityczne stosunki pracownicze- traktowanie pracowników sposób monolityczny, a nie pluralistyczny, z naciskiem na umowy indywidualne, a nie zbiorowe ( postawa monolityczna bazuje na przekonaniu, że ludzie w organizacjach podzielają te same cele i pracują jako członkowie jednego zespołu, natomiast zgodnie z postawą pluralistyczną interes pracowników niekoniecznie jest zbieżny z interesem ich pracowników)
W zarządzaniu zasobami ludzkimi przeplatają się dwa sposoby podejścia do pracownika.
Pierwsze ma charakter ekonomiczny, kalkulacyjny i ilościowy - pracownik traktowany jest tu jako typowy zasób materialny, który powinien przynieść efekty odpowiednio wyższe od nakładów.
Drugie natomiast zwraca uwagę na człowieka i stawia na komunikację, motywację i przywództwo szukając metod zwiększenia zaangażowania pracowników.
Pierwsze podejście nazywamy twardym, drugie miękkim. Podejście twarde, obecne jest odkąd przedsiębiorcy zatrudniają pracowników. Jest ono niezbędne, aby organizacja mogła osiągać zamierzone wyniki. Początkami podejścia miękkiego były badania należące do nurtu humanistycznego zarządzania i wciąż współcześnie się ono rozwija.
Niektóre trendy w zarządzaniu zasobami ludzkimi:
• Poświecenie czasu na niesienie współpracownikom pomocy w rozwiązywaniu problemów
![]() | Pobierz cały dokument zarzadzania.zasobami.ludzkimi1.zarzadzania.doc rozmiar 231 KB |