Próbne obciążenie gruntu - opis badania.

Polega ono na wyznaczaniu modułu ściśliwości i odkształcenia. Moduł odkształcenia E₀ bada się na podstawie próbnych obciążeń:

-sztywna płyta

-świdrem talerzowym

-presjometrem

Sztywna płyta w wykopach:

Jest to płyta o średnicy 30 cm i powierzchni 700cm². Płyta jest obciążona przy pomocy podnośnika hydraulicznego i naciska na płytę mając oparcie na ramie stalowej przymocowanej do gruntu czterema kotwami. Podnośnik hydrauliczny wyposażony jest we wskaźnik odczytania siły przekazywanej na płytę. Na wierzchu płyty umieszczono dwa wskaźniki badające przemieszczanie płyty (30 działek na czytniku równa się zagłębieniu płyty o 3mm). Płytę umieszczamy w otworze o głębokości 20 cm. Dla gruntów spoistych wykonujemy centymetrową warstwę cementu lub gipsu, a dla niespoistych wkładamy folie. Próbne obciążenie wykonujemy w miejscu, w którym przewiduje się posadowienie projektowanej konstrukcji inżynierskiej. Należy również pamiętać o tym, ażeby w podłożu nie występowały obciążenia dodatkowe i wstrząsy oraz aby obciążenia nie spowodowały osiadań punktów odniesienia pomiarów osiadań płyty, co należy kontrolować za pomocą niwelacji precyzyjnej.

Pierwszy stopień obciążenia F1 należy przyjąć jako równy pionowemu naprężeniu normalnemupierwotnemu Qzy, a następnie obciążenia należy podzielić na co najmniej 3 stopnie miedzy wartościami Qzy i Qzq oraz na co najmniej 3 dalsze stopnie miedzy wartościami Qzy i 2Qzq, gdzie Qzq oznacza przewidywane obciążenie jednostkowe fundamentu projektowanej budowli. Każdy stopień obciążenia należy utrzymać tak długo, aż przyrost osiadania dla gruntów spoistych <0.1mm/2h, a dla innych gruntów <0.1/0.5h. Wyniki prób obciążenia należy przedstawić w postaci wykresu zależności osiadania od obciążenia jednostkowego

Moduł odkształcenia gruntu wyznacza się wg wzoru:

v - współczynnik Poissona

B - szerokość podstawy płyty

---