 | Pobierz dokument stanik.urbana.6.4.studia.resocjalizacja.2010.doc Rozmiar 25 KB |
6.4 Pomoc postpenitencjarna i społeczna readaptacja w swe tle rozwiązań prawnych
(nie ma pytań do tego rozdz.)
3 okresy, w których można rozpocząć działania wspierające późniejszą readaptację:
Okres podstawowy, tj. okres wykonywania kary,
Okres bezpośrednio przed końcem kary,
Okres po wykonaniu kary, a więc po zwolnieniu z zakładu.
O działaniach pomocowych dla skazanego mówią:
Reguły 80 i 81 Reguł Minimalnych Postępowania z Więźniami z roku 1995 (akcentują potrzebę rozpoczęcia tych działań zaraz po osadzeniu skazanego, konieczność pomocy w utrzymywaniu więzi społecznych),
Europejskie Reguły Więzienne z roku 1987 (podkreślają znaczenie utrzymywania przez więźnia kontaktów ze światem zewnętrznym),
Ustawodastwo poolskie (akcentuje ono okres post penitencjarny)
Pobyt w więzieniu ma 3 cele:
Wywołanie dolegliwości, będącej forma odpłaty z przestępstwo (dyrektywa sprawiedliwościowa)
Wychowanie i poprawa przestępcy (dyrektywa resocjalizacyjna)
Kara sama w sobie pogarsza sytuację społ. skazanego, więc środki pomocowe powinny być stosowane od razu po rozpoczęciu pobytu w więzieniu. Pośrednio rolę tę spełniają ustawowe środki pracy penitencjarnej: zatrudnienie, nauczanie, środki terapeutyczne. Ujemne skutki pionizacji mogą być łagodzone przez dobre warunki pobytu w zakładzie.
Skazany ma prawo do:
Dobrego wyżywienia
Odzieży
Warunków bytowych
Opieki lekarskiej, leków, opatrunków, a nawet protez (chodzi o to, by skazany wychodził z więzienia w jak najlepszym stanie psychofizycznym)
Kontakt ze światem zewnętrznym: (jest to kolejny istotny element służący późniejszej readaptacji)
Pośredni (Tv, radio, prasa, korespondencja, rozmowy telefoniczne)
Bezpośredni (spotkania na terenie zakładu karnego, widzenia)
Przepustki (zgody: na widzenia z bliską osobą na <30h, na opuszczenie zakładu <14dni)
Łączny czas przepustki może wynosić 2-28 dni w roku, przepustki mogą być udzielane więźniom, którzy odbyli co najmniej połowę tej części kar, po której mogliby być zwolnieni warunkowo
Zwolnienie z zakładu jest obwarowane masą przepisów i może mieć 2 postacie:
Zwolnienia warunkowego - nagroda
Zwolnienia definitywnego - po odbyciu całości kary
Przesłanką do warunkowego zwolnienia, o którym decyduje sąd, jest dobra prognoza kryminologiczna. Skazany, który nie był wcześniej karany, może zostać zwolniony po upływie połowy kary, nie mniej jednak niż 6 miesięcy, recydywiści po upływie 2/3 kary, recydywiści wielokrotni po upływie 3/4 kary. Po zwolnieniu warunkowym następuje okres próby, który trwa od 2-5 lat, w przypadku młodocianych od 3-5, nie krócej jednak niż do 21. Roku życia.