IX. Kryteria wyodrębniania głównych nurtów
w pedagogice XX wieku
(Źródło: Kruger)
Główne nurty wg Bolesława Nawroczyńskiego:
1.1. Ze względu na odmiany celów wychowania
1.2. Ze względu na środki wychowawcze
1.3. Ze względu na teoretyczne założenia nauki o wychowaniu
Według Ludwika Chmaja
2.1. Pedagogika naturalistyczno-liberalna
2.2. Pedagogika socjologiczna
2.3. Pedagogika kultury
2.4. Pedagogika religijna
2.5. Pedagogika naturalizmu historycznego
Według Wincentego Okonia i Bohdana Suchodolskiego
3.1. Pedagogika burżuazyjna
3.2. Pedagogika socjalistyczna
4. Podziały według K. Sośnickiego
5. Lista według B. Śliwerskiego (1998)
6. Wg Z. Kwiecińskiego i B. Śliwerskiego (2003 - podręcznik)
7. Według S. Wołoszyna, (którego podział będzie konstrukcją kolejnych wykładów).
X. Główne nurty w pedagogice XX wielu według Stefana Wołoszyna
1. Pedagogika psychologiczna (ped. funkcjonalna, ruch Nowego Wychowania)
2. Pedagogika socjologiczna (ped. społeczna, ped. środowisk wychowawczych, socjologizm pedagogiczny)
3. Pedagogika kultury (personalizm pedagogiczny, pedagogika humanistyczna)
4. W kręgu filozofii egzystencjalizmu
5. Pedagogika a marksizm
6. Pedagogika ideologiczna, ideologie wychowawcze
6.1. Ideologia wychowania narodowego
6.2. Ideologia wychowania liberalno-demokratycznego
6.3. Ideologia wychowania państwowego
6.4. Ideologia wychowania socjalistycznego i komunistycznego
6.5. Katolicka doktryna wychowawcza
7. Nowe nurty ostatnich dziesięcioleci (wg podręcznika Pedagogika T. IV, red. B. Śliwerski, GWP)
XI. Charakterystyka pedagogiki psychologicznej (wg Wołoszyna)
Cechy pedagogiki funkcjonalnej (pajdocentryzmu) i reformatorskiego ruchu Nowego Wychowania
1.1. Popularyzacja badań eksperymentalnych i testowych metod badania zróżnicowania indywidualnego dzieci, ustalanie norm rozwojowych,
1.2. Hasło szkoły na miarę dziecka,
Poglądy i książka Ellen Key oraz ich recepcja w świecie.
John Devey i amerykański progresywizm
2.1. Poglądy Deveya
2.2. Cechy szkół aktywnych i przykłady działania
2.3. Eksperymenty pedagogiczne
3. Samorządność i samorząd w teorii i praktyce wychowawczej
4. Ruch Nowego Wychowania w literaturze polskiej
5. Osiągnięcia psychologii wychowawczej i rozwojowej
5.1. Badania J. Piageta
5.2. Warszawski ośrodek badawczy przed wojną (W. Witwicki, S. Baley) i w okresie powojennym (Tomaszewski, Żebrowska, Spionek, Przetacznik-Gierowska, Woloszynowa, Gurycka, Kozielecki)
5.3. Krakowskie środowisko psychologiczne (Szuman, Rowid, Szewczuk, Przetacznikowa, Pieter) oraz inni.
XII. Wokół Nowego Wychowania
1. Działalność Celestyna Freineta inspiracją dla pedagogów końca XX i początku XXI wieku
1.1. Życie i poglądy Celestyna Freineta oraz jego twórczość pedagogiczna
1.2. Szkoła Freineta w Vence : relacja z podróży
1.3. Osoba dr Haliny Semenowicz i działalność PSAPCF (materiały własne)
2. Rodzice jako „dzieci stulecia” (J. Rutkowiak)
2.1. Spojrzenie na wizję Ellen Key z perspektywy końca XX wieku
2.2. Ellen Key krytyk wychowania i wizjonerka oświaty
Teza o kumulacji rodzicielskich doświadczeń wychowawczych
XIII. Pedagogika socjologiczna i pedagogika kultury (wg Wołoszyna)
Źródła socjologiczne wiedzy o wychowaniu
Pedagogika kultury jako odpowiedź na brak świata wartości w pedagogice socjologicznej i psychologicznej (CDN).