Aneta Sawicka F4
Problemy początkującego fizjoterapeuty.
Zawód fizjoterapeuty jest skomplikowany, a najgorszym okresem jest wejście na „rynek”. Fizjoterapeuta oprócz opanowania materiału z zakresu medycznego, musi posiadać także podstawy pedagogiki, komunikacji społecznej oraz psychologii i wielu innych przedmiotów. Fizjoterapeuta, to nie tylko lekarz, który pracuje nad naszym układem ruchu. Często kierujemy się do fizjoterapeuty z rożnymi dolegliwościami oraz ciężkimi przypadkami inwalidztwa, gdzie oprócz pracą nad naszym ciałem, terapeuta musi wykorzystać wiedze z zakresu innych przedmiotów, musi wiedzieć jak nauczyć pacjenta ćwiczeń, jak zrozumieć jego dolegliwość i jak z nim rozmawiać.
Podstawowym problemem jest brak doświadczenia. Pacjenci boją się korzystać z usług fizjoterapeutów świeżo po studiach. Mimo stażów i praktyk, początkujący fizjoterapeuta nie ma wystarczającego doświadczenia i nie raz będzie popełniał błędy. Dlatego ważne jest aby przy pierwszym kontakcie z pacjentem nawiązać z nim kontakt, wzbudzić zaufanie i utrzymać tą relacje do końca procesu rehabilitacji. Dzięki temu zdobyć pozytywne opinie na rynku pracy i w środowisku w którym się pracuje.
Fizjoterapeuta powinien być także wszechstronny. Oprócz wiedzy z zakresu ruchu, czyli wszelkie ćwiczenia, treningi, powinien także posiadać wiedze z zakresu psychologii i pedagogiki, aby wykorzystać ją w procesie nauczania ruchu oraz podejściu do pacjenta. Powinien być także czujny, nie zawsze pacjenci, którzy do nas przychodzą potrafią stwierdzić co im dolega, co ich boli i w jakich momentach, dlatego fizjoterapeuta musi `wyczytać to z pacjenta'. Wiedza jaką zdobył na studiach musi być w tej sytuacji maksymalnie wykorzystana. Fizjoterapeuta musi także dzięki temu wybrać odpowiednią terapię i ćwiczenia, które przyniosą pozytywny efekt w przypadku rehabilitacji. Fizjoterapeuta musi przewidywać jakie mogą być ewentualne skutki terapii w danym przypadku pacjenta.
Fizjoterapia, to zawód, który wymaga ciągłego dokształcania się. Co raz więcej ludzi cierpi na nowe nieznanie schorzenia oraz zostają tworzone co raz to nowe metody ich leczenia. Lekarz musi być na bieżąco z `nowinkami' w swojej dziedzinie. Musi także umieć rozplanować tak terapie pacjentowi, aby była ona skuteczna, nie szkodziła pacjentowi tylko sprawnie przywracała mu zdrowie.
Często pacjentami fizjoterapeuty są osoby cierpiące, przeżywające w swoim życiu ciężkie chwile związane ze swoja choroba. Fizjoterapeuta w takiej sytuacji jest także człowiekiem, jednak nie może przywiązać się zbyt emocjonalnie do swojego pacjenta. Musi umieć oddzielić prace od swojego prywatnego życia. Oczywiście nie mówimy tutaj o suchym i podmiotowym traktowaniu pacjenta, powinniśmy w tym przypadku być dla niego impulsem do działania, powinniśmy go wspierać i motywować, bo nie przyniesiemy żadnych korzyści naszemu pacjentowi, jeśli będziemy w takim samym złym stanie psychicznym i emocjonalnym jak on. Fizjoterapeuta, musi także być konsekwentny i cierpliwy. Nie zawsze efekty rehabilitacji będą widoczne po kilku zabiegach. Często są to lata pracy, aby nasz pacjent wrócił do zdrowia. Nie możemy w takich przypadkach się poddawać dzięki pracy naszej i pacjenta, możemy osiągnąć wiele, należy więc motywować i wspierać pacjenta.
Z powyższych rozważań wynika, iż początki pracy w zawodzie fizjoterapeuty stawiają przed nim wiele wymagań. Oprócz posiadania ogromnej wiedzy musi on także umieć przenieść ja na praktykę. Pomimo swoich umiejętności musi być także cierpliwy oraz mieć chęć do ciągłego kształcenia się i poszerzania swojej wiedzy z zakresu zabiegów, ćwiczeń metod rehabilitacji itp. Zawód fizjoterapeuty nie tylko obciąża i meczy nasz fizycznie ale także i emocjonalnie i psychicznie. Dlatego Fizjoterapeuta nie może się zniechęcać i ciągle działać.