Odpowiedzi na pytania 20-38, by Monika Zielińska 2012
20. Co oznacza skrót JPM i w związku z tym według jakich prawideł powinny być konstruowane reklamy?
Jolts per minute (szarpnięcia w każdej minucie), które są konieczne do utrzymania skupienia widzów. Szarpnięcia te mogą być werbalne, wizualne, fizyczne, słuchowe. Odnosząc się do tego terminu, konstruowanie reklam powinno uwzględniać nowe dawki adrenaliny, zawarte w każdym „szarpnięciu”. Najlepszym nośnikiem JPM jest wideoklip z racji zawarcia w sobie kondensacji obrazów, muzyki, słów. Przekaz tego typu jest ponadto intensywny, ma krótki czas trwania, zawrotne tempo, przenikające się obrazy, występowanie form abstrakcyjnych bądź symboli wizualnych itp.
21. Jakie mogą być funkcje pokazywania przez kandydata w kampanii jakiejś swojej słabości (np. choroby)?
Oddziaływanie na emocje wyborców, wzbudzenie szacunku,
22. Jakie są ograniczenia tzw. strategii prywatyzacyjnych?
23. Jakie mogą być funkcje muzyki w reklamie wyborczej (co najmniej 2)
Muzyka potęguje emocje, buduje je, może być utożsamiana z ideologią, wywołuje określone obrazy i skojarzenia, nośnik relacyjnego aspektu komunikatu.
24. Co oznacza intertekstualność?
Kategoria, obejmująca aspekt ogółu własności i relacji tekstu, który wskazuje na uzależnienie jego wytwarzania i odbioru od znajomości innych tekstów. Każdy tekst jest odczytywany w relacji do innych.
25. Dlaczego reklamy posługują się często schematami zaczerpniętymi z innych gatunków popkulturowych?
Gatunki popularne są ważne dla reklamy politycznej, gdyż kierują one uwagę widzów na kombinacje dźwiękowe, wizualne, elementy narracyjne, które natychmiast są rozpoznawane przez widownię i oddziałują na nią.
26. Do jakich gatunków filmowych i telewizyjnych nawiązują reklamy wyborcze? Proszę podać jakiś przykład.
Aktualności: nacisk na opisywanie tego, co dzieje się w świecie
Turnieje i konkursy: programy, w których istnieje prawdziwe współzawodnictwo
Programy nakłaniające: mają za zadanie przekonać widzów do zrobienia czegoś lub uwierzenia w coś
Dramaty: narracyjne fikcje, w których ma miejsce jakiś konflikt, czy to o charakterze poważnych, czy komicznym
Horror: wywołuje poczucie zagrożenia, stosuje się mroczną muzykę, czarno-białe zdjęcia, by spotęgować efekt grozy
Satyra, Film katastroficzny, Talk-show
27. Od jakiego słowa pochodzi termin komunikowanie?
Pojęcie „komunikowanie” pochodzi od łacińskiego czasownika communico, communicare (uczynić wspólnym, połączyć, naradzać się) i rzeczownika communio (wspólność, poczucie łączności. Sam termin communication pojawił się w XIV w. i oznaczał „wejście we wspólnotę, utrzymywanie z kimś stosunków”.
28. Co to jest kontekst procesu komunikowania się. Scharakteryzować aspekt fizyczny, historyczny, psychologiczny, kulturowy kontekstu komunikowania się.
Kontekst to warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania. Może ono odbywać się w aspekcie fizycznym (wyznaczany przez otoczenie: temperaturę, światło, miejsce, czas przebiegu procesu), aspekcie historycznym (dotyczącym odwołania się uczestników komunikowania do innych, zaistniałych w przeszłości epizodów), aspekcie psychologicznym (istotny jest tutaj sposób, w jaki uczestnicy procesu komunikowania postrzegają się wzajemnie np. życzliwość, formalność, bezpośredniość), aspekcie kulturowym (kontekst ten łączy w sobie wierzenia, wartości, symbole oraz zachowania uznawane przez daną zbiorowość)
29. Wymienić podstawowe elementy procesu komunikowania się (nadawca, odbiorca, kontekst, szumy, sprzężenie zwrotne, komunikat, kanał).
Nadawca, odbiorca- uczestnicy procesu komunikowania, którzy są od siebie pod względem stosunku do innych, płci i kultury
Kontekst- warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania
Szumy- źródło zakłóceń, które może blokować proces komunikowania np. upał, chłód, hałas (szumy zewnętrzne) uczucia i psychiczne predyspozycje uczestników, jak ból głowy, ból zęba (szumy wewnętrzne), złe użycie przez nadawcę znaczenia, które blokuje możliwość jego odkodowania przez odbiorcę.
Sprzężenie zwrotne- reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu, która mówi czy przekaz został usłyszany, zobaczony i zrozumiany
Komunikat - element łączący uczestników procesu, stanowiący zawartość, treść komunikowania
Kanał - droga przekazu i środek transportu komunikatu od nadawcy do odbiorcy
30. Co rozumiemy pod pojęciem „sprzężenie zwrotne” w procesie komunikowania się.
Reakcja odbiorcy na komunikat po jego odkodowaniu, która mówi czy przekaz został usłyszany, zobaczony i zrozumiany. Dzięki sprzężeniu zwrotnemu proces komunikowania nabiera charakteru transakcyjnego i jest rodzajem wymiany myśli między uczestnikami.
31. Co to są szumy w procesie komunikowania? Podać przykłady.
Źródło zakłóceń, które może blokować proces komunikowania. Dzielimy je na szumy zewnętrzne (nieodpowiednia temperatura otoczenia, hałas, uszkodzony odbiornik radiowy lub telewizyjny), szumy wewnętrzne (uczucia i predyspozycje psychiczne uczestników komunikowania (ból głowy, zmęczenie, roztargnienie, uczucie złości nienawiści, uprzedzenia), szumy semantyczne (konsekwencja zamierzonego lub niezamierzonego złego użycia przez nadawcę znaczenie, co blokuje jego precyzyjne odkodowanie przez odbiorcę).
32. Cechy komunikowania interpersonalnego (bezpośredniego).
Jest procesem przekazywania i odbierania informacji między dwiema osobami lub między małą grupą osób, pozostających ze sobą w kontakcie bezpośrednim, co wywołuje określone skutki. Cechami charakterystycznymi komunikowania interpersonalnego (bezpośredniego) są: jedność czasu i przestrzeni uczestników procesu, bezpośredniość, interaktywność (minimum dwie jednostki na siebie oddziałują, znajdując się w osobistym kontakcie), zachodzi natychmiastowe sprzężenie zwrotne, komunikowanie to ma charakter dwustronny (kiedy uczestnicy procesu prowadzą dialog i wymieniają się rolami nadawcy i odbiorcy).
33. Cechy komunikowania masowego (pośredniego).
Komunikowanie masowe to emisja komunikatów od nadawcy medialnego do publiczności środków masowego przekazu, za pośrednictwem mediów masowych. Zasadniczą cechą wyróżniającą jest istnienie pośrednika (prasa, radio, telewizja i inne nowe media) między nadawcą i odbiorcą; dlatego też komunikowanie to ma charakter pośredni. Jego najważniejsze cechy to przede wszystkim: pośredni charakter (między nadawcą, a odbiorcą nie ma żadnej fizycznej styczności, odbiorca jest anonimowy dla nadawcy), zerwanie jedności czasu i przestrzeni, zaangażowanie jedynie zmysłu słuchu i wzroku, sprzężenie zwrotne jest opóźnione z racji braku bezpośredniego kontaktu, występowanie funkcji gate-keepera, czyli selekcjonera informacji, przebiega ono w określonym kontekście społecznym i politycznym.
34. Co to jest komunikowanie interpersonalne - sieciowe? Proszę podać jakieś przykłady.
W komunikowaniu tym uczestnicy pozbawieni są możliwości bezpośredniego kontaktu fizycznego, gdyż odbywa się ono na odległość. Obecnie komunikowanie sieciowe odbywa się przez Internet, pocztę elektroniczną, połączenia faksowe; do grupy tej należy zaliczyć także wideokonferencje. Podkreślić warto, iż komunikowanie to jest mieszane tzn. łączy ono w sobie niektóre cechy komunikowania interpersonalnego bezpośredniego i masowego pośredniego.
35. Komunikowanie werbalne: forma pisemna i forma ustna. Podać zalety i wady obydwu form.
Język jest podstawowym środkiem komunikowania werbalnego, dzięki któremu wyrażane są znaczenia komunikowanych idei i uczuć. Formy komunikowania werbalnego, jakie możemy wyróżnić to ustna i pisemna.
Zalety formy ustnej: większe możliwości ekspresji uczuć, myśli, stwarza dogodniejsze warunki do nawiązania kontaktów komunikacyjnych, umożliwia ukierunkowanie, sugerowanie, a także natychmiastową reakcję uczestniczących stron
Wady: tendencja do wyrażania skrajnych opinii, mieszanie faktów i wniosków, przesadna pewność siebie, brak umiejętności weryfikacji opinii, dotyczących zmieniających się elementów rzeczywistości, klasyfikowanie ludzi i zdarzeń
Zalety formy pisemnej: trwałość pisemnego komunikatu, możliwość starannego przygotowania przez nadawcę
Wady: brak możliwości wytwarzania bezpośredniego sprzężenia zwrotnego
36. Co to jest parajęzyk?
Tworzony przez dwie grupy sygnałów, które odbierane są za pomocą zmysłu słuchu. Zaliczane są do nich: cechy wokalne głosu (ton, barwa, wysokość, natężenie, głośność i modulacja oraz tempo mówienia) interferencje wokalne (wzajemne oddziaływanie na siebie dwu lub więcej cech głosu, oraz wszelkie dźwięki pozajęzykowe: „uf, ach, eee”).
37. Co znaczy proksemika? Jaka jest odległość dla dystansu publicznego?
Obejmuje zespół sygnałów mających zastosowanie w badaniach dystansu interpersonalnego i relacji przestrzennych między komunikującymi się osobami. Do proksemiki zaliczamy takie elementy jak: strukturę przestrzeni (np. pokój, biuro, park ulica), charakter tej przestrzeni (np. urząd, gdzie charakter jest formalny) bądź mieszkanie (charakter nieformalny), przedmioty tam się znajdujące i ich ustawienie. Istotnym elementem jest także odległość, w jakiej pozostają komunikujące się jednostki; dla przykładu odległość dystansu publicznego wynosi powyżej 506 cm i jest charakterystyczna dla dużych zgromadzeń o charakterze formalnym.
38. Proszę wymienić funkcje komunikacji niewerbalnej, (co najmniej 3). Opisać jedną z nich.
Funkcja zastępowania: charakterystyczny ruch ręką, głową, gest, znak - mogą być stosowane w miejsce słów i zdań, zastępując je
F. Uzupełnienia: sygnały niewerbalne, nazywane ilustratorami, uzupełniają komunikat werbalny, precyzując go
F. Ekspozycji: sygnały niewerbalne, zwane pozami, pozwalają na ukazania uczuć, emocji w znacznie większej skali niż jest ich rzeczywisty stan, akcentują i eksponują, wyolbrzymiają
F. Regulacyjna: sygnały niewerbalne, zwane regulatorami, mogą być użyte do kontroli i regulacji płynności konwersacji. Istotne są tutaj: ruch głową lub ciałem, podniesienie brwi itd. Które wskazują innym uczestnikom, że czynność jest kontynuowana, powtarzana, skończona
F. Moderująca: sygnały niewerbalne tzw. adaptery, łagodzące napięcie, jakie jednostka przeżywa; występują w formie drapania się po głowie, klepania po nodze, obgryzania paznokci itd.
1