Poznań, dnia ………….2013 r.

ZATWIERDZAM

dowódca … plutonu

………………………………………..

PLAN PRACY
INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

I. ZAGADNIENIE: Działanie żołnierza w składzie patrolu pieszego.

II. CEL:

• Uczyć:

Praktycznego działania podczas ochrony rejonu metodą patrolu pieszego,

III. CZAS: ….. min.

IV. MIEJSCE: PĆT / Las okrągły

V. LITERATURA:

• „Regulamin działań wojsk lądowych” - DWLąd. 115/2008.

• „Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych” - DWLąd. 26/2000,

• „Regulamin działań taktycznych wojsk panc. i zmechanizowanych”. -. DWLąd wewn. 134/09

VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE:

• mapa poligonu … szt.;

• broń etatowa na stan;

• ubiór słuchaczy polowy;

• ISOPS (MP -4, OP-1) na stan.

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

• W czasie trwania zajęć wykonywać te czynności które zostały nakazane przez instruktora lub wynikają z treści otrzymanego zadania.

• Zwracać uwagę na zachowanie ostrożności podczas przemieszczanie się w terenie.

• Wszystkie czynności wykonywać szybko, sprawnie, lecz z zachowaniem środków ostrożności przewidując następstwa swego działania lub zaniechania działania.

• Nie podnosić i nie dotykać przedmiotów niewiadomego pochodzenia mogących spowodować zagrożenie życia, fakt ich znalezienia meldować natychmiast kierownikowi zajęć.

• Nie oddalać się samowolnie z rejonu zajęć.

• Każdorazowo meldować o wszystkich urazach, kontuzjach oraz uszkodzeniach sprzętu

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

Lp.	CZYNNOŚCI INSTRUKTORA	CZYNNOŚCI SZKOLONYCH
	Podanie treści zagadnienia - Działanie żołnierza w składzie patrolu pieszego.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Określenie celu zagadnienia - opanowanie czynności związanych z ochroną rejonu metodą patrolu pieszego.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Wprowadzenie w sytuację taktyczną - Omawia sposób zachowania się i czynności wykonywane podczas patrolu pieszego.	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Podanie komendy, na jaką się wykonuje tę czynność - omawiam sposób sygnalizacji i znaczenia znaków oraz komend	Stoją na zbiórce i słuchają.
	Wzorowy pokaz - wydaję komendy dla wybranych żołnierzy, wykonują czynności po ogłoszeniu poszczególnych komend.	Stoją na zbiórce, obserwują i słuchają.
	Pokaz z objaśnieniem - wykorzystuję wcześniej przygotowanych żołnierzy którzy tworzą szyk, sam zaś występuję w roli dowódcy drużyny i narratora, obserwuję działanie zwracając uwagę na działanie całego zespołu, a także na działanie żołnierzy po wykonaniu działań po ogłoszeniu alarmu. Omawiam zagadnienie, zwracając uwagę na niedociągnięcia.	Stoją na zbiórce, obserwują i słuchają.
	Ćwiczenia na tempa - nie dotyczy	-
	Ćwiczenia etapami - nie dotyczy.	-
	Ćwiczenia do pełnego opanowania - Wydaję komendy - nakazuję podjęcie działań mających na celu ochronę obiektu metodą patrolu pieszego.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.
	Reagowanie instruktora na popełniane błędy.	Wykonują komendy instruktora, ćwiczą praktycznie.
	Omówienie zrealizowanego zagadnienia we skazaniem najczęściej popełnianych błędów, sposobu ich usunięcia, wskazanie najlepiej i najsłabiej ćwiczących, zadań i czynności do pracy samodzielnej.	Stoją na zbiórce, słuchają, zadają ewentualne pytania.

ZAŁĄCZNIK:

1. Zasady ogólne.

OPRACOWAŁ

dowódca drużyny

………………………………..

ZAŁĄCZNIK nr 1

Zasady ogólne Przemieszczające się pododdziały winny być właściwie dowodzone
i ciągle pod kontrolą dowódcy, który wybiera sobie miejsce w szyku skąd najlepiej może dowodzić i nadzorować przemieszczane wojska. Miejsce dowódcy w szyku zależy od techniki (sposobu) przemieszczenia. Sposób przemieszczenia powinien być dostosowany
do możliwości mobilnych pododdziału (sprzętu), oddziaływania (zagrożenia) przeciwnika oraz właściwości terenu.

Szyki piesze.

Działanie plutonu w rozproszeniu (po spieszeniu) ma miejsce podczas prowadzenia walki w terenie trudno przekraczalnym dla sprzętu (las, głęboki śnieg, góry, teren podmokły itp.), gdy przeciwnik posiada znaczną ilość środków przeciwpancernych., na przedniej linii obrony lub gdy bwp utraci możliwość ruchu. Zwykle odstępy między żołnierzami wynoszą około 10 m, lecz mogą być mniejsze (większe) jeżeli widoczność jest ograniczona. Ukształtowanie terenu może okresowo wymusić zmiany w ugrupowaniu plutonu (drużyny). Np. odległości między elementami ugrupowania (żołnierzami) będą się zmniejszały gdy przemarsz przebiega wąskimi ścieżkami górskimi, przez pola minowe czy w trudnym terenie (krzaki, wysoka trawa, las). Lecz tak szybko, jak pozwalają na to warunki, właściwy szyk - bez komendy dowódcy, powinien być odtworzony. Każdy z żołnierzy ma przydzielony sektor obserwacji w celu zapewnienia bezpieczeństwa ze wszystkich stron (kierunków) - obserwacja musi być ciągła i prowadzona okrężnie.

Dowódcy powinni zająć takie miejsce w ugrupowaniu, które umożliwi im stałą obserwację dowodzonego pododdziału, szybką reakcję na zmianę sytuacji oraz kontakt wzrokowy z przełożonym i sąsiadami. Jeśli pododdział wykonuje zadanie pod osłoną oddalonych wozów to jego dowódca musi utrzymywać stałą łączność radiową z siłami ubezpieczającymi działanie piechoty (pomocnikiem dowódcy plutonu).

Ten sposób przemieszczania jest zazwyczaj obserwowany i ubezpieczany przez wozy znajdujące się na pozycjach ogniowych (ze składu spieszanych plutonów i przydzielone). Dowódcy drużyn po spieszeniu dowodzą nimi będąc przeważnie z przodu szyku co ułatwia im przekazywanie komend, zadań i sygnałów.

Strzała. Celowniczy karabinu maszynowego przemieszcza się na zagrożonym skrzydle szyku w stałej gotowości do natychmiastowego otwarcia ognia. Umożliwia prowadzenie silnego ognia na wprost i skrzydła.

Rząd. Szyk stosowany w czasie przemarszu skrajem lasu, wzdłuż krzaków, pokonywania przejść w zaporach minowych lub podczas nocnych partoli. Ułatwia dowodzenie i prowadzenie ognia na boki. Wrażliwy na ogień od czoła.

Linia. Stosowana podczas bezpośredniego ataku na pozycje przeciwnika. Szyk trudny do dowodzenia i kontrolowania. Umożliwia wykorzystanie ognia wszystkich środków na wprost, bardzo wrażliwy na ogień ze skrzydła.

Włócznia. Odmiana szyku „strzała” stosowana, gdy nie jest konieczne ubezpieczenie skrzydła przez obsługę karabinu maszynowego.

Kolumna. Szyk łatwy do kontroli, skuteczny i szybki w czasie pokonywania terenu w nocy. Stosowany podczas przemarszu szerokimi drogami lub podczas pokonywania przejść w zaporach za czołgami. Wrażliwy na ogień artylerii, granatów ręcznych i ze skrzydła.

Koło. Stosowany w czasie nocnego pokonywania terenu otwartego. Szyk umożliwia prowadzenie obserwacji i ognia we wszystkich kierunkach. Stanowi jednak łatwy cel dla broni maszynowej.

Dla zapewnienia sprawnego funkcjonowania ubezpieczeń i wzajemnego rozpoznania się żołnierzy na każdą dobę ustala się hasło i odzew .

Hasło - podaje się ustnie do wiadomości wszystkich żołnierzy , którzy biorą udział w ubezpieczeniu i rozpoznaniu oraz osobom wysyłanym poza rejon rozmieszczenia pododdziału.

Odzew - podaje się dowódcy pododdziału oraz osobom wysyłanym do przekazania ustnych rozkazów.

Hasła żąda się od wszystkich osób przechodzących przez rubież ubezpieczeń
i poruszających się po rejonie rozmieszczenia pododdziałów w nocy , odzew - od osób przekazujących zadania od przełożonego i od dowódców prowadzących rozpoznanie. Wszystkich żołnierzy nie znających hasła oraz przybyłych z rozkazami , a nie znających odzewu zatrzymuje się.

2

---