Rozważanie tajemnic bolesnych różańca św. z tekstami św. Ojca Pio

Wstęp

„Kochajcie Maryję i starajcie się,

by Ją kochano. Odmawiajcie zawsze różaniec i czyńcie dobro.

Dla Ojca Pio modlitwa różańcowa miała niezwykle głębokie znaczenie. Święty widział w niej narzędzie łaski Bożej, skuteczny środek w rozwiązywaniu życiowych trudności. "Różaniec to potężna broń …. Modlitwa ta pokonuje pokusy, podbija serce Boga, wyjednuje łaski Matki Bożej. Jest cudownym darem Maryi dla ludzkości" - czytamy w jego listach.

W tej najprostszej i zarazem jednej z najgłębszych modlitw odkrywał prostotę i szczerość relacji z Bogiem.

Rozważając tajemnice bolesne Różańca św., ufamy, że wstawiennictwo Niepokalanej i św. Ojca Pio, jak i mądrość jego słów będą dla nas cennym wsparciem na drodze do świętości.

W pierwszej tajemnicy bolesnej rozważamy

Modlitwę Jezusa w ogrodzie Oliwnym.

(1)

Jezus upadł na kolana i modlił się tymi słowami:

«Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!»

(2)

„Starajmy się nauczyć tego, aby we wszystkich wydarzeniach ludzkich rozpoznawać i czcić wolę Boga”.

„Anioły jednego nam tylko zazdroszczą: tego, że nie mogą cierpieć dla Boga. Jedynie ból pozwala powiedzieć z całą pewnością duszy: Mój Boże, widzisz dobrze, że Cię kocham!”.

W drugiej tajemnicy bolesnej rozważamy

Biczowanie Pana Jezusa

(1)

„Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,  jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic…
Lecz On był przebity za nasze grzechy…
Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas.”

(2)

„Dobre serce jest zawsze mężne. Cierpi, ale ukrywa swe łzy i pocieszając się, poświęca siebie dla Boga i bliźniego”.

„Znoś utrapienia, choroby, cierpienia z miłości do Boga i dla nawrócenia biednych grzeszników. Podtrzymuj słabego, pocieszaj tego, kto płacze”

W trzeciej tajemnicy bolesnej rozważamy

Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa Chrystusa

(1)

„Narzucili na Jezusa płaszcz szkarłatny. Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: Witaj, Królu Żydowski”.

(2)

„Starajmy się aby służyć Panu Bogu z całego serca i z całej woli. Wówczas On da nam więcej, niż na to zasługujemy”.

„Cierpienie jest losem wybranych dusz; cierpienie znoszone po chrześcijańsku jest warunkiem, który Bóg - sprawca wszelkiej łaski i każdego daru prowadzącego do zbawienia - ustanowił, aby mógł obdarzyć nas chwałą”.

„Cierpienie fizyczne i duchowe jest najwspanialszym darem, jaki możesz ofiarować Temu, który cierpiąc - zbawił cię”.

W czwartej tajemnicy bolesnej rozważamy

Drogę krzyżową Pana Jezusa na Kalwarię

(1)

„A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie. Wychodząc spotkali pewnego człowieka z Cyreny, imieniem Szymon.

Tego przymusili, aby niósł krzyż Jego”

(2)

„Pan nakłada ciężar i zarazem od niego uwalnia. Dlatego też, jeśli On nakłada krzyż komuś ze swych wybranych, to także daje wystarczającą moc, która uzdalnia do dźwigania tego ciężaru, On sam go wspiera”.

„Pan daje ci czasem odczuć ciężar krzyża. Wydaje ci się, że ten ciężar jest nie do zniesienia, ale nieś go, ponieważ Pan w swej miłości i w swym miłosierdziu poda ci rękę i obdarzy mocą”.

„Tak, kocham krzyż, tylko krzyż; kocham go dlatego, że widzę go na ramionach Jezusa Chrystusa”.

W piątej tajemnicy bolesnej rozważamy

Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa

(1)

„Była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali'.

„Rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy

A nad Jego głową umieścili napis „To jest Jezus, Król Żydowski”.

Wtedy też ukrzyżowano z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie”.

(2)

„Jak ciało potrzebuje pokarmu, tak dusza potrzebuje krzyża - dzień po dniu - aby oczyszczać się i odrywać od stworzeń”.

„Nie bój się przeciwności, ponieważ kładą one duszę u stóp krzyża, a krzyż umieszcza ją u bram nieba, gdzie znajduje Tego, który jest zwycięzcą śmierci, i wprowadza ją do wiecznej radości”.

„Mój Jezu! Zbaw wszystkich ludzi!

Składam siebie w ofierze za wszystkich.

Umocnij mnie, weź to moje serce, napełnij je Twoją miłością, a potem każ mi czynić to wszystko, co chcesz”.

---