cudzysłów m IV, D. ~łowu, Ms. ~łowie; lm M. ~łowy — «znak graficzny w postaci dwóch par przecinków lub klinów, w które ujmuje się wyrazy, powiedzenia lub zdania cyto­wa­ne, a także wyrazy i zwroty użyte przenośnie lub ironicznie w celu wyodrębnienia ich w tekście». Napisać coś w cudzy­słowie. Ująć coś w cudzysłów.

ćwok m III, DB. -a, N. ~kiem; lm M. ~i, DB. ~ów — posp. «pogardliwie o człowieku mało inteligentnym, nieobytym»

deklinacja ż I, DCMs. ~cji; lm D. ~cji (~cyj) — 1. jęz. «odmiana wyrazów (rzeczowników, przymiotników, zaimków i li­czebników) przez przypadki i liczby; system takiej odmiany». Deklinacja rzeczownikowa, przymiotnikowa, liczebnikowa, mieszana.

folder m IV, D. -u a. -a, Ms. ~erze; lm M. ~y — «druk reklamowy, propagandowy, informacyjny, zwykle barwny, zawierający opisy, zdjęcia, mapki jakiegoś tere­nu, miasta lub dane i zdjęcia dotyczące oferowanego towaru». <ang.>

interfejs m IV, D. -u, Ms. ~sie; lm M. ~y — inform. «układ elektroniczny umożliwiający połączenie komputera z urządzeniem zewnętrznym, np. drukarką». <ang.>

gryzmoła odm jak ż IV, CMs. ~ole; lm MB. ~ły 1. ż a. m; lm D. ~oł (także DB. ~łów tylko o mężczyznach) «ten, kto gryzmoli, pi­sze nieporządnie, niewyraźnie, nieudolnie rysuje, kreśli coś; przen. marny literat, kiepski malarz» 2. m; lm D. ~łów; tylko w lm «nieporządne, niewyraźne pismo; nieudolny, niestaranny rysunek». Dziecinne gryzmoły. Gryzmoły nie do odczytania.

imiesłów m IV, D. ~łowu, C. ~łowowi, Ms. ~łowie; lm M. ~łowy — «forma gramatyczna utworzona od czasownika, używana w funkcjach przymiotnikowych lub przysłówkowych»

 Imiesłów przymiotnikowy (odmieniający się jak przymiotnik przez przypadki, liczby i rodzaje): a) Imiesłów współ­czes­ny czynny «forma czasownikowa wyrażająca czynność jednoczesną z czynnością określoną przez orzeczenie zda­nia; tworzona od tematu czasu teraźniejszego czasowników niedokonanych przez dodanie sufiksu -ący, np. czytający, piszący, jadący» b) Imiesłów bierny «forma czasownikowa utworzona od tematu czasu prze­szłego za pomocą przy­rostków -(a)ny, -ony, -ty (np. czytany, chwalony, zakryty), oznaczająca cechę przed­mio­tu polegającą na tym, że ten przedmiot został poddany jakiejś czynności». Imiesłów przeszły «forma czasow­nika określająca czynność wcześniejszą niż czynność wyrażona przez orzeczenie zdania; tworzona od tematu czasu przeszłego czasowników dokonanych za pomocą przyrostka -ły, np. poległy, przybyły, zwiędły»

 Imiesłów przysłówkowy (nieodmienny): a) Imiesłów współczesny czynny «forma czasownikowa wyrażająca czyn­ność jednoczesną z czynnością orzeczenia zdania; tworzona od tematu czasu teraźniejszego czasowników niedoko­na­nych przez dodanie sufiksu -ąc, np. chodząc, czytając, paląc» b) Imiesłów uprzedni «forma oznaczają­ca czynność wcześniejszą w stosunku do tej, którą wyraża orzeczenie zdania; tworzona od tematu czasu prze­szłego czasowników dokonanych za pomocą przyrostków: -wszy, -łszy, np. przeczytawszy, zjadłszy»

komputeryzacja ż I, DCMs. ~cji, blm — «zastosowanie komputerów do przetwarzania informacji, zwłaszcza w pro­dukcji i w ad­ministracji». Komputery­za­cja przedsiębiorstwa. Przeprowadzić komputeryzację. Dokonać komputeryzacji.

odpieprzyć dk VIb, ~rzę, ~rzysz, ~pieprz, ~rzył, ~rzony; odpieprzać ndk I, ~am, ~asz, ~ają, ~aj, ~ał, ~any

1. wulg. «zrobić coś szybko, niestarannie, niedbale». Odpieprzyć robotę. 2. wulg. «spędzić, przebyć gdzieś pewien okres, czas». Odpieprzyłem w wojsku dwa lata. odpieprzyć się wulg. «odczepić się, zostawić kogoś w spokoju». Odpieprz się od nie swoich spraw. Odpieprz się od mojej siostry.

oprogramować dk IV, ~muję, ~mujesz, ~muj, ~ował, ~owany; oprogramowywać ndk VIIIa, ~owuję, ~owujesz, ~owuj, ~ywał, ~ywany — inform. «opracować program lub programy umożliwiające użytkowanie komputera w określonym celu». Oprogra­mować komputer.

software [wym. softuer] m IV, D. ~re'u, Ms. ~rze — «oprogramowanie komputera w przeciwieństwie do sprzętu komputerowego (hardware)». <ang.>

przekonać dk I, ~am, ~asz, ~ają, ~aj, ~ał, ~any «dowieść komuś słuszności, prawdziwości czegoś»

przekonywać ndk VIIIa, ~nuję, ~nujesz, ~nuj, ~ywał, ~ywany, rzad. I, ~am, ~asz, ~ają, ~aj, ~ał, ~any

super ndm — pot. «nadzwyczajnie, znakomicie, świetnie; ekstra». Zrobiłeś to super.

super w użyciu przym. «nadzwyczajny, niezwykły». Dziewczyna super. <łac.>

włączyć dk VIb, ~czę, ~czysz, włącz, ~czył, ~czony; włączać ndk I, ~am, ~asz, ~ają, ~aj, ~ał, ~any

1. «połączyć coś z jakąś większą całością; wcielić, przyłączyć». Włączyć do miasta osiedla podmiejskie. Poeta włączył ostatnie swoje utwory do zbioru wierszy. 2. «spowodować, że ktoś weźmie udział w czymś, co się odby­wa, co już jest zorganizowane; dołączyć, przyłączyć». Włączyć kogoś do akcji. 3. «uruchomić coś, spowodować funkcjonowanie cze­goś przez połączenie ze źródłem energii». Włączyć radio, światło, telewizor. Kierowca włą­czył wsteczny bieg.

włączyć się — włączać się «wziąć udział w czymś, co się odbywa, co już jest zorganizowane; dołączyć się, przyłączyć się». Włączyć się do dyskusji, do akcji.

wykonać dk I, ~am, ~asz, ~ają, ~aj, ~ał, ~any; wykonywać ndk VIIIa, ~nuję, ~nujesz, ~nuj, ~ywał, ~ywany, rzad. ndk I, ~am, ~asz, ~ają, ~aj

1. «wprowadzić w czyn, zrobić coś; uczynić, urzeczywistnić, zrealizować, spełnić». Wykonać polecenie, rozkaz. Wykonać doświadczenie. Wykonać plan, projekt, zamiar. 2. «wyprodukować, wytworzyć, sporządzić». Wykonać rzeźbę z drewna (w drewnie). 3. «w odniesieniu do ról teatralnych i utworów muzycznych: odtworzyć». Orkiestra wykonała symfonię.

zło n III, Ms. złu, blm — «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego». Zło społeczne, moralne. Przezwyciężyć, wykorzenić, wytępić, zażegnać, zmniejszyć zło. Krzewić, siać zło. Piętnować, karać zło. Zaradzić złu.  Zło konieczne «rzecz przykra, której nie można uniknąć, którą trzeba uznać, przyjąć».

---