Rudolf Diesel (1858 - 1913) - niemiecki konstruktor, twórca silnika wysokoprężnego, nazywanego od jego nazwiska silnikiem Diesla.

Urodził się w Paryżu. Od młodości pragnąc zostać inżynierem, ukończył studia na politechnice w Monachium w 1880 r. z najlepszym wynikiem w dotychczasowej historii uczelni.

Swój projekt silnika ogłosił w lutym 1892 i opatentował 28 lutego 1893, natomiast pierwszy w pełni udany silnik wysokoprężny zbudował w roku 1897, pracując w zakładach MAN AG w Augsburgu.

Silnik prezentowany w 1897 r. na wystawie w Paryżu otrzymał nagrodę Grand Prix. Bezpośrednio z wystawy został przewieziony do Warszawy, gdzie był zastosowany do napędu prądnicy w elektrowni hotelu ,,BRISTOL''.

Z kolei w kwietniu 1900 roku Diesel przedstawił na wystawie światowej w Paryżu silnik swojej konstrukcji napędzany olejem arachidowym z orzeszków ziemnych.

Pierwsze statki , napędzane silnikiem Diesla, zbudowano w 1903 r.

W 1908 r. powstał pierwszy silnik o niewielkich rozmiarach, nadający się do stosowania w ciężarówkach i lokomotywach. W 1936, już po śmierci Diesla, wprowadzono do produkcji pierwszy samochód osobowy z silnikiem wysokoprężnym (Mercedes Benz 260D). W dzisiejszych czasach silniki Diesla są coraz bardziej ulepszane.

Rudolf Diesel zaginął podczas podróży promem SS "Dresden" przez kanał La Manche do Anglii 29-30 września 1913. Jego ciało zostało wyłowione następnie przez straż przybrzeżną. Okoliczności jego utonięcia nie zostały ustalone.

Źródło: www.wikipedia.pl

Parametry silnika Diesla zbudowanego w firmie MAN w Augsburgu 17 lutego 1897 r.

1 cylinder,

Średnica cylindra 260 mm,

Skok tłoka 410 mm

Moc efektywna 15 kW (20 KM),

Prędkość obrotowa 160 obr/min,

Ciśnienie spalania: 3 Mpa,

Sprawność ogólna 25 % (silniki benzynowe w tym czasie ok. 13 %)

Ciśnienie powietrza w układzie wtryskowym 5 - 6 MPa.

Źródło: Ildefons Piotrowski: Okrętowe silniki spalinowe.

Obieg Diesla - jest obiegiem porównawczym dla silników spalinowych, tłokowych, wysokoprężnych o zapłonie samoczynnym (ZS), w których paliwo wtryskiwano za pomocą sprężonego powietrza (klasyczny silnik Diesla, silnik sprężarkowy). Spalanie odbywało się w tych silnikach relatywnie wolno. Cechą charakterystyczną obiegu Diesla jest doprowadzanie ciepła przy stałym ciśnieniu.

Przemiany politropowe składające się na obieg Diesla

1-2 - adiabata (izentropa) sprężania,

2-3 - izobara doprowadzania ciepła,

3-4 - adiabata (izentropa) rozprężania,

4-1 - izochora odprowadzania ciepła.

Stopień sprężania:

dla obiegu teoretycznego Diesla

V_S [m³] - pojemność skokowa cylindra,

V_K [m³] - pojemność komory sprężania (spalania),

V_C [m³] = V_S + V_K - pojemność całego cylindra.

Stopień przyrostu objętości (stopień obciążenia)

Sprawność obiegu Diesla:

(wyprowadzenie → patrz obieg Otto)

Uwaga!

Sprawność obiegu Diesla przy tym samym stopniu sprężania ε jest niższa niż obiegu Otto. W praktyce jednak sprawność obiegu Diesla jest wyższa, bo wyższe są wartości ε stosowane w silnikach o ZS (np. ε = 14).

2

1

2

3

4

v

p

q_d

q_w

DMP

GMP

v₁

v₂

V_S

V_K

v₃

---