Elektroterapia w zaburz. rytmu serca., Anatomia, ukł. krążenia

Pobierz cały dokument
elektroterapia.w.zaburz.rytmu.serca.anatomia.doc
Rozmiar 45 KB

Fragment dokumentu:

DEFIBRYLACJA ELEKTRYCZNA

Defibrylacja polega na przepuszczeniu przez klatkę piersiową energii w celu wywołania krótkotrwałej asystolii, co umożliwia podjęcie normalnej czynności fizjologicznemu ośrodkowi bodźcotwórczemu i układowi bodźcoprzewodzącemu serca. Mechanizm działania polega na wywołaniu jednoczesnej depolaryzacji wszystkich komórek serca przez przepływający w bardzo krótkim czasie (kilku tysięcznych sekundy) ładunek elektryczny. Równoczesne rozładowanie tą metodą wszystkich komórek serca jest najskuteczniejszą metodą przerywania napadu migotania lub trzepotania komór. Warunkiem skuteczności jest zapewnienie mięśniowi sercowemu odpowiedniego przepływu możliwie dobrze natlenionej krwi i przynajmniej częściowego opanowania kwasicy. Skuteczność defibrylacji jest odwrotnie proporcjonalna do czasu, który upłynął od zatrzymania krążenia do jej wykonania.

Do wykonania defibrylacji służy defibrylator. Jest to proste urządzenie, składające się ze źródła energii elektrycznej, kondensatora gromadzącego ładunek elektryczny żądanej wielkości oraz dwu elektrod połączonych z kondensatorem izolowanymi przewodami. Defibrylator może mieć wbudowany także kardioskop umożliwiający uzyskanie obrazu elektrokardiograficznego z wbudowanych elektrod, przyłożonych do ściany klatki piersiowej lub przez osobne przewody z typowych odprowadzeń. W rękojeści jednej z elektrod defibrylujących znajduje się przycisk, który umożliwia wyzwolenie ładunku elektrycznego o pożądanej energii (do360 J). Niektóre defibrylatory automatycznie rozpoznają rodzaj zaburzeń czynności bioelektrycznej mięśnia sercowego i wyzwalają impuls elektryczny pożądanej mocy.

Przed wykonaniem defibrylacji elektrody defibrylatora należy posmarować żelem do ekg dla poprawienia przewodzenia prądu w miejscu ich zetknięcia ze skórą. Należy naładować kondensator i dokładnie przycisnąć elektrody do powierzchni klatki piersiowej tak, aby jedna znajdowała się na prawo od mostka, poniżej obojczyka a druga w okolicy koniuszka serca. Podczas wykonywania defibrylacji należy zwrócić uwagę, aby żadna z osób biorących udział w akcji reanimacyjnej nie dotykała chorego ani łóżka, na którym leży.

Po zakończeniu zabiegów resuscytacyjnych elektrody defibrylatora należy umyć i wytrzeć do sucha, natomiast defibrylator trzymać w stałej gotowości do użycia.

KARDIOWERSJA ELEKTRYCZNA


Pobierz cały dokument
elektroterapia.w.zaburz.rytmu.serca.anatomia.doc
rozmiar 45 KB
Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
22. Elektroterapia w zaburz. rytmu serca., Anatomia, ukł. krążenia
21.ZABURZENIA RYTMU I PRZEWODNICTWA, Anatomia, ukł. krążenia
15. NIEWYDOLNOŚĆ SERCA, Anatomia, ukł. krążenia
Leki antyarytmiczne i leczenie zaburzeń rytmu serca, farmacja, układ krążenia
9. TAMPONADA SERCA, Anatomia, ukł. krążenia
Choroby układu krążenia zaburzenia rytmu serca, NZK, wady serca
Zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia rytmu serca u dzieci
Leki antyarytmiczne i leczenie zaburzeń rytmu serca
10. ROZWARSTWIENIE AORTY, Anatomia, ukł. krążenia
Komorowe i nadkomorowe zaburzenia rytmu serca
11. ZAPALENIE OSIERDZIA, Anatomia, ukł. krążenia
ZABURZENIA RYTMU SERCA I ZABURZENIA PRZEWODNICTWA MR
Zaburzenia rytmu serca[1], badania fizykalne
6. NIESTABILNA DUSZNICA BOLESNA, Anatomia, ukł. krążenia
Zaburzenia rytmu serca wykład
Zaburzenia rytmu serca (2)
KOMOROWE ZABURZENIA RYTMU SERCA
Leczenie Zaburzeń rytmu serca

więcej podobnych podstron

kontakt | polityka prywatności