SCENARIUSZ ZAJĘĆ:
OPRACOWANIE: BEATA OKRÓJ 15.10.2008r.
TEMAT: MAM KOLEGÓW I PRZYJACIÓŁ
|
CELE OPERACYJNE:
Uczeń:
Dostrzega różnica między koleżeństwem a przyjaźnią,
Zna cechy dobrego kolegi i prawdziwego przyjaciela,
Okazuje przyjacielowi uczucia,
Wie, jak przyjaciel powinien się zachowywać w różnych sytuacjach.
Środki dydaktyczne:
Dwa duże arkusze papieru, pisaki, papeteria, koperta.
PRZEBIEG ZAJĘĆ
Rundka wstępna
Uczniowie, siedząc w kręgu, kolejno określają swój nastrój w skali od 1 do 10.
Miniwykład- Ludzie w moim życiu”
Nauczyciel rozpoczyna miniwykład, czytając uczniom wiersz Juliana Tuwima Zosia Samosia.
Jest taka jedna Zosia,
Nazwano ja Zosia Samosia,
Bo wszystko:
Sama! sama! sama!
Ważna mi dama!
Wszystko sama lepie wie,
Wszystko sama robić chce,
Dla niej szkoła, książka, mama
Nic nie znaczą- wszystko sama!
Zjadła wszystkie rozumy,
Więc co jej po rozumie?
Uczyć się nie chce- bo po co,
Gdy sama wszystko umie?
A jak zapytać Zosi:
- Ile jest dwa i dwa?
- Osiem!
- A kto to był Kopernik?
- Król!
A co nam Śląsk daje?
-Sól!
A gdzie leży Kraków?
- Nad Wartą!
A uczyć się warto?
- Nie warto!
Bo ja sama wszystko wiem
I śniadanie sama zjem,
I samochód sama zrobię,
I z wszystkim poradzę sobie!
Kto by się tam uczył, pytał,
Dowiadywał się i czytał,
Kto by sobie głowę łamał,
Kiedy mogę sama, sama!
- Toś ty taka mądra dama?
A kto głupi jest?
- Ja sama!
Julian Tuwim Zosia Samosia
Nawiązując do treści wiersza, prowadzący wyjaśnia uczniom, że człowiek jest istotą społeczną. Na co dzień otoczony ludźmi- w pracy, w szkole , w domu, na podwórku - nawiązuje z nimi relacje koleżeńskie lub przyjacielskie.
Koleżeństwo łączy ludzi w okolicznościach, na które nie mają wpływu, np. w pracy,
w szkole, w jednym bloku. ( Dobrze jest mieć wokół ludzi, z którymi można porozmawiać, pośmiać się, pożartować. Przyjaciół wybierają sobie sami. Z przyjaciółmi dzielą się tajemnicami, pomagają sobie w trudnych sytuacjach, cieszą się z sukcesów.
Aby nazwać kogoś przyjacielem, potrzeba czasu na wzajemne poznanie się, swoich zainteresowań, poglądów, stopniowe oswojenie się. Przyjaciel to ktoś, kogo nie trzeba się obawiać, przy kim głośno można mówić, co się myśli, komu można zaufać.
Praca w grupach- cechy dobrego kolegi, prawdziwego przyjaciela.
Uczniowie dzielą się na dwie grupy. Jeden zespół wypisuje na arkuszu papieru cechy dobrego kolegi, drugi- cechy prawdziwego przyjaciela.
Liderzy grup czytają treść list, uzupełniają je propozycjami osób z drugiego zespołu.
Informacja dla nauczyciela Na liście cech prawdziwego przyjaciela powinny znaleźć się takie sformułowania, jak:
|
Praca indywidualna- „Moi koledzy, przyjaciele”
Każdy uczeń zapisuje na kartce- na jednej stronie, oddzielone pionową kreską- imiona kolegów i koleżanek oraz imię przyjaciela ( przyjaciółki). Jeśli ktoś nie ma przyjaciela, to może zapisać imię osoby, z którą łączy go silna więź koleżeńska. Nauczyciel proponuje zastanowić się nad pytaniem: czy jestem dla kogoś przyjacielem?
Praca indywidualna- list do przyjaciela
Uczniowie piszą list do przyjaciela, w którym odpowiadają na pytanie: Dlaczego uważam Ciebie za swojego przyjaciela? ( Listy mogą wysłać swoim przyjaciołom).
Psychodrama- „ Prawdziwy przyjaciel”
Chętni uczniowie odgrywają scenki, których celem jest zaprezentowanie, w jaki sposób powinien zachowywać się prawdziwy przyjaciel.
Tematy scenek:
Mojego przyjaciela obraża kolega ze szkoły.
Mój przyjaciel boi się iść do szkoły z powodu klasówki,
Mój przyjaciel dostał szóstkę z geografii.
Omówienie
Propozycje pytań do uczniów:
Jakie uczucia towarzyszyły Wam, gdy graliście?
Jak inaczej można było przedstawić te sytuacje?
Rundka końcowa
Każdy uczeń kończy zdanie: Dzisiaj za zajęciach trudne dla mnie było………………