Wiersze Stanisława Koraba-Brzozowskiego
Ukrzyżowanie
Dusza ma, cierniem uwieńczona
Na białym krzyżu twego ciała
Przybita pragnień mych gwoździami
Schyliwszy głowę, z wolna kona.
Ja sam, jak Judasz Iskariota,
Za twój namiętny pocałunek
Na dreszcz wydałem ją konania...
Ach, mnie przeraża ta Golgota.
O Przyjdź!
O przyjdź, jesienią -
Wdziej szatę białą, lekką, zwiewną,
Pajęczą
Rzuć na hebanowe swoje włosy
Perły rosy
Lśniące zimnych barw
Tęczą.
O przyjdź, jesienią -
Owiana skargą tęskną, rzewną
Żurawi
W dal płynących szarą niebios tonią
Tchnącą wonią
Kwiatów, które mróz krwawi
O przyjdź, jesienią -
W chwilę zmierzchu niepewną
I dłonie
swe przejrzyste, miękkie, woniejące
na cierpiące
połóż mi skronie
o Śmierci...!