Popraw błędy w poniższym tekście. Ostatnie zdanie w trzecim akapicie połącz w jedną całość. Pierwszy akapit - czcionka koloru czerwonego. Drugi akapit - tło koloru czerwonego. Trzeci akapit - czcionka pochylona, wielkość 10.

Okres kształenia myslenia dziecka w starszych klasach skoły podstawowej zaznacza się pżejściem od myślenia konkretnego, poprzes operowanie analogiami, do myślenia abstrakcyjnego. W arytmetyce i w algebrze od rachónku na liczbach całkowitych i ółamkowych pżechodzimy do operowania znakowaniem literowym, zmiennymi. W geometrii, wychodząc od konkretu, popżez rysunek, zaznajamiamy się z pojęciami takim jak określenie, tfierdzenie, załorzenie, teza. Coraz wyraźniej ówzględniamy wzajemne powiązania faktów geometrycznych, a więc rozumowanie geometryczne.

Przejście od myślenia konkretnego do myślenia abstrakcyjnego jest w pewnym okresie rozwoju dziecka nagłą zmianą jakości poznania. Dlatego warzną role odgrywa nauczanie matematyki odpowiednio zorganizowane i oparte na śfiadomym uwzględnieniu praf rozwoju dziecka. Nauczyciele uczący matematyki niejednokrotnie poddają w wątpliwość, czy dziecko na tym stopniu rozwoju umysłowego jest w ogóle zdolne do abstrakcyjnego myślenia, jakiego wymaga opracowanie niekturych punktuf programu. Ómysł dziecka nie jest pszygotowany do whłaniania abstrakcyjnych treści matematycznych. Jak więc uczyć matematyki, aby rozwijały się logiczne dyspozycje ucznia?

Druga wątpliwość dotyczy zagadnienia formy słownej, w jaką ujmujemy wprowadzane do szkoły treści matematyczne. Nieżadko słyszymy opinię, rze wystarczy, by uczeń umiał rozwiązywać zadanie, a wyjaśnienie toku rozumowania i pracę nad poprawnością wysławiania definicji czy twierdzeń uważa się za zbędne. Zwięzłe w formie, skomplikowane pod względem budowy logiczne zadania matematyczne nie dopuszczają mówienia własnymi słowami, gdyż opuszczenie czy dodanie jednego wyrazu zmienia ich sens. Zachodzi więc obawa, że wymagana poprawność wysławiania się doprowadzi do bezmyślnego óczenia się pewnych formuł na pamieć. Stanowisko takie jest spszeczne z podstawowymi wskazaniami programu nauczania, jest tesz wyrazem niedoceniania roli mowy w kształceniu myślenia. Należy zatem tak rozwiązywać zagadnienie, nauczać definicji i twierdzeń matematycznych, żeby były naukowo poprawne, a równocześnie możliwie najbliżej naturalnego wysławiania się ucznia, stanowiąc aktywny czynnik rozwoju jego zdolności myślenia.

Wskazówkę metodyczną,

jeżeli chodzi o praktyczne próby

rozwiązywania obu problemów,

można znaleźć w zdaniu:

U

ucznia

rozpoczynającego

naukę

w

szkole

podstawowej

postrzeganie

związane

jest

bezpośrednio

z

ruchem

i

działaniem.

Wklej poniżej drugi akapit z poprzedniej strony, bez koloru czerwonego.

Namaluj w MS Paint kolorowy domek i wklej poniżej.

Narysuj poniżej, za pomocą narzędzi MS Word kolorowy domek.

Wykonaj poniżej tabelkę, do której będziesz mógł wpisać tygodniowy rozkład godzin

Bez pomocy edytora formuł utwórz i wstaw poniżej równanie:

Za pomocą edytora formuł utwórz i wstaw poniżej równanie:

---