Wytyczne do pracy dyplomowej n.t. „Własności reologiczne koncentratów pomidorowych; analiza przydatności różnych modeli reologicznych do opisu krzywej płynięcia”

Obiekt badań: kilka (nie mniej niż 5) koncentratów o konsystencji od past do cieczy. Narzędzie doświadczalne: reometr Rheotest z układami współosiowych cylindrów.

Zakres badań: wyznaczenie krzywej płynięcia za pomocą układów pomiarowych o różnej szerokości szczeliny (układy S1 i S3); w przypadku wystąpienia poślizgu przy ściance (efekt - przesunięte krzywe uzyskane za pomocą różnych układów pomiarowych) zastosowanie cylindrów o powierzchniach chropowatych, eliminujących poślizg. Opisanie uzyskanych krzywych równaniami reologicznymi: potęgowe, Binghama, Herschela-Bulkleya, Cassona, uogólnione Cassona. Analiza przydatności modeli - dokładność opisu w połączeniu z łatwością zastosowania modeli do opisu procesów przepływu.

Część doświadczalną należy zacząć od pomiarów kontrolnych z użyciem płynu newtonowskiego o znanej lepkości, żeby wyskalować reometr. Wszystkie 3 Reotesty są już stare i mają charakterystyki sprężyn używanych do pomiaru momentu obrotowego trochę różniące się od tych podanych przez wytwórnię. Na podstawie pomiarów kontrolnych obliczamy stałą Z występującą we wzorze na naprężenie styczne

τ = Z α

gdzie α - wskazanie miernika reometru

τ - naprężenie styczne, dla danego pomiaru obliczane ze wzoru Newtona

τ = μ γ

gdzie μ - lepkość cieczy wzorcowej

γ - szybkość ścinania, podana przez wytwórnie dla danej szybkości obrotowej cylindra i użytego układu pomiarowego

W pełni sprawnym reometrze jest to naprawdę stała, czyli jej wartość nie zalezy od wskazania α. W praktyce może się okazać, że zależy i w takim przypadku wyznaczymy zależność Z od α dla każdego układu pomiarowego.

---