Śmierć kliniczna - następuje po zatrzymaniu krążenia i oddychania; charakteryzuje się stopniowym wygaszaniem czynnych narządów ważnych dla życia; reanimacja ze stanu śmierci klinicznej jest możliwa jedynie wówczas, gdy reanimuje się natychmiast; ze względu na dużą wrażliwość kory mózgu na niedotlenienie, uważa się, że w czasie 3-5 minut brak tlenu może doprowadzić do nieodwracalnych zmian układu nerwowego; po wystąpieniu śmierci klinicznej następuje śmierć biologiczna.

Śmierć biologiczna - jej skutki są nieodwracalne; jej kryterium to utrata wszystkich objawów życia, brak odruchów i całkowita wiotkość mięśni, ustanie oddychania, spadek ciśnienia tętniczego krwi, pojawienie się linii izoelektrycznej na monitorze medycznym; wymienione kryteria nie odnoszą się do dzieci, osób w stanie hipotermii i chorych zatrutych.

Kliniczne wskazania do podjęcia czynności reanimacyjnych:

• nagła utrata świadomości

• rozszerzenie źrenic

• ustanie oddychania

---