Wytyczne do pracy zaliczeniowej z konwersatorium z WTS.
Proszę się nie stresować poniższymi wytycznymi, być może brzmią strasznie, ale w praktyce ich realizacja jest prostsza. Ja we wszystkim Państwu będę pomagać, jeśli tylko będą Państwo chcieć.
STRUKTURA PRACY
Zazwyczaj praca powinna rozpocząć się od części WPROWADZAJĄCEJ, w której uwzględnione są następujące treści:
Uzasadnienie wyboru tematu, czyli odpowiedź na pytanie, dlaczego ten a nie inny temat został podjęty w pracy, dlaczego może wydawać się istotny do realizacji, itd.
Sformułowanie problemu badawczego, czyli określenie i doprecyzowanie tego, co ma być przedmiotem badań. Problem badawczy / naukowy powinien być zdefiniowany jako pytanie - jednak nie każde pytanie jest problemem naukowym. Pytanie badawcze, stanowiące trzon całej pracy, nie może być zbyt ogólne (czyli takie, na które nie da się odpowiedzieć w pracy). Najlepiej - jeśli temat dotyczy konkretnego zjawiska osadzonego w czasie - np. Jakie miał natężenie i gwałtowność konflikt społeczny podczas parady równości w Krakowie w 2008 roku?
Wybór i uzasadnienie badanego materiału, niezależnie czy są to materiały zastane czy wywołane. Ich dobór musi być uzasadniony argumentami o naturze naukowej.
Eksplikacja, czyli uszczegółowienie i wyjaśnienie problemu badawczego. Zazwyczaj pytanie główne (problem badawczy) jest zbyt ogólne, czego skutkiem mogą być np. trudności w doborze odpowiednich metod i technik badawczych. Sposobem rozwiązania jest więc eksplikacja problematyki badawczej, rozumiana jako uszczegółowienie pojęć ogólnych. Np.
Czy natężenie konfliktu było stałe podczas parady równości?
Jakimi środkami do wyrażania konfliktu posługiwali się przedstawiciele stron zaangażowanych w konflikt (słów, plakatów, kamieni, itd.?)
Jaka była emocjonalność konfliktu, wyrażająca się poprzez środki używane w konflikcie?
Itd. Odpowiedzi na te pytania powinny się znaleźć w pracy. Pytania te mogą być wyliczone punkt po punkcie, mogą być też wplecione w tekst.
Określenie metod i technik badawczych, które mają pomóc w rozwiązywaniu problemu badawczego. I uzasadnienie ich wyboru.
Operacjonalizacja pojęć problemowych i przedstawienie tła teoretycznego dla badań prowadzonych w pracy. Czyli w przypadku powyższego tematu: konfliktu, natężenia, parady równości, itd.
Dobór teorii socjologicznej, która pomoże zinterpretować i wyjaśnić problem badawczy.
Kolejna część, która powinna się znaleźć w pracy to część ANALITYCZNA.
W części tej powinna zostać przedstawiona analiza badań, prowadzonych czy to za pomocą analizy treści, czy to wywiadów, czy obserwacji. Podczas procesu badawczego zawsze należy wykorzystać narzędzia, metody, techniki badawcze, o których mowa we wprowadzeniu do badań.
Proszę pamiętać, że część analityczna nie może być streszczeniem wyników badań, tylko przedstawieniem kategorii badawczych. Wyniki analiz należy uporządkować, powkładać do kategorii (swoistych szufladek, które „posprzątają” materiał badawczy). Można tę część analityczną wypunktować w następujący sposób:
Emocjonalność konfliktu w środkach werbalnych
I tu opisać, podać przykłady, wkleić obrazki, zdjęcia, skomentować, dać cytaty.
Emocjonalność konfliktu w środkach niewerbalnych.
Uczestnicy konfliktu
Te tytuły swoistych podrozdziałów (czyli właśnie kategorii) mogą być twórcze, zabawne nawet. Liczy się jedynie to, aby odpowiadały treści w nich zawartej.
Część, której nie powinno zabraknąć w pracy, to część INTERPRETACYJNA.
Tu powinny znaleźć się własne wnioski, wyciągnięte z analizy. Warto tu również np. odwołać się do literatury przedmiotu, do autorów, którzy badali analogiczne lub częściowo przynajmniej zbliżone treści. Można też napisać, czy udało się wszystko zbadać, czego się nie udało. No i oczywiście nie powinno zabraknąć jasnej odpowiedzi na pytania eksplikacyjne. Odpowiedzi te nie muszą być jednak w kolejności i napisane „akademicko”. Mogą być napisane z „przytupem”, twórczo i ciekawie.
PRZYPISY I BIBLIOGRAFIA
Prace bez przypisów, albo z przypisami niepełnymi nie będą przyjmowane. Mają Państwo do wyboru dwa sposoby formułowania przypisów. Pierwszy tzw. dolny, zawiera pełne informacje o przywoływanej publikacji. Drugi rodzaj, to przypis w tekście, tak zwany harwardzki. Przykładowo:
Dolny: (w Wordzie wprowadzany klawiszami Alt (prawy) +J)
Jerzy Szacki, Historia myśli socjologicznej, PWN, Warszawa 2002, s. 861-880.
Marek Ziółkowski, Teoria socjologiczna początku XXI wieku, [w:] Współczesne teorie socjologiczne, wybór i opracowanie Aleksandra Jasińska-Kania, Lech M. Nijakowski, Jerzy Szacki, Marek Ziółkowski, SCHOLAR, Warszawa 2006, s. 15-32.
Bronisław Misztal, Socjologiczna teoria ruchów społecznych, „Studia Socjologiczne” 1/1984, s. 113-138.
Przypisy dolne zaczynamy od imion. W przypadku przywoływania czasopism nie wprowadzamy [w:].
Harwardzki:
(Szacki 2002: 861), (Barker 2008: 35, za: Szacki 2008: 98)
Przypisy internetowe:
Zawsze podajemy pełny tytuł tekstu, nazwisko i imię autora artykułu oraz pełny adres strony. W nawiasie proszę również podawać datę ostatniego wejścia na stronę. Przykładowo:
Rodney Stark, 1999, Secularization, R.I.P., w: http://www.findarticles.com/cf_0/m0SOR/3_60/57533381 (odczytano: 21.09.2008).
Jeśli jest podana data publikacji tekstu na stronie to proszę ją zawsze umieścić w przypisie. Jeśli jej nie ma, to proszę dać BDW (bez daty wydania).
Rodney Stark, BDW, Secularization, R.I.P., w: http://www.findarticles.com/cf_0/m0SOR/3_60/57533381 (odczytano: 21.09.2008).
Bibliografia:
Misztal Bronisław, 1994, Polityczna zmiana w Europie Wschodniej: próba interpretacji socjologicznej, „Studia Socjologiczne”, nr 2, s. 33-54.
Szczepański Marek, 1989, Modernizacja, rozwój zależny, rozwój endogenny. Socjologiczne studium teorii rozwoju społecznego, Katowice: Wyd. Uniwersytet Śląski.
Ziółkowski Marek, 2006, Teoria socjologiczna początku XXI wieku, [w:] Współczesne teorie socjologiczne, wybór i opracowanie Aleksandra Jasińska-Kania, Lech M. Nijakowski, Jerzy Szacki, Marek Ziółkowski, Warszawa: SCHOLAR.
Bibliografia powinna być umieszczona na końcu pracy, ułożona alfabetycznie. Spis zawsze zaczyna się od nazwiska.
FORMA PRACY
Proszę zawsze pamiętać o akapitach. Są wprowadzane wtedy, gdy zaczynają Państwo w tekście nową myśl.
Obowiązująca czcionka to standardowo: Times New Roman, 12, odstęp 1,5.
Tekst powinien być wyjustowany.
Przywołując poglądy innych autorów w pracy po raz pierwszy, zawsze piszemy pełne imiona i nazwiska. Później wystarczą same inicjały imion i pełne nazwiska.
Proszę zawsze czytać pracę po wydrukowaniu! W ten sposób najłatwiej „wyłapać” błędy ortograficzne, literówki, czy nawet stylistyczne.
I na koniec: Proszę pamiętać, że liczy się kreatywność podczas pisania pracy. Proszę skupić się na tematach, które naprawdę Państwa interesują, nawet jeśli są trudne czy wymagające. Nudny temat to nudna praca i faktyczna strata Państwa cennego czasu .
1
Dr Katarzyna Leszczyńska © - WTS konwersatorium 2008/2009, studia niestacjonarne WH