Wielki Piątek
Wprowadzenie do Liturgii
Trwamy w obchodzie Misterium Paschalnego. Liturgia Wielkiego Piątku rozpocznie się Liturgią Słowa, po której nastąpi adoracja krzyża i wreszcie posilenie się Chlebem Eucharystycznym oraz przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego.
Dziś udamy się z Chrystusem na Kalwarię, miejsce straceń. Wcześniej znajdziemy się w pałacu najwyższych kapłanów i w twierdzy Antonina, gdzie rezydował namiestnik Cezara - Piłat. Wejdziemy w atmosferę nienawiści i wołającej o pomstę do nieba niesprawiedliwości. Poznamy sens ofiary, tej która jest wierzchołkiem miłości, bo nie ma większej miłości niż ta, gdy ktoś życie swoje oddaje za wszystkich, także nieprzyjaciół swoich.
W dniu dzisiejszym nigdzie nie odprawia się Mszy świętej. Świątynie bez eucharystycznej celebracji odsyłają na Kalwarię, gdzie Najwyższy Kapłan składa krwawą Ofiarę, niewyczerpane źródło każdej Eucharystii.
W Wielki Piątek celebrans używa szat koloru czerwonego - jest to znak królewskości Chrystusa i Jego zwycięstwa nad śmiercią oraz znak Jego najwyższego męczeństwa we własnej krwi na krzyżu.
Za chwilę celebrans wyjdzie w zupełnej ciszy przed ołtarz i padnie przed nim na twarz, a my w tym czasie uklękniemy. Jest to gest uniżenia i uznania winy, postawa szoku, który rodzi się ze świadomości, że przez nasze grzechy jesteśmy współwinni śmierci Chrystusa na krzyżu.
Wprowadzenie do Liturgii Słowa
Dzisiejsza Liturgia Słowa mówi o Bożym planie zbawienia, który Bóg objawia Narodowi Wybranemu przez proroków. W czwartej pieśni o Słudze Jahwe proroka Izajasza usłyszymy wizję odkupieńczej śmierci Chrystusa. Drugie czytanie stanowi wyznanie wiary pierwotnego Kościoła. Opis Męki Chrystusa wg Świętego Jana - kulminacyjny punkt dzisiejszej liturgii Słowa - starajmy się interpretować przez pryzmat Bożej miłości.
Na słowa Ewangelii: „i skłoniwszy głowę wyzionął ducha” - wszyscy uklękniemy
na znak, że śmierć Jezusa uobecnia się dla nas tu i teraz.
Wprowadzenie do Modlitwy powszechnej
Dzisiejsza modlitwa powszechna ma swoje źródło w tradycji pierwotnego chrześcijaństwa. Modlitwa za wszystkich, bo za wszystkich umarł Chrystus. Jej „powszechność” wyraża się w trosce, aby nie zmarnowała się ani odrobina odkupieńczej krwi Chrystusa, który umiera za zbawienie świata. Modlitw wielkopiątkowych jest dziesięć. Każda ma taką samą strukturę. Na początku następuje wezwanie do modlitwy, podanie intencji, chwila ciszy i zebranie błagań w modlitwie, którą wierni potwierdzają uroczystym Amen: -Niech tak się stanie.
Wprowadzenie do Adoracji Krzyża
Za chwilę rozpocznie się adoracja Krzyża, który zostanie wniesiony w procesji. Spojrzymy na Krzyż odsłaniany przez celebransa, aby raz jeszcze uświadomić sobie, że na Nim zawisło zbawienie świata, nasze zbawienie. Słowa antyfony „Oto drzewo krzyża”, na które odpowiemy przyklękając „Pójdźmy z pokłonem”, nawiązują do pierwszego drzewa w Piśmie Świętym, którego owocem była śmierć. Owocem tego drzewa, drzewa krzyża jest życie.
Adoracja będzie miała następujący porządek: w pierwszej kolejności celebransi, następnie lektorzy, ministranci oraz wierni.
Wprowadzenie do Komunii Świętej
Za chwilę kapłan przeniesie Eucharystycznego Chrystusa na ołtarz. Przed przyjęciem Komunii świętej odmówimy Modlitwę Pańską, do której wezwie nas celebrans. Szczególną wymowę ma ta modlitwa właśnie dzisiaj. Jednoczymy się bowiem wszyscy, gdyż jesteśmy odkupieni przez Syna Bożego. Przyjmując Go upodabniajmy się do Niego także w oddaniu i codziennym posłuszeństwie Bogu Ojcu aż do śmierci.
Wprowadzenie do procesji do Grobu Pańskiego
Za chwilę w uroczystej procesji przeniesiemy Najświętsze Ciało Chrystusa do Bożego Grobu. Przeniesienie Eucharystii przypomina zdjęcie z krzyża i pogrzeb Chrystusa. Ostatnia modlitwa przy grobie wskazuje jednak nadzieję: „Chryste, nasze Zmartwychwstanie i Życie podźwignij nas z grobu grzechów”.
W naszej modlitwie, w trakcie czuwanie przy Zbawicielu, starajmy się odczytać prawdziwy sens śmierci Chrystusa i Jego zmartwychwstania.