ODMIEDNICZKOWE ZAPALENIE NEREK
Jest to forma śródmiąższowego zapalenia nerek w którym proces zapalny wywołany przez czynniki bakteryjne obejmuje błonę śluzową kielichów i miedniczki nerkowej oraz często moczowodów i pęcherza moczowego.
Następstwem zakażenia tkanki śródmiąższowej nerek jest pojawienie się nacieków zapalnych o charakterze ropnym. Zmiany zapalne w nerkach powodują ich obrzęk, co wywołuje objawy bólu. Towarzyszy mu nieżyt dróg moczowych, zaburzenia w postaci bolesnego i częstego oddawania moczu.
W miarę postępu choroby i zmniejszania się liczby czynnych nefronów rozwija się obraz przewlekłej niewydolności nerek.
Objawy kliniczne.
Na początku rozwoju choroby obserwujemy zmniejszony apetyt a zwiększone pragnienie. Zwierzę staje się osowiałe. Obserwuje się napięty i ostrożny chód. Stwierdza się podwyższoną ciepłotę ciała. Występują zaburzenia w oddawaniu i ilości moczu - częste i bolesne, wielomocz. Omacywaniem głębokim stwierdza się dużego stopnia powiększenie nerek oraz odruchowe napięcie powłok brzusznych.
Rozpoznanie i różnicowanie opiera się na badaniu moczu. Ciężar właściwy moczu na początku choroby może być prawidłowy. Ph moczu jest zasadowe. Występuj niewielki białkomocz. W osadzie moczu stwierdza się leukocyturię, bakteriurię i wałeczki leukocytarne.
W przebiegu piroplasmosis mimo pewnych podobieństw takich jak: spadek apetytu, zwiększonego pragnienia, apatii, niechętnego przyjmowania postawy stojącej, podwyższonej temperatury oraz nieznacznego powiększenia nerek nie stwierdza się powiększenia moczowodów, odruchowego napięcia powłok brzusznych oraz wyżej wymienionych zmian w moczu.
ODSKRZELOWE ZAPALENIE PŁUC
Czynnik chorobotwórczy przenosi się z zasady drogą odoskrzelową. Zwykle jest to wirus - wywołujący pierwotną, przeważnie lekką postać zapalenia oskrzeli, a następnie w wyniku powikłań procesu przez bakterie rozwija się odoskrzelowe zapalenie płuc. Drobnoustroje te namnażają się gęstej i lepkiej surowiczo - śluzowej wydzielinie zapalnej oskrzelików i pęcherzyków płucnych. Utrudnia ona dostęp przeciwciał do czynników wywołujących proces zapalny. Dochodzi też do porażenia ruch rzęsek nabłonka oskrzeli. U psów odoskrzelowe zapalenie płuc towarzyszy najczęściej nosówce. Ważne są tu też warunki usposabiające: nagły spadek temperatury otoczenia, dżdżysta, wietrzna pogoda
Choroba zaczyna się przeważnie nagle, bez zauważalnych objawów zwiastunowych.
Stwierdza się :wysoka temperatura do 41,5 °C, obecny jest suchy kaszel, nasilający się, wzrastająca duszność - wdechowa i wydechowa, dreszcze, apatia, zapalenie nosa z surowiczo - śluzowym wyciekiem.
Nad płucami obecny jest wypuk zajawny lub bębenkowy a tylna granica płuc ( granica pola opukowego) przesuwa się do tyłu ( rozedma zastępcza ). Przy tworzeniu się większych ognisk bezpowietrznych stwierdza się w tych miejscach stłumienie. w czasie osłuchiwania - słyszy się rzążenia wilgotne, oraz zaostrzenie szmeru pęcherzykowego.
Jednostka ta została wykluczona ze względu na bardzo gwałtowny jej początek, pogorszenie stanu ogólnego
( wzrost ciepłoty, tętna i oddechów ), występowanie w jej przebiegu kaszlu, wypływu z nosa, zmian
wypukowych i wysłuchowych nad klatką piersiową.
ANEMIA HEMOLITYCZNA
Jest to schorzenie przebiegające z zaburzeniami układu czerwonokrwinkowego. W objawach klinicznych stwierdza się osłabienie, upośledzony apetyt i zmniejszoną żywotność. Błony śluzowe i skóra niepigmentowana są blade. Uderzenia serca są wzmocnione, a tony serca zaakcentowane. Mocz przy braku innych objawów ze strony układu moczowego jest przejrzysty barwy brunatno - lub ciemnoczerwonej. Takie zabarwienie moczu spowodowane jest rozpadem erytrocytów a co za tym idzie obecnością hemoglobiny w moczu. W przebiegu tego schorzenie we krwi obwodowej obserwowana jest erytropenia. U naszego pacjenta zaobserwowano większość z wyżej wymienionych objawów. W związku z tym dążono do ustalenia przyczyny powyższych objawów. Przeprowadzono barwienie krwi metodą Giemsy, w erytrocytach zaobserwowano duże pęcherzykowate pierwotniaki - Babesia canis. Jako rozpoznanie postawiono piroplasmosis. ( anemia hemolityczna na tle pasożytniczym).