Prędkości kosmiczne

Prędkość kosmiczna to prędkość, jaką musi osiągnąć dowolne ciało, by jego energia kinetyczna pokonała grawitację Ziemi i oddaliło się na odległość wystarczającą, aby ciało pozostało w przestrzeni kosmicznej bez dodatkowego napędu. Obliczył je polski inżynier, mechanik i astronom Ary Sternfeld.

Pierwsza prędkość kosmiczna to prędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby mógł on orbitować wokół Ziemi lub innego ciała kosmicznego. Jest to taka prędkość, dla której siła odśrodkowa ruchu wokół planety i siła przyciągania grawitacyjnego równoważą się. Prędkość kosmiczna jest liczona tuż nad powierzchnią planety.

Druga prędkość kosmiczna to prędkość, jaką należy nadać obiektowi, aby wyrwał się z grawitacji danego ciała kosmicznego. Najczęściej jest to prędkość ucieczki potrzebna do opuszczenia orbity okołoziemskiej i osiągnięcia orbity okołosłonecznej.

Trzecia prędkość kosmiczna to prędkość, która jest potrzebna do opuszczenia Układu Słonecznego.

Czwarta prędkość kosmiczna to prędkość, która jest potrzebna do opuszczenia Drogi Mlecznej.

Piąta prędkość kosmiczna.Loty po trajektoriach parabolicznych leżących w płaszczyźnie prostopadłej do orbity Ziemi wymagają prędkości kosmicznej - 52,8 km/s. Taka prędkość pozwoli na osiągnięcie dowolnego punktu na płaszczyźnie prostopadłej do orbity Ziemi.

Szósta prędkość kosmiczna. Wiele komet obiega Słońce po bardzo wydłużonych orbitach eliptycznych i leci w kierunku przeciwnym do orbitalnego ruchu Ziemi wokół Słońca. Aby więc je dogonić w dowolnej chwili, prędkość startowa rakiety musi wynieść - 72,2 km/s. Jest to początkowa prędkość, jaką zapewnia lot po paraboli względem Słońca w kierunku przeciwnym do ruchu Ziemi.

---