Komunikowanie-być w relacji z kimś z czymś, łączyć się, zrzeszać Komunikacja-rodzaj relacji społecznej 2.Koncepcja Max Weber:Typy ludzkich zachowań: a)Działanie-takie zachowanie,w którym osoba działająca wiąże pewien subiektywny sens (nie bierze pod uwagę innych osób-robienie kawy dla siebie) b)Działanie społeczne-takie zachowanie, które zgodnie z sensem nadanym przez osobę działającą odnosi się do zachowań innych ludzi jest na nie nakierowane(robienie kawy dla rodziny) Interakcja-synionim działania społecznego Proces komunkowania-wzajemne przekazywanie znaczeń przez partnerów komunikowania Komunikowanie-zachowanie, które z punktu widzenia komunikującego ma na celu przekazanie przy użyciu symboli wiadomości jednej lub wielu osobom. 3.Tradycje badawcze komunikowania a) tradycja socjopsychologiczna -komunikacja jako wpływ interpersonalny -poszukiwanie uniwersalnych praw komunikacji -badanie wpływu perswazyjnego -trzy przyczyny zróżnicowania perswazyjnego :kto-co-komu -perswazja -gdy dobrowolnie osoba zostaje przekonana do racji drugiej osoby; trzy przyczyny zróżnicowania perswazyjnego : kto-co-komu; czynniki : *wiek *podatność na wpływ *przekaz-argumentacja,malejący krok,globalizacja ->wiarygodność nadawcy określana przez fachowość (nadawca sprawia wrażenie że wie co mówi, wywiera szybko wiarygodność lecz na krótko) i rzetelność (sprawia wrażenie że wierzy w t co mówi, wywiera wiarygodność w sposób dłuższy ale relatywnie trwalszy) b) tradycja cybernetyczna -skuteczność układu, sprawność funkcjonowania -np.transmisja danych, układy telefoniczne -komunikacja jako transmisja inf. -C.Shannon-inf. To coś co redukuje niepewność -wróg inf.-zakłócenia szumy -trzy poziomy problemów w badaniu komunikowania: ->kwestie techniczne (czy udaje się wiernie przekazać sygnał) ->kwestie semantyczne(za pomocą jakich symboli inf. Jest przekazana) ->kwestie efektywności(spowodowane reakcjami odbiorcy) -nie mówi się o inf. ważnej czy nie ważnej, inf. Ma pomóc w podjęciu decyzji zredukować niepewność c)tradycja retoryczna-komunikacja jako kunsztowne przemawianie publiczne Cechy: -mowa odróżnia człowieka od zwierząt -efektywność rozwiązywania problemów politycznych -przemawianie-komuni. Jednostronna -przygotowanie retoryczne -potęga i piękno języka-sztuka nie nauka -publiczna mowa-domena mężczyzn -publiczne przemawianie w systemie demokratycznym jest najszybszym sposobem rozwiązywania problemów d)tradycja semiotyczna -komunikacja jako proes dzielenia się znaczeniami poprzez znaki -znak-dowolny element zdolny do reprezentowania czegoś innego -semantyczny trójkąt Richardsa: *myśl-odniesienie *słowo-symbol *rzecz-odnośnik -związek między słowem a rzeczą jest wieloznaczny -denotacja (zakres danej nazwy) i konotacja (tworzy warstwę skojarzeniową słowa) -wywodzi się z nauki o znaku -znak-np.słowo nie jes nośnikiem inf., nabiera znaczenie w kontekście ZNAK -coś fizycznego, postrzeganego przez zmysły -odnosi się do czegoś innego niż on sam -zależy od tego czy zostanie rozpoznany jako znak A) wg C.S.Peirce: -znak odnosi się do obiektu -znaczenie danego słowa nieściśle zdefiniowanego I zmienia się w zależności od doświadczenia uzytkowanika -dekodowanie i kodowanie -trzy kategorie znaków: 1.Ikona-przypomina do pewnego stopnia swój obiekt 2.Symbol-nie istnieje żadne podobieństwo między znakiem i przedmiotem 3.Indeks-istnieje samodzilenie i łączy się z przedmiotem (np.dym-wskaźnik ognia) B)wg F. de Saussure: -znak- fiz. Przedmiot posiadający znaczenie -element znaczący-postrzegany obraz znaku (znak na papierze) -element znaczony-mentalna koncepcja, do której odnosi się obraz znaku -znak-oznaczenie- rzeczywistość zewnętrzna lub znaczenie -elementy znaczące i znaczone -produkt danej kultury(np. słowo) -związek między elementem znaczonym i znaczącym-arbitralny KOD -system organizacji znaków -kody zachowania (dotyczą sytuacji i roli społecznej) i kody oznaczające( systemy złożone ze znaków) -kody jako system oznaczający: *składają się z pewnej liczby elementów, które musza tworzyć związki *niosą ze sobą znaczenie *zależne są od mowy użytkowników i wspólnego tła kulturowego *mają funkcję komunikacyjną lub społeczną *mogą zostać przekazane prze odpowiednie środki lub kanały -kody analogowe (elementy działają w zespoleniu, trudne do odczytania; bywają wyrażane w kodach cyfrowych) i kody cyfrowe(elementy składowe są od siebie wyraźnie oddzielone) -kody prezentujące(wskazują cechy komunikatora i jego sytuację społ.) i reprezentujące (służą budowaniu tekstów) e) tradycja socjokulturowa- komunikacja jako tworzenie i odgrywanie rzeczywistości społecznej -ludzie tworzą i odtwarzają kulturę Proces komunikacji tworzy rzeczywistość, podtrzymuje ją, naprawia lub przekształca f) Tradycja krytyczna-komunikacja jako wyzwanie rzucone niesprawiedliwemu dyskursowi (publicznemu) -szkoła frankfurcka stworzyła teorie krytyczną w 1930 roku, inspirowała się teorią marksistowską, krytykowała praktyki polityki liberalnej, stała się niezmiernie popularna w 1060-70 przez studentów. -piętnowanie trzech cech współczesnej cywilizacji : *kontrola nad językiem-potępianie słów, które hamują emancypację;-metaforyka wojny i sportu *przytępianie przez media wrażliwości- media jako opium dla nas;-człowiek jednowymiarowy(realizuje pewne zachowania pod wpływem mediów) *ufność w metodę naukową g)tradycja fenomenologiczna-komunikowanie jakos doświadczanie siebie i innych poprzez dialog -trzy warunki porozumiewania się ludzi : *stosowność (nasze zachowania mają odzwierciedlenie) *bezwarunkowo pozytywny stosunek wobec inności *pełne empatii zrozumienie
1.Komunikowanie-def. -społeczny proces wytwarzania, przetważania i przekazywania inf. Pomiędzy jednostkami, grupami i organizacjami społ.; Celem tego procesu hest ciągłe i dynamiczne kształtowanie, modyfikacja, bądź zmiana wiedzy, pistaw i zachowań w kierunku zgodnym z wartościami uczestników tego procesu. 2.Cechy procesu komunikowania: -społeczny -symboliczny -kreatywny -ciągły(trwa cały czas) -dynamiczny (zmienia się) -wzajemny(zachodzi pomiędzy uczestnikami) -niepowtarzalny -nieodwracalny -kompleksowy(proces złożony) 3.Typy komunikowania a)kryterium kodu- WERBALNE I NIEWERBALNE; różnice: Werbalne :-nieciągłe, wysoka kontrola,wewnętrzna struktura przekazu, liczne reguły, interioryzacja i instytucjonalna edukacja Niewerbalne:-ciągłe,niska kontrola, brak wewnętrznej struktury przekazu, jedna reguła(stosowności),naśladownictwo b)kryterium dystansu czasoprzestrzennego: Bezpośrednie-brak urządzeń mechanicznych, komunikowanie twarzą w twarz Pośrednie-z użyciem urządzeń mechanicznych i za ich pośrednictwem c)kryterium zorganizowania i częstotliwości: *INTRAPERSONALNE (wewnątrz)-proces zachodzący na poziomie jednostki; przetwarzanie bodźców z zewnątrz, mimo iż proces dotyczy jednostki jest również procesem społecznym *INTERPERSONALNE(pomiędzy)-zachodzi pomiędzy dwoma, trzema osobami, jest to komunikacja bezpośrednia, jednostka jest odbiorcą i nadawcą *grupowe-dotyczące małych grup społecznych, sprzężenie ma charakter natychmiastowy, komuni. Bezpośrednie, przekaz prywatny, w obrębie grupy może zachodzić komunikowanie interpersonalne i intraper. *instytucjonalne-w obrębie dużych grup społecznych, komunikowanie pośrednie, przekaz publiczny, sprzężenie zwrotne opóźnione, adresat -jednostka duża Gr.Społ., odbiorca-jednostka duża Gr.Społ., przepływ inf. Nierównomierny *masowe: -wykorzystanie mediów masowych -nadawca-instytucja medialna -odbiorca-publiczność masowa -przekaz publiczny -wielka skala rozpowszechniania i odbioru -jednokierunkowy przepływ -asymetryczność relacji -depersonalizacja i anonimowość -opóźnione sprzężenie zwrotne -występują gatekeeperzy |
Komunikowanie-być w relacji z kimś z czymś, łączyć się, zrzeszać Komunikacja-rodzaj relacji społecznej 2.Koncepcja Max Weber:Typy ludzkich zachowań: a)Działanie-takie zachowanie,w którym osoba działająca wiąże pewien subiektywny sens (nie bierze pod uwagę innych osób-robienie kawy dla siebie) b)Działanie społeczne-takie zachowanie, które zgodnie z sensem nadanym przez osobę działającą odnosi się do zachowań innych ludzi jest na nie nakierowane(robienie kawy dla rodziny) Interakcja-synionim działania społecznego Proces komunkowania-wzajemne przekazywanie znaczeń przez partnerów komunikowania Komunikowanie-zachowanie, które z punktu widzenia komunikującego ma na celu przekazanie przy użyciu symboli wiadomości jednej lub wielu osobom. 3.Tradycje badawcze komunikowania a) tradycja socjopsychologiczna -komunikacja jako wpływ interpersonalny -poszukiwanie uniwersalnych praw komunikacji -badanie wpływu perswazyjnego -trzy przyczyny zróżnicowania perswazyjnego :kto-co-komu -perswazja -gdy dobrowolnie osoba zostaje przekonana do racji drugiej osoby; trzy przyczyny zróżnicowania perswazyjnego : kto-co-komu; czynniki : *wiek *podatność na wpływ *przekaz-argumentacja,malejący krok,globalizacja ->wiarygodność nadawcy określana przez fachowość (nadawca sprawia wrażenie że wie co mówi, wywiera szybko wiarygodność lecz na krótko) i rzetelność (sprawia wrażenie że wierzy w t co mówi, wywiera wiarygodność w sposób dłuższy ale relatywnie trwalszy) b) tradycja cybernetyczna -skuteczność układu, sprawność funkcjonowania -np.transmisja danych, układy telefoniczne -komunikacja jako transmisja inf. -C.Shannon-inf. To coś co redukuje niepewność -wróg inf.-zakłócenia szumy -trzy poziomy problemów w badaniu komunikowania: ->kwestie techniczne (czy udaje się wiernie przekazać sygnał) ->kwestie semantyczne(za pomocą jakich symboli inf. Jest przekazana) ->kwestie efektywności(spowodowane reakcjami odbiorcy) -nie mówi się o inf. ważnej czy nie ważnej, inf. Ma pomóc w podjęciu decyzji zredukować niepewność c)tradycja retoryczna-komunikacja jako kunsztowne przemawianie publiczne Cechy: -mowa odróżnia człowieka od zwierząt -efektywność rozwiązywania problemów politycznych -przemawianie-komuni. Jednostronna -przygotowanie retoryczne -potęga i piękno języka-sztuka nie nauka -publiczna mowa-domena mężczyzn -publiczne przemawianie w systemie demokratycznym jest najszybszym sposobem rozwiązywania problemów d)tradycja semiotyczna -komunikacja jako proes dzielenia się znaczeniami poprzez znaki -znak-dowolny element zdolny do reprezentowania czegoś innego -semantyczny trójkąt Richardsa: *myśl-odniesienie *słowo-symbol *rzecz-odnośnik -związek między słowem a rzeczą jest wieloznaczny -denotacja (zakres danej nazwy) i konotacja (tworzy warstwę skojarzeniową słowa) -wywodzi się z nauki o znaku -znak-np.słowo nie jes nośnikiem inf., nabiera znaczenie w kontekście ZNAK -coś fizycznego, postrzeganego przez zmysły -odnosi się do czegoś innego niż on sam -zależy od tego czy zostanie rozpoznany jako znak A) wg C.S.Peirce: -znak odnosi się do obiektu -znaczenie danego słowa nieściśle zdefiniowanego I zmienia się w zależności od doświadczenia uzytkowanika -dekodowanie i kodowanie -trzy kategorie znaków: 1.Ikona-przypomina do pewnego stopnia swój obiekt 2.Symbol-nie istnieje żadne podobieństwo między znakiem i przedmiotem 3.Indeks-istnieje samodzilenie i łączy się z przedmiotem (np.dym-wskaźnik ognia) B)wg F. de Saussure: -znak- fiz. Przedmiot posiadający znaczenie -element znaczący-postrzegany obraz znaku (znak na papierze) -element znaczony-mentalna koncepcja, do której odnosi się obraz znaku -znak-oznaczenie- rzeczywistość zewnętrzna lub znaczenie -elementy znaczące i znaczone -produkt danej kultury(np. słowo) -związek między elementem znaczonym i znaczącym-arbitralny KOD -system organizacji znaków -kody zachowania (dotyczą sytuacji i roli społecznej) i kody oznaczające( systemy złożone ze znaków) -kody jako system oznaczający: *składają się z pewnej liczby elementów, które musza tworzyć związki *niosą ze sobą znaczenie *zależne są od mowy użytkowników i wspólnego tła kulturowego *mają funkcję komunikacyjną lub społeczną *mogą zostać przekazane prze odpowiednie środki lub kanały -kody analogowe (elementy działają w zespoleniu, trudne do odczytania; bywają wyrażane w kodach cyfrowych) i kody cyfrowe(elementy składowe są od siebie wyraźnie oddzielone) -kody prezentujące(wskazują cechy komunikatora i jego sytuację społ.) i reprezentujące (służą budowaniu tekstów) e) tradycja socjokulturowa- komunikacja jako tworzenie i odgrywanie rzeczywistości społecznej -ludzie tworzą i odtwarzają kulturę Proces komunikacji tworzy rzeczywistość, podtrzymuje ją, naprawia lub przekształca f) Tradycja krytyczna-komunikacja jako wyzwanie rzucone niesprawiedliwemu dyskursowi (publicznemu) -szkoła frankfurcka stworzyła teorie krytyczną w 1930 roku, inspirowała się teorią marksistowską, krytykowała praktyki polityki liberalnej, stała się niezmiernie popularna w 1060-70 przez studentów. -piętnowanie trzech cech współczesnej cywilizacji : *kontrola nad językiem-potępianie słów, które hamują emancypację;-metaforyka wojny i sportu *przytępianie przez media wrażliwości- media jako opium dla nas;-człowiek jednowymiarowy(realizuje pewne zachowania pod wpływem mediów) *ufność w metodę naukową g)tradycja fenomenologiczna-komunikowanie jakos doświadczanie siebie i innych poprzez dialog -trzy warunki porozumiewania się ludzi : *stosowność (nasze zachowania mają odzwierciedlenie) *bezwarunkowo pozytywny stosunek wobec inności *pełne empatii zrozumienie
1.Komunikowanie-def. -społeczny proces wytwarzania, przetważania i przekazywania inf. Pomiędzy jednostkami, grupami i organizacjami społ.; Celem tego procesu hest ciągłe i dynamiczne kształtowanie, modyfikacja, bądź zmiana wiedzy, pistaw i zachowań w kierunku zgodnym z wartościami uczestników tego procesu. 2.Cechy procesu komunikowania: -społeczny -symboliczny -kreatywny -ciągły(trwa cały czas) -dynamiczny (zmienia się) -wzajemny(zachodzi pomiędzy uczestnikami) -niepowtarzalny -nieodwracalny -kompleksowy(proces złożony) 3.Typy komunikowania a)kryterium kodu- WERBALNE I NIEWERBALNE; różnice: Werbalne :-nieciągłe, wysoka kontrola,wewnętrzna struktura przekazu, liczne reguły, interioryzacja i instytucjonalna edukacja Niewerbalne:-ciągłe,niska kontrola, brak wewnętrznej struktury przekazu, jedna reguła(stosowności),naśladownictwo b)kryterium dystansu czasoprzestrzennego: Bezpośrednie-brak urządzeń mechanicznych, komunikowanie twarzą w twarz Pośrednie-z użyciem urządzeń mechanicznych i za ich pośrednictwem c)kryterium zorganizowania i częstotliwości: *INTRAPERSONALNE (wewnątrz)-proces zachodzący na poziomie jednostki; przetwarzanie bodźców z zewnątrz, mimo iż proces dotyczy jednostki jest również procesem społecznym *INTERPERSONALNE(pomiędzy)-zachodzi pomiędzy dwoma, trzema osobami, jest to komunikacja bezpośrednia, jednostka jest odbiorcą i nadawcą *grupowe-dotyczące małych grup społecznych, sprzężenie ma charakter natychmiastowy, komuni. Bezpośrednie, przekaz prywatny, w obrębie grupy może zachodzić komunikowanie interpersonalne i intraper. *instytucjonalne-w obrębie dużych grup społecznych, komunikowanie pośrednie, przekaz publiczny, sprzężenie zwrotne opóźnione, adresat -jednostka duża Gr.Społ., odbiorca-jednostka duża Gr.Społ., przepływ inf. Nierównomierny *masowe: -wykorzystanie mediów masowych -nadawca-instytucja medialna -odbiorca-publiczność masowa -przekaz publiczny -wielka skala rozpowszechniania i odbioru -jednokierunkowy przepływ -asymetryczność relacji -depersonalizacja i anonimowość -opóźnione sprzężenie zwrotne -występują gatekeeperzy |