WPROWADZENIE DO MAKROEKONOMII

Co to jest makroekonomia i czym się zajmuje? Główne problemy makroekonomiczne. Cele i narzędzia makroekonomiczne. Makroekonomiczne podstawy gospodarowania. Obieg okrężny dochodów i wydatków

Makroekonomia - dział ekonomii zajmujący się badaniem sposobu działania gospodarki jako całości.

Miarami opisującymi zjawiska makroekonomiczne są makrowielkości gospodarcze, tj.: produkcja, zatrudnienie, inwestycje, konsumpcja, popyt globalny, ogólny poziom cen, eksport, import

Główne problemy makroekonomiczne:

1. czynniki określające poziom i wzrost produkcji ogółem w gospodarce w okresie krótkim i długim;

2. cykliczność rozwoju gospodarki, a zwłaszcza przyczyny cykli koniunkturalnych i antycykliczna działalność państwa;

3. zatrudnienie i bezrobocie, a zwłaszcza przyczyny bezrobocia oraz narzędzia jego zwalczania;

4. ogólny poziom cen i tendencje inflacyjne, ich przyczyny oraz polityka antyinflacyjna państwa;

5. powiązania gospodarki z zagranicą, bilans płatniczy kraju oraz kursy walutowe

6. rola polityki gospodarczej państwa w procesach gospodarczych, a zwłaszcza znaczenie polityki fiskalnej i pieniężnej.

Agregacja - łączenie wielkości mikroekonomicznych w celu otrzymania makrowielkości gospodarczych.

Wielkości gospodarcze dzielimy na:

zasoby - określają nagromadzony stan danej wielkości w określonym momencie, np.: zatrudnienie, bezrobocie, majątek produkcyjny

strumienie - wartość pewnych wielkości ekonomicznych w jakimś przedziale czasu, stąd trzeba je odnosić do określonego okresu, aby zawarta w nich informacja miała sens, np.: produkcja, dochód, wydatki, sprzedaż, inwestycje.

Nominalna i realna wartość (pieniężna) agregatów - wyodrębnienie ze zmiany agregatu wpływu zmiany cen - kalkulacja agregatu przy przyjęciu bazowego indeksu cen, lub cen z roku bazowego (przeważnie z początku badanego okresu).

Model ruchu okrężnego w gospodarce

Gospodarka zamknięta, bez państwa:

• gospodarstwa domowe jako właściciele czynników produkcji oraz nabywcy dóbr i usług przeznaczający całe swoje dochody na konsumpcję

• przedsiębiorstwa jako pracodawcy i producenci przeznaczający całe swoje dochody na zakup czynników produkcji

• schemat pokazuje kierunki przepływów strumieni pieniężnych oraz rzeczowych

• gospodarstwa domowe tylko część pieniędzy przeznaczają na konsumpcję, a przedsiębiorstwa tylko część dochodów przeznaczają na zakup czynników produkcji - są to tzw. odpływy z ruchu okrężnego, tj.: oszczędności (S), wszelkiego rodzaju podatki (T) oraz wydatki na import (Im)

• w rzeczywistości występują również dopływy do strumieni w ruchu okrężnym: wydatki inwestycyjne przedsiębiorstw (I), wydatki rządowe (G) oraz dochody z eksportu (Ex)

• występują: sektor bankowy, państwo i zagranica jako pośrednicy odpływów

trzy metody pomiaru działalności gospodarczej: mierzenie strumieni wydatków, mierzenie strumieni dochodów, mierzenie strumieni produktów.

Zatem agregat podsumowujący stan gospodarki tzw. PKB (Produkt Krajowy Brutto) można obliczyć na trzy sposoby:

1. metodą sumowania produktów - sumując wartość dóbr i usług wytworzonych w kraju;

2. metodą sumowania dochodów - sumując dochody powstające przy wytwarzaniu produktów;

3. metodą sumowania wydatków - sumując wydatki ponoszone na zakupy wytworoznych dóbr i usług.

Mikroekonomia mgr Grażyna Karwacka

Wydatki na dobra i usługi

Dobra i usługi

Usługi czynników produkcji

Dochody czynników produkcji

Gospodarstwa

domowe

Przedsiębiorstwa

Gospodarstwa

domowe

Przedsiębiorstwa

Państwo

Sektor

bankowy

zagranica

Wydatki na dobra i usługi

Dochody czynników produkcji

Im

Ex

Ex

Im

T

T

G

G

S

S

I

I

1

---