LODÓWKA

Zasady wykorzystywane w lodówce polegają na tym ze istnieją w środowisku

substancje, które w odpowiednich warunkach zmieniają swój stan skupienia z

cieczy w gaz (parowanie) i z gazu w ciecz (skraplanie), ale stany te nie zachodzą samorzutnie i bez żadnego wpływu na ich otoczenie (Taką substancją w lodówce jest czynnik chłodniczy). Tzn. do zajścia tych przemian potrzebne sa odpowiednie warunki termodynamiczne, czyli temperatura i ciśnienie. W celu zajścia tej przemiany

czynnik chłodniczy pobiera lub oddaje ciepło. W lodowce możemy w sposób sztuczny wytworzyć różnice ciśnień zmieniając średnice kanałów, przez które „przepychamy” czynnik chłodniczy.

Tak wiec mamy w lodowce 2 rodzaje ciśnień:

-niskie, w którym czynnik chłodniczy odparowuje i odbiera przez ścianki ciepło z produktów następnie, przez sprężarkę płynie juz, jako gaz do tej z tyłu lodówki spirali,

-wysokie w lamelach z tyłu lodówki, gdzie oddaje pobrane ciepło z produktów.

Następnie zacznie sie skraplać i zostanie (z powodu ciągłego wymuszania obiegu) wtłaczany przez odpowiedni zawór w obszar gdzie pozbawiony energii czynnik chłodniczy, (którą to energie wytrącił 2 etapowo najpierw w obszarze tylnych lameli oddając ciepło do otoczenia a następnie zmuszony do wykonania pracy weawnetrzej przeciskając sie przez wąską średnice długiej lameli) osiada roprezony i skroplony na ściankach, wewnątrz których znajdują sie produkty i przez zjawisko przewodzenia odbiera z nich ciepło (jak ta woda z mokrej skory), aby móc wyparować i zostać zassanym przez sprężarkę i cykl zaczyna się na nowo.

---