Program zajęć sks koszykówki

Kozłowanie

Kozłowanie w miejscu	Kozłowanie w ruchu	Zatrzymania podczas kozłowania
1.kozłowanie prawą i lewą ręką 2.zmiany postawy podczas kozłowania 3.zmiany szybkości kozłowania 4.zabawy z piłką 5.ballhanding - opanowanie piłki 6.zasłanianie piłki 7.ćwiczenie ręki „słabszej”	1.kozłowanie w marszu i biegu, ręką prawą i lewą 2.ćwiczenia ręki „słabszej” - berek, wyścigi, wybijanka i inne 3.zmiany kierunku kozłowania -          przed sobą -          za sobą -          między nogami -          przez obrót (pivot)	1.na jedno tempo 2.na dwa tempa po kozłowaniu -          po kozłowaniu ręką prawą -          po kozłowaniu ręką lewą 3,na jedno tempo przed kozłowaniem 4.na dwa tempa przed kozłowaniem

Przy nauce kozłowania musimy zwracać szczególną uwagę na to by od razu eliminować patrzenie na piłkę i starać się wyrabiać nawyk ochraniania piłki podczas, przed i po kozłowaniu.

Piłka zawsze musi być chroniona dlatego uczymy dzieci kozłowania ręką dalszą od obrońcy, także zatrzymania muszą być w taki sam sposób uczone. Zawsze zatrzymujemy się tak by nie stawać piłką do obrońcy

(po kozłowaniu prawą ręką zatrzymanie wykonujemy w rytmie prawa lewa noga). Bardzo ważną rzeczą jest to aby wyeliminować kozłowanie w miejscu oraz robienie kozła

i łapanie piłki, najpierw trzeba sprawdzić możliwość podania lub rzutu a dopiero potem zacząć kozłować. Kozłowanie musi przynosić efekt w postaci zyskiwanego terenu, nie uczymy dzieci „podpierania się kozłem”.

Zatrzymania są nieodłącznym elementem kozłowania więc uczymy ich razem z kozłowaniem, ale również z podaniami.

Podania i chwyty piłki

Podania piłki	Chwyty piłki
1.oburącz -          z przed klatki piersiowej -          znad głowy -          kozłem 2. jednorącz w powietrzu -          prawą ręką -          lewą ręką 3. jednorącz kozłem -          prawą ręką -          lewą ręką 4.podania sytuacyjne	Tutaj uczymy nauki prawidłowego chwytu i trzymania piłki, tak aby piłka nie spoczywała na całych dłoniach a opierała się na palcach. Jednocześnie zwracamy uwagę na to aby piłka po chwycie była chroniona i zawodnik podczas chwytania piłki wykonywał prawidłowe zatrzymanie. Staramy się eliminować wszystkie „przyruchy” które powodują spowalnianie gry.

Bardzo ważną sprawą przy nauce podań jest nauczenie podawania piłki z minięciem obrońcy, które mogą być wykonywane z wykroku lub obrotem. Podczas gry bardzo rzadko jest sytuacja gdzie zawodnik posiadający piłkę może podać piłkę bez obrońcy,

dlatego podania i chwyty poza początkowym etapem nauki powinny być uczone z obrońcą. Równie ważną sprawą jest wyrobienie nawyku podania piłki (piłka jest zawsze szybsza od zawodnika).

Trzeba więc nauczyć takiego zachowania aby po chwycie piłki (oprócz bezpośredniej bliskości kosza atakowanego, gdzie trzeba rzucać) dzieci nie zaczynały od kozłowania tylko sprawdziły możliwość podania,

na kozłowanie przyjdzie czas gdy nie ma możliwości podania piłki i uruchomienia szybkiego ataku lub oddania piłki lepiej ustawionemu partnerowi.

Uczymy również przyjmowania pozycji potrójnego zagrożenia w sytuacji bliskości kosza atakowanego (czyli takiego ustawienia zawodnika aby mógł rzucić, podać lub zacząć kozłowanie z jednej pozycji trzymania piłki)

Poruszanie się zawodnika bez piłki

Zmiany tempa i kierunku biegu	Zatrzymania	Wychodzenie na pozycję
1.poruszanie się w obronie -          krok odstawno-dostawny -          bieganie i zatrzymywanie -          omijanie „przeszkód” -          powrót do obrony 2.poruszanie się w ataku -          ustawianie twarzą do kosza -          ustawienie plecami do kosza -          bieganie do ataku -          zatrzymania i starty do piłki 3.wychodzenie na pozycję -          nauka obiegania -          nauka ścinania -          zwody bez piłki	1.zatrzymania w celu „zgubienia” obrońcy 2.zatrzymanie na jedno tempo w momencie otrzymania piłki -          chronienie piłki -          postawa potrójnego zagrożenia 3.zatrzymania na dwa tempa w momencie otrzymania piłki -          zatrzymanie prawa lewa -          zatrzymanie lewa prawa -          chronienie piłki -          postawa potrójnego zagrożenia	1.uwolnienie przez tzw. Zryw powrotny 2.uwolnienie przez obrót 3.uwolnienie przez wyjście za plecy 4.inne sposoby wyjścia na wolną pozycję 5.bieganie do szybkiego ataku

Zwracamy uwagę na to aby wyrobić nawyk biegania do ataku i szybkiego powrotu do obrony. Każdy zawodnik bez piłki musi być zawsze przygotowany na otrzymanie podania, powinien wiedzieć gdzie jest piłka i starać się ustawić tak by móc dostać piłkę.

Zwracamy uwagę by wszystkie ćwiczenia wykonywać na dużej szybkości. Najlepszym rozwiązaniem jest nauka piwotowania jednocześnie z nauką zatrzymań.

Zwracamy uwagę na to aby w czasie obrotów zawodnik trzymał łokcie szeroko rozstawione ale aby nie wykonywał nimi dodatkowych ruchów. Pivot zawsze winien być wykonywany od obrońcy tak by nie powodować kontaktu i chronić piłkę.

Obroty muszą być wykonywane płynnie i na właściwej nodze.

Rzuty do kosza

Rzut z miejsca	Dwutakt po podaniu	Dwutakt po kozłowaniu	Rzut z wyskoku
1.z pozycji gdy piłka jest trzymana na wysokości brody dla młodszych i słabszych fizycznie -          na wprost kosza -          z boku kosza 2. .z pozycji gdy piłka jest trzymana powyżej głowy -          na wprost kosza -          z boku kosza	1.z prawej strony prawą ręką (dwutakt prawa lewa noga) 2.z lewej strony lewą ręką (dwutakt lewa prawa)	1.z prawej strony prawą ręką (dwutakt prawa lewa noga) 2.z lewej strony lewą ręką (dwutakt lewa prawa)	1.po zatrzymaniu na jedno tempo 2.po zatrzymaniu na dwa tempa 3.po zbiórce

Tutaj szczególną uwagę zwracamy na to by eliminować przyruchy takie jak opuszczanie piłki, machanie piłką i podobne. Główny nacisk w początkowej fazie nauczania kładziemy na prawidłowe ułożenie rąk i ich właściwą pracę a w mniejszym stopniu na celność rzutu.

Naukę dwutaktu zaczynamy razem z kozłowaniem i podaniami, staramy się bardziej „męczyć” słabszą rękę rzucającego. Zaczynamy od nauki przeskoku dopiero później dokładamy kozłowanie, łatwiej jest uczyć się od dwutaktu po podaniu.

Przy nauczaniu rzutów z miejsca a następnie z wyskoku musimy zwracać szczególną uwagę na to aby rzuty były wykonywane jedną ręką

(z bliska rzuty prawą i lewą ręką w zależności od ustawienia, z dalszej odległości ręką lepszą). Nauczanie rzutów pozycyjnych zaczynamy z odległości 2-3 metry od kosza (przy rzutach z boku uczymy rzutów o tablicę).

Od początku należy nauczać przeniesienia piłki po chwycie do pozycji kiedy piłka jest nad głową, zwracamy również na to aby przy rzucie ręka nie rzucająca w momencie wyrzutu piłki była zdecydowanie z boku i rzut odbywał się tylko jedną ręką.

Od wszystkich wymagamy aby po wyrzucie piłki tak długo trzymali rękę ze zgiętym nadgarstkiem aż piłka wpadnie do kosza albo dotknie ziemi, w początkowym okresie nauki kładziemy nacisk na technikę rzutu a nie na celność.

W początkowym okresie nauki zwracamy też uwagę na ustawienie stóp rzucającego. Eliminujemy błędy takie jak niepotrzebne odwodzenie piłki od tułowia

i przenoszenie piłki nad głowę, wpajamy prawidłowe nawyki: ściąganie piłki do klatki piersiowej i wyrzut piłki ciągłym ruchem sprzed klatki piersiowej.

Zaczynamy naukę od rzutu po jednym koźle a następnie dodajemy nowe elementy do opanowania. Ważne jest to aby uczyć rzutów z prawej strony prawą ręką a z lewej strony lewą ręką, staramy się również nauczyć aby rzut z boku był wykonany o tablicę.

Zwody

Zwody

Przy nauczaniu zwodów musimy zwracać uwagę by zawodnicy wykonywali zwody wolniej niż właściwą akcję tak by obrońca miał możliwość zareagować na wykonywaną prowokację, jeśli bowiem zwód wykonamy na pełnej szybkości może okazać się że obrońca nie zdąży zareagować i przeszkodzi nam w wykonaniu minięcia, rzutu lub podania. Zwody mogą być z piłką i bez piłki, w celu minięcia obrońcy lub uwolnienia się w celu otrzymania piłki. Mogą być zwody: rękami i piłką, rzutem, tułowiem i nogami, wzrokiem, poruszaniem się bez piłki

Zbiórki

Zbiórki

Najlepiej łączyć nauczanie ofensywnego i defensywnego atakowania tablicy. Tutaj najważniejszą rzeczą której uczymy jest nauczenie tzw. „zastawiania” czyli takiego ustawienia względem przeciwnika by znaleźć się przed nim (bliżej atakowanej tablicy). Atak tablicy musi być powiązany z zastawieniem, aby najlepiej ustawić się pod koszem. Po zbiórce zawodnik musi albo ponowić akcję rzutową jeśli zbiera się pod koszem atakowanym, albo próbować wyprowadzić szybki atak. Musimy nauczyć by zawodnicy nie opuszczali piłki i nie próbowali kozłować jeśli nie ma takiej potrzeby.

Indywidualny atak

Wszystkie sytuacje 1x1 ćwiczymy na lewą i prawą stronę, jako że gra 1x1 jest podstawą gry w koszykówkę. We wczesnym szkoleniu gra 1x1 powinna być opanowana przynajmniej w stopniu dostatecznym. Dzieci powinny umieć wchodzić pod kosz z prawej i lewej strony, mijając obrońcę i kończąc rzutem ręką właściwą do kierunku wchodzenia pod kosz. Musimy też nauczyć natychmiastowego przyjmowania pozycji potrójnego zagrożenia po otrzymaniu piłki.
Sytuacja 1x1 po podaniu 1.ścinanie 2.obieganie	Sytuacja 1x1 z miejsca 1.w odległości rzutowej od kosza 2.dalej od kosza	Sytuacja 1x1 na całym boisku 1.ze zmianą ręki kozłującej, tempa i kierunku biegu

Wyszkolenie techniczne w obronie

Postawa	Poruszanie się	Obrona indywidualna
1.przyjmowanie postawy w obronie -          krycie zawodnika bez piłki -          krycie zawodnika z piłką przed kozłowaniem po kozłowaniu podczas kozłowania	1.krok odstawno-dostawny 2.bieg przodem i tyłem	1.krycie zawodnika bez piłki po stronie mocnej piłki i po stronie słabej piłki -          próbującego ścinać -          próbującego obiegać 2.krycie zawodnika z piłką -          w odległości rzutowej -          przed kozłowaniem -          po kozłowaniu -          kozłującego -          na całym boisku

Przy nauczaniu obrony należy zwrócić uwagę nie tylko na przygotowanie techniczne ale również na kształtowanie cech fizycznych takich jak (szybkość, wytrzymałość, orientacja w przestrzeni).

Należy cały czas uczyć obrony na całym boisku. Z zespołowych form obrony i ataku wprowadzamy obronę każdy swojego z pomocą przy podwajaniu, w ataku uczymy ustawienia 5-0 oraz ataku szybkiego w przewadze 2-1 i 3-2.

---