M. Kościelska Psychologiczne podstawy organizacji życia uu w DPS, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i


M. Kościelska met.dor.gł. Zaj.7

„Psychologiczne podstawy organizacji życia dzieci i dorosłych upośledzonych umysłowo w domach pomocy społecznej”

Rozważając przesłanki organizacji DPS od strony psych. bierze się pod uwagę:

-potrzeby osób, które w nich mieszkają i którym zakłady mają stworzyć warunki do życia, rozwoju i reh.

-specyfikę funkcjonowania os. uu

-specyfikę funkcjonowania instytucji DPS

-problemy personelu

-problemy rodzin os. zamieszkujących w domach

Kościelska skupia się na dwóch pierwszych

  1. POTRZEBY OSÓB UPOŚLEDZONYCH

- jako że os.te są „bardziej ludzkie niż upośledzone” ich potrzeby są w pierwszym rzędzie normalne, zwykłe, wspólne wszystkim ludziom; w dalszej kolejności zróżnicowane ze względu na płeć, wiek, cechy indyw. os. i właściwości otoczenia; wreszcie wyznaczone przez chorobę, kalectwo, ograniczenie sprawności i specyfikę sytuacji życiowej

-potrzeby gatunkowe, wspólne wszystkim ludziom to potrzeby biologiczne (ich zaspokojenie warunkuje przeżycie) i potrzeby psychospoł. /osobowościowe(spełnienie konieczne do bycia człowiekiem w sensie psych., moralnym i duchowym) przy czym nie traktujemy tego podziału jako rozłącznego

  1. O SPOSOBIE ZASPOKAJANIA POTRZEB BIOL. Z PUNKTU WIDZENIA ROZWOJU PSYCHOSPOŁ.

Jednym z podst. uchybień w funkcj. DPS jest sprowadzanie funkcji zakładu dla os.uu wyłącznie do zabezpieczenia potrzeb najbardziej elementarnych:

    1. WOKÓŁ JEDZENIA

- karmienie i jedzenie mają także swoją treść psychiczną i kontekst społ. - jedzenie jest syt. kontaktu, dla małego dz. kontaktu fiz. i psych. który jest życiodajny (styczność przestrzenna, wspólne pole działania, wymiana uczuć/czynności)

-w zakładzie czynność karmienia zatraca osobowy charakter - służby przygotowują jedzenie wydawane w pośpiechu „jak leci”co uszczupla dośw.społ. i pozbawia syt. jedzenia jej funkcji socjalizacji

-jedzenie jest podawane bez związku z aktywnością podopiecznego

-jedzenie nie jest okazją do pierwszych wyborów, pokonywania trudów, manifestowania „ja”, wyrażania upodobań

    1. INTYMNA POTRZEBA WYDALANIA

-konieczność budowy z zakładzie dużej liczby łazienek!

-trzeba zapewnić klimat intymności i wstydliwości wokół spraw wydalania

-trzeba pamiętać że to kwestia indywidualnie zróżnicowana (a nie „zbiorowe wysadzanie/przewijanie”)

-skuteczna kontrola zwieraczy zależy od rozwoju osobowego; nie ma sensu karać moczenia

    1. TRZEBA MIEĆ CZYM ODDYCHAĆ

-oddychanie czystym powietrzem

-oddychanie świeżym powietrzem

-przestrzeń życiowa

    1. SEN SMACZNY I SPOKOJNY

-źle sypiają przez: brak intymności miejsca snu, nierespektowanie indyw. rytmów snu i czuwania, brak poczucia bezp., ogólnie zła kondycja psych., sale wieloosobowe, stłoczenie, anonimowość jednakowych łóżek, „pani nocna” od budzenia i wysadzania

    1. WAŻNIEJSZE JEST ŻYĆ CZY WAŻNIEJSZE ŻEGLOWAĆ?

-w imię ochrony wychowanków przed zagrożeniami fiz. przykuwa się łańcuchem uciekających, wiąże agresywnych, neuroleptykami ucisza niespokojnych, wszystkich więzi się w Sali dziennego pobytu

- poczucie wolności stanowi o zdrowiu psych. człowieka (niekoniecznie trzeba żyć, koniecznie żeglować); większość patologii w funkcjonowaniu wychowanków zakładów, właśnie z ucieczkami, podnieceniem, agresywnością jest konsekwencją sytuacji więzienia

-należy respektować potrzebę aktywności, eksplorowania świata i eksperymentowania

    1. ZNACZENIE PŁCIOWOŚCI I AGRESYWNOŚCI

-z punktu widzenia kadry obydwa rodzaje potrzeb uchodzą u podopiecznych za wysoce niepożądane - ich przejawy traktuje się jako niedopuszczalne i karze się je bądź wygasza lekami

-nie negujmy istnienia seksualności ale dbajmy by sposób jej zaspokajania miał szanse dokonywać się w sposób ludzki

- nie negujmy prawa do przeżywania agresji i innych uczuć negat. os.uu - wrażliwość na zło jest konieczna rozwojowo

  1. CO JEST POTRZEBNE, ABY LUDZIE W ZAKŁADACH MOGLI SIĘ UMYSŁOWO ROZWIJAĆ?

    1. PROBLEM Z „OTWARTOŚCIĄ POZNAWCZĄ”

-tradycyjnie w zakładach uważa się że os.uu nie mają potrzeb poznawczych, są niezdolne do celowego działania i przeżywania emocjonalnego

-uu nie jest stanem pierwotnym - jest efektem patologicznego przebiegu procesu rozwoju

-otwartość pozn. - gotowość do poznawania i eksplorowania otoczenia, uczenia się jego właściwości - jeden z motorów rozwoju; jeśli się nie pojawia lub ma słabe nasilenie, rozwój psych. ulega zatrzymaniu lub nast.. powoli

-ujawnienie się potrzeby pozn. zależy od: dobrej kondycji psychofiz., nie wyst. w przypadkach nasilonego lęku, rozpaczy, podniecenia, bólu, wyczerpania

-dz. uszkodzone wymagają terapii, bez niej nie otworzą się na świat

    1. OGÓLNE ZASADY AKTYWIZOWANIA SIĘ UMYSŁOWEGO

-zakłady powinny: gwarantować pomoc psychoterapeutyczną, stwarzać szansę realizacji potrzeby poznania, działania i emocj. przeżywania na kolejnych etapach ich rozwoju

-zasada I - trzeba mieć co poznawać

-zasada II - w poznawaniu trzeba mieć przewodnika

-zasada III - w poznawaniu trzeba przechodzić „stopnie wtajemniczenia”

-zasada IV - poznanie wymaga wysiłku; warto go wydatkować na rzeczy ważne

Zakłady prowadzące terapię i otwarte na świat, z kadrą wychowawców gotowych wspierać proces poznawczego rozwoju wychowanków; zakłady w których życie toczy się autentycznie, z pełnym udziałem i zaangażowaniem wychowanków - to może być miejsce służące rozwojowi i pomocne w wychodzeniu z upośledzenia

    1. ZABAWA. NAUKA. PRACA - wiodące formy aktywności w zależności od wieku

-wielu organizatorów zakładów uważa że nie warto dawać zabawek uu bo je zaraz zniszczą - dzieci mają wtedy do zabawy własne ciało, pieluchy…

-elementarnym warunkiem gotowości do zabawy jest wyjście ze stanu znacznego podniecenia i depresji oraz taka forma uczestnictwa w życiu, która nadawałaby zabawie treść

-do zabawy potrzebna jest swoboda i partner

-od tego, czy uda się doprowadzić dz. z objawami up. do stanu, w którym będą mogły zacząć się bawić i od tego czy stworzymy im warunki, w których będą autentycznie się bawiły, zależy ich cały dalszy rozwój

-DPS na ogół nie mają charakteru edukacyjnego

-od stworzenia form pośrednich, „życia ze wspomaganiem” zależy koncepcja programu eduk. wychowanków

- każde dz. ma prawo do nauki - im jego rozwój jest słabszy, z tym większą dbałością powinno być realizowane

-dorosłym potrzebna jest praca - wykonywanie czynności społ. użytecznych wiąże się z poczuciem godności - powinna być ona udostępniona os.uu ze względu na jej wartość psych., społ., moralną, kształcącą

- oferta typów pracy powinna być dla os.uu szczególnie bogata, aby poprzez pracę odpowiednio dobraną każdy mógł najpełniej realizować własne możliwości

    1. BOGACTWO ŹRÓDEŁ PRZEŻYĆ EOMOCJONALNYCH

-dobrze jeśli można bawić się pracując i ucząc się bawić

  1. WARUNKI ROZWOJU OSOBOWEGO „JA”

    1. POTRZEBA KONTAKTÓW Z LUDŹMI

-rozwój psych. polega na wewn. bogaceniu się odbieranymi aktywnościami z otoczenia

-należy obdarzać drugiego człowieka własnymi treściami psych.

- należy się kontaktować w” wymianie osobowej”

    1. POTRZEBA DOMU

-w domu jest się „u siebie”

-za dom ponosi się odpowiedzialność

-dom daje poczucie bezpieczeństwa

-dom jest miejscem zakorzenienia i przywiązania

    1. POTRZEBA ZAANGAŻOWANIA

-szukanie w życiu sensu, miłości, wierności, wyrzekania się swoich interesów na rzecz osób bliskich

-wyższe wartości os.uu nie ograniczają się do relacji społ. - pochodzą też z kontaktów z przyrodą, muzyką, pięknymi rzeczami, uczuć religijnych

2



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Batko - wspieranie, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą
TWARDOWSKI A, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
norm karwacka, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
Zolkowska, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
LAMBUI M, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
KRAUSE, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
Rzedzicka, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
Grutz, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
ćw, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i
7met reh dor jarogniewice. 7, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych
Batko - wspieranie, pedagogiga specjalna, Semestr V, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą
METODYKA GŁĘBSZA ĆW, Pedagogika, Pedagogika specjalna, Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębs
Metodyka rehabilitacji osób dorosłych z głębszą n.i, Notatki - Pedagogika specjalna
R. Kościelak – psychologiczne podstawy rewalidacji upośledzonych umysłowo, Pedagogika - UAM
Koscielska rozwojspolrI, pedagogiga specjalna, semestr III, psychologia osób z ni
Kościelak R. 156-159, pedagogiga specjalna, semestr III, psychologia osób z ni
Kościelak psychologiczne podstawy r III

więcej podobnych podstron